栄吉 霧雨

#THK_RPG

" อ๊ะ? เธอเองก็หลุดเข้ามาที่นี่เหมือนกันหรอ? "

ภูติดอกไม้ที่ดูคุ้นหน้าคุ้นตาเอ่ยทักทาย

ดูเหมือนว่าเมื่อกี้ [คุณ] จะเจอเข้ากับเครื่องเกมเก่าประหลาด ๆ ตกอยู่ตรงริมถนนทางเดินบนเกาะ พอคุณจับมันก็ได้เข้ามาติดในเกมเป็นเวลา 1 วัน ? ( เท่ากับ 1 ชม.ในโลกจริง ) จะทำไงดีล่ะ...?

สุ่มอาชีพในเกมตรงนี้ จิ้ม👉 bit.ly/thkrpg

(มาเปิดแท็กวาดเล่นค่ะ มาเล่นกันเยอะ ๆ น้า!)

#THK_COMMU อีเวนต์ที่ 4 (แจ้งอีเวนต์ล่วงหน้า)

โคมระย้ารอบงาน ผู้คนเบียดเสียด พื้นที่อาถรรพ์กลายเป็นจุดชมดอกไม้ไฟ 'โรงเรียนมัธยมปลายไทเฮ'

แท็กประจำอีเวนต์ #THK_EVENT04 #THK_ดอกไม้ไฟ

รายละเอียด : bit.ly/3GGRB2B

ระยะเวลาการเล่นอีเวนต์ : วันที่ 8 พฤษภาคม - 10 พฤษภาคม (เล่นย้อนหลังได้ตลอดเวลา)

ร่างสูงกระชับสายกระเป๋าของตัวเอง หลบตามองไปทางอื่นเพียงครู่

“ถ้าตอบไม่ว่าไม่กลัวเลย.. ก็ดูเหมือนโกหก ชิรุฮะจัง.. อย่าคิดแบบนั้นเลยครับ” เขาไม่อยากให้เธอกลายเป็นเรื่องเล่าอะไรนั่นเลยสักนิด

คิริซาเมะรู้สึกเหมือนอีกฝ่ายพยายามหลีกเลี่ยงที่จะพูด ‘เขา‘ ก่อนหน้านี้ ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ซักไซร้อะไรต่อ

”เริ่มแรกผมก็หาจนทั่วเลย.. จู่ๆมันก็หล่นออกมาจากกระเป๋าตอนหยิบสมุดน่ะ“ เขาหัวเราะเบาๆ เพียงครู่ สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นสงสัยแทน

”ไม่ตกลงไปหรอกครับ! ..แน่นอนเลย“ เขาตอบกลับไปอย่างตระหนก และค่อยเสียงลง ไม่รู้ว่าอะไรทำให้มั่นใจภึงขนาดนั้น+

ประโยคคำถามมากมายถูกส่งมาพร้อมๆกันโดยที่ไม่มีช่วงให้เอ่ยแทรก มุมปากขยับยิ้มบางๆก่อนเอ่ยตอบอย่างนอบน้อม

“ผมสบายดีครับ คงจะสูงขึ้นนิดหน่อย..”

“ส่วนเรื่องที่โรงเรียนก็วุ่นวายพอสมควร” เขาหัวเราะเบาๆ

“เกือบไม่เจอบัตรนักเรียนเหมือนกันครับ“

ว่าแล้วก็หยิบบัตรนักเรียนในกระเป๋าเสื้อให้อีกฝ่ายดูด้วย

#THK_EVENT01 #THK_ปฐมนิเทศ
#THK_1A

เด็กสาวเดินไปยังโต๊ะหน้าห้อง แม้จะเป็นคราวแรกที่ได้พบทุกคน แต่เธอก็ยังคงท่าทีมั่นคงและผ่อนคลายไว้อย่างที่เป็นเสมอมา

“สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้พบนะคะ

เราซากิโมริ ยูอาเมะ จะเรียกยูจังหรืออาเมะจังก็ยินดีค่ะ”

