🎐《Yamamoto Ayami》🎐

#THK_COMMU อีเวนต์ที่ 3 (แจ้งอีเวนต์ล่วงหน้า)

เทศกาลแรกในฤดูร้อน ต้นไผ่ล้อมรอบ กระดาษสีระรานตา ช่วงเวลาแห่งการขอพรจากดวงดาวได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

แท็กประจำอีเวนต์ #THK_EVENT03 #THK_ทานาบาตะ

รายละเอียด : bit.ly/4jUimir

ระยะเวลาการเล่นอีเวนต์ : วันที่ 27 เมษายน - 29 เมษายน (เล่นย้อนหลังได้ตลอดเวลา)

#THK_COMMU #THK_STORY

01 : วันผู้ปกครอง

รายละเอียด : bit.ly/4izkUkX

หมายเหตุ เป็นเพียงการปล่อยเนื้อเรื่องคอมมูบางส่วนและไม่มีกิจกรรมใด ๆ ให้เล่นเป็นพิเศษ

(เราเอ็นดูความแอบบัพความสูง แต่ไม่เป็นไรค่ะตัวเล็กแล้วอายามิอุ้มเล่นได้-)

(กรี๊ดดด น่ารักมากเลย รุ่นพี่ตัวนิดเดียว😭😭❤️😭❤️💖❤️😭💖❤️💓💖❤️‍🔥❤️)

(วาดย้อนโรลค่ะ🙌)

#THK_EVENT01 #THK_ปฐมนิเทศ #THK_โรลเปิด
✦『ย้อนหลัง/แยกรูท』✦
─────────✽・:✧:・✽─────────

หลังจากตามหาบัตรนักเรียนมาเป็นเวลานาน ซาซันกะก็นั่งลงพักที่ม้านั่งพลางคิดหาทาง

"เฮ้ออ...หาทุกที่แล้วแท้ๆ ทำไมยังไม่เจออีกนะ"

"อาจจะมีคนเก็บได้ไปแล้วละมั้ง"
"ค่อยลองหาอีกรอบดูดีกว่า"
เธอพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะเงยหน้ามองสบตา [คุณ] ที่อยู่ตรงหน้า

(แจมได้ตามสะดวกเลยค่ะ🫶)

( แอบเอาที่ทำเล่นๆ เกี่ยวกับ ████ มาลงไว้ครับ )

tw - ดวงตาหลายคู่ , หน้ากากโน , ความตาย , ภาพกระพริบ

"ก็นะถ้าวิ่งไปวิ่งมาก็ค่อยมีปัญหาอะไรหรอก"

"แต่ถ้าวิ่งมากๆคงต้องขอค่าเหนื่อยแล้วล่ะ"

"ว่าไปนั้น~"

เริ่มกวนขึ้นแล้วสิ แต่ก็ตามนั้นแแค่พูดเล่นๆหยอกตามประสาคนกวนอย่างเธอ ก่อนจะยิ้มร่าออกมาอีกรอบหนึ่ง

"ส่วนเรื่องบัตรก็ว่าจะไปหาต่อแล้วน่ะ"

"ขอบคุณที่ให้กำลังใจนะ!"

"ฉันไม่ใช่ผู้หญิงตัวเล็กๆซะหน่อย!"

"เดินแค่นั้นน่ะสบายมาก!"

เธอชูนิ้วโป้งขึ้นมาสื่อราวๆกับว่าสบายบรื๋อพร้อมกับรอยยิ้มที่แสนจะสดใส พอเห็นเขาพูดเรื่องขนมที่ชอบมาแล้ว ก็พยักหน้าทำความเข้าใจ

"ซากุระโมจิงั้นสินะ!"

"ดีล่ะ ไว้หาซื้อมาแล้วจะเอาไปให้นะ!"

สีหน้าท่าทางดูตื่นเต้นมากเลยล่ะในขณะนี้ แม้จะเพิ่งเจอกันครั้งแรกแต่ก็คุยกันได้ขนาดนี้ก็สมกับเป็นเธอดีนั่นแหละนะ

(+)

#THK_COMMU

"ม-แมว? อ๋า ที่ห้อยกระเป๋า..ได้มาจากตู้กาชาหน่ะค่ะ" 🐈‍⬛

"ในกระเป๋ามีแต่เบนโตะหน่ะ-"

前田 咲希☀️
Maeda Saki
Y2 l 17Y

Doc : docs.google.com/document/d/1...

