流星🌠

“ ว้าว~ สุดยอดไปเลยทาคุมิคุง ! ”

“ ส่วนของฉันก็ต้องเป็นภารกิจของพวกเราอยู่แล้ว ~ ”

เขาพูดด้วยท่าทีสบาย ๆ แววตาและรูปประโยคขี้เล่นเหมือนไม่มีอะไร

“ ซากุระคุงล่ะะ ”

@00harutoki-rkm.bsky.social

#RKM2Bแนะนำตัว
[ คาบโฮมรูม 2-B | วันเปิดเทอม ]

หนึ่งในคนที่มาใหม่ก็คือเธอ ทำเอาประหม่านิดหน่อยพอต้องแนะนำตัว

" โคซากุระ คาโอรุ พึ่งย้ายมาเทอมนี้จากโอซาก้า …. "

ว่าแต่ต้องพูดอะไรต่อนะ...

|
|

“ ทำแบบนั้นไม่ได้น่ะซี่— โควต้าพุดดิ้งกินได้แค่วันละชิ้นน่ะ ! ”

ถึงอย่างนั้นเจ้าตัวก็จับพุดดิ้งทั้งสองไว้แน่นเหมือนไม่อยากจะปล่อยมันไป

“ วันนี้ดันอยากกินทั้งสองรสเลยด้วย ”

“ ถ้าเป็นยทจัง จะซื้อรสไหนไปงั้นหรอ ”

ถึงไม่ได้ตั้งใจฟังแต่มันลอยเข้าหูมาเอง

“ ม—ไม่ได้นะ !!? ”

“ แบ่งไว้ให้ฉันสักอันสิ พุดดิ้งน่ะกินคนเดียวไม่ได้หรอกนะ ! ”

ดูเหมือนจะเข้าใจอะไรผิดไปสักอย่างนะ

ท่องชื่อวนสามรอบในหัว

“ อื้ม ! อลิสจังสินะ ฉันโฮชิคาวะ ริวเซย์ล่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะะ ”

ริวเซย์ยิ้มกว้าง แม้ว้าคุณกำลังกลบสายตาอยู่ก็ตาม

อะ ไปนู่นแล้ว—

“ ได้เลย ! อลิสจังก็มาที่นี่อยู่บ่อย ๆ ใช่รึเปล่า ”

“ คราวหน้าจะคีบตัวที่ใหญ่กว่านี้มาอวดให้ไดัเลยล่ะ ! ”

คำพูดยิ่งใหญ่ แต่ทำมือเท่าความกว้างลำตัว ต้องค่อย ๆ ขยับขึ้นไปเรื่อย ๆ สิ

เม้มปากลุ้นอยู่ข้าง ๆ ลุ้นตั้งแต่เริ่มขยับที่คีบจนตุ้บลงมา

” น่าเสียดายจริง เมื่อกี้น่ะ อีกนิดเดียวแล้วเนอะ ! “

ริวเซย์มองสบตาอีกคน คำถามนั้น ในฐานะอาจารย์ ก็ต้องผลักดันลูกศิษย์สิ !

” อื้ม ! ครั้งถัดไปเนี่ย ทำได้แน่นอน ! “

“ คราวนี้ฉันจะสอนสูตรลับเพิ่มให้ — ตอนที่ถึงจุดที่ชอบแล้ว ลองเขย่าตัวหนีบซ้ายขวา 3 ครั้งแล้วค่อยกด ”

“ ตัวหนีบจะได้เข้ามุมตุ๊กตาง่ายขึ้นยังไงล่ะ ! ”

“ น นั่นน่ะ ไม่ไหวหรอกนะ ถ้ารู้ว่าที่ตู้เย็นมีพุดดิ้งแสนอร่อยอยู่ล่ะก็ จะอดใจไหวได้ยังไง ~~ ”

คนรักพุดดิ้งโอดครวญ

“ พุดดิ้ง—ฮือ— ”

” ฉันจะทำใจทิ้งพุดดิ้งอันใดอันหนึ่งไปได้ยังไงกันนะ…. “

ผมยุ่งซะแล้ว ถึงอย่างนั้นเจ้าตัวก็หัวเราะคิก ๆ

“ โอเค ~ ”

รองเท้าเช็ค มือถือเช็ค

หยิบผ้าที่ได้มาคลุมหัวสำหรับการเดินทางระยะสั้น

“ เอานะ ฉันนับ 3 แล้วก็วิ่งเลยนะ— ”

“ 3 ! ”

