あおば 🏹˖°𓇼🌊⋆🐚🫧( BUSY )

”บูธของรุ่นพี่อาโอซึกินี่เอง … รบกวนด้วยนะครับ!”

รับฟังคำแนะนำของโค้ชเป็นอย่างดี ถึงแม้จะเคยเล่นคิวโดมาก่อน แต่การรับฟังข้อมูลที่เป็นสิ่งที่สำคัญ

ปั๊ก!

ยิงเข้าเป้าแบบงง ๆ แม้จะไม่ได้เล่นนาน แต่ดูเหมือนสกิลจะยังมีอยู่

‘ไว้เอาของรางวัลไปอวดรุ่นพี่อาโอซึกิดีกว่า ^0^’

รับของรางวัลและยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับพวงกุญแจที่ได้รับมา

"ทำได้แล้วนะคะ ทาคาฮาชิคุง"

เอ่ยอย่างดีใจเสมือนตัวเองยิงได้

"เก่งมากเลยล่ะค่ะ เข้ากลางเป้าเลย"

"เก่งมากเลยค่ะ"

ตบมือแปะๆๆ เอ่ยเสียงชื่นชมทั้งรอยยิ้ม

"ส่วนอันนี้เป็นของรางวัลนะคะ พวงกุญแจค่ะ"

ส่งของรางวัลให้

"แม้จะหน้าอายไปหน่อยที่เป็นหน้าของฉันเองก็ตาม แต่หวังว่าจะดีใจนะคะ"

มือยกขึ้นมานำผมทัดหูตัวเองก่อนกล่าวต่อ

"ถ้าสนใจชมรมคิวโดล่ะก็ ยินดีต้อนรับเสมอเลยนะคะ"

อ่านตัวหนังสือบนกระดาษแล้วหันมองรอบตัวอย่างไม่รีบร้อน

‘สมาชิกชมรมคิวโด‘

นั่นคงไม่ยากเท่าไหร่หรอก

(เปิด+คนชมรมคิวโดสั้นๆคับ🏹)

#azk_3C

(รูปรวมห้องค่ะ!😔🫶💖รักเพื่อนๆที่สุดเลย🥰🫵)

#AZK_Shingakki #AZK_Roleplay

[ โรลเปิด-แยกรูท | 08:10 am. | ระหว่างเดินมาโรงเรียน ]

ยูริอะกำลังเดินทอดน่องมาโรงเรียนในวันแรกของการเปิดเทอม เธอสวมหูฟังคู่โปรดพลางฟังเพลงที่กำลังฮิตอยู่ช่วงนี้ จมอยู่กับความคิดของตัวเอง จนไม่ทันสังเกตว่าใกล้ได้เวลาปฐมนิเทศเต็มที

ขณะนั้นเอง<คุณ>ก็เข้ามาทัก

(เพิ่งมีเวลาแอคทีฟครั้งแรก ใครสนใจแวะมาเมคเฟรนกับเด็กคนนี้ได้นะคะ🥹🙌🏻✨)

( Happy Birthday นะคะ ฮิโยริจังงง—!🎉🎉🎉🎉🎉 )

Commission : VA2000s

★¸.•☆•.¸★ 🄱-🄳🄰🅈 🄶🄸🅁🄻! ★⡀.•☆•.★

for all the stars aligned and all types of serendipity, we met

so—let’s celebrate it, remember it, cherish it

The year l’ll get to spend with you

"เป็นผีเสื้อค่ะ มีสีเหลืองสวยมากเลยค่ะ"

เธอตอบอย่างใจเย็น พร้อมกับมองเจ้าผีเสื้อที่เกาะเสื้อของเพื่อนอย่างสบายอารมณ์

"อยู่นิ่ง ๆ นะคะ"

มือโบกไปมาเป็นการไล่เจ้าผีเสื้อตัวนั้นให้บินไปทางอื่น

แต่มันกลับบินมาเกาะเสื้อของเธอเองเสียอย่างนั้น. . .

"คุณยายเคยบอกไว้น่ะค่ะ ว่าแมลงเต่าทองเชื่อกันว่าจะนำโชคลาภมาให้"

ระหว่างนั้นเจ้าแมลงบนนิ้วมือของเธอก็พลันฉวยโอกาสบินหนีไปจนลับตา

"งั้นฉันเองก็คงได้รับโชคนั้นมาด้วยแล้วล่ะค่ะ"

ได้ยินสิ่งที่รุ่นพี่บอกก็อดที่จะดีใจไม่ได้ เธอเองก็โชคดีเช่นกัน

"ฉันทานแล้วล่ะค่ะ แต่กำลังจะไปซื้อน้ำน่ะค่ะ"

"แล้วรุ่นพี่ล่ะคะ?"