”สิ่งที่ถนัดคือการพยากรณ์อากาศ งานอดิเรกคือการเดินเล่นและสะสมหิน“

(1/2)

#THK_EVENT01 #THK_โรลเปิด
หลังจบโฮมรูม เขาก็ออกจากห้องเงียบ ๆ
เด็กหลายคนเดินสวนไปมา กระชับซองบัตรในมือแน่น
บางคนหน้าซีด บางคนทำท่าจะร้องไห้

เขาไม่ได้ถาม
แค่เดินผ่าน เหมือนอ่านอะไรบางอย่างจากรอยเท้าที่รีบเร่งเหล่านั้น
เขายังคงยืน มือหนึ่งถือสมุดไว้ตรงหน้า อีกข้างไขว้หลังจับปากกา
ไม่ได้มองหาอะไร

แค่ยืนนิ่ง…
ราวกับกำลัง เฝ้ารอผลของความโกลาหลที่เขาไม่จำเป็นต้องแก้

(ไม่เป็นไรค้าบ เค้าก็ตอบช้าt-t)

สายลมบางเบาพัดผ่านขณะเดินผ่านศาลเจ้า หางตาเหลือบไปเห็นใครบางคนยืนอยู่ ท่าทางดูคุ้นตาจึงหันไปมอง

เมื่อเห็นว่าเป็นใคร สองเท้าก็รีบก้าวเข้าไปหาในทันที พอดีกับที่อีกฝ่ายเอ่ยคำทักทายขึ้น

“สวัสดีตอนบ่ายเช่นกันครับ”

“...ช่วงนี้เป็นยังไงบ้างครับ? สบายดีไหม?”

(มาบวกค้าบ🥺)

คิริซาเมะที่กำลังหาบัตรตามพุ่มไม้เผื่อจะมีของตัวเองตกอยู่ก็ได้ยินเสียงใครสักคนกำลังบ่นพึมพำ

จนกระทั่งเธอกรี้ดขึ้นมาทำเอาสะดุ้งและหันไปทางต้นตอของเสียงทันที

เป็นรุ่นพี่ที่เขาคุ้นหน้าคุ้นตาประมาณนึง จึงค่อยๆเดินเข้าไปหา

“ค-คุเรโนมิเซมไป..?”

“ให้ผมช่วยอะไรไหมครับ..“

Cr. Buudchi

#THK_EVENT01 #THK_ปฐมนิเทศ
#THKโรลเปิด

——

ณ มุมต้นไม้มุมหนึ่งของโรงเรียน [คุณ] สังเกตเห็นเด็กสาวผมสีจิ๊ดจ๊าดนั่งสั่นพึมพำอยู่คนเดียว

“…แ*งเอ้ย ..บ้าชะมัด .. มันจะเป็นแบบนี้ทุกปีเลยหรือไงวะ—”

“จะทำหายก็ไม่ได้อีก … เลิกกระซิบสักที เจ้าพวกเสียงบ้านี่-!!!!”

เสียงกริ๊ดเสียดหูดังลั่นโรงเรียน เด็กสาวสั่นเทาพร้อมขดตัวกอดเข่า กัดเล็บ

(มาช่วยปลอบหาบัตรได้ค่ะ 😭 เด็กแพนิค)

(วาดสมาชิกห้อง 2-E มาครับ ฮิฮิ)

#THK_EVENT01 #THK_ปฐมนิเทศ
📍「Class 2-N」

(ขออนุญาตปักบวกนะคะ🥺)

[ #THK_commu | #THK_โรลเปิด ]

เวลาประมาณ 15:45 น. เป็นต้นไป ( คาบสุดท้ายของนักเรียนก่อนเข้าชมรม )

.
.

