Jaap de Jong in 't Wasdom

Ook als je een dode mus bent zie je direct dat Gerard Reve wel heel veel van J.C. van Schagen gehouden moet hebben. De geleerden zullen dat later wel uitzoeken, maar u heeft hieronder alvast uw tekst.

En dat je dan verder nooit meer iets behoeft te lezen, los van de dagelijkse lezing van de Heilige Schrift?

Waarom heeft nooit iemand mij gezegd dat - als je iets leest - je de twee Parijse dagboeken (1941-1944) van Ernst Jünger moet lezen en ook zijn vroege werk! Waarom niet?

Dat is wat mannen doen.

Ik hou van het reuzenhoge, rijpende maïs op de voorgrond. Daarachter een groene vloed van bomen; vooraan de eiken, verspreid over het land, dan de muur van diepgroen loof, en tenslotte de blauwe lucht boven hen en ons allen. Daarachter droom ik mij de zee — woest en kolkend.

Lezen in de klassieker van SS. Ik ben daar nu voldoende rijp voor

‘Verontwaardiging die de teugels van de rede heeft afgeschud, slaat gauw op hol’.

Over Achterberg, Nescio e.d. Grebbeberg ofwel de berg die de wereld begrensde, het stadje met zijn rode daken etagegewijs tegen de heuvel.

Rhenen die tijdens mijn afwezigheid een korte poos de hoofdstad vd wereld was geweest. Alles in één groots verband - cornelissenendejong.nl/75836/

Ze lag in het gras, aan de rand van de Rijn, achter haar de Cuneratoren van Rhenen. De rollator rechtop, bloemen naast haar, een koe loeiend. “Ik ben blij dat ik geen koe ben,” zei ze later. Achterberg dacht daar anders over. Zelf weet ik het nog niet. 👉 cornelissenendejong.nl/75836/

Over de val van mijn moeder - “Het is niet te denken, dat zij mij straks niet zal wenken” Of: blij dat ik geen koe ben -> cornelissenendejong.nl/75836/

Ik belde aan bij 't huis waar ooit rode gordijnen hingen. Geen licht. Alleen 'n stem die sprak: “Hij houdt de deur op slot.”

Over onbereikbare liefdes, dampende koffie, de rand van het naderbare en de echo van Reve. Alles uiteraard in één groots verband - cornelissenendejong.nl/75803/

Oost, west. Ver weg en niet thuis - Van de Dire Straits tot aan Reve cornelissenendejong.nl/75803/

Ik was de ganse dag weggeweest en trof haar bij terugkomst aan op het terras. Ik probeerde haar aan te halen met zoete woordjes en een hammetje. Ze bleef zitten bij de rozen met doornen: soeverein, als een eens afgewezen minnares.

‘t Hoofd omhoog tot in de blauwe luchten en wat aforismen lezen van Cioran voor het evenwicht.

In de vertaling van Arie Storm die daarin de schoonheid weet te bewaren van het origineel. Ik bedoel de schoonheid waarvan Rilke zegt: Denn das Schöne ist nichts als des Schrecklichen Anfang, den wir noch gerade ertragen.

Of ben ik nu pathetisch? Ja, ik ben ook pathetisch.

Ik lees De haha van Jennifer Dawson en ben gefascineerd door Dendrex Renata dat a.h oor van 'n potentiële verleider (?) hangt en dreigt te vallen.

Waarschijnlijk heeft Dendrex Renata geen functie en daarom juist weer wel als u begrijpt wat ik bedoel, wat niet waarschijnlijk is.

Ik zou het jammer vinden als ik dit item morgen op het Spui verkoop, maar handel gaat natuurlijk boven zelfverrijking. U snapt dat.

Nog meer pioenrozen. Aanstonds kleuren de velden rood, om te oogsten - cornelissenendejong.nl/75613/

Eens! Lees Koelbak in de vertaling van Michaelis cornelissenendejong.nl/74942/

Niks doen dan zitten in het midden van de hof, met een ansjovisje en sinaasappelschil, waar we hèm horen in de bries en “aan de wind des daags” en proeven op het midden vd tong.

Chaplin is vannacht teruggekomen. Vandaag dus, op de dag dat er een gesigneerd exemplaar van WFH - De liefde tussen mens en kat - op tafel ligt. Dat kan geen toeval zijn.

De kat is het roofdier dat voor huisdier speelt, zegt Nietszche ergens en dat is ook zo.

Vandaag familiedag In 't Wasdom en de geliefde en ik probeerden om het onkruid tot aan de rand van het paradijs terug te drijven.

Maar mijn broers, schoonzussen en zussen zullen scherp toezien en constateren dat 't onkruid tot in het paradijs zelf zit. 't Struikgewas helpt niet

Het gedicht is van Moisje Koelbak (1896-1937) die daarin ook de gedachten van Wilhelmus Schortinghuis integreerde -> cornelissenendejong.nl/74942/

Kennen jullie die plek? Het schijnt er mooi te zijn!

Gisteravond te veel in Nietzsche's Vrolijke wetenschap gelezen. Vanmorgen wakker met een rare droom en vroeg ChatGPT om er een tekening van te maken. Ik heb wel een spons, maar geen tekengereedschap.

Kijk, een man met klinkend metaal die een luidende schel werd.

Ooit zag ik dit boek liggen bij Broese & Kemink, maar toen ik het motto las - Mijn ziel is ingedommeld van treurigheid (psalm 119) - liet ik het liggen en dacht. Ik wacht wel tot ie weer wakker is.

Ook mooi -> En het leven droom - werd geschreven door Francisca van Vloten die een fameuze betovergrootvader had: Johannes van Vloten - theoloog, Spinozist en letterkundige die altijd volop en hartochtelijk tegen de wind inging.

Bij de koop van een boek kijk ik meestal naar de eerste en laatste zin. Dit boek heeft een eindzin die de cirkel rondmaakt, gelijk aan de beginzin: goed sterven is gewillig sterven. Maar is goed leven ook gewillig leven? En volgens wiens wil?

Maxim Februari keert terug als columnist: ‘Ik ben een optimistische calvinist’ Columnist: Maxim Februari keert terug als columnist in NRC. „Er gebeurt van alles dat commentaar vereist. Zelfs mensen op straat beginnen mij te verwijten dat ik niet meer schrijf.”

"Ik ben ervan overtuigd dat je rechtvaardigheid niet kunt computeriseren. Maar computational thinking is wel alles in een greep aan het krijgen. Alles wordt berekend, we kijken op een statistische manier naar menselijk gedrag, naar recht en naar het bestuur." Hij is terug: www.nrc.nl/nieuws/2025/...