⚪️ Sorano Solantho🌻 | 2-D

พอได้มาเรียบร้อยเขาก็ยิ้มแก้มปริ ส่ายโทรศัพท์ไปมาใกล้ๆใบหน้าตัวเอง

”ถ้าผมชวนคุยไปต้องเห็นข้อความกันน้า อย่าชิงบล็อกก่อนล่ะ!“

พูดเล่นๆ แล้วเก็บโทรศัพท์ เพราะถึงคิวรับมาร์ชเมลโลวแล้ว

”ขอ2ไม้ครับ!“ เขาพูดออกไปอย่างกระฉับกระเฉง พอได้มาก็ยื่นให้อีกคน

“คนละไม้ มาดูกันว่าใครจะกินหมดก่อน”

"งั้นเอาตามนั้นไหมล่ะ?“ ยังไงมันก็ไม่น่ามีอะไรยาก

ขณะเดียวกันเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

”เราคุยเล่นกันขนาดนี้แล้วทำไมไม่แลกคอนแท็กไว้หน่อยล่ะ?“

”ถ้าอุนโจคุงยังอยากคุยกับผมล่ะนะ~“ พูดแบบนี้แต่ชูโทรศัพท์ไปมาตรงหน้าแล้ว

“อ๊ะ ทำแบบนั้นก็ดีนะครับ!” เขาเห็นด้วยตาวาว แล้วก็ยืนมองคนในแถวข้างหน้า

“ผมน่ะไม่แพ้หรอกนะ” เขาหันกลับไปพูดเล่นกับอีกคน

“แบบนี้ใครแพ้-ชนะจะเป็นยังไงล่ะ?” ถ้ามีแรงจูงใจก็จะเป็นสิ่งล่อตาอยู่นะ

#AZK_MidtermExam2
[ช่วงติวแนวข้อสอบ]

ทั้งที่เพิ่งผ่านกีฬาสีมา แต่กลับมีการสอบรออยู่ ตนจึงทำได้แค่เพียงแค่สิ้นหวังกับคะแนนวิชาวรรณกรรมในอนาคต เพราะจะอ่านเท่าไหร่ก็ไม่เข้าหัวเลยสักนิด

ตอนแรกกำลังคิดว่าตัวเองจะเป็นฝ่ายจูงมืออีกคน พอเป็นฝ่ายโดนจูงแล้วมีโอกาสมองเรือนผมสีเข้มสะท้อนแสงไฟยามค่ำคืน

ดวงตาที่เหมือนท้องฟ้าโอบกอดทุ่งทานตะวันไว้ด้านในหลุบมองมือที่จูงไว้ ฉายแววอบอุ่น

“คร้าบๆ ช้าหมดอดสินะ” เขาพูดกลั้วเสียงหัวเราะแล้วรีบสาวเท้าตามอีกคนจนเดินขนาบข้าง แขนก็แกว่งไปมา

“มาแข่งกันไหมว่าใครจะกินได้เยอะกว่ากันน่ะ” เขาขึ้นชื่อว่ากินของเลี่ยนๆเก่งซะด้วยสิ

ฟังแล้วเขาก็ชักตื่นเต้น หันมองไปทางทิศที่มีแจกของหวานเป็นระยะ

“คงต้อง…รีบสับเท้าให้ว่องตอนมีโอกาสล่ะ” เขาพูดเสียงเบาเหมือนกระซิบแผนการ

“จบเพลงนี้แล้วไปกันเถอะครับ” แล้วก็ยิ้มโชว์ฟันขาวเรียงตัวสวยไปที

”ไม่งั้นจะเสียดายแย่เลย“

#AZK_Undoukai #AZK_Roleplay

[ โรลเปิด | แยกรูท | ช่วงค่ำกิจกรรมรอบกองไฟ ]

