Manizheh Moazen

لب پایینم می‌پره، البته خفیفه و کسی نمی‌بینه. مچ دست‌هام زخمه، اما اون هم عمیق نیست و کسی نمی‌بینه. رنگم پریده و وسط خیابون داشتم می‌افتادم. اون هم کسی متوجه نمیشه. حس می‌کنم از این یکی مصیبت زنده بیرون نمیام.
روز خبرنگار مبارک.

و این قرص‌هایی که مشت مشت می‌خورم هیچ فایده‌ای نداره. صاعقه زده و همه زندگیم سوخته. قرص چیکار می‌تونه بکنه.

۵ صبحه و من انگار در بستر مرگ دست و‌ پا می‌زنم.

زدن رگ دست کنسله. خیلی می‌سوزه، سوزشش غیر قابل تحمله.

The inside story of the Murdoch editor taking on Donald Trump Since her arrival at the Wall Street Journal, British editor-in-chief Emma Tucker has shaken up not only her own newsroom but also the White House

یک مقاله جذاب درباره اما تاکر، سردبیر وال‌استریت‌ژورنال، که اخیرا گزارش جنجالی نامه ترامپ به اپستین رو منتشر کرد و باعث شد ترامپ از ژورنال شکایت کنه.
www.theguardian.com/news/ng-inte...

❤️

والا قصه اپلای کردن من مفصله. قصه پر غصه‌ایه، و عجیب غریب. چه بخش آمریکاش چه بریتانیاش. دایرکت می‌تونم توضیح بدم.

شب تا صبح از کابوسی به کابوس دیگر. دانشگاه سیتی لندن هم دوباره ایمیل زده که تا 7 روز دیگه جواب بده. باز باید برای این ‌وایت‌ها توضیح بدم چرا نمی‌تونم آفر رو اکسپت کنم. در یک‌سال گذشته متوجه شدم خر ملا کردن وایت‌ها توسط یک خاورمیانه‌ای از سخت‌ترین کارهای جهانه.

ممنونم🙏🏻

دلم می‌خواد بخوابم، سال‌ها.

❤️

احساس می‌کنم تنها ایرانی ساکن ایران در اینجا هستم. بقیه همه ساکن کشورهای جهان اول هستند. حس outsider بودن می‌کنم. دغدغه‌هام و دردهام خیلی خاورمیانه‌ای و از اعماق جهنمه. گاهی روم نمیشه اینجا ناله کنم :(

می‌خواستم برم پدر و مادرم رو ببینم تا بعد یک دوره بیماری و بیمارستان و فشارهای این مدت، کمی ازم مراقبت کنند. بلیط کرمون ۶ میلیون شده. سفر به خانه پدر و مادرم کنسل شد.

من خودم هم تازه فهمیدم که موضوع اتفاقا اصلا پیچیده نیست. اعتراف می‌کنم ناآگاه بودم و همه‌چیز رو از دریچه تنگ نفرت از ج.ا می‌دیدم و بابتش شرمنده‌ام. به عنوان خبرنگار بین‌الملل، باید بهتر از این بودم و نفرت نگذاشت که باشم.

در خروج کجاست؟

زورم به زندگی نمی‌رسه.

شهر در سلطه زنان بدون حجابه. فقط سوال اینه که چطوری همه انقدر موهاشون خوشگله؟

❤️

من از این وضعیت می‌ترسم. از خریدن آب معدنی برای آمادگی تحمل جنگ و بی‌آبی می‌ترسم. از وضعیت غزه و سوریه و افغانستان هم می‌ترسم. از ادای زن قوی هم می‌ترسم. زنده بودن در این زمانه چه بلایی بود که به سرمون اومد....

در اینستاگرام دیدم یکی استخر راه انداخته و در تبلیغش نوشته «تو افسرده نیستی، تو فقط من رو پیدا نکردی»! این‌جور جمله‌های هردمبیل، نه تنها جذابیتی ندارند که آسیب‌زننده‌اند. افسردگی، مشکل جدی روان است، زندگی آدم درگیر را می‌تواند زیر و رو کند. افسردگی و اساسا هیچ بیماری دیگه‌ای، سوژه‌ی تک جمله بفروش تولیدکن/

من دیگه نمی‌تونم.

خود ازدواج با عایشه که درسته، نه؟

دیگه واقعا از توییتر وحشت می‌کنم. احساس می‌کنم باعث میشه افسردگیم صد برابر بدتر بشه. کاش می‌تونستم دی‌اکتیو کنم.

در همین شرایطی که تمام تمرکزها بر خاورمیانه است، پوتین با روزی هزار موشک و پهپاد به اوکراین حمله می‌کنه. به نظر می‌رسه هیچ کاری هم از دست هیچ‌کس برنمیاد.

صاحب‌خانه اجاره سال جدید را اعلام کرد. ماهی ۲۳ میلیون تومان.

حتی در این اوضاع هم، وقتی با افغانستانی‌ها مصاحبه می‌کنم، از ایرانی‌هایی که در مسیر خارج شدن از ایران بهشون کمک کردند و همدل بودند به خوبی یاد می‌کنند. آدمیزاد از شرم آب میشه.
‫#نه_به_نژادپرستی‬

گزارش تصویری از موج مهاجران افغان اخراج‌شده از ایران

تصاویر برای من تفاوت چندانی با زشتی و نکبت تصاویر وحشت یهودیان خسته‌ای که منتظرند نازی‌ها آن‌ها تا در قطار ریخته و به گتو و اردوگاه ببرند، ندارد. دلم می‌خواهم از خشم و شرم بمیرم. لعنت و مرگ به این کثافت نژادپرستی و فاشیسمی که از سر و رویمان بالا می‌رود.
www.radiofarda.com/a/33459009.h...

یه جنگ ۱۲ روزه همه رو دیوانه کرده. اگر ۲۴ روز میشد کل مملکت تبدیل به امین‌آباد میشد. حالا البته از ملتی که از ۹۸ تا الان بی‌وقفه بلا و مصیبت و ظلم و ستم دیده، انتظار زیادی هم نمیشه داشت. زامبی‌های متحرک شدیم.

از بعد از انتشار ویدیوی هولناک انفجار تجریش دیگه واقعا نمیشه توییتر رو تحمل کرد. مغز حقیر زنگ‌زده یک عده نمی‌تونه بپذیره هم جمهوری اسلامی دشمن ملت ایرانه و هم نتانیاهو. زدن موشک وسط میدون تجریش رو انکار می‌کنند، باورم نمیشه.

«بیش از ۶هزار کودک بدون همراه از ایران خارج شدند» بیچاره‌م کرد. لعنت بهتون آخه.