Kanata

#THK_EVENT03 #THK_ทานาบาตะ

"ถ้าถูกปากนายก็ดีแล้วล่ะ"ว่าพลางพับซองขนมปังอีกครึ่งเก็บไว้

"งั้นฉันไปแล้วนะ เก็บอันที่ตกไปทิ้งด้วยล่ะ"ชี้ขนมปังที่อีกฝ่ายทำต้องไว้ คานาตะบอกลาสั้นๆอีกครั้งก่อนจะเดินจากไป

(มาแบ่งๆของกินแล้วก็เดินจากไป- เอย์ชินคุงวันหลังต้องถือของกินดีๆนะคะไม่งั้นจะอดกินน้า/ลูบๆ🙂🫳
ขอบคุณสำหรับโรลค่ะ!)

เขายืนมองเด็กๆจากข้างหลังรุ่นพี่ ดูเหมือนทุกคนจะเข้าถึงบทบาทกันสุดๆ

พอถึงคิดตัวเองคานาตะก็ก้าวออกมาข้างหน้า นึกถึงบทลูกสมุนตัวร้ายที่เคยเห็น

"หยุดอยู่ตรงนั้นนะผู้กล้า!"
"หากคิดจะกำจัดท่านแม่มด ต้องผ่านข้าไปซะก่อน!"เขาทำท่าขวางเคย์ตะ แต่เพราะเป็นคนเสียงเบาอยู่แล้วคำที่พูดมาเลยดูไม่เกรงขามเลยสักนิด

คานาตะมองคนตรงหน้า สุดท้ายก็ยอมแกะซองขนมปังเพื่อแบ่งกันตามที่อีกคนบอก

เขาแบ่งครึ่งให้เท่ากันเผื่ออีกคนจะมีปัญหาเพิ่มอีก ถ้ายังไม่ยอมรับเขาคิดว่าจะไม่ให้แล้วเก็บไว้เองทั้งหมดนี่แหละ

ยื่นขนมปังที่แบ่งครึ่งแล้วให้อีกครั้ง

เขายิ้มแหย อีกฝ่ายกับเด็กๆนี่เข้ากันเกินไปรึเปล่า

"....แค่ยืนเฉยๆก็พอสินะครับ..."คานาตะตอบรับคำรุ่นพี่ เดินอ้อมไปอยู่หลังทำตัวเองให้เหมือนลูกสมุนอีกคนเท่าที่จะทำได้

"แล้วต้องทำยังไงต่อครับ?"ถามพลางมองพวกเด็กที่วิ่งไปประจำที่ของตัวเองอย่างเชี่ยวชาญ

หยิบขนมปังออกมาจากกระเป๋ากางเกง สภาพยังดีอยู่เพราะเขาพึ่งยัดใส่ไว้

"เป็นขนมปังใส้ถั่วแดงนะ"ยื่นให้ทั้งซอง ไม่สนใจมือจีบจิ๋วที่อีกฝ่ายกำลังทำอยู่

"รุ่นพี่ความจำดีจังเลยนะครับ..."เขาเข้าไปใกล้ เสียงเจี๊ยวจ๊าวของเด็กๆดังไม่หยุดจนปวดหัว

คานาตะหันมองใบหน้าเปื้อนยิ้มมีพิรุจของหญิงสาว จนถูกบอกว่าเป็นผู้กล้านั่นแหละก็ได้รู้จุดประสงค์ที่ถูกเรียกมา

"?"อยู่ดีๆก็ได้เป็นผู้กล้าแหะ เขามองสายตาคาดหวังของเด็กๆอย่างเกร็งๆ

"อย่างผมเป็นผู้กล้าไม่ได้หรอกนะครับ ผมอ่อนแอจะตายไป"คานาตะนั่งยองบอกตัดความหวังของเด็กๆ

"...?..."

"หรือนายจะไม่เอา? ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่นา"เขาเอียงคอยิ้มน้อยๆ คนจะรับหรือไม่รับไปเขาก็ไม่คิดอะไรมาก แค่เสนอให้เฉยๆ

อีกอย่างขนมปังเขาก็ก้อนไม่ใหญ่ ถึงคานาตะจะกินอิ่มแต่ไม่รู้อีกฝ่ายจะอิ่มด้วยมั้ย

"......"เดินมาเห็นเหตุการณ์พอดี

จะเดินผ่านไปเลย แต่เห็นท่าทางหดหู่ของอีกฝ่ายซะก่อน

"....ดวงไม่ดีเลยนะ..."เขามองขนมปังที่อยู่บนพื้น
"แต่ฉันมีขนมปังเหลืออยู่นะ"จู่ๆก็บอก มันเป็นมื้อเที่ยงของคานาตะแต่เขายังไม่หิวเลยจะยกให้อีกคนก่อนแล้วค่อยไปหาอย่างอื่นกินทีหลัง

(ขออนุญาตเนียนรู้จักไปเลยนะคะ🙇)

คานาตะทำเป็นไม่สนใจรุ่นพี่ที่อยู่ท่ามกลางความวุ่นวายของเด็กๆ เขากำลังจะเดินพ้นสายตาอยู่แล้วแต่ดันถูกหยุดด้วยการเรียกชื่อจากรุ่นพี่สาวซะก่อน

เขาแสร้งหลบตาแล้วมองซ้ายขวาก่อนจะชี้มาที่ตัวเอง

"...ผมเหรอครับ?"

