Rosa van Gool

Brieven uit Rome #1 ... vanuit Amsterdam

Nieuwe brief uit Rome uit Amsterdam, lees hier waarom en ook een verhaal over een kots-incident op een chique filmgala (ik was niet de kotser, gelukkig, maar wel getuige): rosavangool.substack.com/p/brief-uit-...

ik heb nooit een lange regenjas gehad In 1977 vroeg De Revisor een aantal schrijvers om een zelfportret te tekenen. Veel van de gevraagden deden mee, de resultaten werden in twee opeenvolgende nummers van het tijdschrift geplaatst. Een…

'Elk interview is een zelfportret van de interviewer, ik weet niet meer wie het zei, waarschijnlijk iedereen.' (heerlijk stuk)
rvessen.wordpress.com/2025/08/06/i...

Chinese ondernemers brengen nieuwe Made in Italy-welvaart naar Prato, maar daar is niet iedereen blij mee In Prato bliezen Chinese migranten het leegstaande industriedistrict nieuw leven in met fast fashion. De Italianen in de stad kijken met argwaan naar de Chinese gemeenschap. ‘Ze beschadigen het Made…

In Prato bliezen Chinese migranten het leegstaande industriedistrict nieuw leven in met fast fashion. De Italianen in de stad kijken met argwaan naar de Chinese gemeenschap. ‘Ze beschadigen het 'Made in Italy'.’ @rosavangool.bsky.social

Alles over prikwater en de toekomst, in mijn eerste Brief uit Rome:
rosavangool.substack.com/p/brieven-ui...

Dat ik het ooit nièt zag: het essentiële verschil tussen water dat wel of niet van nature bruist Correspondent Rosa van Gool neemt afscheid van Italië. De afgelopen vijf jaar heeft ze de Italiaanse taal in vele nuances leren kennen: als het gaat om de vele ‘prikwaterschakeringen’ bijvoorbeeld.

Lees hier mijn laatste Bericht uit, over een belangwekkend onderwerp: prikwater. www.volkskrant.nl/buitenland/d... (en als je wil weten waarom het mijn laatste is, klik dan even hier. En schrijf je ook meteen in, als je toch bezig bent? rosavangool.substack.com/p/brieven-ui...)

'Israël is op de keper beschouwd een vreselijk land. Meppel, maar dan heel heet. Dan maar liever Holland. Hoewel, al die tijd raakte ik Israël eigenlijk niet meer kwijt; het zogeheten joodse vraagstuk, gekoppeld aan het zionistische, blijft aan je kleven.' (Ischa Meijer, 1973)

Opkomst bij het IT referendum over arbeidsmarkt en verkorten van de termijn voor staatsburgerschap van 10 naar 5 jaar (voor migranten van buiten EU) ligt ver onder de benodigde opkomst van 50%. Teleurstellend voor de organiserende oppositie, rechtse regering is blij, raadde mensen af om te stemmen

Ja, dat het contrast te groot is ben ik wel met je eens. Denk dat het veel te maken heeft met de tradities waaruit ze voortkomen en ik vrees ook dat het economisch model er een grote rol in speelt (al gaat dat argument voor de publieke omroep minder of niet op). Werk aan de winkel is er sowieso!

(ik heb me eerder slecht uitgedrukt met 'publieke functie', volgens mij. Ik bedoelde hier vooral: een baan waarbij iedereen kan meekijken)

Ja, zeker een wereld waar kritische reflectie veel beter is georganiseerd. Die speelt zich ook wel voor groot deel achter gesloten deuren af - peer reviews, conferenties - en natuurlijk in wetenschappelijke publicaties, maar die vallen per definitie minder in het publieke domein dan 'de media'.

Oké, je bedoelt dus tv-journalistiek, niet journalistiek iha. (overigens zat Jesse Frederik destijds ook bij Op1 met zijn boek. Ik weet niet in hoeverre het toen over de rol van de journalistiek ging, maar het lijkt me waarschijnlijk dat het ter sprake kwam)

Er zijn allerlei stukken (onder meer nav Jesse Frederiks boek) over de rol van de journalistiek in het toeslagenschandaal verschenen in allerlei media. Ik zeg niet dat het goede reflectie was, heb het daarvoor niet genoeg gevolgd, maar je kunt niet volhouden dat het onderwerp is doodgezwegen...

Ik ben geen Haags journalist, dus dat weet ik niet. Maar ik denk dat het voor mensen iha moeilijk is om kritiek oprecht aan te nemen van concurrenten voor het oog van een publiek (ik ken ook amper politici of voetbaltrainers die het doen). Dus ik vraag me af of er intern niet meer te winnen valt

Of laat ik het anders zeggen: ik ben helemaal voor een ombudsman, maar daarmee ben je er nog niet (zie ook de NOS, die als publieke omroep uiteraard een grondige ombudsman hebben)

Dat ben ik helemaal met je eens. Ik denk trouwens ook niet dat het een kwestie van 0 of 100 procent publiek of openbaar is - dat is het nergens, en ook dit forum is er een vorm van. Dat er te weinig gereflecteerd wordt ben ik ook eens, ik twijfel of openbare reflectie de meest effectieve vorm is.

