🌈 วา ||| MOONSHOT🚀🌔 This Girl is on Fire 🔥

โลแกนยิ้มให้อย่างอารมณ์ดี เขาลืมเรื่องที่อีริคสัมผัสตัวเขาไปเสียสนิทเลย เพราะมัวแต่โฟกัสอยู่ที่การพูดคุยกับลูก

ลอร่านอนลงบนตักของโลแกน แล้วเอาหูแนบท้องแม่อย่างน่ารัก

"น้องคุยกับหนูด้วย" เด็กน้อยว่า ทำเอาทั้งพ่อทั้งแม่หัวเราะอย่างเอ็นดู

"น้องคุยด้วยเหรอคะ? ไหนน้องว่ายังไงเอ่ย?"

"ขอบคุณนะครับ" ลีโอตอบรับอย่างเคอะเขิน

"เวดจะรับปริญญาเดือนน้านี้แล้ว น่าตื่นเต้นจังเลยเน๊อะ แล้วหลังจากนี้วางแผนว่าจะทำอะไรกันต่อดีล่ะ?" โลแกนถามอย่างเป็นกันเอง ทำให้ลีโอเองก็รู้สึกชอบที่จะพูดคุยด้วยมากๆ เหมือนกัน

"ก็... พี่เวดจะไปดูแลโรงงานให้คุณอีริคสัก 2 ปี ถ้าหากทุกอย่างลงตัว ถึงจะคิดเรื่องซื้อที่ปลูกบ้านกันน่ะครับ"

"ไปล้างตัวกันนะครับ" เวดว่าแล้วช้อนขาโลแกนขึ้นอุ้มไปที่ห้องน้ำอย่างเอาใจใส่ ส่วนอีริคก็รีบจัดการเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้ เพื่อที่วันนี้จะได้นอนหลับอย่างสบายกันทุกคน

"อีริค~ มาอาบน้ำด้วยกันสิครับ" โลแกนตะโกนเรียกมาจากในห้องน้ำ อยากให้อีริคมาอาบน้ำด้วยกัน

โลแกนยิ้มให้ก่อนจะโบกมือลาสามี วันนี้เขาอยู่บ้านกับลูกน้อยสามคนอีกแล้ว แต่ก็ไม่ได้เหงาอะไรแล้วล่ะ เพราะแมกนัสเริ่มโตแล้ว เป็นสีสันให้ชีวิตโลแกนในวันแบบนี้มากจริงๆ

"มะมี๊ๆ ฮับ น้องอึอึ๊คับ" เด็กน้อยวิ่งมาบอกโลแกนอย่างกระตือรือร้น

"น้องอึอึ๊เหรอครับ มาๆ ไปเปลี่ยนผ้าอ้อมให้น้องกันนะครับ"

เด็กน้อยมองหน้าท้องนูนๆ ของแม่อย่างสงสัย มือเล็กๆ แตะไปทั่ว จนโลแกนเองก็รู้สึกจั๊กจี้นิดหน่อย

"น้องงงงง~~~" ลอร่าหัวเราะชอบใจและเงยหน้าขึ้นแล้วหันไปคุยกับพ่ออย่างน่ารัก "น้องอยู่ในนิ๊ล่ะ! ปะป๊าขา~~"

"ใช่ค่ะ มะมี้กำลังมีน้อง เราต้องดูแลทะมี้กันดีๆ นะ" อีริคตอบแล้วถือวิสาสะยื่นมือมาแตะที่ท้องของโลแกนด้วย

"ลีโอนี่เก่งจังนะจ้ะ เวดบอกว่าท้องสามสี่เดือนแล้ว ยังไม่หยุดทำงานเลย" โลแกนกล่าวชม เจ้าตัวก็นั่งนวดเท้าอยู่ข้างๆ ด้วย เพราะช่วงนี้เดินทั้งวัน เลยอยากจะผ่อนคลายสักหน่อย

"ไม่หรอกครับ งานผมก็ไม่ได้หนักอะไรอยู่แล้ว แถมตอนนี้ ถ้าพี่เวดว่าง พี่เวดก็มาช่วยด้วย เลยสบายขึ้นเยอะเลยล่ะครับ" ลีโอกล่าวอย่างน่ารัก