ใบไม้แห้งปลิวกระทบพื้นกรวดในขณะที่คุณก้าวเข้าสู่พื้นที่ศักดิ์สิทธิ์

ความสงบแผ่ซ่านไปรอบบริเวณ เหนือบันไดหินทอดขึ้นไปยังศาลหลัก เผยให้เห็นหญิงสาวในเสื้อกิโมโนสีขาว ฮากามะแดงยืนอยู่ตรงนั้น ใบหน้าใต้หน้ากากเงยหน้ามองผู้มาเยือนทันทีที่รู้ตัว

" ..สวัสดีตอนบ่ายเจ้าค่ะ "

#THK_COMMU อีเวนต์ที่ 2

สัปดาห์ที่ 2 ของการใช้ชีวิตในรั้วโรงเรียนมัธยมปลายไทเฮ
ช่วงเวลาแห่งการโปรโมทชมรมที่เรารักได้เริ่มขึ้นแล้ว !

แท็กประจำอีเวนต์ #THK_EVENT02 #THK_โปรโมทชมรม

รายละเอียด : bit.ly/3EtvMCG

ระยะเวลาการเล่นอีเวนต์ : วันที่ 11 เมษายน - 15 เมษายน (ไม่มีการเล่นย้อนหลัง)

หมายเหตุ สต๊าฟจะตอบกลับข้อความในช่วง 20:00 - 23:00 น.

“แล้วเมื่อกี้ไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่มั้ยครับ? เห็นชิรุฮะจังตั้งใจจะเก็บบัตรแบบนั้น ผมตกใจแทบแย่“

ไม่วายวกกลับมาถามอาการของคนตรงหน้า

คิริซาเมะมองสีหน้าของอีกฝ่ายที่ราวกับว่าไม่รู้สึกตัวเรื่องเมื่อครู่นี้ที่ตั้งใจเอื้อมมือไปหยิบบัตรนักเรียนจนเกือบตกลงไป ทำเอาเขาใจหายไม่น้อย

“เขา.. เหรอครับ..?“ เอ่ยทวนคำพูดของเธอด้วยความสงสัย ฟังดูแปลกๆชอบกล

กลับขึ้นมาจากที่ไหนกันล่ะ? ได้แต่ถามอยู่ในใจ

“เจอแล้วครับ .. ของผมเจอง่ายกว่าที่คิดน่ะ”

เขาเจอมันในกระเป๋านักเรียน ง่ายจนแปลกใจว่าใครเป็นคนเอาใส่ลงไปเนี่ยสิ+

“ได้สิ จะรอนะครับ”

ได้ยินแบบนั้นก็ดีใจที่หากอีกคนเจอหิ่งห้อยสวยๆก็ยังนึกมาบอกเขาต่ออีกทีด้วย

เขายิ้มทิ้งท้ายก่อนจะเป็นฝ่ายเดินแยกตัวออกมาก่อน

“ไว้พบกันใหม่ครับ”

บอกลาอีกฝ่ายไปพร้อมกับค้อมศรีษะลงเล็กน้อย ถึงจะเป็นการสนทนาสั้นๆ แต่เขาก็ดีใจที่ได้เพื่อนใหม่ต้อนรับเปิดเทอมนี้ ไว้มีโอกาสคงจะได้คุยกันอีก เวลานี้เขาเองก็ต้องรีบไปรวมตัวกับเพื่อนๆแล้ว

#THK_EVENT01 #THK_ปฐมนิเทศ #THK_โรลเปิด | ระเบียงชั้นสอง

บัตรนักเรียนหายอีกแล้ว—

ตอนนี้เธออยู่ที่ริมระเบียง บัตรนักเรียนของชิรุฮะถูกหนีบไว้กับตะขอเหล็ก ห่างแค่เพียงเอื้อมเดียวเท่านั้น

เธอเขย่งปลายเท้า, เอื้อมซะสุดแขน

“อีกนิดเดียว”

แต่ “คุณ” กลับเห็นเงาบางอย่างอยู่ข้างหลังเธอ และหากยังฝืนต่อไปแบบนี้—

เด็กคนนั้นคงได้ตกลงไปจริง ๆ

.
.
…คุณจะเรียกเธอไว้ไหม?

