Barış

Gezi forumlarını anımsıyorum:

Gazetecinin biri, foruma iştirak eden herhangi biriyle röportaj yaparken "Peki şimdi n'olacak?" diye sorardı. Karşısındaki de -sanki marifetmiş gibi- şöyle derdi:

"Burada ne olacağına ben karar veremem, katılan herkes karar verecek."

Sonunda kimse karar veremedi.

Harekete angaje olmadan, hareketle eleştirel mesafesini koruyarak; aynı zamanda harekete sahip çıkarak...

Çok iyi yazmış Nazlı hocam.

"Bir buğday tanesi toprağa düşüp ölmedikçe yalnız kalır. Ama ölürse çok ürün verir. Canını seven onu yitirir. Ama bu dünyada canını gözden çıkaran onu sonsuz yaşam için koruyacaktır."

(Yuhanna 12:24-30)

Muhalif dostlar; buraya göçüyorsunuz, iyi güzel de Elon ilini hepten terk etmeyin. Mevzi boşaltmak, sanal gettolar yaratmak makul bir iş değil.

Yine kendi yazımı RT edeyim de gideyim:)

Kılavuz gelmiş Bluesky'a. Kendi yazımı da RT etmiş olayım :)

Bu kanıya nereden mi vardım? Çünkü Arap baharı kimseyi tatmin etmeyen bir şekilde sönümlendi. İnsanlar umduklarını bulamadılar. Bir süre yenilginin ıstırabıyla kan kustular, şimdi, "kızılcık şerbeti içtik" diyecekler.

E peki vaktiyle iflas eden siyasal İslam zuhur ve huruç mu edecek? Hayır, İhvancı paradigma çözüldü. Çözülen İhbarcılığın yerini daha radikal bir İslamcılık başarıyla doldurmuşa benziyor. "Heyyale'l cihed!" diyerek geliyor gelmekte olan.

Dikkat ettiniz mi, günlerdir operasyon hesapları "Kaddafi'nin düşüşü", "Tunus'taki ayaklanma" içerikli flood'lar hazırlıyorlar. Bunlar Mısır'ı, Ürdün'ü, Libya'yı, Tunus'u etkilemez, evet. Ama herkes bir şeylerin geldiğini hissediyor. 7 Ekim'le başlayan süreç eski defterleri açacak.

Arap Baharı geçti. Şimdi sıra Arap Kışı'nda.

Evet, geldik bakalım. Ayağımızın uğuru bereketlendirsin.