Sashiki 🦊🍁 | 1-A

(อันนี้โพสใหม่นะคะคุณ 🥺 @yunaka-ssr.bsky.social )

[เมนูพิเศษสำหรับกิจกรรมนี้]

(สำหรับใครที่กรอกฟอร์มเรียบร้อยแล้ว อย่าลืมเล่ชินดันด้วยนะคะ ✨)

th.shindanmaker.com/1250383

(อันนี้เป็นโพสใหม่นะคะทุกคน เนื่องจากโพสเก่ามาข้อผิดพลาดที่ไม่ควรละทิ้ง ก็เลยตัดสินใจลงใหม่ค่ะ 🥺)

#SSR_SoRClub

เสียงการแสดงดังขึ้นจากห้องชมรมโฮสต์คลับ เป็นโชว์สุดพิเศษพร้อมปริศนาลึกลับจากเหล่าโฮสต์ที่กำลังรอคุณมาค้นหา

[ กิจกรรมพิเศษ : Secret of Wonderland ]

ให้คุณได้รับบทเป็น อลิซ ที่จะไขปริศนาของคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นในแดนพิศวง และชี้ตัวคนร้ายที่เป็นหนึ่งในโฮสต์ของเรา !

( สามารถกรอกฟอร์มเพื่อเข้าร่วมกิจกรรมได้เลยค่ะ ♥︎ )

forms.gle/tQkwZbHVq59M...

CMS. เชอบ้อก หงิง (FB)

#SSR_Obon | Day 4

" อ๊ะ! ดูสิคะ เขาจุดพลุอีกรอบด้วยล่ะ! "

( แวะมาลงเจ้าวาฬที่ไปคอมมิชชั่นมาค่ะ ตื่นเต้นเดินชี้พลุใหญ่เลย > <🎆💜💙 )

(ภูมิใจเซนเซย์ด้วยค่ะ ออกไม่กี่ฉากก็หล่อ 🧡✨)

#SSR_ทัศนศึกษา | Day 2 | โรลปิด | ศาลเจ้ามาโมริยะ | @yoshida-ssr.bsky.social

ซาชิกิที่อยู่ในชุดลำลองสบายๆ กำลังมองรอบๆศาลเจ้า โดยมีหนังสือปิดบังใบหน้าเพื่อให้มองเขาไม่ชัด

ระหว่างที่มองอยู่ก็สังเกตเห็นโยชิดะ เลยตัดสินใจเดินไปอยู่ด้านหลังก่อนจะหลับตาลง

“บู่ว!”

เขาทำเสียงทำให้อีกคนตกใจเล่น

สำรวจจำนวนผู้เล่นที่ต้องการเข้าร่วมบุงคะไซ_SSR สามารถกรอกได้ตั้งแต่ 7 กันยายน - 9 กันยายน (23.59)

สวัสดีค่า เนื่องจากจำนวนผู้เล่นที่แอคทีฟคอมมูอยู่ในขณะนี้มีจำนวนน้อยลง ทางทีมงานเลยอยากสำรวจจำนวนผู้เล่นที่ต้องการเข้าร่วมบุงคะไซค่ะ

ผู้เล่นที่ต้องการเข้าร่วมสามารถทำการกรอกฟอร์มตั้งแต่วันที่ 7-9 กันยายน

โดยหากห้องไหนที่มีจำนวนเหลือน้อยจริงๆ ทางทีมงานจะทำการรวมห้องเฉพาะกิจสำหรับกิจกรรมนี้นะคะ

ลิงค์แบบสอบถาม
forms.gle/J1xPZ33twazX...

ได้ยิ้นที่อีกคนพูดออกมาแบบนั้น เขาก็เผยอยยิ้มบางๆออกมา

"ไว้เจอกันใหม่ครับเซมไปโยชิดะ"

เขายืนส่งอีกคนที่หน้าร้าน เมื่อเสียงฝีเท้าหายไปแล้ว เขาก็เดินกลับเข้าไปในร้าน ทำหน้าที่ของตัวเอง

(ขอบคุณที่มาโรลกันนะคะ 🧡😭✨ เซมไปน่ารักที่สุดเลย ฮืออออออ)

"ไม่ได้ชอบ แต่ก็ไม่ได้เกลียด ถ้าเกิดว่ามันไม่เผ็ด"

พอเห็นอีกคนรีบทำ ก็คงคิดได้ว่าอีกคนน่าจะเริ่มหิวแน่ๆ

"งั้นก็ฝากทำแครอทให้ทีสิ"

เขาเลือกตะกร้าแครอทให้อีกคน เอาให้ตอนที่กำลังมีไฟอยู้ก็น่าจะเสร็จเร็วนะ..