________________________

(ไม่มีใบโคแต่สนใจ DM มาได้เลยค่ะ>< รับทุกตำแหน่ง มาเล่นกับน้องเย้อๆน้า สาวชมรมคหกรรม กลับบ้านไวกว่าปีศาจ มาเปนเพื่อนให้น้องทำอะไรอร่อยให้กินกันน🥺)

"ฮานะกิคุงอยู่ห้องMงั้นสินะ"

"ฉันอยู่ห้องJล่ะ"

"ถึงจะห่างกันไปนิด แต่ถ้าจะให้ไปหาก็ไม่ใช้เรื่องยากอะไร"

"จริงสิ ฮานะกิคุงชอบกินขนมแบบไหนหรอ?"

"เผื่อฉันเอาไปให้นายได้"

"ออ แล้วก็ขอบคุณเรื่องบัตรด้วยนะ ถึงจะช่วยได้ไม่มาก"

"แต่ยังไงก็จะหาให้ได้เลยล่ะ!"

พอทำความรู้จักกันแล้วก็ช่างพูดขึ้นมาทันที แถมแทบไม่มีช่วงให้เขาตอบคำถามที่เธอถามเลยด้วย

#THK_COMMU อีเวนต์ที่ 2

สัปดาห์ที่ 2 ของการใช้ชีวิตในรั้วโรงเรียนมัธยมปลายไทเฮ
ช่วงเวลาแห่งการโปรโมทชมรมที่เรารักได้เริ่มขึ้นแล้ว !

แท็กประจำอีเวนต์ #THK_EVENT02 #THK_โปรโมทชมรม

รายละเอียด : bit.ly/3EtvMCG

ระยะเวลาการเล่นอีเวนต์ : วันที่ 11 เมษายน - 15 เมษายน (ไม่มีการเล่นย้อนหลัง)

หมายเหตุ สต๊าฟจะตอบกลับข้อความในช่วง 20:00 - 23:00 น.

"อะ– ออ เจอแล้วน่ะๆ"

พออีกฝ่ายถามมาก็ตอบทันทีทันใด แถมมือก็ไปหยิบบัตรในกระเป๋าเสื้อออกมาแล้วก็โชว์ว่ามี2บัตรในมือ แต่ดูท่าจะดูแค่บัตรของเธอแต่ของอีกบัตรไม่ได้ดูอะไรเลย

"ไม่แน่ใจอันนี้บัตรใครด้วยสิ"

"ช่วยดูให้หน่อยได้รึเปล่า"

ก่อนจะหยุดพูดไปเพราะนึกอะไรสักอย่างอยู่

"ไหนๆก็เจอกันแล้ว"

"ฉันยามาโมโตะ อายามิ"

"เรียกฉันอายะจังก็ได้นะ!"

ยิ้มออกมาอย่างเป็นมิตรสุดๆไปเลยล่ะ

ยังรู้สึกผิดอยู่เลยค้นทั้งตัวหวังจะมีอะไรบ้าง สุดท้ายก็พบกับลูกอมลูกหนึ่ง ก่อนจะยื่นให้

"จริงๆฉันมีขนมอยู่นะแต่ส่วนใหญ่อยู่บนห้อง"

"ตอนนี้ฉันมีแค่ลูกอมรสโคล่า"

"เพราะงั้นอย่าได้ถือโทษ โกรธ เกลียดกันเลยนะ"

ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ฟังที่อีกฝ่ายบอกว่าไม่เป็นไรด้วยสิ น้ำเสียงดูจริงจัง ดูเหมือนว่าถ้าอีกฝ่ายไม่เอาก็จะยัดใส่อย่างเดียวเลยน่ะนะ ส่วนเรื่องบัตร...ดูท่าจะไม่ได้ฟังด้วยเช่นกัน คงต้องพูดใหม่นะ

📌 #THK_Commu

“นี่คุณน่ะสนใจเรื่องสิ่งลี้ลับรึเปล่า?”

“หืม~ เจออะไรแปลกๆมางั้นหรอ..“

”อยากให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนคุณมั้ยคะ“

——————————

赤坂 夏唯 • อากาซากะ นัตสึอิ (17)
2年J組 | 160/48 | สัมผัสพิเศษลักษณะที่ 3 | ชมรมวิจัยสิ่งลี้ลับ

——————————

Doc : shorturl.asia/4DN6K
(โค | โรล | เวิ่น ได้ตลอดเลยค่ะ ตอบเป็นช่วงๆ ติดงานค่ะ🥹)

"จริงหรอเนี่ย"

"ดีนะที่ถามก่อนไม่งั้นได้พกติดกระเป๋ายันกลับหอแน่เลย"

"ยังไงก็ไว้เจอกันใหม่นะคะ ไปจริงๆละนะ"

ไม่รีรอก็โบกมือลาฮิรากิก่อนจะวิ่งหายไปจากสายตาของอีกฝ่าย สงสัยคงรีบกลับขึ้นไปปั่นการบ้านที่ยังไม่เสร็จล่ะนะ

(ขอบคุณที่มาโรลเล่นด้วยกันนะคะ😭🫰✨️)