เวดจึงประคองใบหน้าหวานให้เข้ามารับจูบเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของโลแกนให้เปลี่ยนมาที่เขาแทน ในขณะที่อีริคก็กระแทกกระทั้นร่างกายตัวเองเข้าไปถี่ขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งปลดปล่อยออกมาเข้าไปผสมปนเปกับของเวดในร่างกายของโลแกนจนเลอะเทอะเนื้อตัวทั้งคู่ไปหมด

"อ๊า~~~~" โลแกนครางออกมาดังลั่น ก่อนจะซบตัวลงบนบ่าของเวด เนื้อตัวแดงสั่นเทิ้มไปหมดจนน่าสงสาร

โลแกนพยักหน้ารับ เขาเข้าใจดีว่าอีริคทำทุกอย่างด้วยความหวังดีกับลูกทั้งนั้นแหละ ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับลูกแล้วว่าจะต้องการมันไหม

"วันนี้ผมจะเข้าบริษัท คุณอยากไปด้วยไหมล่ะ?" อีริคถาม อยากพาโลแกนออกไปเปิดหูเปิดตาบ้าง ตั้งแต่คลอดลูกสาว โลแกนยังไม่ได้ออกไปไหนเลย

"อืม... ยังดีกว่าครับ แองเจล่ายังเล็ก จะรบกวนคุณเปล่าๆ"

Ultra chubby chaser Magnus and his favourite Prime

#ภพนภามีแมว
ถ่ายจนแมวรำคาญ

"เพราะมากค่ะ น่ารักมากๆ เลย" โลแกนเอ่ยชม และหอมแก้มลูกน้อยอย่างเอ็นดู

"ปะป๊าบอกว่าจะปกป้องลอร่า ปะป๊าจะปกป้องมะมี๊ด้วยไหมคะ" ลอร่าถามตามประสาเด็กน้อย ทำเอาโลแกนหน้าแดงขึ้นมาทันที

"แน่นอนค่ะ ปะป๊าจะปกป้องทั้งลอร่า มะมี๊ของลอร่า แล้วก็น้องของลอร่าเลยค่ะ"

ลีโอนั่งนิ่งๆ ให้พนักงานจัดการกับร่างกายของเขาอย่างน่ารัก ทุกคนต่างชมเชยกันหมดเลยว่าผิวของลีโอเนียนนุ่มมากจริงๆ

"คุณหนูกับคู่หมั้นนี่ ท่าทางจะรักกันมากๆ เลยนะคะ" พนักงานเอ่ยพรางหัวเราะกันคิกคัก ทำเอาลีโองงเลยว่าหมายถึงจะไร จนกระทั่งเธอหยิบกระจกให้ลีโอส่องดูรอยแดงจ้ำที่คอ ซึ่งเจ้าของรอยก็ไม้ต้องเดาให้ยุ่งยากว่าเป็นใคร

โลแกนหลับตาแน่น รู้สึกเสียววูบวาบไปหมด ทั้งสัมผัสจากมือของอีริคที่ลูบไล้ตั้งแต่หน้าท้องจนลงไปที่ด้านในขาอ่อนของเขา ปัดผ่านตรงจุดสำคัญอย่างแผ่วเบา ราวกับหยอกเอิญเล่นอย่างน่ารัก

"อ๊ะ! อ๊ะ! อีริค... อืม เร็วอีก เร็วอีกสิครับ" เสียงภรรยาคนสวยร้องขอ มีหรือที่อีริคจะไม่ตอบสนอง

"ไปได้อยู่แล้วครับ ลูกจะได้คุ้นเคยไว้ ยังไงทุกอย่างก็จะเป็นของลูกอยู่แล้วในอนาคต" อีริคว่า เขาต้องการให้ลูกรู้จักทั้งหมดที่เขาสร้างไว้ให้อยู่แล้ว

"แล้ว... ถ้าลูกไม่ได้อยากได้ทางนั้นล่ะครับ" โลแกนถาม เขายังคงกังวลอยู่กับอนาคตที่ลูกจะต้องแบกรับในอนาคตอยู่เลย

