Sara

Een kleurrijke Vlaamse gaai stak het pad over, in zijn snavel een hazelnoot, en overal klonken de hoge zachte stemmen van de goudhaantjes die weer in het land zijn en die als kleine acrobaatjes tussen de takken heen en weer sprongen.
2/2

In de pauze van mijn werk ging ik de bosstrook in, met de herrie van shovels en graafmachines op de achtergrond. Toch kwamen de vogels daar bovenuit. Twee bonte spechten vlogen roepend van boom naar boom en scharrelden over een deken van herfstbladeren.
1/2

Ze hebben het bos en het park waar ik zo van hield verwoest (er is weinig meer van over), maar gelukkig is de gemeentetuin er nog. Het bestaat uit één pad en een paar zijpaadjes en is het thuis van de Poortwachters en de 80-jarige Canadese populier. We hielden er vandaag onze 'mama en zoonmiddag.'

Bijna 6 jaar geleden lag hij als baby doodziek voor zijn leven te vechten en nu behaalt hij zulke goede resultaten bij de onderzoeken. Daar kun je alleen maar enorm dankbaar voor zijn en ik heb echt even een traantje weg moeten pinken.
2/2

Thuis na een lange dag in het ziekenhuis. Mijn zoontje heeft een hele reeks onderzoeken gehad op de CHIL-poli (dat moet elke paar jaar).
1/2

Ondanks de bewolking heb ik toch nog een klein deel van de verduistering meegekregen, al was de maan niet rood meer. Op blote voeten ben ik het dijkje op gerend, waar hij net tussen de bomen door te zien was. Daarna trok er opnieuw een grote wolk voor.

Ik heb net gelukkig ook nog een klein deel van de verduistering gezien. De maan was niet rood meer, maar je zag wel goed de 'hap' die eruit was.

Zeker jammer. Nu maar wachten tot de volgende keer... maar dat is pas over een paar jaar 😔

Wat jammer toch... 😥 De hele dag was het zulk mooi helder weer en nu de maansverduistering plaatsvindt is het ineens helemaal bewolkt.

Voor wie behoefte heeft aan iets moois: vanavond is er weer een maansverduistering te zien. Het heeft iets magisch als die grote rode maan omhoog klimt aan de hemel.

Mijn dochter is nogal een waaghals, dus toen ik video's van skydivers aan het kijken was, vroeg ik of ze dat later ook zou durven.
"Nee," zei ze. "Maar ik zou wel heel graag willen parachutespringen."

Daar achteraan volgt een meerkoetenpaartje met kuikens. De kuikens worden door hun ouders gevoerd, maar duiken ook al zelf naar beneden om eten te zoeken.
Ja, fijn. Toch nog wat leven in de anders zo stille sloot.
2/2

In het gras bij de waterkant van onze sloot, mezelf afvragend waarom er toch nooit eens eenden zwemmen, want dat zou zo gezellig zijn geweest.
Na een tijdje hoor ik zacht gesnater en gepiep en komt er een hele optocht eenden voorbij; twee ouders met grote kuikens.
1/2

Ik, als introvert, vind het zo leuk om mijn extraverte kind in actie te zien. Vanochtend stapte hij op zijn klompen naar buiten, waar op ons dijkje een historische markt gehouden wordt, om een praatje te maken met de molenaar en de voorbijgangers. Heerlijk kind.

Vanavond de laatste avond van de Avondvierdaagse. Jammer dat het daarna voorbij is. Het zijn zulke heerlijke (bijna) zomeravonden. Ben trots op de kinderen 🥇

Gisteren waren het de buizerd en de zwaluwen die ruzie maakten; vandaag een vrouwtjestorenvalk met twee kraaien. Eerst liet het valkje zich sierlijk met de wind meezweven, daarna stortte ze zich ineens vol op de beide kraaien en vlogen ze elkaar schreeuwend en buitelend achterna.

Een groepje boerenzwaluwen kreeg het met een buizerd aan de stok - hij delfde het onderspit - en ik heb de eerste krekels van dit jaar gehoord. Het krekelseizoen is hierbij geopend 🥳
2/2

Vanmiddag 2 uren gelopen door de polder, onder een dreigende hemel. De vogels vlogen laag boven de grond voorbij, op zoek naar een schuilplaats, want het zag er naar uit dat het heel hard zou gaan regenen en onweren. Toch bleef het droog.
1/2

Een kraakheldere sterrenhemel in de heuvels van Frankrijk. Zo helder had ik het nooit eerder gezien.
En de kometen Hale-Bopp en Neowise. Door Hale-Bopp is mijn fascinatie voor de sterrenhemel ontstaan.
Mijn grootste wens is om ooit de hemel van het zuidelijk halfrond te zien.

Hondsroos, de junirozen 🌸

Leuk dat het Lichie van Mooisie op de achtergrond te zien is.

Ben toe aan zonnig weer en een lange wandeling. Morgen schijnt het zover te zijn. Dan is het gelukkig ook een vrije dag en heb ik de tijd om te gaan wandelen. De laatste meidag gaat een mooie zijn.

Vanavond reden we door Oostdijk (bij Goedereede) en ineens zag ik een wielewaal vliegen. Deze vogels komen eigenlijk niet echt voor op ons eiland. Ik kon het haast niet geloven. Dit was mijn eerste waarneming van een wielewaal en ik heb het geluk gehad om hem even te horen zingen.

Dat avondlicht... Alsof je een portaal naar een andere wereld in stapt.

Moederdag. Ik ben zo blij om hun moeder te mogen zijn. En ontzettend dankbaar dat het nu zoveel beter met ons zoontje gaat en dat onze dochter het ook zo goed doet.
Want wat hebben we een zorgen en verdriet gehad toen onze kleine jongen zo erg ziek was.
Ik koester elk moment. Des te meer ❤️

Ja, prachtig 😍

Wat mooi en bijzonder!

Als ik verdrietig of moedeloos ben, pak ik het boek 'De ontrafeling van de kosmos' van Brian Greene en ik krijg weer hoop (en kippenvel van verwondering), vooral van de snaartheorie. Ongelooflijk hoe mooi en ingewikkeld het heelal in elkaar zit en we weten eigenlijk nog steeds zo weinig.

Gisteravond zijn we nog een eindje wezen lopen. Niet te ver voor de kinderen. Ze wilden graag naar Johans graf. Daar hebben we een tijdje in de avondzon gestaan. Elke keer is er weer dat grote gemis. De oneerlijkheid en de onwerkelijkheid van dit alles.

Ik heb het boek 'Het jaar rond' van Rie Cramer. Toen ik een kind was, was dat een van mijn lievelingsboeken om in te bladeren.