"หุ ๆ งั้นเจ้านี่ก็คงโดนซากุระสะกดไว้เหมือนอิซึมิซังแน่เลยค่ะ"

เธอหัวเราะในลำคอก่อนกล่าวต่ออย่างนุ่มนวล

"ดีเลยค่ะ ถ้าเป็นแบบนั้นเจ้านี่คงชอบด้วย"

เพราะน่าจะติดมากับซากุระ ฉะนั้นแล้วก็ส่งกลับไปหาซากุระดังเดิมน่าจะดี เธอเอ่ยสนับสนุนความคิดของอีกฝ่ายเต็มที่

"ไปด้วยกันมั้ยคะ?"

เอ่ยถามอีกฝ่ายพร้อมรอยยิ้มอันอ่อนโยน ไปปล่อยแมลงด้วยกันมั้ยคะ?

สายตาของเธอจ้องมองเจ้าแมลงจนกระทั่งมันบินหนีละสายตาไป

"เรียกตามแบบที่ฮิเมงามิคุงอยากเรียกเลยค่ะ"

เธอเอ่ยตอบทั้งรอยยิ้มเป็นมิตร ไม่ว่าจะเรียกแบบไหนเธอก็โอเคทั้งนั้น

"ไม่ว่าจะเรียกแบบไหนฉันก็คงจะหันหมดอยู่ดีค่ะ"

กล่าวอย่างมีอารมณ์ขัน ก่อนจะเอ่ยถามอีกฝ่ายกลับไปบ้าง

"ว่าไปแล้ว. . ฮิเมงามิคุงปกติทานข้าวที่ไหนหรอคะ?"

ไหน ๆ ก็เจอกันแล้ว คงต้องชวนคุยเสียหน่อย!

“อ๊ะ บังเอิญจังเลยค่ะ ฉันเองก็เหมือนกันค่ะ”

เด็กสาวตอบกลับด้วยท่าทีตื่นเต้น

“ฉันหรอคะ? ค่ะ อยากค่ะ”

พยักหน้าหงึกๆ แล้วนำแว่นมาลองสวมดูบ้าง

“แบบนี้—”

“พอใช้ได้มั้ยคะ?”

#AZK_Hanami
โรลเปิด - แยกรูท / ช่วงบ่าย
📍 สวนสาธารณะ

สายลมพัดเอื่อยเอากลีบดอกซากุระที่ร่วงลงมาปลิวไปตามลม อายาโนะที่นั่งอยู่ในสวนสาธารณะเอื้อมมือหยิบดอกเล็กๆ ที่ร่วงลงมาและนั่งชมมันพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า

"น่ารักจังเลยนะคะ"
เธอเอ่ยกับมันเหมือนพูดกับสัตว์ตัวเล็กๆ ไม่มีผิด

(บวกสั้นๆ /เพื่อนๆ น้องๆ เนียนทำความรู้จักได้นะคะ 🥺💙)

#AZK_Shingakki
[ โรลเปิด | แยกรูท | ช่วงเช้าค่อนไปทางสาย - หน้าบอร์ดประชาสัมพันธ์ ]

ช่วงสายๆหลังจากพิธีประถมนิเทศจบลง นักเรียนบางส่วนก็เริ่มแยกย้ายกันเข้าชั้นเรียนกันแล้ว แต่เหมือนชายหนุ่มที่ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็นังเลงชัดๆเพิ่งจะโผล่หัวออกมาดูรายชื่อตัวเองบนบอร์ด

"ไรวะ ไหงได้เลขต้นแบบนี้ก็งีบยากอะดิ๊"

"คงต้องไปกระชากคอพวกแถวหลังขอแลกที่นั่งแทนละมั้งเนี่ย"

(แวะมาแปะมม.หลังเลิกเรียนของสองสาวค่ะ แชร์เทคนิคการถ่ายรูปกับซัทจังล่ะะ🥺🫳💕

@azk-satsuki.bsky.social )

( มีแพทช์หน้าด้วยหรอคะ55555555555555555 )

#AZK_HealthCheck

คาโอรุรู้สึกสิ้นหวัง เธอ ห ยุ ด สู ง เสียแล้ว

"ไม่ใช่ตรงนั้นค่ะ ล่างอีกหน่อย. . "

