Yomimasa - 読雅 ( คิไซ )

佐々木 智海 | ซาซากิ โทโมมิ

ผู้เหลือรอดจากเงามืด | นักเรียนโรงเรียนคิไซ ปี 2
———
"ฉันไม่รู้จักมังงะยาโอยอะไรนั่นหรอกนะ เรื่องxxของอาจารย์xxxที่เธอถือมาก็ไม่ใช่ของฉัน ฉันรู้จักชื่อมันได้ยังไงไม่สำคัญ อย่ามายุ่งกับฉัน "

"จะเอาไปจุดไฟ? บ้ารึเปล่า!? เอามานี่! "
———
... = บรรยาย
".." = พูด
(..) = ผปค.

co/role ok (ตอบช้า)
doc: bit.ly/4hfaCY1

#KzK_Commu

[ ดีใจที่ชอบนะคะ T___T /// เด็กๆตัวเท่านี้เลย 🤏 ]

“ ขอฝากตัวด้วยเช่นกันครับมิโนรุซัง “

เขาหัวเราะกับท่าทางของอีกคน

[ ขอบคุณเช่นกันนะคะที่มาเล่นด้วยกัน TT เค้าขออนุญาต .หย่อน มิโนรุคุงน่ารักมากเลยค่ะ 🫳🫳 ]

#KzK_BigCleaning

กริ๊ง—
เสียงกระดิ่งจากจักรยานแม่บ้านดังขึ้น

เขาไม่ได้ช่วยงานอยู่ที่เรียวกัง แต่ก็คอยนำของจากชาวบ้านมาส่งให้แทน

ช่วงนี้ดูเหมือนจะเริ่มขี่จักรยานคล่องขึ้นแล้ว

“ไปเลย โรสินันเต้!”

เขาเอ่ยอย่างอารมณ์ดี พลางคิดจะเร่งความเร็ว

ทว่าจังหวะถัดมา จักรยานกลับเสียหลัก เอนตัวพาเขาพุ่งตกลงไปในนาข้าว

จนร่างทั้งร่างเปื้อนโคลน

“ คู่หูหรอ…ฟังดูดีนะครับ ”

เขาเลิกคิ้วสงสัยก่อนโยมิมาสะจะหัวเราะเบาๆ

“ ปีสามครับ แต่เรียกผมแบบเดิมก็ได้ ”

เรื่องอายุไม่จำเป็นเท่าไหร่สำหรับเขายิ่งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นการมาถือสากับเรื่องพวกนี้นั้นโยมิมาสะไม่เห็นประโยชน์กับมัน

ไม่นานนักพวกเขาก็มาอยู่ที่หน้าร้านกาแฟเก่า

“ เราเข้ากันไปเลยดีไหม ? ”

“ ผมเคยมีครับ ”

“ แต่ตอนนี้ก็คงจะไม่ ”

เขาพูดด้วยรอยยยิ้ม

จริงๆโยมิมาสะเป็นพวกสันโดษแต่สถาการณ์แบบนี้การอยู่คนเดียวคงเป็นทางเลือกที่แย่ เขาไม่ค่อยรู้จักคนมากนักด้วย

“ ถ้างั้นผมขออยู่กับเธอสักพักได้รึเปล่าครับมิโนริซัง ”

“ ผมคิดว่าไปกันเลยดีกว่าครับ ”

โยมิมาสะพูดก่อนจะเร่งความเร็วฝีเท้าเดินคู่กับคนที่ตัวเล็กกว่า

“ เธอนี่ เป็นคนดีจังเลยนะ ”

คำพูดหลุดตรงมาจากความคิด ทั้งเรื่องที่เรียกเขาว่าเพื่อนแล้วก็เรื่องที่เป็นมิตรกับเขา โยมิมาสะรู้สึกประหลาดใจแต่ก็เก็บมันไว้ใต้รอยยิ้ม

” แต่ก็เป็นเรื่องที่ดีแล้วล่ะครับ “

” แล้วตอนนี้มิโนรุซังอยู่กับกลุ่มไหนรึเปล่า “

“ ผมคิดว่าถ้าเอาไปปรุงน่าจะได้อยู่นะครับ ? ”

เขาทำท่าครุ่นคิดก่อนจะให้คำตอบโยมิมาสะเองก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่นัก พอเห็นอีกคนกินท่าทางเอร็ดอร่อยก็ยกยิ้ม

“ เธอชอบผมก็ดีใจนะ ”

“ จะว่าไปแล้วถ้าเธอเอาของไปไว้ที่ร้านกาแฟเก่าผมขอไปด้วยรึเปล่า ? ”

ในกระเป๋าของเขายังพอจะมีถุงเล็กๆที่ใส่เมล็ดฟักทองเก็บเหลือไว้ ถ้าจะไปหาเพื่อนไปไหนมาไหนคงจะดีกว่าฉายเดี่ยวด้วยเขาคิด

“ จริงครับเธอรับไว้สิ “

รอยยิ้มยังไม่แปรเปลี่ยน เขาพยักหน้าตอบก่อนจะยื่นมือเข้าไปใกล้กว่าเดิม

” ยูสุกิ โยมิมาสะครับมิโนรุซัง “

เขาเองก็ไม่เคยพบอีกฝ่ายเช่นกันแต่เห็นเจ้าตัวเคี้ยวเจ้าเมล็ดข้าวโพดอย่างน่าสงสารเขาก็อยากจะแบ่งของเล็กๆน้อยที่เขาพบ

“ ที่เธอถืออยู่ดูไม่ดีต่อฟันเท่าไหร่เลยนะ ”

เขามองอย่างใคร่รู้

[ ขออนุญาตนะคะ👐 ]

เสียงหัวเราะเบาๆจากด้านหลังเมื่อหันมาคุณจะพบกับชายร่างสูงในชุดเครื่องแบบที่ดูคุ้นตา

“ … อร่อยไหมครับ ? ”

เขายิ้มจนตาโค้งก่อนจะยื่นมือมาตรงหน้าพร้อมกับเมล็ดสีซีดมากมายไม่ต่างจากอีกคนเท่าไหร่นัก

“ ของผมมีเมล็ดฟักทอง ”

“ เธออยากลองไหม ”

[ ประกาศอีเวนท์ที่ 1 ฝั่งผู้เหลือรอดจากเงามืด : มื้อส่งท้าย สู่ความตาย ]

docs.google.com/document/d/1...

#KzK_Commu

一野瀬 紫炎 • Ichinose Shien
นักเรียนโรงเรียนคิไซ ปี 3 | 173/53

Doc : shorturl.at/Bye4X
Co / Role / Talk >> DM 24/7

#KzK_LastMeal
#KzK_Roleplay

โรลเปิด | แยกรูท
📆 01/09/2016
🕑 18:02 น.

อาหารมื้อสุดท้าย..

คำพูดนั้นสะท้อนดังอยู่ในจิตใจของมิโนรุตลอดทางตั้งแต่ที่เขาเดินออกมาเพื่อรวบรวมอาหาร

ชายหนุ่มพยายามค้นหาทุกช่องทางที่คิดว่าอาจมีของที่ยังพอกินได้

จนกระทั่งเขาเจอกับ ‘ ข้าวโพดแห้ง ’

ใบหน้าใต้กรอบแว่นจ้องมองมันอยู่สักพักก่อนจะตัดสินใจลองกินเข้าไป

กร๊อบ !

(+)