(น้องตัวเท่านี้🤏 สามารถจับกินได้ค่ะ)

(เห็นหน้าเซนเซย์ก็มีกำลังใจนอน เอ้ย เรียนแล้วค่ะ🥰😭✨️🥰😭🥰🥰)

"จริงๆก็เจอแล้วค่ะ"

"ว่าแต่บัตรนี้ของรุ่นพี่รึเปล่า"

ก่อนจะหยิบอีกใบออกมา ไม่รู้ว่าของใครเพราะไม่ได้อ่านชื่อและดูหน้าตาของเจ้าของบัตรดีๆตั้งแต่แรก

วางเสร็จก็แล้วค่อยๆเดินออกมาหาฮิรากิ หวังว่าเจ้าตัวยังไม่คิดอะไรหรอกนะ

"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว งั้นหนูขอตัวนะคะ"

ได้ไปแล้วจะได้ไปจากตรงนี้แล้วสินะTvT

พอโดนอีกฝ่ายจับแขนเสื้อไว้นึกว่าจะหมายถึงเรื่องข้อแลกเปลี่ยนก็แล้วพูดออกมาอย่างไม่ทันได้ฟังเรื่องที่ฮิรากิจะพูดต่อ

"ถ้าของกินก็มีอยู่นะคะ!"

แต่พอโดนบอกว่าให้ไปเก็บบันไดก็ประมวลผลไปสักแปปหนึ่ง ก่อนจะขำแห้งออกมา

"ฮ่าๆ ค่ะ เก็บบันได นั่นสิเนอะ เก็บบันได"

ก่อนจะเดินไปยกบันไดขึ้นมาแล้วนำไปเก็บที่greenhouseเช่นเดิม หาที่เก็บตั้งนานสุดท้ายก็ว่างทิ้งไว้ในที่ๆคิดว่าคงไม่ล้มลงมาทับคนหรอก
(+)

"รออีกนิดจะได้บินไปหาแล้วนะคะ รุ่นพี่ฮิรากิ"

พูดกวนๆไปอีกหนึ่งทีก่อนจะใส่บัตรนักเรียนลงกระเป๋าเสื้อแล้วค่อยๆใช้เท้าแตะๆไปที่บันไดที่ฮิรากิไปหามาให้แล้วก็ค่อยๆลงมาที่พื้นได้อย่างปลอดภัย

เซฟแล้วล่ะ ในที่สุดก็ลลมาจากต้นไม้เจ้ากรรมได้ปลอดภัยก่อนจะหันไปหาแล้วโค้งตัวขอบคุณ

"ขอบคุณนะค่า~"

"งั้นหนูไปละนะ บ๊ายบาย!"

กะชิ่งหนีก่อนอีกฝ่ายจะยื่นข้อแลกเปลี่ยนที่บอกติดไว้ก่อนหน้านี้

"ฮ่าๆ ไม่เป็นไรค่ะ"

ก่อนจะสูดหายใจเข้าเต็มปอดแล้วโค้งตัวก้มหัวลงไปอย่างรวดเร็วก่อนจะพูดออกมาอย่างรวดเร็ว

"ต้องขอโทษด้วยจริงๆค่ะ ที่ต้องไปนั่งทับนายแบบนั้น"

"แต่ฉันไม่ได้มีเจตนาทำร้ายแต่อย่างใด"

"เพราะงั้นช่วยยกโทษให้ฉันด้วยเถอะนะคะ!"

พอพูดออกมาเสร็จก็ค่อยๆหายใจแล้วก็กลืนน้ำลาย จู่ๆก็ขอแห้งซะงั้นล่ะ หวังว่าอีกฝ่ายคงไม่ตกใจการกระทำของเธอหรอกนะ

พอได้ยินว่าขอติดไว้ก่อนก็ถึงกับอยากหลั่งน้ำตาออกมาไม่น่าพูดเรื่องข้อแลกเปลี่ยนที่ว่าเลยนี้สิ พอเห็นฮิรากิเดินไปหาของมาช่วยลงจากต้นไม้เลยตะโกนทักไป

"ไม่ต้องติดไว้ก่อนก็ได้นะคะ!"

