โลกมนุษย์ช่างรีบร้อน (ost. หอดอกบัวลายมงคล) ฉบับกู่เจิง part 2
14.01.2025 12:46 — 👍 2 🔁 3 💬 1 📌 0@chenlin89.bsky.social
คุณเฉินเองงง⭐| รี้ดตัวน้อยๆ
โลกมนุษย์ช่างรีบร้อน (ost. หอดอกบัวลายมงคล) ฉบับกู่เจิง part 2
14.01.2025 12:46 — 👍 2 🔁 3 💬 1 📌 0โลกมนุษย์ช่างรีบร้อน (ost. หอดอกบัวลายมงคล) ฉบับกู่เจิง part 1 (ต่อในรีพลาย)
14.01.2025 12:16 — 👍 1 🔁 1 💬 1 📌 0กระบี่หัก คนสิ้น ใต้หล้านี้ ไร้ซึ่งหลี่เซี่ยงอี๋อีกต่อไป (pt 2)
15.01.2025 08:47 — 👍 1 🔁 1 💬 0 📌 0กระบี่หัก คนสิ้น ใต้หล้านี้ ไร้ซึ่งหลี่เซี่ยงอี๋อีกต่อไป (pt 1)
15.01.2025 08:45 — 👍 1 🔁 1 💬 1 📌 0#บงกชรจนา
กาว #ตี๋ฮวา วันนี้ (นึกออกตอนขับรถ)
หลี่เซี่ยงอี๋เป็นทายาทคนสุดท้ายของตระกูลหลี่ที่หลบซ่อนอยู่ในเคหาสน์บนหุบเขา ยากจะมีผู้คนพบเจอ เคหาสน์อยู่ติดแม่น้ำสายหนึ่ง วันหนึ่งเจอร่างของชายปริศนาหมดสติอยู่จึงเข้าไปช่วย ตอนหลังตั้งชื่อให้เขาว่าอาเฟย
เซี่ยงอี๋อยู่คนเดียวลำพังในเคหาสน์ เห็นว่าเขาน่าจะเป็นเพื่อนคลายเหงาของตนได้
หอไม้หลังโตปรากฏขึ้นท่ามกลางป่าเขาอันเขียวขจี ภายในมีเงาร่างของคนผู้หนึ่งนั่งจิบชาอย่างสบายอารมณ์
ผ่านไปไม่นานร่างเพรียวของบุรุษในชุดสีฟ้าอ่อนกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว ไม่ทันที่คนภายในหอไม้จะได้ถามไถ่เรื่องราวก็วิ่งขึ้นไปยังชั้นบน
"พวกเจ้าทะเลาะอะไรกัน"
หมอเทวดาเจ้าของหอไม้ถาม ทั้งยังมองไปยังอดีตคู่ปรับอย่างประมุขพรรคมารที่เดินตามหลังเข้ามา
#ตี๋ฟาง
เรือนผมสีดำสลวยแปรเปลี่ยนเป็นสี ขาวโพลนดุจหิมะ
"เพราะเหตุใด"
ริมฝีปากบางกระอักเลือดสีสดออกมาคำโต
"เพราะเหตุใดกัน"
ความเจ็บปวดแล่นริ้วไปทั่วทั้ง ร่างกายแต่ทว่ามันกลับเทียบไม่ได้เลยสักนิดกับจิตใจที่แตกสลายนี้
"ทำไมถึงทำกับข้าเช่นนี้"
ดวงหน้างามเหม่อมองไปยังบุรุษผู้นั้น ผู้ที่ตนรักอย่างสุดหัวใจ
ผู้ที่เป็นสามีของข้าไป๋จิ๋วซือ
"เฉินโจว"
"เหตุใดท่านจึงวางยาพิษข้า"
#ฮวาฟาง
ขออนุญาตนะคะ black purr เองค่า นามปากกาที่เขียนแฟนฟิคส่วนใหญ่จะใช้ kowling เป็นหลัก มีเฉพาะของด้อมเอนไฮเพนที่ใช้นามปากกา furrpaws ค่ะ ช่วงนี้ติดเขียนฝั่งซีรี่ส์จีน เน้นบ้านกงและทะเลชังเหยียนเป็นหลักค่าา เชิญแวะชมแวะชิมได้นะคะ :3
www.readawrite.com?action=user_...
โพสต์ขายตัวเองแบบเป็นกิจลักษณะ
📝 นามปากกา A Week Before Valentine / WIRUNYUPHA
ส่วนใหญ่เขียนแฟนฟิค ช่วงนี้จมอยู่กับด้อมทีเร้ก เป็นโมอาค่ะ
ทุกวันนี้ดำรงชีพด้วยการเขียนค่ะ แม้จะไม่ใช่นิยายก็ตาม 555
www.readawrite.com?action=user_...
ชอบมาก — www.readawrite.com/c/5cdb020f8b...