"รุ่นพี่จำคนผิดแล้วล่ะ"พูดยิ้มๆแต่ก็ยอมเดินไปหา

(ขอมาปักไว้ก่อนนะคะ✨)

(เย้ย มาจับๆดึงๆได้เลยค้าบ อยู่นิ่งให้จับได้ทั้งวันเลย✋✨)

(ยืนมอง พี่น้องคู่นี้น่ารักกันจัง😭)

(ปั้นๆเอายูอาเมะเข้าปากด้วยคนค่ะ น่ารักที่สุด😭🫵💖)

(เชิญทั้งสามมารับลูกกลับได้ค่ะ(?)
@thksagimoriyuame.bsky.social
@thk-aika.bsky.social
@thk-yuudai.bsky.social)

(ขอบคุณหน่วยกล้าหาญทั้งสามที่มาเป็นอาสาสมัครให้วาดนะคะ✨)

(ปรบมือเปาะแปะๆ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะยูโตะคุง!✨)

คานาตะปรบมือให้เมื่อจบการแนะนำตัว เด็กสาวหน้าชั้นเรียนเรียกได้ว่าเป็นอีกคนที่โดดเด่นดีนับตั้งแต่เริ่มการแนะนำตัว

(ว้ากก รุกะจังน่ารักมากเลยค่ะ😭😭💖)

(โอโห ข้าวที่กินอยู่อร่อยขึ้นมาทันตาเห็นเลยค่ะ

เซมไปอย่าเขินสิคะ มันน่ารัก😭)

“งั้นอยู่ห้องไหนล่ะ? เผื่อเจอจะได้ให้คนเอาไปคืนถูก“หมายถึงคนที่ถือบัตรอยู่ เขาคงไม่เอาไปคืนแทนหรอก

”.....“มองหน้าอีกคน เวลาเจอบัตรจะได้จำถูก

ตบมือเปาะแปะ ดูเหมือนคนนี้จะพลังงานเหลือน่าดูเลย

เรื่องใช้แรงเก่งคงจะจริงอย่างที่เจ้าตัวว่า

ท้าวคางฟัง สายตาไล่มองสภาพคนหน้าห้อง ดูแล้วคงเป็นคนโชคร้ายจริงอย่างที่ว่า

คานาตะปรบมือให้เบาๆเมื่อจบการแนะนำตัว

(ต้องเหมาสตอเบอรี่กับทงคัตสึมาเลี้ยงคนคนนี้แล้วล่ะค่ะ คนที่น่ารักขนาดนี้ควรกินให้เต็มอิ่ม💖💞)

(อิโอริคุงที่น่ารักขนาดนี้ไม่ใช่ตัวจริงเหรอคะ?!😭)

(ฮือ อายาโตะคุงอย่าโดนหลอก คานาตะไม่มีอะไรน่าภูมิใจเลยค่ะ-😭

/รับหัวใจ /จับกลิ้งไปที่เดิม อายาโตะน่าเอ็นดูมาก🥺💖)

(ครบแล้วค่า🙆‍♀️)

(สวัสดีตอนดึกค่ะ มาสมัครรับหน่วยกล้าหาญ(?)3ท่าน ต้อนรับสงกรานต์ค่ะ)

(สาวน้อยเวทย์มนต์คนนี้แน่-น่ารักมากค่ะ😭 ร่ายเวทย์ให้ดูด้วยได้มั้ยคะเนี่ย✨)

"แค่สงสัยน่ะครับ ว่ารุ่นพี่อยู่ชมรมอะไร"แต่ก็รับมาอยู่ดี

ที่ให้นี่เพราะอยากให้ใบปลิวหมดไวๆหรือเปล่า?

"น่าสนใจนะครับ ไว้ผมจะลองไปดูสักครั้งนะ"เขาพูดโกหกไปงั้นแหละ ตัวเองไม่มีแพลนจะเข้าชมรมอะไรหรอก

โค้งตัวลา ทำเป็นพับใบปลิวเก็บไว้ก่อนจะเดินออกไป

(ขอบคุณนะ แต่เอาไปแบ่งให้คนอื่นเถอะ....)

(คานาตะปรบมือให้เบาๆ)

(ร่าเริงจังเลยนะ....)