Hiyoki (3-B)

#SSR_Obon

เทศกาลทั้งทีมีหรือคนอย่างฮิบิโตะน่ะจะพลาด แสงของโคมไฟและกินอาหารทั้งคาวและหวานนี่ชวนให้หิวจริงๆ

"คึกครื้นจริงเชียวน้า~"

"รู้อย่างนี้ชวนเน่ซังมาเดินดีกว่า~" แต่นี่ซังไม่ชวนหรอก

(แวะมาแปะสกินวันโอบ้งแบบเลทๆ ค่ะ🥺🎀)

🏮 #SSR_Event #SSR_Obon
โรลเปิด | โกงเวลา | บริเวณร้านอาหาร

เพราะเป็นช่วงเทศกาล ไอเซ็นเลยออกมาเดินหาของกินและขนมน่าทานไปด้วย ทว่าระหว่างที่เดินอยู่ [ คุณ ] ก็บังเอิญชนเข้ากับเขาพอดี

“ ขนมในมือนั้น รสชาติ…หวานจัง”

ไอเซ็นเลียนิ้วมือของตนเองที่เลอะอาหารของคุณ และเอ่ยทักถึงรสชาติของมัน แม้จะไม่ได้มีท่าทีโกรธมือของเขาก็เลอะแหละนะ

( cms : Zencer KJ )

#SSR_MiniEvent
#SSR_ซ้อมอพยพ

📣 กริ๊งงงง—งงงงงงงงงงงง!!!!

เสียงกริ่งเตือนภัยดังลั่นอาคาร ถึงเวลาซ้อมอพยพแล้ว!

th.shindanmaker.com/1247598

#SSR_Obon

( 🐯📸 แวะมาแปะสกินเลทๆ()ค่ะ !)

#SSR_Event #SSR_Obon

#โรลเปิด | #แยกรูท | ช่วงค่ำ

เทศกาลโอบ้งวนกลับมาอีกครั้ง แน่นอนว่าโรชินก็คิดถึงช่วงเวลาที่แสนครึกครื้นแบบนี้ด้วยเหมือนกัน ตอนนี้เขาได้ขอแยกตัวออกมาเดินรอบงานเพื่อหาของกินไปพลาง ๆ

ในระหว่างนั้นก็เอ่ยทักทายคนที่ผ่านไปผ่านมาด้วย

หาแนวร่วมไปบูธของกิน!

โอ้ — !

" เดินงานกันเถอะ ไปมั้ย ๆ ✨ "

( แปะๆสกินโอบ้งโรชิน! แวะทักทายสั้นๆดั้ยคั้บ🏮🥺🤌🏻 )

#SSR_Event #SSR_Obon

ทันทีที่ได้รับคำทำนายมา เมมิก็ได้แต่คิดในใจว่า จะให้ใครดูไม่ได้เด็ดขาดเลย !!

#SSR_Obon

“หืม? นี่หรอ”

“โซเรียวอุมะไงล่ะ”

“ทำไมมีขาเยอะ?…ก็บรรพบุรุษจะได้เดินทางมาถึงเร็วขึ้นน่ะ“

꒰ #SSR_Event #SSR_Obon ꒱

[ เปิดโรลสั้น | แยกรูท | ช่วงค่ำ ]

วันนี้มีเทศกาลโอบ้ง...
ปีนี้ก็เป็นเหมือนดั่งเคย...ที่ผมโดนรูมเมทอย่างฮายาตะคุงจับแต่งตัวไปเทศกาลนี้

ขณะที่ผมกำลังเดินในบริเวรงานเพื่อหาของกินที่ชอบ ก็พบเข้ากับ [คุณ] ที่กำลังหาอะไรทานอยู่เหมือนกัน

(เฮ โดนจับใส่กิโมโนแทนที่จะเป็นยูกาตะล่ะครับ ฮรึกๆ แต่ชินแล้ว แวะมาเล่นด้วยได้นะครับ☝🏻😉)

