松樹🪴MATSUKI (BUSY) • 1-D

“อันนั้นก็จริงครับ” อ๊าว เออออด้วยซะงั้ยครูเกษตรคนนี้!?

“แต่ก็ดีแล้วครับ เด็กที่ทานผักได้ทุกชนิดเป็นเด็กดีและแข็งแรงทุกคน” ถือวิสาสะเอื้อมมือลูบหัวคุณแปะๆ เบาๆ เหมือนจะเป็นผู้ใหญ่ แต่ก็แค่ 10% เท่านั้นแหละ(...)

ยิ่งหน้าเด็กขนาดนี้ด่วยแล่วนั้นไซร้ บางทีอาจจะเนียนเป็นพนักงานในร้านกับเด็กก็ได้...?

ชำเลืองมองเด็กที่กินผักได้แม้ไม่ต้องปรุง เลยถือวิสาสะเอื้อมมือลูยหัวคุณปุๆ แม้ท่าทีเฉื่อยแฉะแต่ก็ยังมีความเป็นผู้ใหญ่.... ซะ 10% (...)

“หรอครับ”
“โตไวๆนะครับ” อันนี้คืออะไร??!

(น่ารักจังเลยเด็กๆ 😭❤️)

“... อย่างน้อยสวนผักในห้องเป็นแบบไม่ใช้ดิน”
“ก็ไม่เลอะ... นะ” มองสวนผักแบบไฮโดรลิคไร้ดิน(...)

(มีมูโกะจังนะ(???))

“...........”
“ตั้งแต่ผมเอามิมิจังมานั่งในห้องเรียน...”
“ทุกอย่าง... ก็เกินการควบคุมไปแล้วครับ” มองนักเรียนที่ติดเชื้อความรักผักของเจ้าตัวเป็นที่เรียบร้อย (...)

ราวกับว่าสิ่งที่ครูพยาบาลสาวพูดมีบางอย่างที่ซ่อนเร้นให้ได้วิเคราะห์อยู่หลายหน... ราวกับภาพหลอกหลอนของใครบางคนที่ทำให้ทุกคำพูดที่เอ่ยต้องใส่ใจเสมอว่า

'เอ่ย เพื่อ อะไร?'
.
.

"... ไม่เหมือน"
"หรือผมยัง... รู้จักคุณ ไม่มากพอกันนะ?" เสียงพึมพำแผ่วเบาไปตามลม ห้วงความคิดที่กำลังตกตะกอนคงได้กระจ่างชัดในภายภาคหน้า

(จบโรลส่วนพาร์ทของผมครับ ขออภัยที่มาตอบช้าหลายที แง)

มาสึกิพยักหน้าตอบรับ โค้งคำนับเป็นการลาอย่างสุภาพเฉกเช่นทุกครั้ง
"เช่นกันครับ"
"รอได้พูดคุยในโต๊ะน้ำชาเดือนหน้านะครับ..."

"ไว้จะนำขนมฤดูร้อนมาฝาก..." พร้อมหันหลังเตรียมกลับไปที่สวนเกษตรของโรงเรียน แค่เห็นแดดวันนี้ก็มีคิดว่าหมวกที่สวมอยู่จะกันความร้อนได้มากแค่ไหนกันเชียวเมื่อถึงวันที่ฤดูร้อนมาเยือน...
.
.

ระหว่างเดินออกมา ความคิดมากมายกลัดกลุ้มอยู่ในใจไม่ใช่น้อยๆ

+

#AZK_Event
#AZK_NatsuMatsuri

🍢 福おでん 🍢

ท่ามกลางงานเทศกาลครึกครื้นมีเสียงนึงดังขึ้นอย่างร่าเริงพร้อมกับกลิ่นซุปละมุน

“เร่เข้ามา ! เร่เข้ามาา !
โอเด้งเสี่ยงโชคยินดีต้อนรับ !
โอเด้งร้อนๆอร่อยๆ ! แค่คุณซื้อครบ 10ไม้ ก็ลุ้นรับของรางวัลใหญ่มากมาย !!”

และแทรกด้วยเสียงทุ้มเข้ม

“แวะชิมก่อนได้ครับบบ !!”

shorturl.asia/gmtwl

(ผปค.คุมคนเดียวตอบช้าขออภัยนะคะ 🥹🙏🏻)

พร้อมกับหยิบมือถือไอโฟนขึ้นมาเปิดระบบไฟฉาย และขยับมายืนใกล้คุณมากขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้แสงสามารถนำทางได้สะดวก เผื่อแสงข้างทางที่ส่องไม่ทันเห็นจุดบอดที่ยากจะสังเกตเห็นอย่างระมัดระวัง

ดูใส่ใจผู้คนมากกว่าท่าทางภายนอกที่แสนเอื่อยเฉื่อยไม่ใช่น้อย

มาสึกิฟังความเห็นของคุณ พินิจในใจอยู่สักพักก่อนจะตอบว่า
"ดูเหมือนพวกเราสองคนมีความคิดเห็นไม่เหมือนกันนะ..."