29.04.2025 00:38 — 👍 0 🔁 3 💬 0 📌 0“กงซ่างเจวี๋ย”
“…”
“กลับบ้านกัน”
“อืม”
รัตติกาลอยู่เคียงข้างประมุขสายเจวี๋ยอย่างจงรักษ์
#ฟิคจรอนันต์
พี่กระต่าย🐰 x น้องจิ้งจอก🦊
"ไม่ต้องกลัวนะ ผมจะปกป้องพี่เอง ไว้ใจได้เลย"
"ขอบคุณครับ คนเก่ง"
เรื่องราวของจิ้งจอกหนุ่มที่หมายมั่นจะเป็นคนที่ดีกว่าเดิม แข็งแกร่งยิ่งขึ้น เพื่อปกป้องสุดที่รักแสนบอบบางของตนเอง
โดยหารู้ไม่ว่า...
#ฟิคจรอนันต์
ช่วยซัพพอร์ตแมวอ้วมตัวนี้หน่อยได้มั้ยฮะ
ช่วยซัพพอร์ตแมวอ้วมตัวนี้หน่อยได้มั้ยฮะ
ช่วยซัพพอร์ตแมวอ้วมตัวนี้หน่อยด้ายมั้ยฮ้าาาร์~ นี่~~สามรอบเลิศๆ #CQ8
The moon is as beautiful today as it was 10 years ago 🌕
[Commission for the-wintry-mizzenmast ]
#mysteriouslotuscasebook
พันธสัญญาเลือดมีขอบเขตถึงตรงไหน
ใกล้ชิดมากไป คุ้นเคยจนวางใจ ความสัมพันธ์นี้เกินไปรึเปล่า ดวงจิตผูกพันแนบแน่น โลจิตจารสลักตรึงไว้ สัมผัสประทับตีตราลงนวลกาย ริมฝีปากเย้าหยอกชิงปราณทุกค่ำคืน ตามตัวรุ่มร้อนกงซ่างเจวี๋ยเหมือนถูกไฟสุม เขี้ยวคมกดลงทึ้งกัดวงแขนกอดรัดกักขัง
“พอ..”
“ข้ายังไม่ทันตั้งใจกินเลย” ปีศาจเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า มันต้องการ มันอยากเสพรส
อวี่กงจื่อ ❌
อวี่กงจู่ ✅✅
สมเป้นองหยิงบ้านกง
you may say i’m a dreamer but การที่เด็กๆ คิดเลือกเส้นทางอนาคตจากรายได้ ไม่ใช่ความชอบอีกแล้ว มันน่าเศร้านะ โลกใบนี้ทำอะไรกับพวกเขา
14.12.2024 01:52 — 👍 35 🔁 72 💬 0 📌 0ช่วงแรกที่ได้สติกลับมาหลีหลุนพบว่าตัวเองนอนอยู่ในกระท่อมบนโลกมนุษย์
บาดเจ็บ อ่อนแอ แม้แต่พลังปีศาจในกายก็เบาบางจนแทบไม่เหลือ
หากแต่จอมปีศาจไม่สำนึกเสียใจกับเรื่องนี้ อย่างไรเสียมันก็ได้มอบสิ่งที่มีให้กับคนที่ต้องการมอบให้ไปจนหมดแล้ว
ให้จูเยี่ยน เพื่อให้พลังนี้ช่วยคุ้มครองดูแล
ให้จั๋วอี้เฉิน เพื่อฝากฝังจูเยี่ยนและต้าฮวง
จากนั้นจึงพาตัวเองเข้าสู่ความตาย เพื่อปิดจบบทละครชีวิตที่แสนทรมาน
The demon that is the tree Li lun 🍀
#FangsofFortune #大梦归离 #YanAn
“ข้าไม่อยากฆ่าคน ข้าอยากเป็นหมอเพื่อช่วยผู้คนมากกว่า”
“ฝันกลางวัน”
“ใครบ้างไม่ฝัน อย่างน้อยก็มีกำลังใจใช้ชีวิต”
“…”
“เจ้าล่ะ มีเรื่องที่อยากทำหรือไม่?”
“ไม่มี”
“ไม่มีจริงหรือ”
“ไม่มี ข้าไม่ต้องการสิ่งใดเพิ่มให้ตัวเอง”
ข้าต้องการให้เจ้า
ทว่า
จะให้บอกออกไปได้อย่างไร ว่าฝันของข้าคือการทำให้ฝันของเจ้าเป็นจริง
น่าอายเกินไปแล้ว
น้องหลีหลุนสวยมากชอบที่น้องยิ้มทุกครั้งตอนต่อสู้ มันสวยมันสะใจ ทุกกระบวนท่าสวยมาก สมกับที่เป็นนางพญาต้นไหวที่อยู่มาหมื่นปี นี่แหละปีศาจที่เหมาะสมกับจูเยี่ยนมากค่ะ
10.11.2024 07:47 — 👍 2 🔁 5 💬 1 📌 0ไม่ปะติดปะต่อ ขาดๆเกินๆ แต่เขียนแล้วชอบมาก
www.readawrite.com/a/a3a26d0c16...
"กูรักเค้าชิบหายเลย"
"แล้วไง"
"..."
