𝗔𝗦𝗧𝗘𝗥🎸

( ........./เดินไปหย่อนรายชื่อ )

#HWWW_Quidditch

เปิดโรลสั้นๆ | แยกรูท

" นี่ๆพวกนาย คู่ที่สองเริ่มแล้วนะ จะไม่ลองทายกันหน่อยเหรอว่าบ้านไหนจะชนะน่ะ? "

" เอ๋ นี่มันแค่เกมทายใจเฉยๆน่า ลองเล่นดูหน่อยม๊า~ กติกาง่ายๆแค่ใส่อะไรที่ดูแวววาว สามารถใช้เป็นอัตราแลกเปลี่ยนได้ที่ร้านค้า "

" ว่ากันว่าถ้าทีมไหนโดนทุ่มให้เยอะกว่าจะชนะแน่นอน เร่เข้ามา เร่เข้ามาา "

(แม้จะเจ็บตัว แต่เราก็จะมาเร่เชียร์กันต่อ!!)

" .......... "

เอสเตอร์ไม่ได้พูดอะไร ทำได้เพียงเดินไปนั่งข้างๆเจ้าชายนิทราที่ยังคงไม่ตื่น
เขาใช้เวลาอยู่ชั่วครู่นึงนั่งมองอีกฝ่าย ด้วยความคิดต่างๆนานา....

ความเงียบงันในยามราตรีนี้...มันเงียบเกินไปจนเอสเตอร์รู้สึกแปลกๆ

ถ้าเกิดว่าอีกฝ่ายตื่นขึ้นมาโดยเร็ว ก็คงจะดี....

@hwww-davon.bsky.social

- tbc?... -

ชายหนุ่มที่นอนหลับสนิทจากฤทธิ์ยา การที่เขาคนนั้นต้องมาอยู่ที่ห้องพยาบาลก็เพราะการโดดเข้าใส่ลูกบัดเจอร์เข้าเต็มเปา ซึ่งไม่ใช่อะไรที่ควรทำเลย และก็คงไม่มีใครจะทำแบบนั้น...

เอสเตอร์แบบคิดไปว่า ที่ใครคนนั้นเข้ามารับลูกโดยไม่ทันได้คิด มันเป็นเพราะ.....

คงไม่ใช่หรอกนะ

@hwww-davon.bsky.social

#HWWW_Quidditch

หลังจบแมทควิดดิชวันนี้

ด้วยอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดฝัน และตัวเขาเองก็ได้รับผลกระทบมาด้วย แม้ว่าจะไม่ได้บาดเจ็บร้ายแรงนัก

นั่นก็เพราะว่ามันมีสาเหตุบางอย่าง...

บางอย่างที่ทำให้เขาต้องมาที่ห้องพยาบาลในยามดึกแบบนี้

#HWWW_Quidditch

-- ʎɹoʇS --

𝑯𝒆 𝒘𝒂𝒔 𝒇𝒂𝒍𝒍𝒊𝒏𝒈.

𝑻𝒉𝒂𝒕 𝒘𝒂𝒔 𝒕𝒉𝒆 𝒐𝒏𝒍𝒚 𝒔𝒆𝒏𝒔𝒂𝒕𝒊𝒐𝒏 𝒉𝒆 𝒄𝒐𝒖𝒍𝒅 𝒇𝒆𝒆𝒍—
𝒕𝒉𝒆 𝒘𝒆𝒊𝒈𝒉𝒕𝒍𝒆𝒔𝒔, 𝒎𝒆𝒓𝒄𝒊𝒍𝒆𝒔𝒔 𝒑𝒍𝒖𝒏𝒈𝒆 𝒕𝒉𝒓𝒐𝒖𝒈𝒉 𝒕𝒉𝒆 𝒐𝒑𝒆𝒏 𝒔𝒌𝒚.

𝑯𝒊𝒔 𝒃𝒓𝒐𝒐𝒎 𝒉𝒂𝒅 𝒔𝒏𝒂𝒑𝒑𝒆𝒅.

𝑻𝒉𝒆 𝒔𝒉𝒐𝒄𝒌 𝒐𝒇 𝒕𝒉𝒆 𝒊𝒎𝒑𝒂𝒄𝒕 𝒔𝒕𝒓𝒖𝒄𝒌 𝒉𝒊𝒔 𝒄𝒉𝒆𝒔𝒕 𝒂𝒏𝒅 𝒃𝒂𝒄𝒌, 𝒅𝒓𝒊𝒗𝒊𝒏𝒈 𝒕𝒉𝒆 𝒃𝒓𝒆𝒂𝒕𝒉 𝒇𝒓𝒐𝒎 𝒉𝒊𝒔 𝒍𝒖𝒏𝒈𝒔.