"สำหรับผม นั่นเป็นนามสกุลที่มีเอกลักษณ์ ออกเสียงด้วยริมฝีปากอย่างประณีตมากกว่า..."

"... เหมือนเวลา ได้ดูแลดอกกุหลาบ น่ะครับ" คับ?? ความเชื่อมโยง อยู่ไสของเพ่แก!?

"... เริ่มมืดกว่าเดิมแล้ว... ใกล้ถึงบ้านหรือยังครับ เซนชินจัง" เขาถามด้วยความเป็นห่วง

+

(ได้สิ นักเรียนอยากได้อะไรบ้างละ? โมโมะจัง(??) หรือมิมิจัง (???!))

"เพราะแอปิคอท ชื่อขึ้นต้นด้วยตัว A" ????
"เทียบกับแอปเปิ้ลที่มีหลายสี แอปิคอทมีแค่สีแดงสีเดียว"

"ตัว A เหมาะกับสีแดง"
"เพราะงั้น ห้องแอปิคอทนี่แหละ เหมาะแล้วล่ะครับ" ตรงไหนฟะ!?

"เซนนินจัง.. สินะ อื้ม จะจำให้ขึ้นใจนะครับ" เมื่อคุณแนะนำชื่อ ทางตัวเขาก็พยักหน้ารับอย่างเข้าอกเข้าใจแม้ว่าจะดูเหมือนตีมึนและท่าทีอีโมบอย(?) ก็ตาม

"... เป็นนามสกุลที่เพราะดีนะครับ"

#AZK_Event | #AZK_NatsuMatsuri

🎆 เปิดรับสมัครร้านค้าแผงลอยและการแสดงบนเวที 🎆
ภายในงานเทศกาลหน้าร้อนประจำเมืองอามะโอโตะ

สถานที่จัดงาน : ศาลเจ้าไคเซย์
วันงาน : 28 - 30 สิงหาคม 2025
ตัวละครทุกประเภทสามารถสมัครได้ ! !

รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

"........................"
"วากัตตะ"

"ห้อง 'แอปิคอท' จะจำไว้" ????????? อะไรของพี่แกน่ะครับ ฮัลโหล
"อื้ม น่าจะ จำได้แล้วล่ะ นักเรียนแอปิคอทจัง" ไม่ได้โว้ย!!!

จู่ๆ ครูเกษตรคนนี้ก้เจเนอเรทคนตรงหน้าเป็นผลไม้ไปเสียแล้ว และดูตั้งใจจะจดจำอย่างจริงจังด้วย

"แล้วผลแอปิคอทผลนี้มีชื่อไหมครับ?"
"ผมจะได้ จำชื่อคุณไว้" เริ่มถามชื่อคุณเพิ่มเติม ที่เหมือนจะดีแต่ก่อนหน้านี้คืออะไรกันหว่า

(มาสุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะครับ)

เตรียมตัวแยกไปทำงานของตัวเองต่อ

"ขอบคุณสำหรับชามากครับ มันอร่อยมาก"
"หากมีโอกาสผมเองก็อยากลองหาซื้ออยู่เหมือนกันครับ"

"ขอบคุณที่คอยชวนคุยกันเสมอเลย..."

"..."
"ไว้กรกฎา..."
"จะนำขนม มาให้อีกนะครับ" พร้อมโค้งเคารพอย่างสุภาพนอบน้อมเฉกเช่นทุกที อย่างน้อยเขาเองก็กำลังเปิดใจรับคุณเป็นมิตรสหายอยู่บ้างไหมนะ...?

"เป็นเด็กเนิร์ดที่อ่านหนังสือไปวันๆ เช่นกัน ทุกวันนี้ไม่มีทั้งเพื่อนที่โรงเรียน และเพื่อนที่มหาลัย"
"ไม่คิดจะไปเที่ยว เพราะผมไม่รู้จะไปที่ไหน หรือแม้แต่ตัวผมเองก็ไม่ได้ชอบสถานที่เสียงดัง"

"... การออกเดินทาง มันน่ากลัวกว่าที่คิดไว้มาก หากวันหนึ่ง... หันหลังกลับมาแล้วไม่มีใครรอให้กลับไปหา..."
.
.

"อย่างงี้นี่เองครับ" คำพูดที่เหมือนอยากพูดอะไรต่อดันตัดจบเสียดื้อๆ พร้อมกับที่ตนเองเริ่มลุกขึ้นยืน
+

ตาสีเทอควอซ์เลื่อนสบมองคู่สนทนาด้วยแววตาที่เหมือนกำลังนึกคิดบางอย่าง แต่ท้ายที่สุดมันก็ดูขุ่นมัวเสียยากจะเข้าใจ

ราวกับว่าเรื่องอมทุกข์มากมายมันยังคงประดับเป็นเหมือนเงาติดตัวอยู่เสมอ และมิอาจรู้ได้ว่าตอนนี้เขากำลังคิดเห็นกับมันในเชิงลบ... หรือว่าอะไรกันแน่?