#SSR_Event #SSR_Obon
[ โรลปิด @ranga-ssr.bsky.social l ศาลเจ้ามิซึนางิ l ช่วงค่ำ ]

เทศกาลโอบ้งวันแรกเต็มไปด้วยผู้คนที่มาร่วมงานที่ศาลเจ้า บรรยากาศดูคึกคักเป็นพิเศษในช่วงวันหยุด และค่ำคืนก็สดใสยิ่งขึ้นเพราะแสงจากโคมไฟสีจัดแขวนเรียงรายตลอดทางเดิม

เนมิตะเองก็มาร่วมงานด้วย เพราะช่วงกลางคืนเป็นช่วงเวลาที่เจ้าตัวมีชีวิตชีวาเป็นพิเศษ

#SSR_Obon

เพราะหลายวันก่อนได้ทำกิจกรรมครอบครัวไปแล้ว วันสุดท้ายของเทศกาลจึงมีเป้าหมายแค่มาเดินเที่ยวให้สนุก

ในเวลาช่วงค่ำ ก่อนที่น้องสาวจะไปรวมตัวกับเพื่อน ๆ — เขาจึงมาเดินเล่นด้วยสักพักนึง ถึงจะไม่สนุก แต่ได้มีของกินติดมือก็ไม่เลว

(แวะมาทักทายได้นะคะ🥺)

(ลูกชายจะกินอย่างดีเลยคับ😭✨🤲🏻)

( แปะภาพประกอบรูทค่ะ ฮาา ร่างไว้ว่าจะแปะตอนเปิดทีเดียว แต่ไม่ทันจริงจริงค่ะ…😅)

(ทางฝั่งฮิโยกิหมดแค่นี้ค้าบ จะตัดจบเลยหรือต่อเป็น pov ฝั่งนู้นก็ได้น้าา ขอบคุณที่เล่นด้วยกันค้าบบบ🥳🙌🏻✨ ฮรึกๆๆๆ อามาเนะจังเด็กดีน่ารักมากกค่ะ😭😭🫳🏻💕)

“งั้นฉันไปล่ะ” เขาหันไป กำลังจะก้าวเดิน แต่ชะงักเหมือนกำลังฉุกคิดอะไรบางอย่างอยู่ เขาเงียบเหมือนกำลังคิดหาคำพูดอะไรสักอย่าง

“ฝนตกก็รีบหาที่หลบ อย่าไปยืนตากแบบนั้นอีกล่ะ” เขาหันมามองน้อย ๆ ขณะกล่าว แล้วก็เดินจากไปโดยไม่ได้รอให้เธอตอบก่อน

+

เขามองตามแผ่นหลังเด็กสาวที่วิ่งเข้าบ้านไปจนเธอกลับมาพร้อมกับถุงขนม

ฮิโยกิมองถุงนั้นชั่วครู่เพราะไม่นึกว่าเวลาป่านนี้ยังอุตส่าห์มีขนมมาแบ่งให้อีก เป็นแอปเปิ้ลพอดีด้วย คนคนนี้ทำขนมไว้เยอะแค่ไหนต่อวันเนี่ย? เขารับถุงมาอย่างเบามือ

“ขอบใจ” เขากล่าวสั้นๆ มองหน้ารุ่นน้องตรงหน้า

“เสื้อ… จะคืนเมื่อไหร่ก็คืน” เขาหมายถึงไม่ต้องรีบ สะดวกเมื่อไหร่ก็ค่อยมาคืนเพราะที่บ้านยังมีตัวอื่นอยู่

+

"ขอบคุณมากเลยค่ะรุ่นพี่"

อามาเนะโค้มหัวให้คนข้างๆก่อนจะเงยหน้าขึ้นยิ้มให้ แต่เหมือนจะพึ่งนึกอะไรบางอย่างออก

"อ๊ะ ช่วยรอแปปนึงนะคะ"

จิ้งจอกตัวเล็กรีบวิ่งเข้าบ้านไป

ไม่นายเธอก็ออกมา พร้อมกับร่มในมือ และถุงกระดาษสีน้ำตาลใบหนึ่ง ที่เหมือนจะใส่อะไรไว้อยู่ เธอเลยหน้าขึ้นมองและยื่นให้อีกฝ่าย

"ถ้าไม่รังเกียจ.."