"น่ากลัวเหรอคะ แต่แม่มดทำอะไรลอร่าไม่ได้หรอกเน๊อะ ป่ะป๊าจะปกป้องหนูเอง" อีริคว่าแล้วดึงลูกน้อยมากอดจูบอย่างรักใคร่

ลอร่าหัวเราะกับพ่ออย่างสนุกสนาน ทำเอาโลแกนอบอุ่นมากจริงๆ

"มะมี๊~~~ มาหาลอร่า" ลูกสาวเอ่ยปากเรียก

พออีริคเห็นว่าไม่ค่อยสุภาพเท่าไหร่ จึงเอ่ยแก้ให้

"มะมี๊ขา มาหาลอร่าหน่อยค่ะ"

ลีโอทำท่าทางหลุกหลิกหน่อยๆ เขาไม่รู้เลยว่าต้องทำอะไรบ้าง

พนักงานในร้านออกมาต้อนรับทั้งคู่อย่างดี จากนั้นก็เริ่มต้นครอสเสริมความงามให้ว่าที่เจ้าสาวอย่างดี

"นวดตัวนวดเท้าด้วยดีไหมจ้ะ จะได้สบายตัวขึ้น" โลแกนถามอย่างเอ็นดู

"ตะ ตามใจคุณโลแกนเลยครับ"

โลแกนโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อเท้าสองแขนลงกับที่นอนแล้วแอ่นก้นขึ้นไปหาอีริค สามีรูปหล่อของเขาสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางไม่กี่ครั้ง จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นท่อนเนื้อที่ใหญ่กว่าอย่างเร่งรีบหน่อยๆ เพราะเขาแทบจะทนไม่ไหวแล้ว

"ถ้าเจ็บ บอกผมนะ โลแกน" อีริคพยายามหักห้ามใจ แต่สถานการณ์ตอนนี้ใครมันจะไปอดทนได้กันล่ะ

"น้าเวดต้องพาจิมมี่ๆ มาหาแมกนัสบ่อยๆ นะ" เด็กน้อยเกาะขาคนตัวสูงอย่างอ้อนๆ ไม่อยากให้จิมมี่ของเขากับหน้าเวดไปเลย

"ได้ครับ คนเก่ง น้าเวดจะพาจิมมี่ๆ ของแมกนัสม่หาแน่นอนครับ ไว้จะพาแมกนัสไปเที่ยวคอนโดนของจิมมี่ๆ ด้วยนะ"

"น้าไปก่อนนะครับแมกนัส จุ๊บบ๊ายบายหน่อย" เจมส์ว่าแล้วยื่นแก้มเข้าไปใกล้ๆ เด็กน้อย

ลอร่าคงจะหมายถึงท้องของโลแกนสินะ เขาจะรอให้โลแกนพร้อม แล้วจะบอกเรื่องลูกอีกคนกับลูกสาว

"มะมี้อาจจะแค่กินเยอะนิดหน่อยน่ะค่ะ" อีริคยิ้มให้เจ้าตัวเล็กไปด้วย

"เพราะว่าปะป๊าทำข้าวอะหย่อย"

"จริงเหรอคะ ปะป๊าดีใจจังเลย" อีริคกอดหอมลูกสาวอย่างอารมณ์ดี

โลแกนที่เดินเข้ามาำด้ยินพอดีถึงกับหน้าแดงหน่อยๆ นี่ลอร่าสังเกตเห็นแล้วสินะว่าท้องของเขามันนูนออกมา เดี๋ยวคงต้องสอนลูกแล้วสินะว่าเด็กๆ เกิดมาได้ยังไง

อีริคหันมายิ้มให้โลแกนหน่อยๆ ก่อนจะหยิบหนังสือนิทานมาสอนลูกอ่านหนังสือด้วยกัน

"อุหวา~ สะ สวัสดีทุกๆ คนนะครับ" ลีโอรีบทักทายทุกคนอย่างอ่อนน้อม คนงานพวกนี้ก็คือบรรดาป้าๆ ที่เขาเคยเจอที่บ้านของโลแกนนั่นแหละ

