Shishiou AIMO | 獅子王 あいも 🐶✨ ( ผปค.จมงานing )

" ขอบคุณมากเลยนะคะ ^^ "

เธอเอ่ยขอบคุณพร้อมรอยยิ้มกว้าง ก่อนที่จะนำภาพกลับไปวางไว้บนโต๊ะและพูดคุยกับอีกฝ่ายต่อ

" ชมรมวรรณกรรมหรอคะ ? อย่างนี้นี่เอง..~ "

" ถ้างั้นที่นี่ก็เหมาะกับการหาแรงบันดาลใจมากเลยล่ะค่ะ "

" โฮตารุซังมีธีมที่คิดเอาไว้รึเปล่าคะ เผื่อไอโมะจะช่วยได้บ้าง "

ด้วยความที่เธอมาที่นี่บ่อย ก็เลยคิดว่าอาจจะช่วยพาเขาไปหาแรงบันดาลใจได้บ้าง เลยลองเสนอออกไป

( 55555 โดนหิ้วไปกินหนมแน่นอน )

เมื่ออีกฝ่ายขยิบถอยให้แล้วนั้น เธอก็ลองกางแขนและขาเป็นเหมือนปลาดาวและปล่อยให้ร่างกายนั้นลอยขึ้นมาตามน้ำ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก แต่พอมาดูดีๆแล้ว..

..ท่าลอยตัวแบบนี้มันน่าอายเกินไปรึเปล่านะ..แต่จะถอยก็ไม่ทันแล้วล่ะ..

" บางทีปล่อยตัวลอยไปเฉยๆแบบนี้ก็สบายดีเหมือนกันแฮะ.. "

เธอเอ่ยกับตัวเองเบาๆ

" น-นั่นสินะ แค่ว่าน้ำธรรมดานี่นา.. "

รอยยิ้มมุมปากของเธอหุบลงไปเล็กน้อย แววตาแอบฉายแววที่ว่างเปล่าขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว เธอพยายามสงบลมหายใจที่เริ่มถี่ขึ้นเล็กน้อย

..เพียงแค่คำพูดธรรมดา..แต่รู้ตัวอีกทีภาพจำในอดีตที่แว๊บขึ้นมาเพียงนิดเดียวก็ทำให้เธอเผลอกดดันตัวเองเหมือนสมัยก่อนไปเสียแล้ว..

" อ-อื้อ! ลอยได้สิ "

หลังจากยืนเหม่อไปเล็กน้อย คำถามของอีกฝ่ายก็เรียกสติเธอกลับมาอีกครั้ง

เอ่ยจบเธอก็โชว์ผลงานที่วาดใกล้จะเสร็จแล้วให้อีกฝ่ายดู ภาพตรงหน้านั้นคือภาพของธงปลาคาร์ฟที่ปลิวไสวอยู่บนสายลม ถึงแม้เธอจะใช้เพียงสีไม้และอุปกรณ์ที่มีอยู่บริเวรนั้น แต่ภาพที่เธอวาดออกมาก็ดูมีความเนี้ยบและเก็บรายละเอียดได้อย่างดีเลย

" ถ้าไม่รบกวนอะไร ไอโมะขออนุญาตถามนิดหน่อยได้มั้ยคะ ? "

" แรงบันดาลใจที่ว่า คุณมาหาแรงบันดาลใจไปใช้ทำอะไรหรอคะ ? "

เธอเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้ม

" อ๋า มาหาแรงบันดาลใจนี่เอง "

เธอพยักหน้าเล็กน้อยอย่างเข้าใจอีกฝ่าย ก่อนจะยกยิ้มให้เล็กน้อยและค่อยๆกลับลงไปนั่งที่โต๊ะดังเดิม

" ไอโมะกำลังวาดรูปธงปลาคาร์ฟค่ะ ^^ "