w/ @hwww-aster.bsky.social

" โอ้วว แน่นอนสิ!!! " หันขวับไปทางญาติของตนด้วยแววตาวาววับ

" ถ้ายิ่งเป็นพ่อบุญทุ่ม ก็จะยิ่งเป็นจริงนะรู้ป่าววว "

w/ @hwww-neus.bsky.social

@hwww-davon.bsky.social

" ว้าว....เป็นการอุปมาอุปไมยดีแฮะ.....งั้น "

/ยื่นบอร์ด เชิญเลยจ้า

" ฮะฮะฮะฮ่าา...สมกับเป็นหมอนั่นเลยนะ "

เอสเตอร์ยิ้มร่าเริง อย่างน้อยๆอีกคนก็เห็นถึงการมีตัวตนของเขาล่ะนะ จะชนะหรือแพ้ เขาก็คิดว่ามันไม่สำคัญ ไม่ว่าจะสำหรับตัวเขาเองหรือว่าหมอนั่น

คิดว่าน่ะนะ?

- จบ -

@hwww-davon.bsky.social

#HWWW_Quidditch

เสียงโห่ร้องของกองเชียร์ทั่วทั้งสนามดังกระหึ่มเมื่อนักกีฬาเริ่มออกมาโชว์ตัว เอสเตอร์ที่เดินหาบเร่(?) ก็ได้ไปจับจองที่นั่งที่หมายไว้

อันที่จริงมันก็ไม่ใช่บ้านที่เขาต้องมาเชียร์ซักเท่าไหร่ แต่พอเมื่อเขาสังเหตุถึงคนคุ้นหน้าคุ้นตาที่อยู่ในสนาม ก็คิดว่า ดีแล้วล่ะที่มานั่งเชียร์

" เฮ้~~!!!!! เดอแวนนนนนนนนนนนนน
พ่อแว่นรุ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงง เฮ้~~~~~!!!!!!!!!!!! "

#HWWW_Quidditch

เมื่อคุณไม่เคยเล่นควิดดิช จึงจำเป็นต้องติวก่อนแข่ง...

" โอ้ะ อะไรเนี่ย แค่ให้ขนมนิดเดียว ติดฉันแจเลยเหรอ "

เอสเตอร์ได้แต่ชำเลืองตามองไหล่ด้านนึงที่ถูกครอบครองพื้นที่ไว้แล้ว แต่ก็ไม่ได้หันไปมองเพราะขนาดตัวที่ใหญ่จนเบียดหน้าเขานั้น ถ้าหันไปก็คงเจอแต่ก้อนขนหนาๆ

แต่เอ...มันก็ไม่น่าตัวใหญ่ขนาดที่จะโอบไหล่สองข้างของเขาได้นะ....

ช้ากว่าความคิด เอสเตอร์ค่อยๆหันไปยังทิศตรงกันข้ามกับเจ้านกฮูก เพราะรู้สึกถึงน้ำหนักบางอย่างบนไหล่.....

" ...แต่ถ้าให้ถูกกำหนดแบบพี่สาวฉันก็ไม่ไหวเหมือนกัน ฉันได้รับโอกาสและอิสระขนาดนี้ แต่สุดท้ายก็ยังอยู่ในกรอบของการศึกษาอยู่ดี หรือจริงๆแล้วฉันไม่เหมาะกับอะไรเลยกันนะ... "

ต่อให้เขาพูดไปมากเท่าไหร่ เสียงที่ตอบกลับมาก็มีแต่เสียงจุ้บจิ้บๆ แล้วลงท้ายด้วย ฮูก ราวกับเป็นคำทวนของมัน ประมาณว่ามันยังฟังเขาอยู่

" ฮึ..ส่วนแก คงมีแรงบันดาลใจในการกินสินะ ความสุขของแกน่ะ เจ๋งดีนี่~ "

เอสเตอร์ไม่ได้ถูกกดดันทางครอบครัวก็จริง แต่บางอย่างในตัวมันยังคงร้องหาอิสระอยู่เสมอ ราวกับว่าตัวเขายังต้องการการเผชิญหน้ากับโลกและเผชิญตัวของเขาเองให้มากกว่านี้

มากกว่าการมาเรียนในปราสาท...แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงล่ะ? ว่ามั้ย

" ไม่ใช่ว่าชีวิตตอนนี้ฉันไม่ดีหรอกนะ ฉันแค่...ยังขาดแรงบันดาลใจมั้ง เหมือนความตั้งใจที่พอโตขึ้นแล้วเราอยากทำอะไร +

" ไม่ต้องเรียนหนังสือ แถมยังบินไปไหนก็ได้ตลอดคืน
ดูจากขนาดตัวของแก เจ้าของคงเลี้ยงดูอย่างดีด้วยสินะ "

