Rostislav

It feels like my life is predetermined but lacks significant value.

Гэта падарунак, які я атрымаў ад сяброўкі. У краіне, дзе я жыву, Каляды святкуюць 25 снежня.

Чалавек ад моманту нараджэння і да смерці пастаянна змагаецца сам з сабой. Жыццё — гэта скончанае праклён і лёс адначасова. Пытанне ў тым, ці атрымаеш ты пасля гэтага бясконцы спакой як узнагароду. Але я, асабіста, не хачу такой узнагароды. Мне б хацелася, каб праклён працягваўся яшчэ крыху даўжэй.

Whether I eat the leftover piece of bread or give it to a friend, the fact remains that someone unable to eat it will still suffer or die. Let's not blame each other for the consequences of our choices—it’s meaningless.

Смачна.

Добра.

When faced with crossroads in life, it is I who chooses the path and walks it. Whether I meet someone along the way or walk alone for a long time, ultimately, it is my responsibility to handle what comes. Please grant me the strength to make wise decisions each time, ones I will not regret.

I didn't choose any 'marker' or whatever. It was automatically chosen. I don't touch anything here. I guess if you hate me shitposting, you can just block me cuz I ramble here like my diary.

??

Ok, can I message now?

Oh, I am not interested in Korean.

Я буду вельмі старацца пісаць правільна.

Дзякуй за вашу дабрыню. Я люблю вашу культуру і мову. )

Дзякуй. Добрай раніцы з Усходняй Азіі.

Я іду спаць. Прыемнай ночы.