佐藤 知恵 ⬜️ [ตอบช้า : ไปตปท. 26 - 6 กค.]

#THK_GREEN #THK_EVENT07 #THK_กีฬาสี

#THK_โรลเปิด #แยกรูท
ในวันนี้บทบาทของคุณคือบุคคลผู้นึกได้ว่าตนนั้นลืมของบางอย่างไป

คุณจึงเดินกลับมาภายในอาคารเรียนตัวคนเดียวในตอนที่ผู้คนเริ่มพากันกลับบ้าน

โถงที่ว่างเปล่า มีคุณและเขา ที่ยืนอยู่ข้างหลังคุณเท่านั้น

บุคคลที่เปียกโชก ที่คุณไม่ทันได้สังเกตฟังเสียงเดินของเขา ได้ยินเพียงแต่เสียงหยดน้ำที่ไหลอาบตัวเขาหยดลงสู่ทางเดิน

เขานั้นกุมบางอย่างไว้ในมือ

(ต่อได้ตามสะดวกเลยนะคะ)

#THK_GREEN #THK_EVENT07 #THK_กีฬาสี
(เนียนอยู่กับฝูงชน ไม่ช่วยใครเลย.)

ตัวเองเดินตามมาติดๆ สายตาก็พลางมองร้านรอบข้างจนอีกฝ่ายได้หยุดลงตรงหน้าร้านๆหนึ่ง

'ส้มเต็มไปหมดเลยแฮะ'

"ของกินหน้าตาน่ารักดีจัง"

เธอกล่าวออกมาเล็กน้อย เหมือนจะพูดกับตัวเองแต่ก็ดังพอให้อีกฝ่ายได้ยิน

"ซาคิเอะซังสนใจอันไหนเหรอคะ?"

ในใจยังเลือกไม่ได้เท่าไหร่ จะเลือกน้ำก็ยังไม่ได้หิวน้ำขนาดนั้น ดูท่าตัวเองคงต้องเลือกระหว่างวุ้นดังโงะกับวุ้นส้มล่ะนะ

(มาลงเก็บสิ่งนี้ด้วย โลโก้สีครับ

มูนี้ออกแบบให้ทั้ง2สีเลยครับ /เบ่งกล้าม/ ขอบคุณทั้ง2สีที่ไว้ใจกัน ٩(๑❛ᴗ❛๑)۶

คนร่วมอีเว้นท์ท่านใดที่ไม่อยู่ในดิสแล้วประสงค์ใช้โลโก้ก็ก็อกๆมาหลังไมค์ได้ครับ เดี๋ยวส่งให้ครับ)

#THK_GREEN #THK_กีฬาสี #THK_EVENT07

มันยังไม่จบสักหน่อยน่าー

(สกินกีฬาสีเป็นทรงโพนี่เทลแทนแหละ🔥)

#THK_EVENT07 #THK_กีฬาสี #THK_GREEN

(สาวๆห้อง 1-E เขียวสู้ตาย🥺✌️)

#THK_GREEN #THK_EVENT07 #THK_กีฬาสี

"ยช! มาทำให้เต็มที่กันเถอะ!"

"อยากได้น้ำหรือของรองท้องเรียกฮารุมิได้เลยนะ!"
____________________________
(แปะสกินสวัสดิการค่า /ขอบคุณพร็อบจากมายุเซมไปด้วยนะคะ!)

#THK_GREEN #THK_EVENT07 #THK_กีฬาสี

เพราะคนไม่พอหรอกนะ

#THK_GREEN #THK_EVENT07
#THK_กีฬาสี

"หน่วยพยาบาล ทานากะ ยูโตะครับ"
"ถ ถ้ามีปัญหาอะไร ก็มาหาได้เลยนะครับ 💦"

(สกินพยาบาลยูโตะคุงค่ะ เยเย้ >< 💚)

( แซวๆ กันคืนก่อน เลยมาวาดสกินพยาบาลขำๆลงไว้ค่ะ 😌)

#THK_WHITE #THK_EVENT07 #THK_กีฬาสี

(มาแปะชิเอะจังสกินกีฬาสี

หากบาดเจ็บสามารถมารักษาด้วยได้ เห็นแบบนี้เป็นคนมือเบานะ!💪
(ถึงไปหาคนอื่นจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่าก็เถอะ…))

ไม่เคยคิดในมุมมองนั้นมาก่อน คงเป็นเพราะชอบความเถรตรงอยู่แล้วล่ะมั้ง เช่นขนมก็แค่มีไว้เพื่อกิน-แค่นั้น

เรื่องความประณีตในงานฝีมือไม่ใช่อะไรที่เธอแคร์สักเท่าไหร่ อย่างน้อยก็จนถึงตอนนี้ล่ะนะ

"..."