" พอดีไอโมะยังรู้สึกได้ถึงความสนุกสนานและบรรยากาศที่สดใสของเทศกาลวันเด็กเมื่อวันก่อนอยู่เลย วันนี้ไอโมะเลยแวะมานั่งวาดรูปที่โซนนี้เพราะอยากจะซึมซับถึงบรรยากาศที่มีเสียงหัวเราะของเด็กๆน่ะค่ะ..~ "

+

#AZK_เปิดท้ายขายของ

งาน #CA3 พรุ่งนี้ ใครมาเดินเล่นหรือออกบูธ มาสุ่มกาชาโลมากันได้นะคะ 🐬🩵

🌟 สุ่มฟรี ไม่มีเกลือ! (…)
ก็คือเอาไปแจกนั่นแหละ แต่หาทำเฉยๆ 😂
ไม่ต้องเคยเล่นกันมาก่อนก็มารับได้นะคะ เราไม่ได้ไปออกบูธ ถ้าสนใจเม้นท์หรือเดมไว้ได้ เรามีโลมาเดลิเวอรี่ค่ะ 🙂‍↕️👌🚚

📍งาน #CreatorAlley3 ที่แฟชั่น

" อะฮะๆ ที่จริงคนที่มาวาดรูปที่นี่ก็มีอยู่เรื่อยๆแหละค่ะ แค่ส่วนใหญ่จะไม่ได้อยู่โซนนี้กัน "

" เพราะตรงนี้มันที่ระบายสีสำหรับเด็กนี่นะ..~ "

เธอหัวเราะออกมาเบาๆเมื่อเห็นท่าทีที่ดูเลิ่กลั่กของอีกฝ่าย ถึงเขาจะพยายามกลบเกลื่อนท่าทีแต่มันก็ไม่ทันแล้วล่ะนะ

" ชิชิโอะ ไอโมะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะคะโฮตารุซัง "

เธอลุกจากเก้าอี้ขึ้นมาเพื่อโค้งทักทายอีกฝ่าย

" โฮตารุซังแวะมาเที่ยวแถวนี้หรอคะ ? "

" อื้ม ไว้เจอกันใหม่นะคะชินัตตะซัง..! "

" เที่ยวให้สนุกนะคะ~ "

เธอบอกลาอีกฝ่ายพร้อมกับโบกมือให้เล็กน้อยก่อนที่จะยืนส่งอีกฝ่ายจนเขาเดินหายออกไปจากสายตา มือเรียวนั้นเอื้อมไปแตะโบว์ตนเองที่ตอนนี้มีสติ๊กเกอร์รูปดาวแปะอยู่ ก่อนที่จะหัวเราะออกมาเบาๆอย่างชอบใจ

ไว้ต้องหาที่เก็บสติ๊กเกอร์อันนี้ดีๆแล้วล่ะนะ

( ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันมากเลยนะคะแง เจ้าก้อนน่ารักมาก ใจนุเหล๋วเลยฮือ😭 )

( แลงมาก5555 )

" ฟู่ว..! "

หลังจากที่พุ่งตัวออกไปเกือบสุดแรง เธอก็โผล่หัวขึ้นมาจากน้ำพร้อมกับอีกฝ่ายแบบเรียกได้ว่าแทบจะเวลาเดียวกัน เธอหันไปปรบมือชื่นชมอีกฝ่ายพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูแปลกใจในตัวอีกฝ่ายเล็กน้อย มาคุงนี่ว่ายน้ำเก่งเหมือนกันแฮะ..!