หลังจบกิจกรรมกีฬาสีตลอดทั้งวัน ก็เป็นช่วงของกิจกรรมรอบกองไฟ เคย์เองก็ไม่พลาดที่จะเข้าร่วม

เขาเลือกที่จะเดินมานั่งใกล้ ๆ กับเพื่อนร่วมชั้นขณะฟังทุกคนพูดคุยอย่างออกรส หลายคนเริ่มจับคู่กันออกไปเต้น แต่ไม่ใช่สำหรับเจ้าตัว

เคย์ปล่อยตัวเองให้ไหลไปกับบรรยากาศรอบตัวอย่างสบาย ๆ ไม่พูดหรือทำอะไร

ทำหน้าไขสือกลับ

“ฮะๆ เปล่าน้า~” แก้ตัวขอไปที พอเปลี่ยนท่าแล้วแรกๆเขาก็ไม่ชินอยู่หน่อยๆ…ก็ปกตินักเปียโนเป็นคนเล่นดนตรีมากกว่ามาเต้นเองนี่นา

“เอาสิ ไปกินด้วยกันเถอะ เสียพลังงานมาตั้งเยอะ ต้องเติมหวานหน่อยแล้วล่ะ!”

“ไม่รู้ว่าเรากินกันจะเผลอแย่งส่วนของคนอื่นรึเปล่านะ?” พูดเป็นเล่น

มองอย่างไม่เชื่อถือเท่าไหร่นัก

“แหม ผมต้องระวังตัวแล้วสิ ปกติผมก็ไม่ได้ซุ่มซ่ามหรอกนา“

”แล้วใครจะไปล้มทับอุนโจคุงล่ะครับ? ถ้าสาวๆก็อาจจะเป็นไปได้เพราะตัวเล็กกว่า แต่หนุ่มๆแบบพวกเรานี่ชนนิดหน่อยก็สะเทือน ร้องโอดโอยกันหมดแล้วมั้ง ฮ่าๆ“

เขาหัวเราะเบาๆล้ออีกคนราวกับจะสื่อว่าไม่เชื่อหรอกว่าทำได้จริง

พอโดนจับมือแน่นเขาก็แอบตาโตนิดหน่อย ไม่คิดว่าอีกคนจะตกใจ

“นั่นเป็นคำตอบที่ดีนะ”
“ถ้าขอโทษอย่างจริงใจ ยังไงผู้ฟังก็ต้องรู้สึกยินดีและให้โอกาสแน่นอน”

เขาเอียงศีรษะเล็กน้อย โค้งมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้มรอบที่เท่าไหร่ไม่อาจทราบและดูท่าจะไม่มีเบื่อเลยสักนิด

“ไม่เป็นไรหรอก ช่วยกันระวังไว้ก็ออกจะดีนี่นา ผมไม่ปล่อยให้อุนโจคุงสะดุดเหมือนตอนผมสะดุดอากาศหรอกนะ”

“แล้วถ้ามีคนโกรธจริงๆขึ้นมาอุนโจคุงจะทำยังไงครับ?” ถามไปมือเขาก็ดึงอีกคนให้ขยับเยื้องออกมาหน่อยเพราะที่พื้นมีก้อนหินอยู่ เผลอเหยียบเข้าจะแย่เอา

“ถึงผมจะใจดี แต่คนอื่นๆไม่ได้รับประกันว่าเป็นเหมือนกันนี่นา~”

ยิ้มร่าจนตาหยีโค้งเป็นพระจันทร์เสี้ยว

เขาอมยิ้มรับคำตอบนั้นเพราะนึกอ่อนใจกับท่าทีที่แสดงออกมา

“ผมเกิดมาจนตอนนี้คนที่บอกว่าน่าแกล้งก็อุนโจคุงนี่แหละ”