"แค่รักเฉย ๆ แต่ไม่ทำอะไรเลยแบบนี้ ต่อให้มึงรักเขาให้ตายเขาก็ไม่รู้หรอก"
"กูไม่กล้าบอกนี่ กูกลัวเค้าหายไป แอบชอบแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วป่ะ" รอยยิ้มนั้นกันมามอง "หรือมึงว่าไง?"
"อืม... ก็ตามนั้น" สุดท้ายก็ได้แค่รับคำเออออตามเงียบ ๆ
ถ้อยคำในใจไม่ถูกเอ่ยบอกออกไป
'ก็เหมือนที่มึงไม่เคยรู้ ว่ากูเองก็รักมึงไม่แพ้ที่มึงรักเค้าไง'
#ฟิคจรอนันต์
เมื่อโลกใบนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อตามหาอีกครึ่งของตนเองยามฝนตกแล้วนั้นรอบข้างจึงแปรเปลี่ยน
เสียงอีกครึ่งหนึ่งที่ถูกบั่นออกจะเข้าแทนที่ทุกสรรพสิ่งรอบกาย
แต่พวกเขากลับมีสิ่งหนึ่งที่ต่างจากคนอื่น และไม่น่ายินดีเลยสักนิด
"พี่คิดว่าเราจะได้เจอกันมั้ย"
'ซุ่นซี นั่นเป็นไปไม่ได้'
"ทำไมเราถึงแตกต่าง"
'ความแตกต่างไม่ได้ลดทอนคุณค่าของนาย'
'อนาคตมันโหดร้ายขนาดนั้นเชียวหรือ'
#ฮวาฟาง
กจมเก่งเรื่องออกแบบคาร์ให้ซับซ้อนมากอะ บางคนภายนอกไม่ได้ดูซับซ้อนอะไรมาก แต่จริงๆคือแบบ โคตรลึก เหมือนจะเห็นแต่ไม่เห็นแบบจื่ออวี่ บางคนคือทั้งสงสารทั้งอยากให้ตายแบบจูเยี่ยน ไม่นับเสี่ยวจั๋ว กงเหมินคนอื่น มันแบบ ดูแล้วมันมีความเป็นคนสูงอะ แล้วมันทำให้คนอินตามได้ง่ายจริง
03.11.2024 16:08 — 👍 1 🔁 5 💬 1 📌 0แบกกันเอง ยิ้มกันเอง เอิ้ลลบลบลลลบล ก็เอาดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊ดิ๊
02.11.2024 11:18 — 👍 3 🔁 6 💬 0 📌 1#ฟิคจรอนันต์
#อวี่ฝาน
#คู่มือการเป็นเลขาของคุณชายอวี่
"ฉันยอมแล้ว คราวนี้ไม่ว่านายจะขออะไรฉันจะให้นายทุกอย่างเลย" ถ้อยคำนั้นแทบอ้อนวอนร้องขอ
"ทุกอย่างเลยเหรอครับ"
"..."
"งั้นผมไปก่อนนะครับ"
ทว่ากงจื่ออวี่รู้ดี
นั่นคือสิ่งเดียวที่เขาทำให้จินฝานไม่ได้
"ขอโทษ" อ้อมแขนตวัดกอดไม่ยินยอม
เขาเห็นแก่ตัวเกินไป
"จินฝานอย่าไปเลยนะ"
"..."
"อย่าทิ้งผมไปเลย"
"คุณเชื่อเรื่องระลึกชาติไหม"
"เมื่อก่อนผมคงคิดว่ามันไร้สาระ"
"ถ้าผมไม่ได้มาเจอกับคนคนนึง"
เรื่องทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นจากคืนวันนั้น หลังจากที่เลิกงาน รถเจ้ากรรมก็ดันมาเสียซะได้ ไหนจะฝนที่ตกลงมาไม่หยุดนี่อีก
"จะบ้าตายมือถือไม่มีสัญญาณเลยเนี่ยนะ"
"เอาวะ กลับเองก็ได้"
เสิ่นนั่วบ่นงุบงิบอย่างอารมณ์เสียแล้วรื้อหยิบของออกจากกระเป๋า ไม่นานร่มสีดำคันน้อยก็ถูกกางขึ้นเพื่อบังฝน
#ฮวาฟาง
ฟ้าหม่นกระแสลมปราศจากความรื่นรมย์
โถงถ้ำสลัวด้วยบรรยากาศวังเวง มีละอองวับแวมของประกายแสงแห่งปราณผู้ถูกจองจำ
กึก เคร้ง เสียงโซ่ตรวนถูกดึงรั้งทุกครั้งที่เคลื่อนขยับมันจำกัดเขตพื้นที่
ทุกสิ่งเพียงดำเนินไป สิ้นสุด จบลง คงอยู่ และเริ่มใหม่
ผู้จากไปไม่หวนคืน ผู้ยังอยู่เพียงต้องอยู่ต่อไป
แค่คราวนี้ไม่ได้เดียวดาย
#ฟิคจรอนันต์