พอได้ฟังก็ทำให้ได้กลับมาฉุกคิด

"นั่นสินะคะ.."

"ซาคิเอะซังนำทางได้เลยนะคะ"

หลังจากที่อีกฝ่ายได้ทำให้ฉุกคิด ไหนขอดูหน่อยซิว่าขนมที่เลือกจะเป็นยังไง

"อืม.."

ดธอพยักหน้าเล็กน้อย สายตาสาดส่องมองหาถังขยะที่อยู่แถวนั้น โชคดีที่มีตั้งอยู่ไม่ไกลเกินไป

"งั้นเหรอคะ.. อืมม ขนมที่หน้าตาน่ารักมันก็น่ากินจริงๆนั่นแหละค่ะ

แต่พอหน้าตาน่ารักแล้วชอบตั้งความหวังกับรสชาติไว้สูงพอตัว.."

มือปล่อยก้านไฟเย็นลงในถังขยะเมื่อเดินถึงแล้ว
ในหัวพลางย้อนนึกถึงความผิดหวังเวลาที่ขนมไม่อร่อยตามคาด

ถ้าเราไม่คาดหวังก็ไม่ผิดหวังล่ะนะ

Story | Sakihito [โดดเดี่ยว]

"ขอบคุณค่ะ"
"เช่นกันนะคะจุนอิจิซัง"

เธอก้มหัวเพื่อนกล่าวขอบคุณกับร่ำลาอีกฝ่าย
อย่างน้อยก็ถือว่าไม่เลว มีคนช่วยยกของแถมหาโต๊ะว่างให้

เขาก็ดูนิสัยดีนี่นา

(ขอบคุณที่มาเล่นด้วยกันเช่นกันนะคะะ(๑´ㅂ`๑))

เธอค่อยๆลุกตามเมื่ออีกฝ่ายลุกแล้วเป็นที่เรียบร้อย ในหัวพลางคิดว่ามีอะไรในงานที่น่าสนใจ
แต่สุดท้ายก็คิดไม่ออก

"ก็ไม่ได้มีอะไรที่ชอบเป็นพิเศษหรอกค่ะ"

"ชิเอะกินได้หมด"

ตราบใดที่ไม่หวานจนเลี่ยนหรือรสชาติจัดเกินไปก็ไม่มีอะไรที่ไม่ชอบเป็นพิเศษ

ในมือยังถือก้านไฟเย็นที่ตอนนี้เป็นแค่ก้านเปล่าๆ ดับสนิท

０５．２２

(วันนี้วันเกิดฮารุกิแล้ว!!! /แจกเค้กให้ทุกคนหน้าทล.)

ของหวานงั้นเหรอ ถึงจริงๆจะไม่ได้ชอบเป็นพิเศษแต่ตามใจอีกฝ่ายไปเลยท่าจะสบายกว่า

"ก็ชอบอยู่นะคะ"
"แล้วของหวานนี่ ซาคิเอะซังชอบอันไหนเป็นพิเศษงั้นเหรอคะ"

ก็นะ ในงานแบบนี้มีซุ้มของหวานอยู่แทบนับไม่ถ้วนเลยนี่นา

ประกายแสงจากไฟเย็นค่อยๆมอดดับลงช้าๆจนตอนนี้เหลือเพียงแค่ความมืด

'อา ดับซักที'

'จำได้ด้วยแฮะ ไม่แย่เลยนี่'

เธอพลางคิดในใจ แอบดีใจเล็กน้อย คงเพราะไม่ค่อยได้คุยกับใครในชมรมเท่าไหร่ล่ะนะ

"อา ใช่ค่ะ ชิเอะ ซาโต้ ปีสองค่ะ"

เธอกล่าวตอบพร้อมแนะนำตัว สายตายังคงสาดส่องไปมามองหาโต๊ะในห้องสมุดที่ยังว่าง
คงเพราะด้วยความที่เป็นช่วงสอบเลยหาได้ยากเป็นพิเศษล่ะนะ

"ส่วนรุ่นพี่คือ...?"

อย่างน้อยก็ขอทำความรู้จักไว้เป็นมารยาทสักหน่อยก็แล้วกันนะ

'จะตกใจอะไรขนาดนั้นกัน'

ถึงจะคิดแต่ก็ไม่ได้กล่าวออกไป ตัวเธอเองก็ไม่ได้มีนิสัยที่ชอบแกล้งคนอื่นเท่าไหร่เสียหน่อยเลยแอบตกใจกับปฏิกิริยา

'ให้ช่วยมั้ยงั้นเหรอ?'