"ล่าท้าผีมีอะไรสนุกงั้นหรอครับ?"

คนที่ไม่กลัวผี ถามออกมาจากท่าทางที่อีกคนตื่นเต้น

"ไม่เห็นจะเหนื่อยเลย ก็แค่เดินเอง"

เขาตอบกลับอีกคนไป แต่ถึงอย่างงั้นโยชิดะก็มาส่งเขาที่บูธก่อนอยู่ดี

"งั้นรอสักครู่นะครับ"

เมื่อขอมา ทำไมเขาจะไม่ทำให้ ในเมื่อแลกเปลี่ยนกันแล้ว

"นี่ครับ อิตาเลียนครีมโซดา"

เขาเดินออกมาพร้อมถือแก้วเครื่องดื่มที่มีครีมพูนๆเป็นท๊อปปิ้ง

"ขอบคุณที่มาใช้บริการนะครับ"

#SSR_ทัศนศึกษา | DAY 1
[ ช่วงเช้ามืด | โรลเปิด ]

ยามเช้ามืดมักจะเป็นช่วงเวลาที่ใครหลายต่างก็เบื่อหน่ายและหนังตาล้าไปบ้าง

แต่ไม่ใช่กับเจ้าวาฬจิ๋วที่มักจะตื่นเช้าเป็นประจำอยู่แล้ว

ซ้ำยังตื่นเต้นหน้ายิ้มแป้นสุด ๆ! พอเห็น [คุณ] ก็ยิ้มกว้างจนตาหยีขึ้นมาทันที

" โอ๊ะ— อรุณสวัสดิ์นะคะ !! "

( มาทักทายกันได้ค่ะ! วางยูนะลุคไปเที่ยวรอบนี้เป็นดอกไม้เร้ก ๆ > <🫳🌸 )

(มาแล้วค่าาาา 😭✨🧡)

"อรุณสวัสดิ์ครับ เซนเซย์ยาเมมิยะ"

ซาชิกิเดินมาอยู่ตรงหน้ายาคุโมะ ด้วยชุดพละของโรงเรียน โดยเสื้อนอกแขนยาวคลุมไหล่อยู่ พร้อมกับสะพายกระเป๋าข้างพาดไว้ข้างซ้าย

ซึ่งสิ่งที่ยาคุโมะเห็นคือหนุ่มจิ้งจอกหัวส้ม กำลังหลับตาคุยกับเขาอยู่

"ผมอาจจะต้องกลับบูธก่อน แล้วเซมไปล่ะ จะกลับบ้านเลยหรือเปล่า?"

ในระหว่างที่ถูกถาม เขาก็ยังคงจับมืออีกคนไว้ เดินตามเรื่อยๆ

"ถ้าเซมไปจะกลับแล้ว ผมอาจจะไปส่งเซมไปที่หน้าทางเข้าก็ได้"

"อย่างไงก็ทางผ่านไปบูธอยู่แล้ว"

ทางผ่านที่ไหนกัน ผ่านจะเลยไปถึงทางออกน่ะสิ--

"ผมไม่ใช่สาวน้อยซะหน่อย ผมเป็นบุตรชายผู้สูงส่งต่างหาก"

เมื่อถูกแซวแบบนั้น เขาถึงกับไม่พอใจเล็กน้อย ไม่ใช่ว่าเพราะโดนแซว แต่ไม่อยากให้อีกคนมองเขาแบบนั้น

ในระหว่างที่เดินกัน ซาชิกิเริ่มจับมืออีกคนไม่ถนัด เลยเลื่อนมือเข้าไปจับแบบเต็มฝ่ามือ

"เซมไปเรากลับกับไหมครับ?"

เขาเอ่ยถาม เพราะระหว่างที่เดินมาเขาก็แอบมองไปรอบๆ เหมือนจะไม่ค่อยมีอะไรเท่าไรแล้ว สุดนี่ก็คงจะไม่มีอะไร

คมช. Jin ne kung

ทั้งๆที่เป็นผู้ชายเหมือนกันแท้ๆ...