"พอดีเมื่อวานทำพายแอปเปิ้ลไว้"

"ส่วนเสื้อเดี๋ยวพรุ่งนี้อาไปคืนนะคะ"

(อมกกก😭😭😭😭😭😭😭???????????? อะอะอะอะไรกันคับบบบบ🥺😭 อามาเนะจังวาดลูกผมหล่อมากกกกก!!!! กี๊ดดดดดดด😭😭😭😭✨💗💖🩷💝💗💘💘💓💕🩷💝 ฮรึกๆๆๆๆๆ จะเซฟเก็บไว้อย่างดีเลยค่ะแงงงงง /กดเซฟ 70 ทีแล้วสลบ)

สายตามองตามปลายนิ้วที่รุ่นน้องชี้ไป ทำให้รู้จุดมุ่งหมายที่ต้องไป

เขาไม่ได้พูดอะไรเช่นเคยและเดินไปด้วยจนถึงหน้าบ้านหลังนั้น

“งั้นส่งแค่นี้”

เขาไม่ได้ตอบอะไร เพียงแค่เดินไปกับรุ่นน้องแบบเงียบ ๆ แต่จะใกล้หรือไกลเขาก็เดินไปส่งได้หมดนั้นแหละ เขาก็ไม่ได้รีบไปไหนอยู่แล้ว

ในใจก็ยังแอบสงสัยนิดหน่อยเรื่องที่เธอมายืนตากฝนด้วยสีหน้าแบบนั้น ถึงเขาจะใส่ใจคนใกล้ตัวแต่ก็ไม่อยากก้าวก่ายเกินไป จึงได้เพียงแค่สงสัยเล็กน้อยแบบนั้น

เห็นหูและหางของเธอกระดิกขึ้นมาบ้างและกลับมายิ้มก็โล่งใจ

“อืม” เขาตอบรับสั้น ๆ ตามปกติของเขา เขาเป็นคนชอบช่วยเหลือคนอื่นมากกว่าอยู่แล้ว จึงแอบคิดในใจว่านั้นควรเป็นเขาที่เป็นคนเสนอความช่วยเหลือให้เธอมากกว่า

“ขอบใจ” เขาพยายามพูดขอบคุณด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลที่สุดเท่าที่เสียงของเขาจะทำได้ แต่ก็ยังออกมาแข็งกระด้างอยู่ดี

(สุขสันต์วันเกิดนะคะ อามาเนะจังงงงง🎉🥳🎈🎁 สวยมากกกกกกๆๆๆ อมกก😭🥺🩷💗💖💝💕💓💘💗✨💖💫💖🩷)

🎉Happy Birthday AMANE🎉

10/08

「ถ้าทุกคน...」

「มีความสุขได้ก็ดีสิ」
.
.
.

(เจ้าจิ้งจอกชมพูอายุครบ 18 ขวบแล้วค่า🎉🎂 ต่อจากนี้ อามาเนะจะให้ขนมทุกคนเยอะๆ และจะยิ้มเยอะๆตลอดไป🌸)

พอฮิโยกิเห็นหูเธอตกก็เลยเริ่มรู้สึกผิด คิดว่าเพราะคำพูดของตัวเองที่ดูปฏิเสธน้ำใจเกินไปหรือเปล่า

“อืม” ตอบรับแบบง่าย ๆ ด้วยสีหน้าเรียบเฉย แล้วเว้นช่วง ยังครุ่นคิดเรื่องคำพูดของตัวเอง

