พระสนมเอกลิมจีชวา

คุณแม่แทบคาบน้องสนธยาอวดทุกคนและทุกตัวแล้วค่ะ ประมาณ "ดูซีๆๆ ลูกข้ากับอนธการล่ะ🥰" ส่วนคุณพ่อนี่หวงทั้งลูกทั้งเมีย แต่ก็ตามใจสุดที่รักเขาค่ะ อยู่ในสายตาก็โอเคแล้ว555555

คุนอัยนะอย่าพึ่งงง รอดูเบบี๋มังกรก่อนสิคะ//รั้งขา

ไม่มีแล้วค่ะ ลิมิเต็ดมาก ต่างฝ่ายต่างหวงกัน55555

กิ่งทองใบรับรองแพทย์ที่สุด😔🤟

พวกมันทั้งสองตัวแสดงความรักต่อกันและกันอย่างลึกซึ้งเสียจนทั้งผืนธรณีสั่นสะเทือนเลยก็ว่าได้

ดูเอาเถิด แล้วใครเล่าจักเหมาะสมกับอนธการได้เท่าทิวากรอีกเล่า

End.

ทิวากรแย้มยิ้มหวานหยดอวดเขี้ยวแหลมคม โฉมงามเหนือมวลหมู่นาคินทร์เวหาหยัดกายขึ้นจากลำธาร เยื้องย่างไปคลอเคลียกายใหญ่โตของอนธการ ออดอ้อนปานวิฬาร์ตัวน้อย

ฝันร้ายทมิฬแลบลิ้นหนาอุ่นร้อนไล้เลียคอคู่ของมัน เรียกเสียงครางครืดในลำคอด้วยพึงพอใจจากรุ่งอรุณสีทองได้พอควร

รุ่งอรุณสีทองกล่างด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ ปรายหางเนตราหยกมองซากศพราวกับว่าเป็นของต่ำ...เป็นเพียงนาคินทร์วหาของชะแม่ที่หมายปองพระนริศ แต่อย่างไรมินจีชวาคงจัดการแล้ว มันเลยมาจัดการในส่วนของตนเอง

"ข้ามิสนใครนอกจากเจ้า รู้ใช่ฤาไม่?"

"ข้าเชื่อใจเจ้าเสมออนธการ แต่เจ้าก็รู้มิใช่ฤา...ว่าของๆข้าห้ามมีใครอาจหาญมายุ่มย่าม"

.
.
.
ยิ่งเข้าไปลึก กลิ่นคาวโลหิตก็ยิ่งชัดเจน แลเสียงสายธารตกกระทบหินก็ดังขึ้น ภาพตรงหน้าปรากฏให้อนธการเห็นกายเพรียวลมสีทองอร่ามนอนแช่น้ำอย่างสำราญจิตใจ

งดงามนัก...แลมิไกลกันก็มีร่างไร้วิญญาณของนาคินทร์เวหาที่หากมันจำมิผิด คงมิพ้นอริสักตนของทิวากร

"อนธการ♡!"

"เหตุใดเหลือเพียงตนเดียวเล่า?"

"ตนอื่นข้ามิค่อยสนเท่าอ้ายนี่ มันหมายแย่งเจ้าไปจากข้า"

"รุ่งอรุณสีทองโหดร้ายผิดกับหน้าตาเสียจริง"

"ภายใต้โฉมสะคราญก็ยังมีพิษร้าย"

ไพรสัณฑ์กับสินธุกระซิบกระซาบกัน พลางมองกายใหญ่โตดุจไกรลาสคีรีของพี่ชายใหญ่

"ข้าจักไปดูทิวากร"

"พวกเจ้าก็ไปหามุกดาแลโกเมนเถิด"

อนธการสั่งน้องชายฝาแฝดทั้งสองตน ก่อนย่างกรายหายเข้าไปในป่าจนลับสายตา

"ฝันร้ายทมิฬกับรุ่งอรุณสีทอง...เหมาะสมเนอะสินธุ"

"สุดๆไปเลยท่านพี่ไพรสัณฑ์"

ทิวากรเป็นนาคินทร์เวหา แลมีอุปนิสัยหวงแหนสิ่งที่เป็นของตนเองนัก มิว่าจักเป็นผู้ขี่อย่างพระมหาอุปราช...รวมไปถึงฝันร้ายทมิฬ

เนตรสีอำพันโลหิตกวาดมองอาณาบริเวณลานกว้าง กลิ่นสนิมกระทบฆานประสาทแลเกล็ดที่หลุดกระจัดกระจาย มิต้องคิดนานก็รู้ว่ามีการต่อสู้เกิดขึ้นเมื่อมิกี่เพลาก่อนหน้า

คิดไว้ในหัวว่าถ้าน้องพฤกษ์มีเรื่องที่โรงเรียนแล้วโดนเรียกผปค สิ่งแรกที่พ่อนิลจะพูดตอนเท้าเหยียบห้องปกครองคืออออ...//ผายมือ

"คุณพ่อคะ พอดีว่าเด็กชายพฤกษธเรศเขามีเรื่องชกต่อยกับเพื่อนน่ะค่ะ"

"หรอครับ แล้วลูกผมชนะไหมครับ?"