อ่า– การอยู่คนเดียวบนต้นไม้นี่มันแย่จริงๆเลย นกสักตัวยังไม่มาหาเลย เศร้าใจเหลือเกิน ก่อนจะเริ่มคุยกับตัวเอง บ่นฉ่ำ

"ไหงจากผู้ประสบภัยบัตรหาย ดันมาเป็นผู้ประสบภัยติดต้นไม้กันนะ~"

"เจ้าบัตรก็ไม่น่ามาอยู่บนนี้เลย"

#THK_EVENT01 #THK_ปฐมนิเทศน์
#THK_2J

“ยินดีกับนักเรียนทุกคนที่ได้เป็นนักเรียนชั้นปี 2 ด้วยนะครับ”

“อาจารย์ชื่อ อาเกฮะ มิยาบิ ปีนี้ได้รับหน้าที่เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของทุกคน ตลอดปีการศึกษานี้ก็ขอฝากตัวด้วยนะ”

ว่ากล่าวพร้อมระบายยิ้มอ่อนโยน เขาวางชอล์กเขียนกระดานลงก่อนจะประกบมือเข้าหากัน

“เอาล่ะ ! ห้อง 2-J ทุกคน ถือโอกาสนี้มาแนะนำตัวแล้วสนิทกันไว้ดีกว่านะ”

"จริงหรอ✨️✨️✨️"

ตาเป็นประกายราวกับว่าผู้มีพระคุณได้ทำการช่วยเหลือฉันแล้ว และกำลังจะกล่าวต่อ ก็ชะงักประมวลผลออกมา ราวกับว่ามันต้องมีแบบนั้นแน่ๆก่อนจะทักถามขึ้นมาอย่างทันทีทันใด

"มันสังหรณ์ใจไม่ค่อยดี"

"แต่มันต้องมีข้อแลกเปลี่ยนด้วยใช่มะ รุ่นพี่?"

กระพริบตาปริบๆ ส่งสัญญาณบ่งบอกให้ฮิรากิรู้ว่า อย่ามีเลยนะ แค่นี้ก็ใช้ชีวิตยากแล้ว

พออีกฝ่ายบอกกระโดด ก็โดดตามที่เขาว่านั้นแหละนะ หวังว่าอีกฝ่ายจะรับเธอไว้ได้ ก็รับจริงๆ
.
.
.
เซฟ... เซฟแล้วTUT ดีใจมากในที่สุดท้ายก็ลงมาได้ด้วยดี ก่อนจะหันไปกล่าวขอบคุณอีกฝ่าย

"ขอบคุณที่รับกันนะค–"

และแล้วก็พบว่าตัวเองนั่งอยู่บนตัวอีกฝ่ายซะแล้ว เห็นว่าหัวเขาจุ่มลงพุ่มไม้ก็ตกใจรีบลุกขึ้นไปดูอาการ

"น-นายไหวมั้ย!"

"เป็นอะไรมากรึเปล่า!"

"ถ้ารุ่นพี่ไม่ช่วย"

ทำหน้านึกคิดกำลังคิดหาคำตอบมาตอบอีกฝ่ายสักแปปหนึ่งก่อนจะตอบ

"...คงต้องกระโดดลงล่ะนะคะ"

เป็นคำตอบที่ดูสิ้นคิดมาก อย่างกับว่าตัวเองจะตกไปไม่เจ็บซะอย่างนั้นแหละ ถ้ารุ่นพี่ไม่รักน้องคนนี้ น้องคนนี้ก็จะเจ็บตัวเอานะ

"แต่ถ้าไม่ช่วยรุ่นน้องที่น่าสงสารคนนี้จริงๆ"

"ก็ขอให้สอบตกในวิชาที่ชอบที่สุดตลอดทั้งปี"

พูดลอยๆขึ้นมา ไม่กะให้เป็นจริงหรอกนะ พูดกวนไปงั้นแหละ

กำลังนั่งคิดหาวิธีลงจากต้นไม้ต้นนี้อยู่ จู่ๆก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยขึ้นมาเลยหันไปดู ก็พบกับรุ่นพี่ฮิรากิที่กำลังโบกมือทักทายเธออยู่ก่อนจะทำหน้าทำตาจะร้องไห้แล้วเอ่ยชื่ออีกฝ่ายออกมา

"ฮึก– รุ่นพี่ฮิรากิ"

สายตาน้องหมาตัวเล็กๆก็ส่งไปหาผู้ที่อยู่เบื้องล่าง ราวกับว่าพยายามขอความช่วยเหลืออยู่

"ช่วยด้วยค่ะ หนูลงไม่ได้TT"

"รบกวนด้วยนะคะ"

ก็เตรียมจะโดดลงไปหาอีกฝ่ายแล้วล่ะเท้าก็ค่อยๆเหยียบหาที่เตรียมโดด แต่ถว่า...

"—!?"

เท้าดันเหยียบพลาดตกลงซะก่อนนี้สิ แต่ดีที่มือยังจับกิ่งไม้ทันเลยห้อยอยู่ตรงนั้นแทน

'ซวยละสิถ้าตกมาแบบนี้'

'ได้เจ็บตัวแหงๆ'

ห้อยต่องแต่งๆอยู่อย่างนั้น ถ้าอีกฝ่ายมารับเธอตรงนี้ได้ก็ดีสิ