"งั้นก็..ขอรบกวนด้วยนะคะ"

เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ยังคงฟังดูเรียบเฉยแบบเดิม

ถึงมีคนยื่นข้อเสนอมาแล้วมันทำให้ชีวิตลำบากน้อยลง ใครมั่งจะปฏิเสธ

'อา น่าหงุดหงิด'

ถึงนี่จะเป็นสิ่งที่คิดอยู่ในทุกๆวันแต่ช่วงนี้กลับมีเรื่องให้ต้องคิดแบบนี้บ่อยขึ้น
พนักงานไม่สบตา - ไร้มารยาท
กาแฟไม่อร่อย - คำทำสมควรหายไปซะ

เแน่นอน เธอไม่ได้พูดอะไร
ไม่ใช่เพราะไม่กล้าหรือเกรงใจ
แต่เพราะอยากรักษาภาพลักษณ์ของตัวเองไว้
นิ่ง และ สุขุม

แต่ดูเหมือนช่วงนี้จะมีแต่อะไรมาทดสอบความอดทนของเธอ

'ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องรึไงกัน'
'อา..ช่วยหายไปเลยได้มั้ย'

@thk-yuzawakyoe.bsky.social

[ 🖤🩷 ]

#THK_EVENT05 #THK_สอบปลายภาค #THK_โรลเปิด
ห้องสมุดหลังเลิกเรียน | ช่วงเตรียมสอบ | แยกรูท | ย้อนหลัง
บันทึกที่ 517 : ความเชื่อและการถูกจ้องมอง

คุณเชื่อในเรื่องชีวิตแสนปกติสุขรึเปล่า?

โนบุยามะ จุนอิจิ ก็ยังเป็นคนที่ใฝ่หาสิ่งนั้นอยู่เสมอ ในการพาตัวเองมายังห้องสมุดเพื่อทบทวนบทเรื่องในช่วงเวลาที่ไม่มีใคร เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกสายตาที่จับจ้อง

+

(ขอมา+นะคะะ)

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ตัวชิเอะเองมาสิงอยู่ที่ห้องสมุด น่าจะเป็นไม่กี่ที่ ที่จะเจอเธอได้
ตอนที่กำลังขนหนังสือสำหรับติวสอบสายตาก็ได้ไปสบกับอะไรบนพื้น

ยางลบ?

เมื่อมองซ้ายมองขวาก็เห็นแค่เด็กหนุ่มที่ดูท่าจะเป็นรุ่นพี่เป็นคนที่อยู่ใกล้ที่สุด
ถึงจะไม่ชอบพูดคุยกับใครนักแต่วันนี้ก็ขอเป็นคนดีซักวัน

" อ่า....
นี่ยางลบคุณรึเปล่าคะ? "

เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าอีกฝ่ายอยู่รุ่นไหน

"...
ได้ค่ะ..."

เธอตอบกลับไปสั้นๆ คงไม่รู้จะพูดอะไรต่อไปล่ะมั้ง ทั้งๆที่ชอบให้คนมาคุยด้วยแต่ชอบตอบกลับแบบไม่เปิดช่องว่างต่อทุกที
คงต้องฝึกคุยกับคนอื่นให้มากกว่านี้แฮะ

" อ่า....
...ซาคิเอะซังอยากไปซุ้มไหนเป็นพิเศษมั้ยคะ?"

เสียงของไฟเย็นยังคงดังอยู่ ถึงตอนนี้จะเริ่มอ่อนลงกว่าตอนที่จุดไปตอนแรกก็ตาม

บรรยากาศเงียบสงัด ใบไม้ปลิวไสวนำพาเสียงกระซิบล่องลอยมาตามสายลม

“ ???§⅞ⅷ⅔¿¿???Ŵ%@⅜ ”

“ สุ¿ขⓞҍ§¥#???$½₩₩₩ⅶ㊀ ”

“ ⅻสุข½สันต์੩ꞅ𝛓¾??? ”

“ ¿¿¿สุขสัน_ต์???!&วัน§Ⲁ⅒ā ”

“ ⅝สุขสันต์วัβนเกิด. .$½₩℁ ”

“ สุขสันต์วันเกิด”

“ สุขสันต์วันเกิด ”

“ สุขสันต์วันเกิด ”

“ สุขสันต์วันเกิด ”

ถ้อยคำเอื้อนเอ่ยแฝงแววเย้ยหยันคลอเสียงหัวเราะแผ่วเบา

“ ..สุขสันต์วันเกิด.. ”

(มาแปะงานวาดเล่นชิเอะจังค่า
ปกติพูดน้อยเพราะถ้าปล่อยให้พูดมากจะกลายเป้นงี้🙂‍↕️

TW: mention of suicide, verbal abuse)

[ アジャラカモクレン テケレッツのパー ]

(ขอบคุณเช่นกันค่าา٩(*˙︶˙*)۶♡♡)