มือนึงใช้นิ้วเขี่ยใต้คางอย่างเอ็นดู

" ถึงบางครั้งจะต้องอยู่ในกรงบ้าง แต่แกก็ยังเจอเจ้าของที่ให้อิสระกับแกได้ขนาดนี้... เป็นฉันก็คงจะ บินไปในที่ที่อยากไป...ไปเจอโลกที่ไม่เคยเจอ "

เมื่อความเงียบและแสงจันทร์ กับสิ่งมีชีวิตแปลกหน้า ทำให้เขาพูดอะไรก็ตามที่ตนแอบเก็บเอาไว้คนเดียว

ระหว่างที่มองดูมันขยับปากยิบๆด้วยความสุข ก็เริ่มรู้สึกแล้วว่า

ขนมันหนา หรือว่า ตัวมันบวมจริงๆ

ก็เลยถือวิสาสะเอานิ้วจิ้มไปเบาๆ

" ...คิดผิดมั้ยเนี่ยที่ให้ขนมแกเพิ่ม แต่ก็ช่างเถอะ ไว้ถ้าฉันมั่นใจว่าตัวเองปลอดภัย จะพากลับไปนะ " เมื่อเห็นว่าการสัมผัสตัวอีกฝ่าย ไม่ได้ทำให้เจ้านกหงุดหงิดแต่อย่างใด เอสเตอร์จึงมั่นใจได้ว่าถ้าเขาลูบตามตัวมันเล่น ก็คงไม่เป็นไร

" เป็นแกนี่ดีจังเลยนะ~

+

อุ้ก...

อะไรกันความรู้สึกนี้...ลูกบัดเจอร์? แต่ว่านุ่มกว่า
จะว่ายังไงดี เขาก็ไม่ได้รังเกียจเหล่าสัตว์มีขนทั้งหลาย และก็ไม่คิดว่าตัวเองจะทรีดพวกมันเก่งด้วยเช่นกัน
พอเจ้าตัวโตเข้ามาใกล้ในระยะประชิดแบบนี้ก็เอาซะทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว

" เอ้า กินดีๆ " สุดท้ายเขาก็ต้องจำใจนั่งลงไปกับพื้น เพื่อรับน้ำหนักที่เกินคาด(ไปมาก)

" ...........หรือที่นายไม่ยอมกลับโรงเลี้ยง เพราะว่าบินไม่ไหว? "

#HWWW_Quidditch

-- ʎɹoʇS --

w/ @hwww-alastair.bsky.social

วันนี้ในห้องนั่งเล่นของบ้านเรเวนคลอ ดูเหมือนจะเงียบสงบกว่าวันก่อนพอสมควร อาจจะเป็นเพราะเหล่าเด็กบ้านเรเวนต่างพากันออกไปทำธุระของตัวเองตั้งแต่ช่วงบ่าย ยิ่งสัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์แห่งการกีฬาด้วยแล้ว คงมีหลายคนน่าดูที่ออกไปฝึกซ้อม...

ยกเว้นเขาคนหนึ่งที่ยังคงนั่งนิ่งเฉยอยู่ภายในห้องนั่งเล่น

#HWWW_Quidditch

ก่อนการแข่งขัน เสียงกึกก้องจากกองเชียร์และเสียงศาสตราจารย์ผู้เป็นกรรมการตัดสินในสนาม เสียงจากโฆษกที่กำลังเอ่ยแนะนำผู้เข้าแข่งขันในวันนี้ดังระงมจนปวดเศียร

ชายหนุ่มบ้านเรเวนนั่งเท้าคางหน้าเครียดไม่สนทนากับผู้คนอยู่ในเงามืดของมุมหนึ่ง ดวงเนตรใต้แว่วใต้คล้ายเหม่อลอยออกไปไกล

เดอแวนได้แต่คิด... ใช่ เขาคิด...

เขามานั่งทำบ้าอยู่ที่นี่ได้ยังไงนะ?

ก้อนขนมปังแข็ง พอใช้มือขยี้เพียงเล็กน้อยก็กลายมาเป็นเกล็ดชิ้นเล็กๆ เขาค่อยๆยื่นออกไปให้เจ้านกตัวโต แบบไม่เร่งรีบและใจเย็น

" กินมั้ย...อร่อยนา.. "

พยายามถวายเครื่องบรรณาการเพื่อการผูกมิตรชั่วคราว เขาหวังแค่ว่ามันจะไม่เผลออาละวาดแล้วร้องส่งเสียงก็เท่านั้นเอง

พอเห็นหน้าตามันชัดๆ แล้วยังการทักทายนั่นอีก...ดูท่าจะเป็นนกที่เป็นมิตรไม่เบาเลย ผิดกับนกฮูกของเขาเองที่พอเผลอเมื่อไหร่ เป็นต้องบินหนีหายไปไหนต่อไหน...