“ช-ชิรุฮะจัง..? อ่ะ นี่บัตรนักเรียนครับ“

เขาบัตรนักเรียนคืนให้เธอ

คิริซาเมะเห็นหญิงสาวท่าทางคุ้นตากำลังพยายามจะหยิบอะไรสักอย่างอยู่ จากที่ตรงนั้นดูเสี่ยงจะตกลงไป เขาจึงรีบสาวเท้าเดินเข้าไปเผื่อเธอจะต้องการความช่วยเหลือ

!!!

ยังไม่ทันเข้าใกล้ กลับได้กลิ่นบางอย่างที่คล้ายจะไม่ประสงค์ดี ความรู้สึกบางอย่างทำให้เขาเอื้อมไปหยิบบัตรนักเรียนพร้อมกับถือวิสาสะจับประคองเธอไว้

พอเห็นว่าปลอดภัยทั้งคู่แล้วจึงผละออกมา+

“อืม หิ่งห้อยผมก็ชอบ แต่ค่อนข้างหาดูได้ยาก”

เป็นรุ่นน้องนี่เอง เขาพยักหน้ารับก่อนจะโบกมือลาตอบ

“เช่นกันครับ ซากิโมริ.. ไว้เจอกันนะ“

พยักหน้าตาม

“ผมชอบผีเสื้อมอร์โฟ ปีกมันเหมือนเรืองแสงได้เลย“

แม้จริงๆจะไม่ได้ชอบหรือสนใจสัตว์จำพวกแมลงเป็นพิเศษ แต่ก็ต้องยอมรับในความสวยงามของมันจริงๆ

”คงงั้นครับ”

เขาหยัดตัวลุกขึ้นเพราะนี่ก็เกือบจะสายแล้ว

“..ผม เอย์คคิจิ คิริซาเมะ ปี2
ห้องL ยินดีที่ได้รู้จักนะ“

จินตนาการตามว่าถ้าเจ้าหนอนตัวนี้โตมาเป็นสีเขียวอย่างที่เธอว่าจะเป็นยังไง

“แบบนั้นคงกลมกลืนไปกับใบไม้แน่ๆเลย“

”แต่ถ้าโตมามีสีสันคงจะดีนะครับ“

จะแบบไหนก็คงสวยไม่แพ้กัน เขาคิดแบบนั้น

เขารับลูกอมที่เธอยื่นมาให้ ขยับยิ้มเล็กน้อยด้วยความดีใจ

“ขอบคุณครับ.. ซากุราอิซัง”

เหมือนจะได้ยินเสียงพึมพำแว่วๆ ที่ว่าไม่ใช่หมายถึงยังไงกันล่ะ

“ผมเอย์คิจิ คิริซาเมะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ“

รับมาพลิกดูหน้าหลัง หน้าตามันแอบดูแปลกๆนะเนี่ย

“ใบไม้..? โยวอาเมะจังทำให้มันเป็นรูปนี้เหรอ?“

เขาเลิกคิ้วน้อยๆ

(มียศให้ซะแร้ว🚗)

หันไปหาพร้อมกับเอียงคอสงสัย เป็นคนคุ้นเคยนี่เอง

“หืม..? โยวอาเมะจังมีอะไรหรอ?”

เห็นเธอกำมือยื่นมาเหมือนจะให้อะไรสักอย่างจึงแบมือรอรับ

(ปักบวกค้าบบ)

#THK_โรลเปิด
#THK_EVENT01 #THK_ปฐมนิเทศ | แยกรูท

โยวอาเมะยิ้มแป้นลั้ลลา ออกจากห้องโฮมรูม เดินวนเวียนไปทั่วในสถานการณ์คนชุลมุนหาบัตรกัน

แบบนี้ก็ต้องเดินไปให้กำลังใจแต่ละคนสิคะ!

จิ้ม จิ้ม

โยวอาเมะจิ้มหลังของ [คุณ]

“มีของมาให้เจ้าค่ะ”

ขนาดเท่ากำมือ เพราะงั้นอย่าคาดหวังว่าจะเป็นบัตรนะ!