Rosa van Gool

Hayim Katsman, an Israeli Murdered by Hamas, Envisioned a Democratic Israel/Palestine Hayim Katsman was killed in Hamas’s October 7 attack. Jacobin has received permission from his family to publish a paper he wrote opposing Israel’s ethnonationalist order and advocating equality for a...

En een essay van Katsman: jacobin.com/2023/11/hayi...

Vredesactivist Chaim Katsman werd vermoord door Hamas Op de bres voor de vrede, maar omgekomen in de oorlog. Het overkwam Chaim Katsman, hij was één van de slachtoffers van de Hamasterreur van zaterdag in kibboets Holit.

Dit verhaal van Nieuwsuur is alweer twee jaar oud, maar nog steeds zo goed omdat het zoveel van de tragiek samenvat: nos.nl/nieuwsuur/vi...

BREAKING: British police said four people had been injured after a car was reportedly driven at pedestrians and people were stabbed near a synagogue in Manchester, England reut.rs/3INteS3

Ja ik weet het ook niet, zeker omdat er behalve Vandaag Inside natuurlijk ook nog zoiets is als het internet (YouTube, podcast, Substack). Dus als 'legacy media' stoppen met over migratie praten, verplaatst het gesprek zich wrs gewoon en is dat bovendien koren op de molen van censuurroepers

En volgens mij speelt ook mee, zeker in de aandachtstekort-economie: het is veel moeilijker aandacht te krijgen voor het agenderen van iets onverwachts dan om in te haken op discussies en bestaande frames te herhalen

Ik denk dat dit klopt en dat het deels een zelfversterkende interactie tussen media en publiek is, waar je moeilijk uitbreekt. Want wat wij journalisten collectief tot nieuws maken is nieuws, dus is belangrijk (concludeert publiek), dus is waar het over gaat, dus is nieuws etc.

Voor wie me nu gaat wijzen op de verschillen: bedankt, maar iets vergelijken betekent niet dat je zegt dat het identiek is, en verder verwijs ik je door naar deze tweet die met recht een klassieker geworden is

(En daar houdt de vergelijking ook weer op; ze dienden een heel ander politiek doel natuurlijk, en qua stijl zie ik vooral verschillen. Maar de parallel viel me op; vergeving van de moordenaars van haar man door een piepjonge weduwe is duidelijk een krachtig retorisch symbool)

Ook Rosaria Costa vergaf de moordenaars van haar man, met hetzelfde citaat van Jezus aan het kruis ('Vader vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen'). Ook haar toespraak diende een duidelijk politiek oogmerk, dat trouwens mede bepaald leek door de nogal dominante priester naast haar

YouTube video by ergrillodermarchese Io vi perdono, però vi dovete mettere in ginocchio

De toespraak van de weduwe Kirk doet me denken aan een in Italië klassiek geworden toespraak, van de 22-jarige weduwe van een van de politieagenten (27 jaar) die vermoord werd bij de maffia-aanslag op onderzoeksrechters Falcone en Borsellino op de snelweg bij Palermo www.youtube.com/watch?v=ff0w...

Brieven uit Rome #3: Vrouwen, de scharensliep is er! En meer nieuws uit (niet-)feministisch Italië

Nieuwe brief uit Rome, voor wie even honderd jaar terug wil in de tijd, een rijzende ster van de Italiaanse feministische comedy wil leren kennen, of gewoon graag wil weten waarom New York de hoofdstad is van de boeren van Lucania: substack.com/home/post/p-...

Geweldig stuk van mijn oud-collega @rasitelibol.bsky.social. Ook (of eigenlijk: juist) voor wie niets met vechtsport heeft, want weinig schrijvers kunnen verre dingen zo goed dichtbij brengen als hij. Het is een voorpublicatie uit zijn boek dat vandaag verschijnt, veel zin om de rest te lezen!

"Ja, meneer Timmermans, dat begrijpen we: iedereen heeft een enorme behoefte aan dingen die iedereen graag wil."

(Nederland snakt naar Thomas Hogeling die de campagne fileert, zou ik zeggen als het van Thomas Hogeling mocht)

De geschiedenis herhaalt zich, zegt de Albanese schrijver Lea Ypi. ‘De parallellen met het interbellum zijn eng’ Na Vrij dook de Albanese schrijver Lea Ypi nog dieper in de geschiedenis van haar land, en reconstrueerde het leven van haar grootmoeder onder het communisme. ‘Ik probeer te schrijven zonder de arroga...

Voor wie het gemist heeft: zaterdag stond mijn interview met @leaypi.bsky.social in @volkskrant.nl, over haar nieuwe boek Onwaardig. Ze zei interessante dingen over nationalisme, taal, kunst en meer: www.volkskrant.nl/boeken/de-ge...