ฟิ้ววววววว~ว

เขาจ้องมองอีกคนอย่างช่างใจ อะไรอย่างนั้นน่ะเหมือนกับ กำลังกุมจุดอ่อนของอีกคนอยู่เลยนี่นา

“ หา— มิตจัง ? ปักเอง ? เหเหเห ”

ริวเซย์มองผ้าสลับกับหน้ารุ่นพี่

“ เมื่อกี้รู้สึกโดขิโดขิขึ้นมาเลยล่ะ ”

ทำท่ากุมใจ

“ แต่จะดีหรอ สิ่งสำคัญขนาดนี้ ”

สวรรค์คนรักหมา ริวเซย์ย่อตัวลงลูบขนน้องด้วยความเอ็นดู เจ้าหมาที่หางส่ายเป็นเฮลิคอปเตอร์ค่อย ๆ คายบัตรในปากออกมาอย่างว่าง่าย

“ เด็กดี ~ เด็กดี ~ ”

เขาลูบหัวน้องทิ้งท้ายก่อนจะชูชัยชนะให้อีกคนดู

” เท่านี้ก็เรียบร้อย ได้มาแล้วล่ะ บัตรน่ะ ! “

มีเสียงเห่าเป็นซาวด์ประกอบพื้นหลังเหมือนมีคนกำลังทวงขนมอยู่ด้านหลัง

(ขอบคุณเช่นกันนะคะะ 🥺🫶💖)

ยืนท่องชื่อทุกคนอยู่ในใจ จนได้ยินคำถามถึงสลัดทุกอย่างในหัวทิ้งไป

“ อื้ม ๆ ก่อนเริ่มภารกิจก็ต้องเอาฤกษ์ก่อนดีม้า ~ ”

“ ที่นี่มีชื่อเสียงในเรื่องความสำเร็จด้วยนา เพราะงั้นก็หมายความว่า—ภารกิจของพวกเราจะต้องสำเร็จลุล่วงแน่นอน ! ”

ความเชื่อมโยงเป็น 0 แต่ความตั้งใจเต็ม 100

@00harutoki-rkm.bsky.social

Kengaku OSAKA DAY-1
09:00 • ศาลเจ้านัมบะ ยาซากะ

ริวเซย์ในชุดนักเรียนฤดูหนาวกำลังยืนมองหัวสิงโตยักษ์ด้วยดวงตาเป็นประกาย ในมือถือกล้องโพลารอยด์ที่พกมาเพื่อทริปนี้โดยเฉพาะ

และแน่นอนว่ามุมนี้น่ะ ต้องได้ถ่ายสักรูป !

เขาพยายามถือเลือกมุมอยู่นาน แต่ก็ไม่ถูกใจสักที อยากได้คนมาช่วยถ่ายให้สักคน…

” อะ—เธอ ! เธอน่ะ !”

“ ช่วยถ่ายรูปฉันให้หน่อยสิ ”

🥺✨

“ ส่วนฉัน โฮชิคาวะ ริวเซย์ มาจากโทโมยาสึ ยินดีที่ได้รู้จักนะทุกคน ! ”

ทักทายเพื่อน ๆ รอบวง ตื่นเต้น--ตื่นเต้น

@00harutoki-rkm.bsky.social

#RKM_Commu

星川 流星
Hoshikawa Ryusei

2-B | Tomoyasu High School

.𖥔 ݁ ˖🪐.𖥔 ݁ ˖

#ดวงRKM

🔮 ดวงประจำสัปดาห์มาแล้ว ~

สื่อออนไลน์และโทรทัศน์ของทุกที่มีการฉายดวงประจำสัปดาห์ให้ทุกคนได้รับชม
สามารถโควท/โพสต์พูดคุยเกี่ยวกับดวงของตัวเองได้ตามความต้องการค่ะ

#KengakuRKM

OSAKA TRIP THREAD (ปี 2)

เว็บไซต์ทริป
จองที่นั่งรถบัส
ห้องพักและรูมเมท

กิจกรรมของเด็กปี 2 จะใส่ในเธรดนี้ค่ะ

#RKM_commu

鷹島 泉理 Takashima Senri
２年生 | Seicho High School

✩°｡⋆⸜ 🎧✮🦈

co / role / dm okay!

📌#RKM_commu
松本　一貴 มัตสึโมโต้ อิทสึกิ ห้อง 2-B
โรงเรียนมัธยมปลายมิฮานาดะ
________________
"..." พูด
... /... *...* การกระทำ
[...] ข้อความแชท
(...) ผปค.
ด็อคในไบโอ dm ได้ตลอดนะคะ!

