نظرم درباره‌ی این‌که سه چار تا کت زمستونی قشنگ دارم ولی دلم یه دونه دیگه می‌خواد چیه؟

🙋🏻‍♀️

حتما حداقل یک دونه آدم توی این قطار هست که از دیدن اینکه من زیر نوشته‌های کتاب با خودکار خط می‌کشم تیک عصبی‌اش فعال می‌شه.

شرکت پست اسمس زد بسته‌ات دستمونه فردا تحویل می‌دیم. حالا بسته از کجا میاد؟ سوییس! من اصلا از چنین چیزی خبر ندارم. شاید بالاخره دعاهای بچگیم نتیجه داد و یه عموزاده‌ی‌ پولداری چیزی مقدار زیاد ثروت برام به ارث گذاشته و نامه‌ی وکیله 🤣
وای خدایا پلیس بین‌الملل نباشه؟ (سطح catostrophising رو) جریمه نباشه؟

بدترین حالت از این نظر که دیره. امیدوارم زودتر بیای 😻

دارم می‌رم از استارباکس قهوه‌ بخرم. امیدوارم از بلوسک فارسی کسی این‌جا نباشه 🤣🫣

آپدیت: هنوز هم هر کتابی که فایننشال تایمز توصیه می کنه رو خیلی دوست دارم. نعمت بزرگیه در زندگی که می‌دونم کجا باید برم برای انتخاب کتاب و محصولات فرهنگی. حالا لزوما به شما پیشناهاد نمی‌کنم چون ممکنه اولویت‌هاتون با من در این دوران فرق کنه و کتابای اف‌.تی. به دردتون نخوره

در بدترین حالت من دوباره می میام هلند 😅

پاشین لایک بزنین
🤣

هم مادرم عاشق مهمونی دادن بود. هم مادر اکسم که سال‌ها باهاشون بودم. یکی از اون یکی بدتر بود (یا بهتر بود) توی وسواس برای مهمونی بزرگ و عالی. منم هر وقت به مهمونی دادن فکر میکنم میدونم که ناخودآگاهم یه بخشی از این هر دو زن را داره تکرار میکنه

خیلی دوست دارم این خونه یه جایی شه که دوستا و آشناهایی که دسترسی به «خانواده» ندارن روز کریسمی بیان این‌جا. شاید امسال تونستم شروع کنم یکی دو نفر که تنها هستند رو ۲۴ام دعوت کنم و این رسمی بشه که هر سال بزر‌گتر شه 🥰

دیشب رفتیم یک رستورانی که پاتوق پولداراست. غذا خیلی خوشمزه بود.
دوست پسرم گفت آدم پولدارها یه جور دیگه‌ای راه می‌رن. اعتماد به نفس و گاهی خودبرتربینی از راه رفتنشون پیداست.
حرفش برام جالب بود. مرزی که بین «ما» و «اونا» کشید و طوری که داره سعی می‌کنه این‌ مرز را از بین ببره من رو یاد خود قدیمم انداخت.

در طول سالها تعریفم از بزرگ‌ترین شانسی که تو زندگی آوردم عوض شده. یک سال قبل تعریفم این بود که با ارزش «سخت‌کوشی» بزرگ شدم و تا حد خوبی می‌تونم تشخیص بدم تا کی سخت‌کوشی کنم و کی وقتشه دست بردارم و برم سراغ هدف بعدی.
الان ولی جوابم اینه: بزرگ‌ترین شانسم اینه که «خیلی زیاد» باهوش نیستم.

این وسط تو چیجوری به دلیلی پیدا کردی که یه سیلی به خودت بزنی؟ 😂

تازه از خیلی از آپدیت‌های زندگیم و روابطم بی خبری 😭 و من هم

😭

هال و پذیراییم برای آرزوها و جاه‌طلبی‌ام کوچیکه 😟

نمی‌دونم چرا انقدر نسبت به راننده‌ی اوبر احساس مالکیت کردم که وقتی با مشتری بعدی داشت تلفنی حرف می‌زد می‌خواستم بپرسم کی بود؟ چی گفت؟

چار روز استانبول بودم و فقط فاصله‌ی چهارصد متری هتل تا محل جلسات رو دیدم. ساعت‌های زیادی رو هم توی اتاقم توی هتل، توی جلسات اینترنتی، یا ویرایش (؟) یک سری terms & conditions و سفارش همبرگر و سالاد یونانی طی کردم.

آخجون برگشتم خونه. رییس بدبختم هم یک نفس راحتی می‌کشه با دور شدن از منِ همش ازش عصبانی.
البته مطمئنم همسر عصبانی‌اش خونه منتظرشه 🤣🤣🤣

چه موهایی🧿🧿🧿

به به همین power games رو کم داشتیم آخر عمری که بزنیم سر و کله‌ی هم که بتونیم بیش‌تر برای شرکت کار کنیم 🥲

🤣

وااااات؟؟ این چیه؟ اونی که به من‌ گفتن ‌به هتل و ظاهرا آسیایی‌ها ربط داره 🤣

نه نپرس ولش کن

شما اگه یه کسی بودین که من می‌شناسم‌‌ ستِ شنل که کیف لوازم آرایش هم داره می‌خریدین‌ یا روسری /گردنبند(؟!) ابریشمی کوچیک هرمس؟ (قیمت دومی دوبرابر اولیه ولی برای این آمار فرض بر اینه که قیمتشون یکیه).

از دست مریم دیگه نمی‌تونم‌ توی هتل از کتل برقی استفاده کنن و چایی درست کنم 😭 @algernon.bsky.social

بچه‌ها یادتونه وقتی شام و درینک غیررسمی می‌رفتم با همکارا قبلش هی به خودم می‌گفتم حرف نزن فقط گوش‌کن x2 که حواسم باشه زیاد حرف نزنم؟‌حالا بعد از فیدبک از رییس بزرگمون امشب قبل شام هی به خودم‌ می‌گفتم با صدای بلند حرف بزن و راه خودتو در مکالمه باز کن x2
🤣 (زاده‌ی افراط و تفریط)

ریلی که مامانم فرستاده:
همه‌ی چیزای خوب با M شروع می‌شه
Mom, Money, Miracle
یعنی چقدر من دختر این مادر هستم 🤣