Farnaz

رفتم مداد شمعی خریدم که هر روز یه نقاشی بکشم. گلدوزی میکنم.۱۲ ساعت در روز هندزفری میذارم صدا نشنوم.
کارهایی میکنم یا سرم پایینه چیزی نبینم یا چیزی نشنوم.

وقتی بر میگردم به هر بحران زندگیم نگاه میکنم، همیشه یه کارهایی میکردم که بیشتر شبیه فرار کردن بود. دست و پا زدن بیخود برای اینکه بگی من خوبم. همه عالیه.

:))))))))))

شبکه جدید اومد؟ :))

اون روز خواب دیدم فرمانده پایگاه دستور داده تمام مورت‌ها رو بزنن به جاش دیوار بتونی بسازن. تا دیگه سگا نتونن بیان تو حیاط مردم. منم اینقدر عصبی شده بودم که هی میگفتم اصن این درختا رو هم بکنین، این گلدونا رو هم ببرین. جیغ میزدم سرشون.

هی می‌خوام اسکایپ رو باز نکنم تا پیام رئیسم رو نبینم. هی نمیشه.

دکتر هاوس.

حالا این چند روز با اسپاتیفای بیشتر مشکل داشتم تا با توییتر.

👍 اوکککی
مچکرم (بابت ریپلای قبل‌تر)

چطور تو ایموجی داری من ندارم؟ :)) با اپ بلو می‌کنی؟

عه من ایموجی ندارم :))) تو اپ بلو میکنی؟ :))

باید به سبک سنتی بنویسیم اسمایلی فلان.

عه ایموجی نداره

یکی از دلایلی که اومدم اینجا اینه که توییتر بلاکم کرد پرتم کرد بیرون. منم حوصله نداشتم استپ‌های امنیتیش رو پیش ببرم

ممنون

واقعا اینجا هیچکس رو ندارم که چند ساعتی برم پیشش فرار کنم از این حالی که هستم.

امشب خیلی یه جوریم. احساس تنهایی وصف نشدنی‌ای دارم. حتی فکر می‌کنم چقدر با میلاد هم غریبه‌ام که نمی‌تونم بهش بگم چه حسی دارم.

و پدری که سال‌ها با زن و زندگیش سرگرم بود، الان که زنش ولش کرده و تنها شده یادش افتاده دختری هم داره که هر چند وقت یه بار بهش زنگ بزنه. هیچ خاصیتی تو زندگیش برامون نداشت. حتی الان هم نمی‌تونه بچه‌هاش رو کنار هم نگه داره. ریدم تو پدری کردنت.

همین.