" แฮ่ก.. มาคุงเก่งจังเลยนะคะ "

เธอเอ่ยชมพร้อมกับแอบหอบหายใจอยู่เบาๆ

" อะแหะ ที่จริงไม่ต้องแอบมองอย่างนั้นก็ได้นะคะ..~ "

ในระหว่างที่เธอกำลังวาดรูปพร้อมฮัมเพลงอยู่นั้น เธอก็รู้สึกได้ถึงสายตาคู่หนึ่งที่กำลังพยายามชะโงกมองเธออยู่ ตัวเธอเองไม่ได้รู้สึกว่าเสียมารยาทหรืออะไรหรอก เพียงแต่สงสัยว่ามีคนที่รุ่นราวคราวเดียวกันกับเธอมาเดินเล่นแถวนี้เหมือนกันด้วยหรอ

" มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ ? "

เธอหันกลับไปเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้มที่เป็นมิตร

" หว๋าาา แย่จังเลยนะคะ "

เธอโอดออกมาอย่างนึกเสียดายก่อนที่จะหัวเราะออกมาเบาๆ เธอมองอีกฝ่ายที่กำลังนำกระดาษที่ระบายสีเสร็จไปก่อนหน้าแปะสมุดอย่างจริงจัง ราวกับกำลังสนใจและลุ้นว่าผลงานที่อีกฝ่ายพึ่งรังสรรค์เสร็จนั้นเป็นอย่างไร

" ว้าว..~! "

ดวงตาของเธอเป็นประกายทันทีเมื่อได้เห็นภาพที่อีกฝ่ายวาด เธอดีใจมากที่เขาวาดบรรยากาศ ณ ที่แห่งนี้รวมทั้งเธอด้วย

น่ารักสุดๆไปเลยนี่นา!!

( ขอบคุณสำหรับโรลมากๆเช่นกันนะคะ! ไว้จะพาโมะจังมาเล่นด้วยอีกแน่นอนค่ะะะ เย้✨✨✨ )

" อ๋าา ต้องทายอยู่แล้วสิ "

เธอหัวเราะร่วนออกมาเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายทำท่าเรียกร้องความสนใจแบบนี้ เธอยิ่งรู้สึกเอ็นดูอีกฝ่ายมากๆเลย เหมือนเด็กน้อยเลยแฮะ..~

" ไดอารี่.. กิจกรรม.. ความทรงจำ.. "

เธอทวนคำใบ้ของอีกฝ่ายพร้อมกับหวนคิดไปถึงสีที่อีกฝ่ายใช้ไปก่อนหน้านี้ ในหัวเธอกำลังวิเคราะห์อย่างจริงจังจนเห็นได้ผ่านสีหน้าที่มุ่งมั่นเลย

" สมุดหรอ? หรือเทศกาล? หรืออะไรกันนะ..? "

" อย่างนี้นี่เอง..~ "

" ถ้างั้นไอโมะไม่รบกวนแล้วดีกว่าค่ะ ดีใจที่ได้เจอโคเซย์ซังมากเลยนะคะ "

เมื่อได้รับรู้ดังนั้น เธอก็ยกยิ้มเฃ็กน้อยและตั้งใจจะแยกกับอีกฝ่ายเพื่อปล่อยให้เขากลับไปเล่นน้ำทักทายกับเพื่อนๆดังเดิม

" ยินดีที่ได้รู้จัก แล้วก็ฝากเนื้อฝากตัวอีกครั้งนะคะ! ถ้าได้เจอกันที่ไหนแวะมาทักทายกันได้เสมอเลยนะ ˶ᵔ ᵕ ᵔ˶ "

เธอบอกลาอีกฝ่าย ก่อนจะเดินไปหยิบห่วงยางเพื่อไปนอนลอยตัวในสระ

" อะฮะๆ ก็จริงแฮะ "

เธอหัวเราะร่วนออกมาอย่างชอบใจกับท่าทีที่อีกฝ่ายกระดึ๊บหลบตนเองไม่ให้มาแอบดูรูปที่เขากำลังจะสร้างขึ้นมา

ในระหว่างที่ตัวเธอกำลังหันกลับมาวาดธงปลาคาร์ฟของตนเองต่ออยู่นั้น เธอก็แอบชำเลืองพินิจวิเคราะห์สีที่อีกฝ่ายนำมาใช้ระบายอยู่คนเดียว อืม.. เขากำลังวาดอะไรกันนะ..?

