عارَژ

اینجا مدارس تا آخر آبان تعطیلن :))

وقتی دو ماه از شروع مدارس میگذره:

انعطاف پذیر بودنم پشمای خودمو ریزونده

با آدمایی که اوایل فک می‌کردم خیلی یُبسن جوری اوکی شدم که چند روز نباشن یا نباشم دلم براشون تنگ می‌شه

‏من انقد گاو پیشونی سفیدم که تا وارد شدم خانومه گفت شما چندوقت پیش تصادف داشتید؟
‏گفتم آره ولی الان همکارم تصادف کرده :))

نمی‌خواد، هرچی نزدیک شی من اونوری فرار می‌کنم

مریضید نیاید سرکار
مرسی اه

قربون شما 💪🏻

من خیلی صبورم، ولی برای کسایی که دوسشون دارم، نه همه

کاش می‌شد برای حرف زدن آدما لیمیت گذاشت، مثلا تو سیتینگ تنظیم کنی کسی بیشتر از سه تا جمله نتونه باهات صحبت کنه، بعدش ۲ساعت بن شه

ایش، من خودم دورم اصلا، خودت دور شو

اون‌همه بار تو حالا یه بارم من

نتیجه صورت جلسه پلیس بیاد بیفتم دنبال کارای اداریش

خودم خوبم ولی ماشینم زیاد خوب نیست

نوچ من خونه دوس دارم، منه ببر خونه

تصادف کلدم ^___^

هاپ هاپ

سگ کله‌سحر شنبه می‌ره ماموریت آخه؟ چه کاریه

انقد کار دارم که هیچ‌کاری نمی‌کنم

همیشه ریلز که شیر می‌کنی جایی تهشو پاک کن

پدر مادرم دارن می‌رن رشت، بعد من سرکارم، این عدالت نیس بخدا

فرودگاه انقد گرمه که برگشتم باید دوباره دوش بگیرم

جوری خسته‌م که سه ساعته نتونستم از جام تکون بخورم

این لواشکارو از جلو دست من بردارید

روز تعطیل؟ :))

تا دو هفته آینده برنامه لخت تو خونه چرخیدن و دسشویی رفتن با در بازه، برنامه دیگه‌ای ندارم