Malaccense🌿

เมื่อเช้าเพื่อนให้ช่วยกดบัตร rock mountain เหมือนได้รับภารกิจอันยิ่งใหญ่ เปิดคอมรอตั้งแต่ 8.40 พอ 9 โมงปุ๊บเว็บเด้งทันที แต่ฉันสู้ ดิฉันไม่ถอย กดสำเร็จว่ะ ดิฉันสู้กับบอทได้แล้วค่ะ ใจเต้นตั้กๆๆๆๆๆ

นี่หยิบ kids’ log มาอ่าน แกะซองมากลิ่นกาวเปรี้ยวๆ ฉุนๆ ฟาดหน้า แต่เนื้อเรื่องน่ารักมาก +น้ำตาซึม

อาจจะเป็นเพราะคุณภาพกระดาษด้วยมั้ง

มังงะของ bly เนี่ย ราคาย่อมเยาที่สุดในตลาดมังงะ bl แล้วมั้ง รู้สึกเป็นบุญเป็นคุณ มีมังของ bly เยอะกว่าเจ้าอื่นเลย เนื้อเรื่องถูกจริตด้วย

นี่จะซื้อ ebook ก่อน แล้วถ้าสนุกแล้วมีเล่มจะเก็บเล่มด้วย เพราะการเก็บเล่มของเรา=ความอุ่นใจว่าต่อให้แอปมันจะเลิกให้บริการแล้วฉันก็ยังมีหนังสืออยู่

ว่าด้วยเรื่องสัญญาณไฟจราจร มีวันนึงไปธุระกะแม่ แล้วติดไฟแดง ซึ่งมีตำรวจยืนโบกอยู่ พอถึงรถดิฉัน ไฟมันแดงแล้ว+มีตำรวจยืนหัวโด่อยู่ เลยแตะเบรค อีตำรวจด่าค่ะ มันด่าว่สขับรถไม่เป็นเหรอ ทำไมไม่ไหลตามไป เอ้า เย้ดแหม่ จะให้กุผ่าไฟแดงติ แล้วมุงยืนโด่งี้ใครมันจะกล้าฝ่าไปก่อน

แค่นิยายน่ะนะ มังงะต้องละไว้ก่อน ไม่งั้นอาจจะตายได้

ในที่สุด!!!!

ครูเคยทักว่าเลขไม่ดีเลย เธอทำอะไรสักหน่อยไหม ดิฉันแบบ แล้วจะให้ทำไงคะ?
ก็อยู่เฉยๆ มาจะ 30 ปีละ ชีวิตก็ตกปินะ

เลขบัตรประชาชนชั้น ใครเห็นเป็นต้องทัก เพราะเลข 4 เรียงกัน 4 ตัว
แบบ 4444

เมื่อเดินลงไปในสวน ละตกหลุมที่หมาขุดไว้ เป็นหลุมเล็กๆ แบบเบ้าขนมครก (แต่อันเท่าชาม) ขาพลิก เจ็บยันบัดนี้

ทำไปแล้วเจ็ดร้อยกว่าเล่ม แล้วยังเหลืออีก 1 ใน 4

ตอนแรกใช้ bookmoly แต่รำคาญตอนใส่ข้อมูล มันยุบยับ เลยเปลี่ยนมาใช้ bookbuddy ซึ่งแทบจะต้องนั่งกรอกเองใหม่หมดทุกเล่ม แต่ใช้งานถูกใจกว่า เลิฟ

ใช้วิธีตัดเล็บแบบไม่ตัดกุด ไม่กินเนื้อ +กินโปรตีนให้พอ ไม่เอาเล็บแงะอะไร
ไม่ได้บำรุงเพราะขี้เกียจ ถ้าต้องทำอะไรเยอะแยะวุ่นวายเดี๋ยวจะทำได้ไม่ตลอดรอดฝั่งเอา

