Morag

(ชมรมนี้ไหนบอกทุกคนเป็นมิตร....)

(ผมไม่มีบ้านแล้ว…….ฮรืออออออออออ)

(ไม่เปนไรครับพี่ของดีพี่เก็บไว้เถอะ/ขรึม)

(พี่หล่อเร้น😭😭😭😭😭😭)

(รักกันกว่านี้ไม่มีละ/แอบเหยียบเท้า)

(ไม่มีอะไรทั้งนั้นผมเปล่าทำ/ปิดปากพี่)

(ทุกคนเข้าควิดิชกันทุกคนเป็นมิตรกับข้าวอร่อยบริการดีเยี่ยม)

"เฮ้ย—"

มีเสียงทักท้วงจากสิงโตหนุ่มที่โดนควงแขนอย่างไม่เกรงอกเกรงใจ แต่เขาใช่ว่าจะทำอะไรได้เสียที่ไหน... สุดท้ายเลยต้องยอมจำใจโดน ลาก ไปแทน

"ไอท่าทีไม่สำนึกนั่นมันอะไรน่ะฮะ"

เขาทักท้วง สีหน้าแสดงความไม่พอใจอย่างแรง

แต่ก็เอาเถอะ

ครั้งนี้เขาจะยอมปล่อยไปก่อนก็ได้

(จบ)

"เออดีใจด้วย..."

ถ่าไม่ติดว่านี่เป็นที่สาธารณะเขาคงจะบีบคอไอเจ้าองค์ชายแห่งความมืดนี่เสียซะให้เข็ด

"งั้นฉันไปละ"

ไม่อยู่นานให้เป็นตัวตลกหรอกเฟ้ย มอแร็กพูดทั้งไปที่อารมณ์ยังบ่จอย

เขาโบกมือให้แบบขอไปที

(พนันได้เรยว่ามอแร็กนั่งนิ่งๆได้ไม่ถึง30นาทีก้อจะโดนหาเรื่องแล้วก็จาวีนแตก...เลือดนักสุ้มันห้ามกันไม่ได้😞)

"...-"

"...แม่ง—"

มอแร็กพูดสบถออกมาในบำคอด้วยท่าทีดูคิดมาก สิงโตไม่ได้คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะมาไม้นี้
เขายีผมตัวเองจนยุ่ง... สีหน้าซับซ้อนแล้วจบลงที่มอแร็กยื่นมืออกไปแล้วดีดหน้าผากของบ้านฟ้าไปทีนึง

"ถ้ามีอีกคราวนี้ฉันจะโกรธจริงๆแล้วนะ"

เขาเตือน

(จะบ้า555555555555555555555555555555😭😭😭😭😭😭😭😭😭)

"หา...เจอที่อยากได้แล้วเรอะ"

อีกคนก็ยิ้มอารมณ์ดีส่วนอีกคนตินนี้ไม่ต้องพูด...

ตาเขียวอารมณ์บูดจนถ้าใครเข้าใกล้คงจบที่โดนตั๊นหน้าไม่ก็โดนฟัดจากสิงโตบ้านแดง

"ยินดีด้วยนะ"

พูดเสียงแข็งเชียว

"นั่นเป็นคำถามที่ถามจากคนที่เพิ่งกินไอติมเกือบทั้งก้อนฉันหมดในคำเดียวเรอะ!?"

ต้องทำยังไงถึงจะอารมณ์ดีขึ้นเนี่ยนะ!?

ยิ่งได้ยินยิ่งดูอารมณ์บูด มอแร็กเบ้ปากมองเรเวนคลอด้วยท่าทีดูเหลืออดเต็มทน

"ต้องถามนายมากกว่าหรือไงว่าจะทำอะไรกับเรื่องเมื่อกี้น่ะ"

"แล้วก็อย่ามาเรียกว่าเจ้าหญิงด้วย—!"

กระฟัดกระเฟียด ดูจะทั้งโมโหทั้งอายจนหน้าดำหน้าแดง
กริฟฟินดอร์ยกแขนขึ้นมากอดอก

ไม่พอใจ

#hwww_genderswap

(ขอบคุณแท็กนี้ที่ช่วยเติมพลังชีวิตให้นุ😭😭🙏🏻

คงจะเป็นผู้หญิงคงจะเป็นผู้หญิงดุ ๆ แว้ด ๆ ปากร้ายแต่ใจดีค่ะ พร้อมช่วยเหลือทุกคน ธงเขียวที่จริงใจเสมอ🥰🟩)

"—"

มอแร็กขยับตัวขึ้นตั้งใจจะพูดอะไรสักอย่าง แต่หัวก็ดันกระแทกขอบตู้เต็มแรงไม่วายหนังสือหล่นแปะลงมาใส่ซ้ำ ้จ็บจี๊ดเสียจนหน้าดำ...