สีหน้าดูเอื่อยเฉื่อยไม่เปลี่ยนแปลงแต่การรับฟังของเขานั้นยังคงมั่นคงเสมอสมที่เป็นผู้ฟังที่ดีไม่แพ้กัน

"..."
"ผมเองก็..."

+

(ตะเล้กกกกก /เพทๆๆๆ)

#azk_coop

มาแปะใบโคที่มาช้ามากๆๆครับ เผื่อมีใครสนใจโคหรืออย่างใด(เพราะยอมรับว่าเล่นไม่ออกแล้ว แหะๆ..)

repost: ช่วยหาเพื่อน
กดใจ :เดี๋ยวเราทักไป

**อนึ่ง ข้อสำคัญมากๆ สามารถเข้าไปเช็คลิ้งค์ดอคคาร์เราได้ก่อน หรือจะสำรวจเฟส ผปค ก่อนได้ครับว่าเผื่อจะได้เห็นว่า ผปคซึ่งคือเราเอง เป็นใครและสามารถสะดวกใจเล่นด้วยได้หรือไม่ ก่อนกดเฟบนะครับ

bit.ly/47fmRRC

“.....” ขยี้ตาอีกทีสองที
“... ผม... ได้ประจำ... ชั้นหรอ....!?” หน้าซีด *สังคมอักเสบ*

#AZK_Event | #AZK_PoolCleaning

💦 夏なので、プールを掃除 ! 💦
( Natsu nanode puru o souji ! )
สระสะอาดรับหน้าร้อน !

หลังจากปิดเทอมฤดูร้อนมา อยู่บ้านเฉย ๆ ก็คงจะน่าเบื่อไม่น้อย พอดีเลย ! ดูเหมือนว่าจะถึงเวลาที่จะต้องทำความสะอาดสระว่ายน้ำของโรงเรียนซะแล้วสิ สระว่ายน้ำที่เงียบเหงากำลังจะกลับมาคึกคักอีกครั้ง !

รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

#AZK_Commu

📄 ทะเบียนรายชื่อตัวละครภายในคอมมู 📄
- รวมทะเบียนรายชื่อตัวละครทั้งหมดภายในคอมมู
- ประกาศรายชื่อห้องเรียน
- รายชื่อวิชาเลือกของแต่ละตัวละคร

Link : docs.google.com/document/d/1...

#AZK_Calendar
📅 ปฏิทินประจำเดือนสิงหาคม 2025

☀️ ฤดูร้อน
สภาพอากาศ : อากาศค่อนข้างร้อนและชื้น
เครื่องแบบ : ชุดเครื่องแบบฤดูร้อน
ดอกไม้ที่ปลูกในสวนพฤกษชาติ : ดอกทานตะวัน

(ได้เลยคับถ้างานไม่ทั- //งานทับแบน)

#AZK_Commu

📢 ประกาศแจ้งเรื่องระบบ Discord ของคอมมู 📢
ขอความร่วมมือให้อ่านกฎการใช้ Discord ก่อน แล้วจึงไปกดรับโรลตัวละครของตนเอง

- ใช้แทนระบบแชทกลุ่มของตัวละครทุกประเภท
- พูดคุย ปรึกษาสำหรับการร่วมอีเวนท์ต่าง ๆ
- ประชาสัมพันธ์ข่าวสารภายในคอมมู

* สงวนเฉพาะผู้เล่นภายในคอมมูอามาเนะซากะเท่านั้น *
Link : discord.gg/q3eZ8frr

ร่วมกับเขาไม่ได้ประจำห้องเรียนไหนเป็นพิเศษด้วยยิ่งทำให้จำได้ยาก ไหนจะเป็นครูประจำใหม่อีก จึงยังอยู่ในช่วงที่ต้องเรียนรู้และปรับตัวเข้ากับสังคมในโรงเรียนอีกมาก

"... โกเมน"
"ที่ผมจำไม่ได้นะครับ" ไม่ลืมที่จะขอโทษถึงความสับเพร่าของตัวเองด้วย บางครั้งบางทีคุณอาจไม่ได้รู้สึกว่าคุยกับผู้ใหญ่ด้วยซ้ำไป ดูชายหนุ่มผมสีเปลือกไม้ตะโกทำท่าทางนั่นสิ (...)

"......................" ครูเกษตรข้างคุณถึงกับเงียบหน้ามึน เหมือนกำลังประมวลผลอะไรสักอย่าง ก่อนจะร้อง 'อ้ะ' ออกมา

"... นั่นสินะ เหมือนมีอยู่" ก็แกไม่คิดจะจำไง!? วันๆ เอาแต่หมกตัวอยู่แต่กับผัก บ้าบอครูใหม่ของเรา ความน่าเกรงขามเป็น 0 (...)

"... แล้วเธอ... ประจำชั้นห้องไหนนะครับ" อย่างว่าเขาจำได้แค่ว่าเธออยู่ปี 2 เท่านั้น แต่จำห้องไม่ได้ ด้วยจำนวนนักเรียนมากมาย

+

(น้องน่ารักจังงงง)