ถ้าไม่ติดว่าจับมืออยู่ เขาคงถือวิสาสะดีดเหม่งเบาๆไปทีแล้ว

“ผมจะโกรธได้ยังไงล่ะ ก็มันไม่ได้มาจากจุดประสงค์ไม่ดีนี่นา”
“อีกอย่างรุ่นพี่คนนี้ ไม่โทษรุ่นน้อง‘สุดน่ารัก’หรอกครับ” เขาแซวกลับโดยเน้นเสียงที่คำพูดหนึ่ง

“ผมหมายความว่าแม่สวยมากต่างหาก!” เถียงทันที ไม่คิดว่าจะมีวันที่ต้องมาแก้ตัวกับรุ่นน้อง

“อุนโจคุงนี่จริงๆเลยสิ” เขามองอีกคนแสดงสีหน้าแบบนั้นแล้วตัวเองก็ถอนหายใจเบาๆไม่จริงจังนัก

“แกล้งคนไม่ดีนะครับ เดี๋ยวมีคนโกรธหรอก”

“ใช่แล้วๆ“ เขารีบสมทบยืนยัน ก่อนจะส่ายหน้าพรึ่บ

ทำเอาจังหวะก้าวขาสะดุดไปชั่วอึดใจ แล้วรีบตั้งตัวใหม่

”ไม่ๆ ผมน่ะหล่อ เขาว่ากันว่าคนที่หน้าเหมือนแม่จะหล่อนะ อุนโจคุงเข้าใจผิดแล้วล่ะ“ ตอบฉับไวไม่ให้โอกาสอีกคนได้แกล้งเล่น

”มีใครบอกไหมว่าอุนโจคุงเป็นคนอารมณ์ขันน่ะ?“

(ถ้าเราลองตัดผมสั้น🤔)

#AZK_Undoukai

@azk-kaya.bsky.social
@azk-daichii.bsky.social

ถ้าไม่ติดว่าจับมือคนตรงหน้าอยู่ เขาคงถูจมูกแก้เขินไปแล้ว

“อืม—ก็แบบว่าแม่ผมนี่ระดับนักเปียโนชื่อดังที่เคยมีงานแสดงทั่วยุโรปเลยนะ”

“พูดชื่อไปอาจจะคุ้นๆหูก็ได้ แต่คนวงการนี้น่ะรู้จักแม่ผมกันหมดเลย!”

ไม่รู้ทำไมพอพูดเรื่องครอบครัวเขามักตื่นเต้นจนพูดเร็วกว่าเดิม1จังหวะ

“แล้วก็นะๆ แม่ผมน่ะสวยมากเลยล่ะ! ใครๆก็บอกว่าผมน่ะได้แม่มาทั้งความสามารถและหน้าตาเลยนะ!“ นั่นคือความภูมิใจอย่างหนึ่ง

#AZK_Undoukai #AZK_Roleplay
[กิจกรรมรอบกองไฟ] | โรลปิด @azk-hinaichi.bsky.social

ท่ามกลางหมู่นักเรียนรายล้อมรอบกองไฟ เมื่อกิจกรรมเต้นรำรอบกองไฟรอบสามจบ เด็กหนุ่มเริ่มสอดส่ายสายตาหาใครคนหนึ่ง เมื่อพบเป้าหมายที่ตามหาก็รีบสาวเท้า ก้าวไปคว้าแขนอีกฝ่ายไว้ ราวกับเกรงว่าคนจะหายไปซะก่อนจะได้ทันพูดอะไร

"เดี๋ยวก่อนสิฮินะอิจิ"

"มาเต้นรำด้วยกันสักรอบหน่อยสิ"

พยักหน้าเหมือนไก่จิกข้าวสาร

“ใช่ๆ อุนโจคุงโชคดีมากเลยล่ะ ทุกคนที่โรงเรียนก็ด้วย! ถึงบางคนจะไม่รู้ก็เถอะว่านั่นคือผมน่ะ!” เพราะถึงจะโม้ไปบางคนก็ยังไม่เชื่อนี่นะ