ปู่พิภพกับย่าบุหลันเห็นคือขมวดคิ้ว มันไม่เอาส่วนไหนของแม่มาเลยเรอะ???

อนทิวามีเบบี๋ด้วยกัน นามน้องสนธยา องค์ประกอบทุกส่วนล้วนได้พ่อมาสิ้น สิ่งเดียวที่ได้แม่คือสีตาข้างนึง5555555

อะเหม่มินจีดุทั้งคู่แล้วค่ะ เข้ามุมเลย ไม่ได้ๆ เอาหน้าพ่อมาไม่พอ นิสัยยังเหมือนพ่ออีก ลูกพ่อสุดๆ😭😭😭

เจอในติ้กกะต่อก สนับสนุนให้เด็กไม่จาหยาบคายนะคะ อันนี้นุชงขำๆ

What if อำดงเจ้าพี่มีลูก และพี่เพ้ดตวงติงหลาน (au modern)

พฤกษ์: อาเพ็ชรจะเดินอะไรนักหนา พี่ตาลายไปหมดแล้ว

เพ้ด: อาเอาเท้าพี่พฤกษ์มาเดินหรอ//ยักคิ้วใส่

พฤกษ์: พ่อครับ โตไปพี่พูด ไอ้สัส ได้ไหม

นิล: เอาเลยลูกรัก เดี๋ยวพ่อช่วยด่า

สรุปสองพ่อลูกโดนแม่มินจีบิดหูทั้งคู่ ส่วนพี่เพ้ดก็โดนมังจาหยิกเอวร้องจ๊าก

พอนึกแล้วก้เอ็นดู(ขำ)จีงๆนั้นแหละ แซวหน่อย พี่เขาถามแค่นี้ หนูไล่ยาวเปนเรียงความ10หน้ากระดาษ ใส่อารมณ์อีก1 โกด1 นอย1 one hour later แล้วสรุปคอนุเปนไงบ้างลูก😔

ที่โกเมนไม่มาคือน้องรู้ว่าจินหนัดต้องไปหาอาวขง เลยไม่ตามให้เสียเวลานอน รู้ว่ายังไงพี่เงินต้องให้สินธุเฝ้าต้นทางอยู่แล้ว ไม่ไปดีกว่า นอนสบายกว่าเยอะ555555

Bonus

"สินธุ"

'มิฟัง! ข้าขอเนื้อวัวหุบเขา ไยได้เนื้อวัวเลี้ยงเล่า!?'

"แก้ขัดไปก่อนหนา ข้ายังมิได้ขอให้ท่านพี่บอกอนธการล่ามาให้"

'อย่ามาจับ ฮึ! ข้ามิพูดกับพี่เงินอีกแล้ว'

"เฮ้อ...ไยง้อนาคินทร์เวหามันยากกว่าง้อเมียปานนี้วะ?"

(จบจริงๆแล้วจ้ะ55555)

"โกเมนหนีไปนอนหนใดหนอ ไยมิเอาข้าไปด้วย"

สินธุบ่นพึมพำ จักหนีก็มิได้ด้วยพี่เงินสั่งให้อยู่กงนี้ เออเอาเถิด ฟังเสียงครางครวญของคู่รักคู่นี้มามิรู้กี่รอบ ทนฟังอีกก็มิคงเป็นอันใดดอกวะ

หลังเสร็จกิจก็อย่าลืมปูนบำเหน็จข้าด้วยเล่าพี่เงิน..มิได้เนื้อวัวดีๆ ข้ามิยอมหนา!
.
.
.
จบ?

กลิ่นคาวกามกำหนัดฟุ้งเฟ้อเสียจนมันหรี่เนตรสีอำพัน มันก็รู้อยู่ดอกว่าพระเศวตเอกาแลนัดจินหน่องโปรดการร่วมรักมาก แต่นี่มันกลางป่ากลางเขา มิคิดอยากพักผ่อนบ้างฤา???