เธอเองก็คอยพยายามบอกทางที่ถูกต้อง

"ตอนนี้ขวาอีกนิดค่ะ"

แต่เหมือนอีกฝ่ายจะจับไม่โดนเสียที

"อิซึมิซัง อยู่นิ่ง ๆ นะคะ"

เธอจึงตัดสินใจที่หยิบมันออกมาให้แทน เธอมองดูลักษณะของมันในมือ ก่อนจะสรุปออกมาได้ว่า

"เป็นด้วงหนวดยาวค่ะ คงจะติดมากับซากุระน่ะค่ะ"

( อีกภาคหรอคะ555555555555 ขอตัวละครใหม่หน่อยค่ะ55555555 )

( ขอบคุณค่ะโคจิคุง! ตอนนี้เท่พร้อมจะปกป้องทุกคนแล้วค่ะ💪🔥 /แต่เป็นตัวร้าย )

( ขอบคุณมากค่าา กลายเป็นมังกรไปแล้ว🐲🔥🔥 )

เธอยิ้มทักทายเมื่อคนที่เอ่ยทักเป็นรุ่นพี่ที่รู้จักกันดี

"ข้างล่างอีกหน่อยค่ะ"

เห็นอีกฝ่ายใช้มือจับไปทั่วจึงพยายามบอกทางที่ถูกต้อง

"อ่ะ ขวาอีกนิดค่ะ"

แต่เหมือนว่ารุ่นพี่จะจับไม่โดนเสียที เธอจึงค่อย ๆ ยื่นมือไปจับมันอย่างแผ่วเบา

"ออกแล้วค่ะ"

เธอกล่าวพร้อมยิ้มระรื่น ในมือของเธอตอนนี้มีแมลงหน้าตาเหมือนใบไม้อยู่ มันคือ 'ตั๊กแตนใบไม้' นั่นเอง

"ยังไม่ออกเลยค่ะ"

อาโอบะมองรุ่นพี่ที่พยายามปัดปมลงออกจากหลัง เธอสังเกตแมลงสั้นสักพัดก่อนจะยื่นนิ้วออกไปพร้อมเอ่ย

"รุ่นพี่อยู่นิ่ง ๆ นะคะ"

ตอนนี้แมลงได้ขึ้นมาอยู่บนนิ้วของเธอแทนแล้ว เห็นเป็นแมลงตัวเล็กสีแดงมีลายจุดสีดำ

"แมลงเต่าทองน่ะค่ะ"

"วันนี้รุ่นพี่อาจจะโชคดีนะคะ"

เพราะมันนับเป็นแมลงนำโชค

"อืม. . ."

เมื่อได้ยินคำถาม จึงได้เฝ้าสังเกตแมลงที่หลังของอีกฝ่ายอย่างไม่รีบร้อน เมื่อรู้คำตอบจึงบอกออกไปอย่างนุ่มนวล

"แมลงวันดอกไม้น่ะค่ะ"

เธอชูนิ้วขึ้นนิ้วนึงก่อนจะบอกข้อมูลต่อ

"ตอนแรกคิดว่าเป็นผึ้งหรือตัวต่อ แต่พอดูดี ๆ แล้วน่าจะเป็นแมลงวันดอกไม้ค่ะ"

( ขอบคุณมากค่าา😭😭 ไม่คิดว่าจะได้มีโอกาสทำภาคต่อจริง ๆ )

( ใช่ค่ะ )

( กลับก็ได้ค่ะ /คิดแผนชั่วร้าย )

( เจ้าหญิงหนีไปไหนไม่รอดแล้วนะคะ!🐲🔥 )

"ส่วนของที่ชอบทาน. . . คงเป็นซุนดะโมจิน่ะค่ะ ฉันทานของหวานไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นเจ้านี่ฉันก็ได้ทานบ่อย ๆ เลยค่ะ"

น้ำเสียงเธอแฝงความคิดถึง ก่อนจะเอ่ยต่ออย่างนุ่มนวล

"ฉันจะรอชิมขนมที่คุณแม่ของทาคาฮาชิคุงทำนะคะ"

เธอไม่คิดจะปฏิเสธ และอยากตอบรับมันเอาไว้ ดวงตาคู่หวานเหลือบมองเวลาที่ล่วงเลยไป ก่อนจะเอ่ยอย่างสุภาพ

"อีกสักพักก็ใกล้เวลาเข้าพิธีแล้วนะคะ ทาคาฮาชิคุง"