แต่มือนายสมกับเป็นผู้ชายมากกว่าผมซะอีก

(แอบลงเก็บโมเม้นเล็กๆแหละ ฮิๆๆ มือใครกันนะ(?))

"จะดีหรอครับ? ให้ผมถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้"

เขาได้ยินอีกคนบอกให้จับมือ เขาเลยเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะปกติไม่ค่อยถึงเนื้อถึงตัวใครสักเท่าไร...

"แต่ถ้ารุ่นพี่เสนอ ผมก็ไม่ขัดความต้องการ"

เขายื่นมือไปจับที่เพียงแค่นิ้ว ไปไม่ได้กุมไปทั้งฝามือของอีกฝ่าย

"แบบนี้ดีไหมครับ?"

"ตามใจเซมไปแล้วกันครับ"

เมื่อเป็นเช่นนี้ทั้งคู่ก็เดินไปเรื่อยๆ ผ่านผู้คนมากมายที่มาเที่ยวเทศกาลด้วยความสุขใจ

"ปกติแล้ว คนเยอะแบบนี้สินะ..."

แต่พอเดินไปเดินมา คนก็เริ่มเยอะขึ้น เยอะกว่าที่เดินเข้ามาในตอนแรก จะเอาพัดบังหน้าเพื่อลืมตาก็คงจะลำบาก

เขาเลยพยายามเดินใกล้กับโยชิดะให้ได้มากที่สุด เพราะถ้าไกลไปอาจจะไม่ต้องยินเสียงฝีเท้าของอีกคน

#SSR_ทัศนศึกษา ✦ วันที่ 2

[เรียวกังโคะโยเอ็น] ช่วงบ่าย

พอมีบ้างกับช่วงเวลาที่ว่างก่อนทำกิจกรรมผ่อนคลายอีกครั้งย่อมมีเวลาส่วนตัวให้ตนเองพักผ่อนบ้างเป็นธรรมดา

, ปัดผมหน้าที่มักบดบังใบหน้านั่นให้มองเห็นเต็มสองตา

หาใช่ความลับที่ต้องปิดบังอะไร ที่เป็นอยู่ก็เพียงความขุ่นมัวในใจกับสิ่งที่ไม่เข้าเรื่อง แต่เมื่อมีจุดชมวิวที่ดีขนาดนี้— หากไม่มองให้เต็มตาคงเสียดายน่าดูนี่นะ ?

เขาส่ายหางไปมาเหมือนกำลังมีความสุขที่ถูกชม แน่นอนว่าเขามั่นใจเป็นทุนเดิมที่คิดว่าเขานั้นต้องได้รางวัลใหญ่

"ผมว่ามันควรอยู่กับคนที่เหมาะกับมันดีกว่า"

"ถึงผมเอาไป ผมก็เอาไปโยนไว้ซักทีในบ้านอยู่ดี"

"ดังนั้นเซมไปรับไว้เถอะครับ"

และก็ตามสไตล์ของเขา เขามัดมือชกให้โยชิดะรับตุ๊กตาไป

"เอาล่ะไปไหนกันพอดี"

"เทียนหอมช่วยให้ทำให้ผ่อนคลายนะครับ ถ้ารุ่นพี่ได้ใช้อาจจะติดใจก็ได้"

เมื่อได้ยินว่าอีกคนได้อะไร ก็เอ่ยสรรพคุณออกมาพร้อมกับโบกพัดเบาๆด้วยความสบายใจ

“ตีตุ๋นงั้นหรอ?”

พอเห็นแบบนี้ เขาชักจะอยากลองทักษะการได้ยินของตัวเอง จึงลองเข้าไปเล่น และเป็นไปตามที่เขาคิดไว้ เขานั้นสามารถคว้ารางวัลใหญ่มาได้อย่างสบายๆ ถือว่าหูของเขายังใช้งานได้ดี

"ให้ครับเซมไป"

เขายื่นตุ๊กตาให้กับโยชิดะ

(กลับมาแล้วค่ะ)

"ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ แต่ได้ยินแววๆว่าจะทำแกงกระหรี่กันน่ะ"

เขาไม่ได้ใส่ใจเรื่องอาหารเท่าไร ขอแค่ไม่เผ็ดและกินได้แค่นั้นก็พอแล้ว ในตอนนี้เขากำลังปอกแครอทอยู่ แต่เหมือนว่าจะเข้าเนื้อไปซะเยอะ อีกทั้งยังหลับตาปอกอีก(??) แต่ดูจากท่าทางแล้วเขาน่าจะทำอะไรแบบนี้ไม่เป็นจริงๆแหละ

"แล้วเธอคิดว่าไงล่ะ?"

