Tansel Güçlü

Bilsay Kuruç (1970). İktisat Nasıl Okutulmalı?. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi 25 (03), sf. 175.

Burada Eğilmez'in anlattığı dışsal para hikayesi doğru değil, kritik hiçbir "soru-yorum" da cevaplanmamış vaziyette: www.mahfiegilmez.com/2025/11/para...

Ben de vakti zamanında yazmış olduğum ve hikayenin doğrusunu anlatmaya çalıştığım yazıyı hatırlatmış olayım: www.evrensel.net/haber/517746...

Ingrid bu sene de Nobel ödüllerine layık görülen yaklaşımların kör avrupa-merkezci kökenlerine doğru bir yolculuk yapmış. Abartılı övgülerden sıkılanları meseleyi on ikiden vuran bu yazıya bekleriz.

YouTube video by BloombergHT Akıllı Para - Ana Akım Ekonomi Perspektifine Alternatif Yaklaşımlar | 4 Kasım 2025

Çağlar Kuzlukluoglu'yla (@caglarkuzlukluoglu.bsky.social) heterodoks iktisadı konuştuğumuz @bloomberght.com'de yayınlanan #AkıllıPara programının tamamı👇
www.youtube.com/watch?v=IYmP...

Instead of treating central bank independence as a neoliberal technocratic dogma, it’s crucial to ask what kind of democratic oversight and independence from what. We should recall how fiercely we were attacked in Turkey for rejecting technocratic modes of opposition.

A book with the title "Monetary Policy AS IF Democracy Matters".

Really enjoying this book..mainstream "macroeconomic theory.. suggests monetary not fiscal dominance is the optimal approach to economic governance... monetary policy neutrality and .. the defense of central bank independence - are foundational to the depoliticisation of monetary policy."

We go through the same thing every year, really. No need to say much more about it.

Pazar baskısı.

Ortodoks iktisatçılar neden o kadar çok gerçek sorun ortada dururken bu meselenin üzerinde ısrarla tepinmeyi tercih ettiler? Sermaye programlarının dışında anti-enflasyonist emek-yanlısı programların mümkünlüğü sol-heterodoks bir perspektiften nasıl tartışılabilir? Meraklısına.

Gerçekten eleştirel-heterodoks iktisatla ilgilenen ve söylemek istediklerimizi anlamaya çalışan arkadaşlar için aşağıdaki programı paylaşmak isterim, faydasını göreceklerdir.

Jonathan Levy is one of the rare scholars whose work I always read. In this piece, he compares the works of Brian Griffiths with those of Mark Blyth & Nicolò Fraccaroli on inflation, offering a strong theoretical mapping and summary of the debates. An important text.

Çünkü ortodoksi için bu kutsal piyasayı gerekirse zor yoluyla oluşturmak esastır. Bu mekanizma emekçilerden finansal alana doğru servet transferini kurumsal bir içeriğe kavuşturacak olmasına rağmen ikiyüzlüce davranarak buna hiç itiraz geliştirmezler, hatta bunu arzularlar.

KKM'ye ilişkin yazımda aynı örneği vererek 'rasyonel' ortodoksların gerçek servet transferi mekanizmalarını gizlediklerini yazmıştım. KKM servet transferidir diye ortalığı ayağa kaldıran (ki teknik olarak değildi) sermaye iktisatçılarından ses yok tabi. Hatta bunu destekliyorlar.

Güne Fields'tan bir okuma önerisi hediye etmiş olalım. Kendisi bizde de epey meşhur ve dillere pelesenk "maliye politikası para politikasına eşlik etmiyor" şarlatanlığına dair de iyi bir tablo hazırlamış.

New article out in Capitalism:

“Making Money Modern: Keynesianism and the Search for Noninflationary Growth” - on the bailout state, rentierism, austerity, MMT, and Minsky’s Keynes.

DM or email if you can’t access but would like a copy!

muse.jhu.edu/pub/56/artic...

Bu müthiş keşfin arkasında finansal kesimin artan riskleri olmasın sakın? Halbuki aynı kesim arz kısıtları kaynaklı enflasyona çözüm olarak Fed'in faiz artışlarını ve para politikası merkezli duruşunu canhıraş savunmuş, TR'ye de benzer politikaları önermişlerdi.