Maar eerlijk: is er één beroepsgroep die een publieke functie vervult en de kritische reflectie daarop ook nog eens voor het oog van iedereen doet? Volgens mij niet, en ik weet ook niet of dat per se moet. Dat er überhaupt (ook intern) weinig tijd/aandacht/structuur/cultuur voor is, herken ik wel

CDA-leider Henri Bontenbal: ‘Ik wil wegblijven van vieze manieren’ In de media werd kort na zijn aantreden gesproken van het ‘Bontenbal-effect’, volgens een peiling is Henri Bontenbal, die zich graag als nuchter en normaal profileert, inmiddels de meest gewaardeerde ...

Bontenbal is een lezer van @liekemarsman.bsky.social en @timfransen.bsky.social (of zegt hij dat alleen om de Volkskrantlezer in te pakken? Hoe dan ook slim)
www.volkskrant.nl/volkskrant-m...

Erg opgelucht dat ik nog in contact sta met de Nederlandse tegenwind

Ik weet het niet, maar ik gok C? Ik hoop ook dat er ergens een promovendus antropologie onderzoek doet naar weers- en landschapsmetaforen in verschillende culturen, met een hoofdstuk over de rol van tegenwind in de Nederlandse ziel

Kreeg wel een appje van m’n huisbaas dat hij me gehoord had, dus voel me toch erg gezien nu

Leuk aan dit soort dagen is: gebeld worden door Italiaanse radio om de Nederlandse politiek uit te leggen, en mezelf een ware Haagse duider wanen voor een publiek dat het vermoedelijk echt helemaal niets kan schelen

En over vijf jaar bereikt Geert Wilders de AOW-gerechtigde leeftijd; lijkt me te kort om deze ervaring te doen vergeten, dus ik vermoed dat dit het laatste PVV-kabinet ooit was. (Hoewel hij natuurlijk ook door kan tot hij hoogbejaard is, dat zou de Italianisering van de NL politiek wel vervolmaken)

Dick Schoof gaat weer lekker rennen, en wij misschien weer eens een normale regering proberen?

Jong en oud in Napels in extase na vierde ‘scudetto’: ‘Het was bellissimo’ Voetbalclub Napoli werd vrijdag kampioen van de Italiaanse Serie A. De havenstad Napels beleeft de vierde scudetto nog net zo intens als de eerste. De man achter het vroegere succes wordt daarbij nog ...

Hier mijn reportage uit Napels, met geweldige foto’s van Giulio Piscitelli www.volkskrant.nl/buitenland/j...

Napoli kan vanavond kampioen van de Serie A worden, als het wint van ongetwijfeld zeer gemotiveerde rivaal Cagliari. (En door de muur van m’n Napolitaanse hotelkamer hoor ik nu iemand Bella ciao oefenen op de piano - heeft verder niks met het voetbal te maken, maar wel leuk)

In Toscane vormde Ajax’ succestrainer Farioli zijn filosofie van het verdedigen Wie is Francesco Farioli, de succestrainer van Ajax? Als keeper reikte hij nooit tot het profvoetbal, maar toch verbaast het niemand in zijn geboortestreek Toscane dat Farioli het nu ver schopt als ta...

Francesco Farioli en Ajax gaan uit elkaar. In mijn profiel van vorige maand - dat inmiddels uit een andere wereld lijkt te komen, de kop is in elk geval achterhaald - kon je al lezen dat het niet Farioli's eerste ongelukkig eindigende huwelijk is (sorry): www.volkskrant.nl/sport/in-tos...

De dood ruikt naar suikerspin - Eva Peek Oorlog is niet alleen een mannenzaak. In 2024 verbleef journalist Eva Peek maanden in Kyiv om midden in de verwoestende oorlog met Rusland de ervaringen op te tekenen van Oekraïense vrouwen.

Nu ik weer aan andere dingen dan de katholieke kerk kan denken, nog een aanrader die ik afgelopen weekend heb gelezen: De dood ruikt naar suikerspin van @evapeek.bsky.social. Geweldig geschreven longread over de rol van vrouwen in de oorlog in Oekraïne: www.vn.nl/product/de-d...

In de 7 jaar dat ze er woonde, zag China-correspondent Leen Vervaeke het land sterker worden en de burgers nietiger Leen Vervaeke vertrekt uit China, na zeven jaar correspondentschap voor de Volkskrant. Nog één keer reist ze door het hele land en zoekt ze mensen op die ze eerder voor haar reportages sprak. Door hun...

Laat je nog één keer door China leiden aan de hand van mijn dappere en kundige collega Leen Vervaeke, die het land ondanks steeds minder persvrijheid toch zeven jaar lang dichtbij ons wist te brengen: www.volkskrant.nl/buitenland/i...

Met de start van het conclaaf beleven de ‘vaticanisten’ gouden tijden Het Vaticaan bereidt zich voor op het conclaaf, dat woensdag begint. De uitverkiezing van een nieuwe paus vormt een hoogtepunt voor de Vaticaanse insiders, al moeten ook zij gewoon wachten op witte ro...

En wie wil weten hoe het nu rondom het Sint Pietersplein is, lees mijn reportage: www.volkskrant.nl/buitenland/m...

Zo wordt de nieuwe paus gekozen: alles over conclaaf en potentiële opvolgers Paus Franciscus is overleden. Hoe wordt de nieuwe paus gekozen, welke kardinalen maken kans en wanneer is er witte rook in het Vaticaan?

Wie nog één keer wil lezen hoe het conclaaf, dat vanmiddag begint, nou ook alweer werkt; bekijk hier onze prachtig geïllustreerde productie, met veel dank aan alle ontwerp-collega's: www.volkskrant.nl/kijkverder/v...