"แม่ง—"

เขาสบถ...

(ทอยD20ดูเรยว่าหนังสืออันนั้นที่หล่นมาใช่ที่อยากได้มั้ย(???))))))

"อารมณ์ดีหรือไง"

ดูหน้าระรื่นนั่นสิ แค่ต้องหันกลับไปมองเขาก็อยากตะตั๊นหน้าสักทีดูบ้าง

ไอคิมช็อคโกแลตเขายังเพิ่งชิมไปไม่ถึงคำ แล้วดูเจ้านี่สิกินไอติมอร่อยเชียว!

"ฮึ่ม... ฉันคงตลกมากล่ะสิ"

ยิ่งคิดยิ่งโมโห ทั้งที่กำลังโมโหแต่อีกคนดูไม่รู้สึกผิดอย่างงี้ทำเอาความรู้สึกที่ว่าควรชดใช้ให้ก่อนหน้านี้ปลิวว่อนหายไปเลย

#hwww_genderswap

(เห็นสังคมเล่นสิ่งนี้ ขอแวะมาหย่อนอีวิลวูแมนท่านหนึ่งด้วยคนค่ะ🥹🩵)

ไอนู่นก็หงุดหงิดไอนี่ก็ไม่พอใจ มอแร็กตอบกลับคำพูดนั้นด้วยการดันอีกคนออกด้วยแขน

“ไม่ต้องมายิ้มเลย!”

“ไม่กินแล้ว!”

อย่างกับเด็กไม่มีผิด…

กริฟฟินดอร์ฟึดฟัด แล้วก็เดินนำออกไปก่อน

(เปนหลานพี่ต้องสวยตามพี่อ่ะดิ😞/ขรึม)

(จริงป่าว แน่นะ)

#HWWW_genderswap

(กลับมาหลังจากโดนงานชกอย่างหนัก ไม่ว่าจะร่างไหนก็คงขี้โมโหเหมือนเดิม วีน😞)

"พูดเหมือนอย่างกับรู้ความลับต้องห้าม"

"นายคงไม่ได้แอบออกไปโถงทางเดินตอนกลางคืนของโรงเรียนเพื่อที่จะหาอะไรที่โรงเรียนไม่เคยสอนหรอกใช่มั้ย?"

ซึ่งดูทรงก็เหมือนจะใช่อยู่...

อต่กริฟฟินดอร์ไม่ได้ใจจืดใจดำ เขาก้มๆเงยๆช่วยหาหนังสือแบบที่เจ้าชายว่าอยู่

"ถ้าแถวนี้ก็น่าจะมีอยู่หรอกมั้ง? โซนหนังสือเรียนนี่นา"

#HWWW_B2HW

ช่วงเวลาที่ผ่านมาก่อนเปิดภาคเรียน ณ ร้านขายเสื้อคลุมเวทมนตร์ที่มักมาเป็นประจำตั้งแต่ช่วงเข้าเรียนแรกๆ จนตอนนี้ก็ปีสุดท้ายของ 'เขา' แล้ว

การที่จะมอบของขวัญเล็กๆ อีกสักชิ้นให้คนพิเศษก็เป็ฯอีกเรื่องที่ต้องทำใช่ไหมล่ะ?

มือหนาบรรจงเลือกชุดใหม่ๆ ให้กับอีกคน ก่อนจะหยิบผ้าพันคอ 'ไหมพรมสีน้ำเงิน' ให้กับอีกคนที่มาด้วยกัน

" แค่นี้หน้าหนาวก็รอดแล้วนะ "

"—"

"เฮ้ย!!"

มอแร็กอค่เห็นสภาพแล้วก็ของขึ้นรีบคว้าเสื้อแร็กเดตรอนเตรียมจะโขกสับ

แต่ว่าความซวยก็ดันตกมาเมื่อไอติมที่ถือเองก็ร่วงแผละลงกับพื้น

"..."

กริฟฟินดอร์หนุ่มมองไอติมช็อคโกแลตที่ตัวเองเพิ่งชิมไปได้นิดหน่อยละลายกลายเป็นน้ำ...

แล้วเขาก็....เขาก็...เขาก็

.
.
.