(น้องยังน้อยค่ะ ยังไปเที่ยวด้วยไม่ได้ 🥺 ดังนั้นพี่ต้องเที่ยวเผื่อน้อง)

เขาเห็นด้วยกับอีกคน เพราะที่นีสำหรับเขามันเป็นที่ที่ค่อนข้างไรสาระ เมื่อเอาเซียมซีคืนให้โยชิดะแล้ว เขาก็เดินตามอีกคนไปยังโซนที่จัดเทศกาล

ตึก! ตึก!

เสียงทุบดังขึ้นมาจากทางด้านหน้าพวกเขา พอเดินเข้าไปดูพอว่ามีให้ทุบตัวตุ๋นเพื่อแลกขอรางวัล

"ลองเล่นไหมครับ เซมไป"

เขาเอ่ยถามในขณะที่ตัวเองเอาพัดมาบังใบหน้าเพื่อลืมตาแอบมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้านั้น

(กลับมาแล้วค่ะ)

เขารับใบเซียมซีของอีกคนมา ก่อนจะหันหลัง เพื่อลืมตาอ่าน แต่ไม่นานไหล่ของเขาก็สั่นเหมือนว่ากำลังหัวเราะอยู่

"แหม เหมือนพระเจ้ากำลังบอกว่าให้เซมไปรีบมีแฟนแล้วหรือเปล่าครับ"

เขาหันมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ถึงแม้ว่าจะหลับตาก็เถอะ อีกทั้งหางของเขายังส่ายไปมาเหมือนว่าจะมีความสุข น่าจะเจอเรื่องที่ถูกใจนะ

"เอาสิ ไปทำอย่างอื่นก็ดีเหมือนกัน"

(+)

(น่ารัก 🥺🧡)

น่าเสียดายเขาไม่เห็นที่อีกคนขยิบตาที่ดูขี้เล่นนั้น แต่อีกคนนั้นจะคิ้วที่ขมวดแทบจะติดกันบนใบหน้าของซาชิกิหลังจากที่ได้ฟังคำทำนายแล้ว

"ไร้สาระ"

เป็นคำพูดสั้นๆ แต่ฟังแล้วรู้สึกถึงอารมณ์ของเขาได้ทันที

"ถ้าสมหวังจริง ก็ต้องโผล่มาอยู่ตรงหน้าแล้วสิ ใช่ไหมครับเซมไป"

เพื่อยืนยันความคิดตัวเอง ก็เลยถามอีกคนซะเลย

"ตาเซมไปแล้วครับ ลองเสี่ยงโชคดู..."

(ไม่เป็นนะคะ ไม่ว่าจะเป็นร่ายชายหรือร่างหญิง เค้าก็รักน้องเหมือนเดิม 🧡)

เมื่อเป็นเช่นนี้เขาก็เขย่าเซียมซี่ จนมีไม้อันหนึ่งหล่นออกมา เขาจึงส่งเซียมซีให้อีกคน แล้วลงไปหยิบอันที่ร่วงลงมา

"เซมไปสนใจอ่านให้ผมฟังไหมครับ"

เขายื่นไม้เซียมซี่ที่เขาได้ให้อีกคน

(แปะภาพปลากรอบ)

"ไม่แน่ว่าดวงอาจจะหมดที่ร้านผมก็ได้นะ คิคิคิ"

เขาหยอกอีกคนเล่น ก่อนจะเดินตามอีกคนไปยังศาลเจ้า จนมาถึงที่เสี่ยงเซี่ยมซี

"ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไหรหรอกครับ เดี๋ยวนี้ทุกคนชอบเสี่ยงดวงกันเท่านั้น"

สำหรับเขาอะไรที่เสี่ยงดวงที่สุด ก็คงจะเป็นหุ้นในตลาดอยู่แล้วล่ะ...

"ให้ผมก่อนหรอ?"

(+)