Phil Dutré

Dit alles betekent natuurlijk niet dat er vele warme en goede mensen werken in de academische wereld, die oprecht begaan zijn met collega’s, medewerkers, studenten, en het ideaal van de universiteit. Maar de hefbomen om die rotte appels eruit te krijgen, die ontbreken nog te vaak. 8/8

Dat is allemaal structureel, maar er zijn ook persoonlijkheidskenmerken. De academische wereld selecteert vaak niet op mensen die veel empathie uitstralen. We grossieren ook in ‘pomp and circumstance’, inclusief prijzen en erkenningen, waarin narcisten gedijen. 7/

Ook is de academische wereld geëvolueerd naar een systeem waarbij aanzien en invloed vooral verkregen wordt via onderzoek, niet via onderwijs. Sommige professoren kijken zelfs neer op pakweg het doceren van bachelorvakken, dat is goed voor diegenen die niet genoeg onderzoeksgeld binnenhalen. 6/

Structureel zijn er weinig ‘checks and balances’. Een professor heeft macht, maar er zijn weinig controlemechanismen. Dat kan leiden tot de uitbouw van feodale koninkrijkjes die lang blijven bestaan zonder dat er lange tijd fundamenteel ingegrepen wordt. 5/

Bovendien beloont de academische wereld allerlei output die niet altijd de kwaliteit van het werk weerspiegelt. Niet hoe goed je publicaties zijn, maar het aantal, of erger, het aantal citaties. Niet welke projectinhoud, maar hoeveel geld men binnenhaalt op dat project. 4/

De academische wereld is een zero-sum game. Iemand die een project of financiering binnenhaalt, doet dat ten koste van het project van iemand anders. Dat werkt competitief gedrag in de hand, en dat kan het slechtste in mensen bovenhalen. 3/

Fundamenteler dan de vraag waarom universiteiten blijkbaar niet in staat zijn om doortastend op te treden, is hoe het komt dat de academische wereld dergelijke individuen aantrekt. Het gaat immers niet enkel om wat rotte appels, maar ook om de mand waarin die appels gedijen. 2/

45 tuchtprocedures, slechts 3 ontslagen proffen: pakken Vlaamse universiteiten toxisch gedrag streng genoeg aan?    | VRT NWS: nieuws De voorbije 10 jaar leidde een tuchtprocedure in de context van grensoverschrijdend gedrag aan de universiteit slechts 3 keer tot ontslag van een professor. Dat blijkt uit onderzoek van Pano. Hoewel e...

Ik heb gisteren met lichte verbazing gekeken naar de Pano-reportage over tuchtdossiers aan onze #universiteiten. ‘Lichte’ verbazing, omdat tuchtcommissies of HR-diensten blijkbaar nog steeds niet doortastend kunnen optreden tegen dergelijk toxisch gedrag. #universiteit 1/ www.vrt.be/vrtnws/nl/20...

A tweet from Joyce Carol Oates (@JoyceCarolOates) reads: “So curious that such a wealthy man never posts anything that indicates that he enjoys or is even aware of what virtually everyone appreciates—scenes from nature, pet dog or cat, praise for a movie, music, a book (but doubt that he reads); pride in a friend’s or relative’s accomplishment; condolences for someone who has died; pleasure in sports, acclaim for a favorite team; references to history. In fact he seems totally uneducated, uncultured. The poorest persons on Twitter may have access to more beauty & meaning in life than the ‘most wealthy person in the world.’” The tweet is written in white text on a black background, typical of X (Twitter).

This is the best takedown of Musk I’ve ever read. From a beloved author around my age no less, Joyce Carol Oates.

Uiteraard. En als je het puur formeel wil spelen hebben we daar geijkte procedures voor. Maar het puur formeel spelen is vaak niet waar studenten naar op zoek zijn (ttz inhoudelijke feedback om het studie-proces bij te sturen).

Begrijp me niet verkeerd: een feedback-loop voorzien is altijd nuttig voor de student. Maar dat puur juridisch formeel GDPR-achtig spelen is vaak de bal misslaan in deze context.

Inzage is niet hetzelfde als feedback (dat laatste met oog op een student helpen in het studieproces). Want inzage van wat precies? Van de ingeleverde examencopie, waar voor de rest niets opstaat? Van de excelsheet waar de prof een punt invult? Van de deliberatiedocumenten?

Maar binnen 1 vak moeten de afspraken natuurlijk wel helder gemaakt worden.

Hoger onderwijs is nu eenmaal geen eenheidsworst. Docenten hebben een flink deel vrijheid om vakken in te richten zoals men wenst. Weliswaar zijn er altijd wel wat afspraken binnen een opleiding, maar dat hoeft ook niet noodzakelijk. En dat is goed zo, zolang het maar niet tot verwarring leidt.

Inderdaad. Een flink deel van de studenten leest tegenwoordig amper informatie of instructies, of denken dat iets op een bepaalde manier georganiseerd is ‘omdat het 3 jaar geleden bij mijn kotgenoot ook zo was’ of ‘bij professor X is het zo, dus zal het bij Y ook wel zo zijn’.

In het jargon: summatieve vs formatieve evaluatie en/of feedback. Als een test formeel deel uitmaakt van de eindscore van een vak, is het inderdaad best mogelijk dat men pas inzage en feedback daarop kan krijgen als de totale score bekend is.

Het hangt er ook vanaf of de docent dergelijke test beschouwd als een formele deel van het evaluatieproces, dan wel als onderdeel van het studeerproces. Een en ander kan de modaliteiten van feedback en terugkoppeling kleuren.

In het hoger onderwijs heb je vaak geen kruideniersrekeningen meer, wel een meer globaal cijfer. Een examen wordt gequoteerd, niet verbeterd ;-)

Er zijn trouwens gradaties van ‘feedback’ geven, gaande van een klassieke kruideniersverbetering ‘puntje hier, puntje daar’ tot globale feedback die wel de score verklaart, maar niet in detail gaat.

Puur formeel kan dat ongetwijfeld, een beetje afhankelijk van het onderwijs- en examenreglement van de instelling. Of het ook een goede manier van werken is, is een andere vraag.

O.a Trump en BBC.

In de frituur bestelde iemand zijn saté ‘saignant gebakken’. Dat was ook weer nieuw. Hoe doe je dat trouwens, varkensvlees saignant frituren?

Als je op citytrip gaat, moet je altijd één dag langer blijven dan nodig om te zien wat er te zien is. Zodat je op die dag kan zeggen ‘Het wordt tijd dat we naar huis gaan!’

Verkozen politici die zorgvuldig opgebouwde instellingen van gemeengoed kapot willen maken? Wat bezielt dergelijke mensen?

Klopt allemaal. Maar we moeten het toekomstige historicI ook niet té gemakkelijk maken.

Ok, maar zo één archief is goed genoeg. Dan nu enkel afspreken wie het zijne zal bijhouden.

Boeken bewegen niet op rommelmarkten. Verloren moeite.

Doet me denken aan oude papieren technische rapporten ooit op het werk. Gingen allemaal weg. Maar voor de zekerheid toch nog eerst gekopieerd. :-)

Steeds enkelen per keer.

300? Amateur!