ไปได้นิสัยนี้จากใครมากกันนะ

" ฉันรู้ว่าตอนนี้อาจดูเหมือนการรุกล้ำ แต่ฉันมาดีนะ ขออยู่ตรงนั้นสักแปบเถอะ~
...เอ...เดี๋ยวก่อนนะ "

เหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้ เขาคิดว่ายังพอมีขนมปังที่ตกค้าง(?)อยู่ในกระเป๋า

ก็เผื่อซ้อมๆแล้วหิวง่ะ

" อ้ะ อันนั้นก็น่าสนุกดีนะ "
เอสเตอร์ยิ้มน้อยๆแบบที่ตัวเองทำเป็นประจำราวกับเรื่องต่างๆเป็นไปอย่างปกติ

" นายน่าจะบอกฉันให้เร็วกว่านี้ ฉันจะได้เปิดเพิ่มอีกบอร์ดนึง แล้วนายจะได้เล่นด้วยไง "

ความคิดที่สแตนลี่มอบให้นับว่าน่าสนใจเลยทีเดียว เพราะเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ทั้งสองอย่างแล้วมันก็น่าลุ้นด้วย

" นายใจดีช่วยฉันขนาดนี้ ฉันคิดว่าควรจะมีบอร์ดสำหรับนายบ้างก็ไม่เลวนะ ลองมะๆ ✨️ "

#HWWW_Quidditch

เปิดโรลสั้นๆ | แยกรูท

" นี่ๆพวกนาย ฤดูกาลแห่งการแข่งขันมาถึงแบบนี้ จะไปลองทายกันหน่อยเหรอว่าบ้านไหนจะชนะน่ะ? "

" เอ๋ นี่มันแค่เกมทายใจเฉยๆน่า ลองเล่นดูหน่อยม๊า~ กติกาง่ายๆแค่ใส่อะไรที่ดูแวววาว มีมูลค่า สามารถใช้เป็นอัตราแลกเปลี่ยนได้ที่ร้านค้า "

" ว่ากันว่าถ้าทีมไหนโดนทุ่มให้เยอะกว่าจะชนะแน่นอน เร่เข้ามา เร่เข้ามาา "

(มาปั่นคะแนนกัน เลสโกว)

[ #HWWW_Quidditch ]

“…”

‘ อยากเป็นซีกเกอร์… อยากบินแข่งกับลูกสนิช- หมายถึง…ไล่จับ… ‘

(ขออนุญาตฮะ /มือปิดปากร้องไห้😭
@hwww-davon.bsky.social )

#HWWW_Quidditch

( เรามารับชมเบื้องหลังของเหล่านักฬาประจำบ้านฟ้า ผู้ที่ต้องยืม Mob มาลงสนามกันเถอะครับ

ฝึกซ้อม ❌
นั่งหาค่าความเร็วลมและมุมตกกระทบ ✔️

ขออนุญาตแท็กครับผม
@hwww-orin.bsky.social

@hwww-lan.bsky.social

@hwww-luna.bsky.social

@hwww-noahwilliams.bsky.social

@hwww-estelle.bsky.social )

[ #HWWW_Quidditch ]

|| สนามควิดดิช | เปิดตัวนักกีฬา ||

| เปิดโรล | รวมรูท |

กรรมการ : “ สำหรับทีมที่จะมาเป็นคู่แข่งกับบ้านฮัฟเฟิลพัฟในวันนี้ก็คือ—!!! ”
“ ทีมควิดดิชบ้านเรเวนคลอ—!!! ”

" หืม? พรีเฟ็คคืออะไร กินได้ปะ ' 7 '

ฮ่าฮ่า ล้อเล่นๆ ลองเดาเล่นๆหน่อยมั้ย?

บางทีนายอาจจะคิดว่าฮัฟเฟิลพัฟฟอร์มดีกว่าก็ได้นา~ "

จ๊ะเอ๋กับคนที่โผล่มาข้างหลัง แต่ก็ถือว่าลาบลอยหากได้ผู้ใช้บริการเพิ่ม
สองมือกางบอร์ดให้เห็นเด่นชัดว่ามีการวางมัดจำ(?)ทั้งสองบ้านอย่างสูสี

" แต่ดูเหมือนเรเวนคลอก็น่าลุ้นเหมือนกันนะ "

" เดี๋ยวเด๊ยวเดียวเดี้ยววว " ปางห้ามพี่

" มันไม่ใช่แบบที่พี่คิดแน่นอน จริงๆนะ " พยายามบ่ายเบี่ยง คิดว่าคงต้องพูดเรื่องอื่นแทน

" คิดดูสิ ถ้าเป็นพี่ พี่คิดว่าบ้านไหนจะชนะ?? "