ครานั้นก็ในอุทยานหลวง ครากระนู้นก็บนเรือตอนเสด็จไปสำราญนอกรโหฐาน...มันคร้านจักตามไล่ผู้คนให้แล้วหนา

กลิ่นอายพระเศวตเอกาแปรเปลี่ยน...ยามนี้กลิ่นไม้จันทน์กำจายฟุ้งไปทั่วอาณาบริเวณเสียจนสินธุแสบจมูก

นาคินทร์เวหากายสีเปลือกไม้สักฉงนสงสัยนักว่าเกิดอันใดขึ้นกับนายเหนือหัวของมัน ทว่ากลิ่นเบาบางอันซ่อนเร้นอยู่ภายใต้ก็ทำให้มันกระจ่างแจ้งทันใด

สินธุหวนนึกถึงพยับหมอกสีม่วง...บุปผาแดนหุบเขาจากเกตุมวดี

ก็ว่าอะไรถาดๆ อ๋อ ถ่าน ขอโทษค่ะ หูหนูเพี้ยน😭🙏

พี่จินหนัดเนี่ยนะ ชั้นว่าพี่เขาก็ออกจะน่ารักใสๆอ่ะแก พี่เขาจะไปมีอะไรกับพี่ขาวสองแควในป่าได้ยังไง จริงดิ นี่เห็นกับตาเลยหรอ แรงอ่า เอ่อๆไม่บอกใครหรอก โหย แต่พี่จินหนัดเนี่ยนะ ชั้นนึกว่าพี่เขาจะน่ารักใสๆอ่า ฮื่อ ไม่เชื่อเลยอ่า เสียใจอ่า

งามล่มเมือง ทุกแผ่นดินต่างรบรากันเพื่อชิงตัวบุปผาหนึ่งเดียวแห่งนครตองอูเกตุมวดี ใครเล่าจักได้บุปผานี้ไป หากมิใช่ผู้ที่เก่งกาจทั้งฝีรบแลเล่ห์กลศึก

“หากข้ามิได้ อ้ายอีตัวอื่นก็อย่าหวัง”

“รอพี่หนา พี่จักไปชิงเจ้ามา”

“เจ้าต้องเป็นของพี่”

“ของพี่แต่เพียงผู้เดียว”

((ลงในนี้เผื่อคนไม่อจากเข้าทวิต))

กระจก ลูกไม้ และวิปครีม #อาวขงจินหนัด 🔞
(มีการเล่นของกิน ไม่ถูกสุขอนามัยแรง/unsafe sex/dirty talk/mirror)

(1)
"วันเกิดปีนี้ พี่ไอศ์อยากได้อะไรครับ"

"หนูผูกโบว์ถือเค้กมาหาพี่ก็พอค่ะ เดี๋ยวให้หมื่นห้าค่าคอสตูม"

"พี่ไอศ์..." คนน้องกดเสียงต่ำ หน้างอง่ำจนแก้มอิ่มยู่เป็นเกี๊ยว

พระราชินี๊๊๊๊ พระราชินีเพคะ หม่อมฉันๆ หม่อมฉันเป็นแอดมินเพจของพระราชินีเพคะ หนูขอจับมือพระราชินีได้มั้ยเพคะะ พระราชินี๊๊๊๊!!! พระราชินี๊ ฮืออออ ฮือออออ เอร้ยยยย ขอลายเซ็นพระราชินีได้มั้ยเพคะ พระราชินี๊๊๊!!! พระราชินี๊ ฮือออกรี๊ดดดดด พระราชินี๊๊๊ พระราชินีสวยมากกก สวยมากกก พระราชีนี๊๊๊!!

(คำหยาบ, กลอนโป๊ เยาวชนไม่ควรอ่าน)

แสบสะบั้นฟันเนื้อคมเถือหนัง
ไยยับยั้งเยื้องยาตรผิดคาดหมาย
เกียรติทนงทรงพลียินดีตาย
กลับฉิบหายอายเสียดหยามเหยียดกัน
เข้าโรมรันชันแยกถึงแหกขา
มัชฌิมาล่าลึกเข้าคึกขัน
ทิ่มแทงถอกตอกเร้าเข้าประจัน
เจียนสวรรค์เพียงนิดเขาริดจร
จึงจารจดทดบาปสั่งสาปแช่ง
นิ้วคว้านแยงแทงลึกไยนึกถอน
ลิ้นเลียหีสีแฉะขาแบะคลอน
มาตัดรอนมิยอมเย็ดเบ็ดหากระไร

คนนี้ลั้นลานะคะ นี่ไงเศร้าซึม
อันนี้แลงนะคะ อันนี้ตริ้ว ตริ้วว

แก้นิสัยซื้อเสื้อใหม่ทุกเดือนยากมาก ช่วยด้วย