"ไอติม...ฉัน"

อารมณ์บูดขั้นสุดอย่างมิอาจกู้กลับ

"..."

ยิ่งเห็นสายตาที่มองมาเขาก็ยิ่งทำสีหน้าลำบากใจ สรุปแล้วที่พูดนั่นหมายถึงไอติมแน่ๆมั้ย? คำถามนั้นกริฟฟินดอร์ไม่ได้ถามแค่เก็บทบเอาไว้เงียบๆในใจ

"นิดเดียว"

เจาย้ำ ยื่นไอติมใกล้ริมฝีปากของคนบ้านฟ้า

"ถ้ามากกว่านั้นฉันจะโกรธให้ดู"

"ไม่เอา"

ไม่ใช่แค่พูดแต่ยังยื่นมันออกไปให้ไกลจากเรเวนคลอ

"ครั้งล่าสุดนายพูดแบบนี้แล้วมันเป็นยังไง?"

ก็คือไอติมของกริฟฟินดอร์เหลือแต่โคนไอติม ส่วนอย่างอื่นล้วนอยู่ในปากของคนบ้านฟ้า แค่นึกถึงตอนนั้นเส้นเลือดตรงขมับก็ปวดตุบขึ้นมาแล้ว

"ถ้าจะกินจริงให้แค่นิดเดียวนะ"

"—"

แค่กัดไปหนึ่งคำก็ทำให้สิงโตถึงกับทำสีหน้าประหลาดออกมาแล้ว

ทั้งเย็นจี๊ดและเปรี้ยว...

มอแร็กหลับตาปี๋ถอยออกมาตั้งตัวตามเดิมแล้วรีบหยิบช็อคโกแลตมากินล้างปาก

"เปรี้ยว—"

ขนาดน้ำเสียงยังไม่เหมือนเดิม...

#HWWW_Pin 📌

.. 𝘛𝘪𝘮𝘦 𝘧𝘭𝘰𝘸𝘴 𝘣𝘺 ..
.. 𝘓𝘪𝘬𝘦 𝘢 𝘱𝘢𝘱𝘦𝘳 𝘱𝘭𝘢𝘯𝘦 𝘪𝘯 𝘵𝘩𝘦 𝘸𝘪𝘯𝘥 ⁀જ➣ ..

✦ —————————— ✦

𝙎𝙞𝙡𝙫𝙚𝙧𝙚𝙩𝙩 𝙎𝙬𝙞𝙛𝙩 - ซิลเวอร์เร็ท สวิฟต์
𝟲𝙩𝙝 𝙂𝙧𝙮𝙛𝙛𝙞𝙣𝙙𝙤𝙧 | 𝟭𝟲𝙮 | 𝟭𝟳𝟰𝙘𝙢 | 𝙃𝙖𝙡𝙛-𝙗𝙡𝙤𝙤𝙙

Doc: tinyurl.com/54ffdsvd

✦ —————————— ✦

(คาร์ค่อนข้างเฉยเมยและพูดน้อย, อาจไม่เอื้อต่อการตอบโรลยาวในบางครั้ง อย่างไรก็ขอฝากตัวด้วยนะคะ!)

"หรอ"

ต้องย้ายของไปถือไว้อีกข้างนึงก่อนมอแร็กถึงจะรับไอติมโคนนั้นมาได้

แต่กริฟฟินดอร์ไม่ได้กินไอติมช็อคโกแลตในมือทันทีแบบที่ชอบทำหรือบอกว่ารสนิยมของเรเวนคลอนั้นแปลก

มอแร็กก็แค่โน้มหน้าลงไปเล็กน้อยแล้วอ้าปาก

รอคู่สนทนาเอาไอติมมาให้ทาน

"อา..."

#HWWW_B2HW #HWWW_MainEvent
{โรลเปิด | แยกรูท - ตรอกไดแอกอน }

โรแวนซึ่งเพิ่งขึ้นปี 6 มาเดินเล่นตามปกติ ไม่ได้คิดจะซื้ออะไรเป็นพิเศษ จนกระทั่งมาถึงหน้าร้าน Magical Menagerie มีกรงสัตว์เวทมนตร์เรียงรายเสียงเจื้อยแจ้ว
โรแวนหยุดอยู่ตรงหน้ากรงหนึ่ง ด้านในมีนกตัวเล็กที่จ้องกลับมาที่เขา พอเขาเอียงหัวเล่น ๆ เจ้านกก็เอียงตามทันที ทำเอาเขาหลุดหัวเราะเบา ๆ

+