เขาคล้อยตัวขยับไปตามจังหวะดนตรีอย่างลื่นไหล

”อืม~ ก็คลาสสิคนั่นแหละ แต่แนวอื่นก็ทำได้นะ เจ๋งใช่ไหมล่ะ– เพราะแม่สอนมาดีล่ะนะ”

ถ้ายืดคอรับได้คงทำไปแล้ว

“ใช่สิ ของแบบนี้มันอยู่ที่พรสวรรค์ด้วยนะ”

“อุนโจคุงต้องไม่เชื่อแน่ๆ ว่าผมน่ะมีแฟนคลับเยอะแยะเลยในYoxtube" พอถึงจังหวะหนึ่งก็ดึงมืออีกฝ่ายเข้าหาตัวแล้วจับพลิกให้หมุนตัวช้าๆ

“ถึงคนพวกนั้นจะเห็นแค่มือผมตอนถ่ายก็เถอะนะ แต่ก็นับว่ามีแฟนคลับอยู่ดี”

พูดไปพูดมาจมูกแทบจะยืดอยู่แล้ว

อะไรกันเนี่ย?! ทำหน้าเหวอแบบไม่รู้ตัว

“ไม่ได้สิ อุนโจคุงจะทำแบบนี้กับผมได้ยังไง“ ทำตาละห้อย แม้จะเต้นไปด้วยแบบนี้ก็ไม่มีผลให้เสียสมาธิเลย

”งั้นผมคงต้องงัดฝีมือมาทำให้อุนโจคุงจำเรื่องอื่นแทนแล้วล่ะ!“ พูดแล้วก็ยกยิ้มราวกับก่อนหน้านี้ตัวเองไม่ได้ทำสีหน้าแปลกๆ

”ต้องคอยจำไว้สิว่าผมน่ะมันรุ่นพี่คนนั้นที่มีฉายาเทพเปียโนประดับหัว เรียนก็ดี หน้าตาก็เลิศน่ะ“

พูดไปเรื่อยเหมือนโม้ให้ฟัง

“ต้องแบบนี้สิ ค่อยโล่งใจหน่อย!” พยักหน้ายิ้มร่า

“อะไรพวกนี้ไม่สำคัญ มันก็ลืมง่ายแหละน่า แปปๆเดี๋ยวก็จำไม่ได้แล้ว” พูดแล้วก็แสร้งกลอกตา

“เอ๊ เมื่อกี้พูดถึงอะไรกันนะ~ เห็นไหมล่ะ มันเป็นอะไรง่ายๆแบบนี้แหละ”

ขณะเดียวกันก็ขยิบตาให้ตอนที่ก้าวขาไปตามจังหวะดนตรี

“อายุเท่านี้ลืมง่ายดูจะไม่ค่อยดี แต่เรื่องนี้ยกให้เป็นกรณีพิเศษนะ!”

Orz

“ถ้าทำแบบนั้นผมจะเก็บเศษหน้าไว้ไหนล่ะ”
จับมืออีกคนแล้วรีบกระเด้งตัวลุกขึ้นยืนทันที

“มามะ มาเต้นกันต่อให้จบเพลงกันเถอะ!” ไม่ได้ปล่อยมือที่จับ แต่ดึงคุณรุ่นน้องให้เต้นต่อด้วยแทน

“ลืมเรื่องเมื่อกี้ไป แล้วจำแต่สภาพดีๆกันดีกว่า!”

ลงพื้นอย่างเซฟ ไม่มีแผลสักนิดเพราะพื้นเป็นหญ้านุ่มๆ แต่ก็ทำเอาใจตุ้มๆต่อมๆ

”อะแฮ่ม ผมสบายดีๆ“ ชูมือขวาขึ้นเหมือนบอกหมอฟัน

”น่าอายจังเลยแฮะ ไม่คิดว่าจะมามีโทเม้นแบบนี้ต่อหน้ารุ่นน้องเนี่ยสิ“

ตอนก่อนหน้านี้ยังผ่านไปด้วยดีอยู่เลย!