“เธอเองก็ด้วย” เขาพูดไปแบบกว้าง ๆ ไม่ได้เจาะจงว่าพูดเรื่องไหน หวังว่าจะช่วยทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นบ้าง หรืออย่างน้อยก็ทำให้เขาไม่ดูเป็นคนเย็นชาจนเกินไป

ฮิโยกิโบกมือลาเล็ก ๆ แบบประหยัดแรงแล้วมองตามเนมิตะจนเขานั่งฟุบนอนลงตรงที่นั่งของเขา

คนร่างสูงยืนจ้องคนนอนฟุบไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงหมุนปลายเท้าหันตัวเดินไปที่ห้องของตัวเองบ้าง

(ขอบคุณที่มาเล่นกันค้าบบ ไว้มาเล่นกันใหม่น้าา 🙌🏻✨)

[ POV : ถ้าคุณทำให้ยูซากุยิ้มได้ ]

" คิก— ! เธอนี่ตลกใช้ได้เลยนะ "

" ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าผมจะได้หัวเราะกับการกระทำที่ดูไร้สาระนี่นาะ "

" อะฮาๆ ! พอได้แล้วน่า , หายใจไม่ทันแล้วเนี่ย ! "

#SSR_Bigcleaning

โกงเวลา | ห้องเก็บอุปกรณ์ | แยกรูท + ได้ค้าบ

ในขณะที่ทุกคนกำลังทำความสะอาดชั้นเรียนอย่างขยันขันแข็ง ในห้องเก็บอุปกรณ์กลับมีคนแอบมานอนอู้หนีงาน 1 อัตรา

ข้างตัวมีถังสแตนเลสสำหรับใส่น้ำ และไม้ถูนอนเอกขเนกแนบพื้นอย่าฃน่าอนาถใจ(..) เหมือนว่ามันถูกหยิบมา แต่ไม่มีคนสนใจ และกองอยู่ที่เดิมมาพักใหญ่

ชาตินี้คงไม่ถึงห้อง 3-A 🧍💦

ให้ตายเถอะ คนอื่นเขาคิดคำพูดดี ๆ ในเวลาสั้น ๆ กันได้ยังไง ทำไมมันยากจังสำหรับเขา

เขายังรู้สึกว่าคำพูดเขายังห้วนเกินไป แต่กังวลว่ายิ่งพูดก็อาจยิ่งแย่กว่าเดิม จึงไม่ได้พูดอะไรต่อ

“ไม่เป็นไร ไหล่มันเปียกไปแล้ว” เขายืนยันที่จะรักษาระยะเท่าเดิมด้วยนิสัยสุภาพบุรุษของเขา และเขาก็ไม่ได้สนใจอะไรที่ตัวเองเปียก

พอพูดออกไปก็ขมวดคิ้วกับคำพูดของตัวเองนิดหน่อย พูดห้วนเกินไปอีกแล้วหรือเปล่า

“ฉันไม่ป่วยง่าย ๆ” เขาเสริม เผื่อจะช่วยให้ฟังดูเข้าใจผิดน้อยลง… หรือเปล่า

+

เขาโบกมือลารุ่นน้องให้เล็กน้อย

“อ่า เช่นกัน“ เขาตอบรับเพียงแค่นั้น สุดท้ายสายตาก็มองที่หูของรุ่นน้องจนได้

(ตัดจบตรงนี้ได้เลยน้าา ขอบคุณที่มาเล่นกันค้าบ✨🙌🏻 ไว้จะไปเล่นด้วยใหม่น้าา💖)

เขากล่าวอวยพรขณะติดให้อย่างเบามือเพราะรุ่นน้องคนนี้ตัวเล็กเหลือเกินเมื่อเทียบกับเขา จึงเบามืออย่างทะนุถนอม

หวังว่าเขาจะทำหน้าที่รุ่นพี่ได้ดีนะ

“เสร็จแล้ว”