" ..~🎶 "

เธอฮัมเพลงเด็กน้อยไปด้วยเบาๆระหว่างที่กำลังนั่งวาดรูปต่อ

( วี๊ด5555 ในที่สุดก็ได้เจอกันแร้ววว🥹✨ )

" ได้สิ มานั่งด้วยกันนะคะ^^ "

เธอยกยิ้มกว้างพร้อมกับผายมือให้อีกฝ่ายมานั่งที่เก้าอี้ข้างๆเธอทันทีพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ

บ-โบว์จังหรอ พอโดนเรียกแบบนี้แล้วแอบเอ็นดูอีกฝ่ายจัง สงสัยจะจำชื่อคนไม่เก่งละมั้ง

" ไอโมะขอแอบถามนิดหน่อยนะคะ ชินัตตะซังจะระบายสีรูปอะไรหรอ? "

" อ๋อ ไอโมะว่าจะไปนั่งลอยน้ำเล่นในสระตรงนั้นต่อน่ะค่ะ^^ "

" ตัวไอโมะเองไม่ได้ชอบเล่นอะไรผาดโผนเท่าไหร่ เลยปล่อยเพื่อนๆคนอื่นไปเล่นสไลด์เดอร์กัน ส่วนไอโมะก็มาเดินเล่นตรงนี้นี่ล่ะค่ะ แหะๆ "

เธอชี้ไปที่สระน้ำสำหรับนั่งลอยตัวบนห่วงยางชิลๆ ตอนนี้เธอไม่รู้จะไปไหนต่อดี ถ้าได้ไปนั่งพักในนั้นก็น่าจะสบายดีเหมือนกัน แถมจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมากด้วยล่ะ

" แล้วโคเซย์ซังจะไปไหนต่อรึเปล่าคะ ? "

( โอ้ะ พึ่งเห็นว่าทางนั้นเป็นเด็กคิคุมิสาขาเดียวกันเลย เราขออนุญาตเนียนรู้จักเลยนะคะ แฮ่🥺✨ )

" อ๊ะ ชินัตตะซังนี่เอง "

" ได้สิ จะใช้กี่สีก็ได้เลย..~ "

เธอเงยหน้าขึ้นมาตามเสียงเล็กน้อย ก่อนจะพบว่าอีกฝ่ายคือรุ่นน้องคิคุมิที่เรียนสาขาเดียวกันกับเธอนี่เอง เธอยกยิ้มกว้างขึ้นมาอย่างเอ็นดูอีกฝ่าย ก่อนที่จะยื่นสีแดงและสีส้มไปให้

" ชินัตตะซังก็มาระบายสีเล่นเหมือนกันหรอคะ^^ ? "

[ โรลเปิด I 6 May I 12:30 I พิพิธภัณฑ์ศิลปะ ]
#AZK_GoldenWeek

" ..🎶 "

ณ โซนระบายสีสำหรับเด็กๆ มีเด็กสาวม.ปลายคนหนึ่งนั่งวาดภาพระบายสีอยู่คนเดียวพร้อมฮัมเพลงเด็กอย่างเพลิดเพลิน ดูเหมือนเธอจะไม่รู้ตัวว่าเธอดูเด่นกว่าคนแถวนั้นนิดหน่อย ( ก็นะ แถวนี้มีแต่เด็กๆนี่นา )

หากลองสังเกตดีๆ เธอกำลังวาดธงปลาคาร์ฟสำหรับงานเทศกาลวันเด็กที่ผ่านมาด้วยล่ะ

( +ได้เลยนะคะ เย้! )

" ฝ-ฝากตัวด้วยเช่นกันนะคะ..! "

ทันทีที่ได้ยินคำว่า'เพื่อน'จากอีกฝ่าย ใบหน้าของเธอก็เผยรอยยิ้มกว้างออกมาแบบเก็บอาการไม่อยู่ทันที

ตั้งแต่ตอนเด็กแล้วตัวเธอเองไม่ได้มีเพื่อนมากมายเท่าไหร่นัก การได้พบเพื่อนใหม่แบบนี้ทำให้เธอรู้สึกมีความสุขมากจริงๆ