ปกติถ้าตัดเล็บกุด หน้าเล็บตรงชมพูๆ มันจะสั้นมาก ตอนนี้มันยาวขึ้นละ ดีใจ

ลองตัดเล็บแบบไม่สั้นกุดติดขอบชมพู เล็มแบบเหลือสีขาวๆ ไว้นิดๆ พบว่าจากเล็บที่เคยลงไปลึก มันงอกส่วนสีชมพูขึ้นมาเพิ่มจากเดิมประมาณ 1-2 มิลละ ตกตะลึง มันทำได้จริงว่ะ

ก็แค่สาววายว้อแตก สมแล้วที่เป็นเผ่าพันธุ์สาววาย

ตามอ่านมาจนรู้เรื่องละ (จริงๆ คือไปอ่านของคนอื่นที่พิมพ์รู้เรื่องกว่าแอคนั้น)
สรุปคือสาววายว้อแตกเพราะนักเขียนเสรีชงชิป+สาววายว้อแตกเพราะมีสาววายว้อแตกเรื่องเสรีชงชิปอีกที ประเด็นใหญ่ใจความมีแค่นั้นแหละ

อ่านที่คนสรุปดราม่าไม่เข้าใจ งงทุกคำ เป็นที่เราหรือเป็นที่เขาวะ อ่านอยู่สามรอบยังจับใจความไม่ได้เลย

ตอนนี้สนุกกับการค้นหากิจกรรมประเภทการทำความสะอาดบ้านให้ตัวเองทำ ก๊อกแก๊กๆ ไปเรื่อย พอทำแล้วบ้านสะอาดก็สบายใจ

จริงๆ ใช้ goodreads มาก่อน แต่รำคาญที่มันต้องจิ้มหลายทีถึงจะจัดให้มันอยู่ในหมวดอื่นที่ไม่ใช่ want to read

Miimai ใช้งานง่ายมาก ส่วน bookmory กำลังตบกับตัวเองให้บันทึกหนังสือเข้าคลังทีละเล่มให้หมด

จบปัญหาซื้อหนังสือซ้ำด้วย bookmory ส่วนมังงะจบด้วย miimai

ดีใจอิ๊บอ๋าย ได้ไดยะ act 2 มา 25 เล่มในราคา 410 บาท ถูกกว่ากดจากเว็บเป็นพัน

แต่บางเรื่องซื้อมือหนึ่งยังถูกกว่ามือสอง คนไทยมันบ้าของสะสม หนังสือราคาไม่ถึงพัน มันขายอัปไปสามพันได้เพราะเป็นของรอบจอง+มีพรีเมี่ยมให้สะสม งง มันอ่านหนังสือหรือมันสะสมของแถมหนังสือหนอ

อย่าว่างั้นว่างี้ แทบจะซื้อแต่มือสอง แบบเอาแต่เล่ม ไม่สนใจสภาพ ไม่ต้องเนี้ยบ อ่านได้เป็นพอ

ตามเก็นนิยายกับมังงะเก่าๆ ที่เล็งไว้มาหลายปีครบละ เหลือพวกออกใหม่ เอาไว้เดือนหน้าละกัน

ถังน้ำแข็ง 5 ลูก เตาฟู่ 4 เตา ถังแก็ส 5 ถัง หม้อกั๊ก หม้อก๋วยเตี๋ยว จาน ช้อน แก้ว ลังถึง กระทะใบบัว กะละลังยักษ์ มีหมด

เครื่องครัวที่บ้านอยู่ในระดับเปิดร้านขายอาหารแบบจริงจังได้ จัดงานได้แบบไม่ต้องยืมของวัด ร้านอาหารบางร้านยังมีของไม่ครบเท่าบ้านนี่เลยมั้ง

ข้อดีของการมีแม่ชอบซื้อเครื่องครัวระดับทำโรงทาน บ้านไหนมันจะหม้อเบอร์ 50 60 ให้ใช้ล่ะ ถ้าไม่ใช่บ้านผม