Finans kesiminden gelen kimi medya iktisatçılarının aklına birden "petrol fiyatlarındaki yükseliş (ve bu bir nevi arz kısıtlarından) kaynaklı olası bir enflasyonist şokun yüksek faizle tamir edilemeyecegi" gelivermiş.

Keşke sadece bizim canımızı sıktıklarıyla kalsalar.

Özellikle önemli bulduğum "şu kısım":

To grasp the class stakes of inflation targeting and why pro-capital economists defend it, read on: it’s not just about cutting demand and wages but also about driving financial accumulation centered on corporate capital. @ilhandogus.bsky.social 👇

Sosyalist bir gazetenin ekonomi yazarının Rogoff'a kulak verin dediği bir yerde mevzinin ne kadar geride olduğunu da kavramak zor değil.

Konings'in "Yanlış Kriz Hakkında Endişelenmek: Demokratlar ve Kamu Borcu Takıntısı" başlıklı yazısı. Şu kısım özellikle önemli. TRli sözde muhalif iktisatçılar kamu borcu-açığı bekçiliğinde ortodokslarla yarışırken nasıl ilerici halkçı bir ekonomi programı çıkar bilemiyorum.

Bir ek: ABD'nin kredi notunun düşürülmesine ilişkin hatalı değerlendirmelere dair R. Wray'in yazısı önemli noktalara değiniyor: Neden toksik eşikaltı menkul kıymetlere AAA notu verenler, temerrüt riski olmayan egemen devlet borçlarında sorun görüyor? Bkz.

YouTube video by Harici Finans Güçleri Dünyayı Nasıl Şekillendiriyor? Dr. Tansel Güçlü Anlatıyor | Harici

2008 Küresel Krizi, finansallaşma, Fed vd. erken kapitalistleşen ülke merkez bankalarında gündeme gelen ve sonrasında kalıcılaşan QE (ve QT) politikaları ve bunların emekçi kesimler üzerindeki etkilerini merkeze alarak tartıştığımız bir söyleşi oldu. İlgilisine👇

YouTube video by Harici Finans Güçleri Dünyayı Nasıl Şekillendiriyor? Dr. Tansel Güçlü Anlatıyor | Harici

Finansallaşma ve güç meselesi:
youtu.be/17TsIhaqJcg?...

@tanselguclu.bsky.social

Bu patikayı sürdürmek finansal açıdan bir kısıta tabi değil, bu gidişat finansal birikim derinleştikçe sürmeye mahkum gibi. Dolayısıyla kredi derecelendirme kuruluşlarını da tarafsız hakemler gibi düşünmemek lazım, özellikle geçmişte yaptıkları göz önüne alındığında.

O konudaki tartışma optimal Fed-MB bilançoları ne büyüklükte olabilir türü birşeye döndü. Bu durum finansallaşmayla oluşan yüksek likidite iştahının bir yansımasıyken, aynanın diğer yüzü de bütçe açıklarıyla ortaya çıkan likiditeyi emen tahvil ihraçları oldu. Tesadüf değil gibi.

Bu gelir-gider denkliğine dayanan açıklamalar epey problemli. Ortada sürdürülemezlik atfedilebilecek bir ölçüt yok. Bunu Fed bilançosunun QE döngüleriyle büyümesine dair de çok söylediler (0.88'den→şu ara 6.6 trilyon$) ama QEler kalıcı politika araçlarına döndüler işin sonunda.

Hakan hoca esasında pek de yaratıcı olmayan ilginç savunma biçimleri geliştiriyor. Halbuki kaderimizi (kurgusal) "ekonomi-içi" faktörlere terk edebilsek sorun falan kalmayacak. Neoliberal teknokrasinin çağrısına karşı yetiş Polanyi diyoruz.

🔴 Don’t miss @graceblakeley.substack.com LIVE this Tuesday, May 20 at 6 p.m. ET in Toronto!

Blakeley carries forward Ellen Meiksins Wood’s legacy of challenging corporate power + fighting for democracy from below.

Set a reminder and join the LIVESTREAM at youtube.com/broadbentinstitute