" อาจจะฟังดูแปลกไปหน่อย แต่ขอบคุณจริงๆนะคะ "

เธอโค้งให้อีกฝ่ายเล็กน้อย ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมาพร้อมหัวเราะร่วนด้วยความดีใจ

" จริงมากเลยค่ะ นานๆทีได้เจอคนมาจากต่างที่เหมือนกันแบบนี้ก็แอบดีใจจัง "

เธอยกยิ้มกว้างพร้อมกับหัวเราะออกมา พอได้เจอคนที่มาจากต่างถิ่นแล้วมีความรู้สึกยังไม่คุ้นชินเหมือนกันแบบนี้ เธอเองก็แอบอยากจะช่วยเหลือเขาเสียหน่อย

" ถ้าโคเซย์ซังมีอะไรอยากจะให้ช่วยสามารถบอกได้เสมอเลยนะคะ ไอโมะจะพยายามช่วยเต็มที่เลยล่ะ..~ "

" ถ-ถ้าโคเซย์ซังไม่ว่าอะไรน่ะนะ แหะๆ "

" อา ใช่แล้วค่ะ เมื่อก่อนไอโมะเคยอยู่ที่โตเกียวน่ะ แหะๆ "

เธอยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย แต่หากสังเกตดีๆรอยยิ้มนั้นกลับดูมีความเศร้าที่เจือปนอยู่ เพราะยามเมื่อเธอหวนนึกถึงบ้านเกิด ภาพความทรงจำวัยเด็กที่ไม่ได้ดีเท่าไหร่ก็จะลอยตามเข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัวเสมอ

" แต่สำหรับไอโมะ ไอโมะคิดว่าที่อามะโอโตะนี่ดีที่สุดแล้วล่ะค่ะ "

" อากาศก็ดี บรรยากาศก็สงบ แถมได้เจอคนเป็นมิตรเยอะแยะเลย "

" อ๋า ไอโมะเข้าใจความรู้สึกนั้นเลยค่ะ "

" เพราะไอโมะเองก็ย้ายมาจากโตเกียวในช่วงม.ต้นเหมือนกัน กว่าจะปรับตัวได้ละก็ใช้เวลาซะเยอะเลย แหะๆ "

เธอหัวเราะออกมาเบาๆยามเมื่อนึกถึงช่วงที่พึ่งย้ายมาที่อามะโอโตะใหม่ๆ กว่าจะปรับตัวเข้าหาเพื่อนใหม่ๆได้ละก็ใช้เวลาตั้งนานเลย

" แต่ไอโมะเชื่อว่าโคเซย์ซังจะได้มิตรภาพดีๆที่นี่แน่นอนค่ะ..~ "

" เพราะทุกคนที่นี่น่ารักมากเลยล่ะ ˶ᵔ ᵕ ᵔ˶"

( พ้มทอยเต๋าในเว็ปนี้เรย เย้-- )
th.piliapp.com/random/dice/

เมื่ออีกฝ่ายรับถึงสามปุ๊บ เธอก็พุ่งตัวออกไปทันทีด้วยความเร็วที่ดูน่าตกใจ ด้วยความที่ปกตินั้นเธอจะไม่ค่อยแสดงฝีมือในด้านกีฬาเสียเท่าไหร่ บวกกับรูปลักษณ์ภายนอกที่ดูเหมือนจะอ่อนแอและมีโรคประจำตัว

หาได้รู้ไม่ว่าในช่วงวัยเด็กของเธอ เธอได้รับการฝึกฝนอย่างเข้มงวด ( aka.กดดัน ) ให้ได้ดีในทุกด้าน รวมทั้งด้านกีฬาเช่นกัน

ถึงจะเป็นประสบการณ์ที่ไม่ค่อยอยากจำ แต่มันก็ส่งผลมาถึงตอนโตด้วยล่ะนะ

+

" ข-แข่งกันหรอ ได้สิ! "