คุณป้าของโลแกนเข้ามาในครัวด้วยความงุนงงนิดหน่อยที่มาคนมาเต็มบ้าน แต่พอโลแกนกล่าวทักทายและอธิบายให้ฟัง คุณป้าก็พยักหน้าเข้าใจ

"ไปเถอะลูก เดี๋ยวตรงนี้ป้าดูแลต่อเอง"

เวดจึงโน้มตัวลงไปแล้วซอยสะโพกใส่อีกฝ่ายไม่ยั้ง จนกระทั่งเขาเสร็จสมออกมาในที่สุด

"อ่ะ... อา..." คนหน้าหล่อครางเสียงต่ำ ก่อนจะค่อยๆ ถอนตัวออกมา เขารู้สึกดีมากๆ จนแทบจะละลายเลยล่ะ

อีริคเห็นแบบนั้นแล้ว เขาก็เลียปากอย่างกระหาย ไม่ปล่อยให้โลแกนได้พักนาน เขาก็เริ่มลุกล้ำช่องทางนั้นด้วยนิ้ว

"ถ้ามีเมื่อไหร่ อาจะรีบบอกแมกนัสคนแรกเลยครับ" เวดว่ากับหลานชายอย่างเอ็นดู ตอนนี้แม็กนัสเป็นพี่ชายคนโตแล้ว คงตื่นเต้นที่จะได้ดูแลน้องๆ มากๆ เลยสินะ

อีริคเองก็แอบหัวเราะคิกคัก เขาล่ะปลื้มใจลูกชายช่างพูดคนนี้จริงๆ แถมยังได้หยอกเจ้าคู่นี้ด้วย นับว่าถูกใจเขามากๆ เลยล่ะ

เป็นพวกโมโหหิวเลยไม่ค่อยถ่ายรูปเวลาได้กินเท่าไหร่ แต่ 2 ร้านนี้เป็นร้านที่สยบครส.แย่ทั้งหมดได้

- เล้งกี่ต้มเลือดหมู ตอนนี้ย้ายไปแถวประดิษฐ์​มนูธรรมเลยไม่รู้มีหน้าร้านไหมสั่งจากแกรบตลอด แต่อร่อยมากกกก น้ำจิ้มเต้าเจี้ยวคือเดอะเบส น้ำใส+ตำลึงคือต้มเลือดหมูที่ถูกต้อง เครื่องในดี

- แปะเตียงลูกชิ้นปลา เพื่อนพาไปกินหลังเลิกกับแฟนแล้วฟูมฟายจนกินอะไรไม่ได้ เป็นอาหารมื้อแรกที่ทำให้กินข้าวได้หมดชาม

พอทานอาหารเสร็จ ลอร่าก็ไปอาบน้ำแต่ตัวพร้อมกับโลแกน ลูกสาวตัวน้อยสังเกตุว่าพุงของแม่เริ่มยื่นออกมาหน่อยๆ จึงเก็บความสงสัยเอาไว้ แล้วออกมาถามพ่อเมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว

"ปะป๊า~~ มะมี้อ้วนขึ้นด้วยล่ะ" ลอร่าวิ่งมาเกาะขาพ่อที่นั่งรออยู่ในห้องเด็ก

"อ้วนขึ้นเหรอคะ?"

"ทำสวยเหรอครับ?" ลีโอทวนคำอย่างใสซื่อ แม้ท้องจะป่องๆ ออกมาหน่อยแล้ว แต่สภาพเขาตอนนี้ยังดูเป็นเด็กกะโปโล มีแป้งขนมปังเปื้อนหน้าอยู่เลย

"ใช่จ้ะ เวดใกล้จะรับปริญญาแล้วด้วย วันนั้นลีโอต้องสวยที่สุดเพื่อเวดด้วยนะ ฉันจองคิวร้านเสริมสวยใกล้ๆ นี้เอาไว้แล้วล่ะ"

"ตะ แต่ว่า... ผมอบขนมปังไว้อยู่นะครับ"