#RKM_Commu

"งาย~~~"
"นั่นน่ะเหมาะกับเธอมากเลยนะ"
_________________

Inui Akane • อินุอิ อาคาเนะ • 乾 茜
ปี 1 ห้อง B • โรงเรียนเซย์โจ
อายุ 16 ปี
_________________

Doc : in bio

“ เฮะ ๆ ✰ ”

เขินนิดหน่อย เขาคงไม่ได้ไปไหนต่อแล้ว ก็วันนี้มาเพื่อเจ้าสิ่งนี้โดยเฉพาะนี่นะ

” ว่าแต่ ท่านอาจารย์ของฉันชื่ออะไรหรอ ! “

“ อยากจะจดจำชื่อผู้มีพระคุณที่สอนเคล็ดลับให้น่ะ ”

นี่คือนัยน์ตาของริวเซย์

. .
o o
O O !!

“ นั่นสินะ !! ”

“ ต แต่ว่า เราไม่ควรกินพุดดิ้งมากเกินไปน่ะสิ ”

นิ้วจิ้มจิ้ม ลังเลกับการตัดสินใจ

12:15 | ใต้ต้นไม้แถวอาคารเรียน

♪ ~ *´ސު｀*

นั่งฮัมเพลงพลางงั่มคอปเปะปังอย่างอารมณ์ดี

“ อะ—ยทจังงงง ”

ริวเซย์ยิ้มกว้างเหมือนลืมไปแล้วว่าเคยเครียด เขายื่นพุดดิ้งให้อีกคนดู

“ ฉันกำลังเลือกว่าวันนี้จะกินพุดดิ้งรสอะไรดีน่ะ ! ”

“ แบบว่า อันนี้ก็อยากกิน แต่อันนี้ก็น่าอร่อย เลือกไม่ถูกเลยล่ะ ช่วยฉันทีสิ ”

🍮🥺🍮✨

“ อื้ม นายนั่นล่ะ ”

หันเต็มตัว 45 องศา พร้อมพุดดิ้งในมือซ้ายขวา

“ นายชอบรสไหนมากกว่ากัน ! ”

แม้ไม่ได้หันไป ก็สัมผัสได้ว่ามีคนยืนอยู่ข้าง ๆ ถึงอย่างนั้นเสียงในหัวก็ยังคงตีกันไม่หยุดว่ารสไหนจะเหมาะเป็นผู้ชนะสำหรับค่ำคืนนี้

เอียงหัวซ้ายที
เอียงหัวขวาที

“ อืมม—ม ”

ไม่สามารถตัดสินใจได้ในขณะนี้

“ อุหวา— ”

“ มิตจังกำลังชวนฉันไปบ้านอยู่ล่ะ ”

แสร้งทำมือปิดปากตาโตใส่คนที่เช็ดผมตนอยู่

“ แต่ไปสิ ๆ อยากไปบ้านมิตจังจังเลยน้า ”

(ได้เลยกั้บ)

การขยับทำให้เขาพึ่งสังเกตว่ามีคนยืนข้าง ๆ ในเมื่อการตัดสินใจคนเดียวเป็นเรื่องยาก ก็คงต้อง—

“ นี่ นายน่ะ ”

“ นายว่าช็อคโกแลตหรือนมดีล่ะ ? ”

สายตาของริวเซย์ไล่ตามท่าทางอีกคนที่ยกนิ้วแตะริมฝีปาก ใบหน้าที่เมื่อครู่ยังดูใสซื่อพลันเปลี่ยนไปเพียงน้อย เขาหยุดมองอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยกผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาบังรอยยิ้มของตัวเองไว้

“ เรื่องน่าสนใจขนาดนี้… จะให้เก็บเป็นความลับ คงยากหน่อยน้า ~”

“ โอ๊ะ— ”

“ มิตจังเล่นมายากลได้ด้วยเหรอเนี่ย สุดยอดไปเลยนะ ! ”

เขาหัวเราะในลำคอเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูทั้งแซวทั้งเอ็นดู ก่อนจะยกมือขึ้นปัด ๆ บนหัวให้อีกฝ่าย ใบไม้ที่เหลือหล่นลงมา แต่เจ้าตัวก็ไม่แน่ใจนักว่าปัดหมดหรือยัง

“ ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ ๆ เลยล่ะ ! ”

+