" ไอโมะอาจจะไม่เก่งเท่าไหร่ แต่ก็จะพยายามนะคะ..~! "

เธอแอบตกใจนิดหน่อยที่จู่ๆอีกฝ่ายก็ท้าแข่งทันทีที่เธอลงน้ำมา ถึงจะงงๆนิดหน่อย แต่เธอก็ตอบตกลงไปพร้อมกับรอยยิ้ม

" จะไม่ออมมือให้มาคุงหรอกนะคะ "

เอ่ยจบเธอก็ตั้งท่าเตรียมพร้อมออกตัวด้วยท่าทางที่ดูเชี่ยวชาญทันที ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะ แต่เพราะการเรื่องในอดีตก็ทำให้เธอเก่งในหลายๆด้าน รวมทั้งกีฬาล่ะนะ

" โคเซย์ซังสินะคะ รับทราบเลยค่ะ..~! "

เมื่ออีกฝ่ายเอ่ยให้เรียกชื่ออย่างเป็นกันเองได้นั้น เธอก็ยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยและเรียกด้วยชื่อนั้นไป

" อะฮะๆ ขอบคุณมากเลยนะคะ^^ "

" ที่จริงไอโมะก็ไม่ได้ทำอะไรมากมายเลย ก็แค่คอยตักเตือนเด็กๆให้ไม่ออกนอกลู่นอกทางแค่นั้นแหละค่ะ "

" จะว่าไป โคเซย์ซังมาเที่ยวกับเพื่อนๆหรอคะ? "

เธอชวนอีกฝ่ายคุยนิดหน่อย

" ไม่หรอกๆ ไอโมะไม่ได้น่ารักขนาดนั้นหรอกนะ แหะๆ "

เธอเอ่ยพร้อมกับโบกมือไปมาและส่ายหน้าไปพร้อมกัน ใบหน้าเผยสีแดงระเรื่อเล็กน้อยอย่างไม่รู้ตัว จู่ๆก็โดนชมแบบนั้นมันก็อายนี่นา..

" ถ้าไม่เป็นการรบกวนมาคุงละก็ ขออนุญาตนะ "

เมื่ออีกฝ่ายเชื้อเชิญ เธอก็ตอบรับโดยการค่อยๆหย่อนตัวลงไปในสระน้ำกับอีกฝ่าย

" ส่วนเรื่องตักเตือนเด็กคนนั้นน่ะ เป็นหน้าที่ของผู้ดูแลเด็กอยู่แล้วล่ะค่ะ ไม่จำเป็นต้องขอบคุณเลย..~ "

" อย่างน้อย A คุงก็เจอคนใจดีที่ไม่ถือสาแบบฮิโรมาสะซัง ถ้าเกิดไปเจอผู้ใหญ่ที่นิสัยตึงๆละก็ เรื่องน่าจะกลายเป็นคนละแบบแน่เลย "

เธอเอ่ยพร้อมกับเสียงหัวเราะเบาๆ ถึงอีกฝ่ายจะไม่ได้ว่าอะไร แต่อย่างน้อยก็ต้องสอนไว้ก่อนน่ะน้า..~

" ใช่ค่ะ เป็นเด็กที่ไอโมะได้มีโอกาสเจอเพราะไอโมะเรียนสาขาสวัสดิการสังคมนี่แหละ..~ "

" อ๊ะ จริงด้วย ลืมแนะนำตัวไปเลย "

" ทางนี้ไอโมะนะคะ ชิชิโอะ ไอโมะ จากโรงเรียนคิคุมิค่ะ "

เธอหัวเราะออกมาเบาๆเพื่อแก้เขิน ก่อนที่จะเอ่ยแนะนำตัวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและสดใส พร้อมกับโค้งตัวให้อีกฝ่ายเล็กน้อย

" ยินดีที่ได้รู้จักนะคะฮิโรมาสะซัง "