Brieven uit Rome #1 ... vanuit Amsterdam

Nieuwe brief uit Rome uit Amsterdam, lees hier waarom en ook een verhaal over een kots-incident op een chique filmgala (ik was niet de kotser, gelukkig, maar wel getuige): rosavangool.substack.com/p/brief-uit-...

ik heb nooit een lange regenjas gehad In 1977 vroeg De Revisor een aantal schrijvers om een zelfportret te tekenen. Veel van de gevraagden deden mee, de resultaten werden in twee opeenvolgende nummers van het tijdschrift geplaatst. Een…

'Elk interview is een zelfportret van de interviewer, ik weet niet meer wie het zei, waarschijnlijk iedereen.' (heerlijk stuk)
rvessen.wordpress.com/2025/08/06/i...

Chinese ondernemers brengen nieuwe Made in Italy-welvaart naar Prato, maar daar is niet iedereen blij mee In Prato bliezen Chinese migranten het leegstaande industriedistrict nieuw leven in met fast fashion. De Italianen in de stad kijken met argwaan naar de Chinese gemeenschap. ‘Ze beschadigen het Made…

In Prato bliezen Chinese migranten het leegstaande industriedistrict nieuw leven in met fast fashion. De Italianen in de stad kijken met argwaan naar de Chinese gemeenschap. ‘Ze beschadigen het 'Made in Italy'.’ @rosavangool.bsky.social

Alles over prikwater en de toekomst, in mijn eerste Brief uit Rome:
rosavangool.substack.com/p/brieven-ui...

Dat ik het ooit nièt zag: het essentiële verschil tussen water dat wel of niet van nature bruist Correspondent Rosa van Gool neemt afscheid van Italië. De afgelopen vijf jaar heeft ze de Italiaanse taal in vele nuances leren kennen: als het gaat om de vele ‘prikwaterschakeringen’ bijvoorbeeld.

Lees hier mijn laatste Bericht uit, over een belangwekkend onderwerp: prikwater. www.volkskrant.nl/buitenland/d... (en als je wil weten waarom het mijn laatste is, klik dan even hier. En schrijf je ook meteen in, als je toch bezig bent? rosavangool.substack.com/p/brieven-ui...)

'Israël is op de keper beschouwd een vreselijk land. Meppel, maar dan heel heet. Dan maar liever Holland. Hoewel, al die tijd raakte ik Israël eigenlijk niet meer kwijt; het zogeheten joodse vraagstuk, gekoppeld aan het zionistische, blijft aan je kleven.' (Ischa Meijer, 1973)

Opkomst bij het IT referendum over arbeidsmarkt en verkorten van de termijn voor staatsburgerschap van 10 naar 5 jaar (voor migranten van buiten EU) ligt ver onder de benodigde opkomst van 50%. Teleurstellend voor de organiserende oppositie, rechtse regering is blij, raadde mensen af om te stemmen

Ja, dat het contrast te groot is ben ik wel met je eens. Denk dat het veel te maken heeft met de tradities waaruit ze voortkomen en ik vrees ook dat het economisch model er een grote rol in speelt (al gaat dat argument voor de publieke omroep minder of niet op). Werk aan de winkel is er sowieso!

(ik heb me eerder slecht uitgedrukt met 'publieke functie', volgens mij. Ik bedoelde hier vooral: een baan waarbij iedereen kan meekijken)

Ja, zeker een wereld waar kritische reflectie veel beter is georganiseerd. Die speelt zich ook wel voor groot deel achter gesloten deuren af - peer reviews, conferenties - en natuurlijk in wetenschappelijke publicaties, maar die vallen per definitie minder in het publieke domein dan 'de media'.

Oké, je bedoelt dus tv-journalistiek, niet journalistiek iha. (overigens zat Jesse Frederik destijds ook bij Op1 met zijn boek. Ik weet niet in hoeverre het toen over de rol van de journalistiek ging, maar het lijkt me waarschijnlijk dat het ter sprake kwam)

Er zijn allerlei stukken (onder meer nav Jesse Frederiks boek) over de rol van de journalistiek in het toeslagenschandaal verschenen in allerlei media. Ik zeg niet dat het goede reflectie was, heb het daarvoor niet genoeg gevolgd, maar je kunt niet volhouden dat het onderwerp is doodgezwegen...

Ik ben geen Haags journalist, dus dat weet ik niet. Maar ik denk dat het voor mensen iha moeilijk is om kritiek oprecht aan te nemen van concurrenten voor het oog van een publiek (ik ken ook amper politici of voetbaltrainers die het doen). Dus ik vraag me af of er intern niet meer te winnen valt

Of laat ik het anders zeggen: ik ben helemaal voor een ombudsman, maar daarmee ben je er nog niet (zie ook de NOS, die als publieke omroep uiteraard een grondige ombudsman hebben)

Dat ben ik helemaal met je eens. Ik denk trouwens ook niet dat het een kwestie van 0 of 100 procent publiek of openbaar is - dat is het nergens, en ook dit forum is er een vorm van. Dat er te weinig gereflecteerd wordt ben ik ook eens, ik twijfel of openbare reflectie de meest effectieve vorm is.

Maar eerlijk: is er één beroepsgroep die een publieke functie vervult en de kritische reflectie daarop ook nog eens voor het oog van iedereen doet? Volgens mij niet, en ik weet ook niet of dat per se moet. Dat er überhaupt (ook intern) weinig tijd/aandacht/structuur/cultuur voor is, herken ik wel