เขาค่อยๆลุกขึ้นปัดๆเศษหญ้านิดหน่อย คงไม่มีติดอยู่แล้วหรอกมั้ง?

"แหะๆ ไม่หรอก…ก็ไม่ได้ชนะนี่นา—ถึงจะน่าเสียดายแต่ว่ากีฬาสีนี่สนุกจังเลยน้า“

พูดไม่ทันไรก็จับมืออีกฝ่ายแล้วขยับขาก้าวไปตามจังหวะเสียงดนตรี

”ถึงผมจะเต้นไม่ค่อยเก่งแบบฝั่งหลีด แต่แค่เต้นรอบกองไฟแค่นี้น่ะสบายบรื๋–“

ไม่ทันขาดคำ สะดุดอากาศซะงั้น

โซแลนโธที่กำลังหันมองผู้คนที่เริ่มเจอคู่เต้นของตนเองแล้วตัวเองยืนแป้วอยู่ชะงักงันเมื่อได้ยินเสียงเรียกจากอีกคน

“อุนโจคุงนี่นา!” เขาตาโตยิ้มร่าเหมือนหมาส่ายหาง

“ผมเองก็ไม่คิดว่าเราจะได้เจอกันเร็วขนาดนี้แฮะ— อ๊ะ! ยินดีด้วยกับฝั่งหลีดที่ชนะการแสดงเชียร์นะ!“

เดินเข้าไปหาอีกคนอีกก้าวแล้วยื่นมือแปะๆบ่าอีกคนตามความเคยชินนิสัยตัวเอง

”ทุกคนสุดยอดไปเลยล่ะ ผมนี่อึ้งไปเลย“

#AZK_Undoukai

🔥 แจกมาร์ชแมลโลว์ ฟรี! 🔥
———————————
ด้วยสวัสดิการจากผู้อำนวยการที่แสนน่ารัก ซูซูกะเซนเซย์ !
นักเรียนและบุคลากรภายในโรงเรียนสามารถมารับมาร์ชแมลโลว์ได้ที่สมาชิกสภานักเรียน

#AZK_Undoukai
#AZK_Roleplay โรลเปิด-แยกรูท

[ช่วงกิจกรรมรอบกองไฟ]

หลังจบงานกีฬาสีก็เข้าสู่ช่วงรอบกองไฟที่ทุกคนได้พักผ่อนหลังเหนื่อยล้ามาทั้งวัน ในขณะที่ทุกคนกำลังเต้นร้องกันอย่างสนุกสนานก็มีคนสังเกตเห็น [ คุณ ] เข้า

"ทำไมไปยืนตรงนั้นคนเดียวล่ะครับ?"
"มาเต้นด้วยกันกับผมมั้ย?"

เรย์เอ่ยชวนพลางกวักมือเรียก

(แวะมาดุ้กดิ้กด้วยกันได้นะคะ🥺)

#AZK_Undoukai #AZK_Clover

“ดีจังเลยที่บ้านใกล้กัน”

“เนอะ?”

(ขออนุญาตมาเป็นฝันร้ายอินโทรเวิ่ตหน่อยนะคะ @azk-seiha.bsky.social )

#AZK_Event | #AZK_Undoukai

🔥 運動会後のキャンプファイヤー 🔥
( กิจกรรมรอบกองไฟ )

หลังจากความเหนื่อยล้าจากการแข่งขันมาทั้งวัน เหล่านักเรียนและบุคลากรต่างก็มานั่งพักผ่อน สังสรรค์ รวมถึงหาอะไรทานเพื่อผ่อนคลายจากความเหนื่อยล้า
———————————
🔥 กิจกรรมทั่วไป
- การเต้นรอบกองไฟ
- การนั่งพูดคุย
- การสังสรรค์