Nima Mz

دوست دارم از گرما غر بزنم یاد میاد تازه گرم نشده هنوز.

اینجا هی خلوت‌تر میشه، توییترم که ریدن توش. فیسبوکم که مال بومراس، اینستاگرامم که کسشعره، تیک تاکم که مال جن زیه. کجا بریم پس؟

چقدر طول کشیده؟

نمیدونم چرا ولی انگار الان زمان خوبی برای بلواسکای نیست عزیزانم. توییتر بهتره استثنائا

لامصب این همه سال افتادی دنبال زنا و پاچه‌شون رو گرفتی که لچک سر کنن، حداقل یه آژیری، پناهگاهی چیزی درست می‌کردی برای خودت. حیف زندگی ما که تباه کردی و هیچ گهی هم نخوردی باهاش. فقط گنده‌گوزی مطلق.

حس میکنم دلیل اصلی که بیشتر مهاجرا با وجود هزار تا صد و مشکل نهایتا نتیجه بهتری از خود آمریکاییا میگیرن اینه که مجبورن همیشه بیشتر تلاش کنن و عادت میکنن به همیشه بیشتر تلاش کردن و خرکاری

یه سری از این پروتئین بارا جوکن رسما. فیبر و شِکَر بار

ای بابا :(
امیدوارم زودتر اوکی بشه کارت

این گربهه که اسمش سمیره تو اینستاگرامو هی میفرستم برای دوستم که اسمش سمیره. غاقل از این که خودشم فالو دارتش :)))))

این بار ولی چون هوا آفتابی شد و کارم از همیشه کمتره، وضع حالم بهتره

چارشنبه ها اعصاب من کیریست

هوای عجیب اینه که صب تا ظهر سرده، ظهر تا عصر داغه، شب دوباره یخ میزنه. دلیلشم زاویه آفتاب اینجاس که قشنگ شب و روزه کویر طور هم میزنه

دیروز یه بنده خدای ایرانی تو کنفرانس به خیال خودش داشت مخمو میزد که برم همون آفیسی که یه سری هم دانشگاهیای ایرانی کیریم اونجا مشغول به کارن. خبر نداشت من برای اونا و اونا برای من جن و بسم اللهیم

به نظرم مصرف کننده‌های قهوه دو دسته ان. یکی اونایی که فقط میخوان کافئین بهشون برسه سرحال بیان یا معتادن بهش. یکی هم اونایی که واقعا براشون طعم مهمه، کافئین هم میتونه یه عامل جانبی یا تکمیل کننده باشه. من خودم جزو دسته دومم و واقعا نمیفهمم چجوری ملت میرن از استارباکس و اینا قهوه میگیرن و راضین

مرخصیامو هی نگه داشته بودم که این گرین کارته بیاد برم مسافرتی چیزی. مونده رو هم تلنبار شده سی روز دقیقا. با احتساب ویکندا قشنگ میشه از توش یه ماه و نیم کشید بیرون ولی حیف که اداره مهاجرت اینجا دوستم نداره

اینجا یه لوسترفروشی هست یه جای خیلی خوب. فروشنده و مشتریا همه ایرانین. هیچکس جز ماها از اینا نمیخره بذاره وسط پذیرایی یه خونه صد متری.

دوستم که سانفرانسیسکو زندگی میکنه منو دعوت کرده تولدش. ذوق داشتم برم تا این که فهمیدم کل برنامه اینه بشینیم سی چهل نفری تو یه بار چیل کنیم دور همی. انقدر پیر شدم/شدیم
😔

این همون موو میشه؟ یا فرق داره؟ یادمه اونا مکعبی بودن

واقعا آدم راحته

توییتر از زیاد بودن دعوا و جاج شدن و غر و نق رنج می‌بره یا این که اینجا از نبودش راحته؟

چقدر چیل و خوبه اینجا بخدا

چند ماه پیش فکر میکردم از ارواین برم دلم برای همسایه‌های کره‌ایم تنگ میشه. همه شون تو چند ماه اخیر رفتن :( منم باید برم

قبلا عاشق هوای آفتابی بودم ولی اینجا انقدر زاویه خورشید بده که دل به ابر و مه دادم.

یه نسلی از دخترای ایران بودن که یه دوره ای حس میکردن آشپزی اه و پیف. فک کنم متولدین آخرای دهه پنجاه و اوایل شصت. چی شدن اونا کجان؟

نه بابا خانم بازی چی :))))

استفاده میکنم یه جاهایی ازش. سالم سالمه

چقدر خوب شد مامانم این آیفون قدیمیه رو نبرد ایران

اون یکیشون دی جی اَل. یارو اسمش علیه و خب اینطوری بوده که اَل بهتره. اسم مذهبی علی و ممد و اینا متاسفانه اینطوری قضیه میشه در جهان غرب

تو دوره راهنمایی دبیرستان یه سری اسم دلقکی میذاشتیم روی همکلاسیامون که یکیش دی جی طبا بود. یه دی جی ایرانی هست اینجا خیلی جدی اسمش دی جی طباس :)))))))