Orin📖📚(พยายามแอคทีฟ)

(ดูด้วย)

#HWWW_Quidditch

เปิดโรลสั้นๆ | แยกรูท

" นี่ๆพวกนาย ฤดูกาลแห่งการแข่งขันมาถึงแบบนี้ จะไปลองทายกันหน่อยเหรอว่าบ้านไหนจะชนะน่ะ? "

" เอ๋ นี่มันแค่เกมทายใจเฉยๆน่า ลองเล่นดูหน่อยม๊า~ กติกาง่ายๆแค่ใส่อะไรที่ดูแวววาว มีมูลค่า สามารถใช้เป็นอัตราแลกเปลี่ยนได้ที่ร้านค้า "

" ว่ากันว่าถ้าทีมไหนโดนทุ่มให้เยอะกว่าจะชนะแน่นอน เร่เข้ามา เร่เข้ามาา "

(มาปั่นคะแนนกัน เลสโกว)

ปั่ก!

เสียงของสันหนังสือกระแทกเข้าเต็มหน้า แรงซะจนเซเผลอร่วงลงมาจากบันไดไม้ ทว่าแทนที่จะรู้สึกเจ็บจากการกระแทกพื้นอะไรแบบนั้น กลับได้ยินเสียงตื่นตกใจที่แสนคุ้นเคยแทน และแรงกระแทกอย่างแรงที่หลังศีรษะ

เป็นแอสทราลิสนั่นล่ะ ที่ตื่นตูมวิ่งเข้ามารับร่างเขาไว้จนโดนศีรษะของเขากระแทกเข้าเต็มหน้าให้ ตอนนี้ในั่พวกเลยต้องนั่งซับเลือดตรงจมูกที่เกือบหักถึงตั้งสองคน

อ่า.. หมอนี่ งี่เง่าชะมัด

#HWWW_FindingNiffler

ในขณะที่กำลังใช้เวลาช่วงว่างในห้องสมุดเฉกเช่นเหมือนอย่างเคย เสียงแหลมเล็กของสิ่งมีชีวิตบางอย่างแว่วเข้ามาในหูเสียจนทำให้เวสเปอร์ต้องหยุดเดินเพื่อปรายตามองดูบนชั้นหนังสือ

นิฟเฟลอร์?

ที่นี่ดูไม่ใช่สถานที่ที่เจ้าตัวเล็กนี่สมควรอยู่เสียเท่าไหร่ ครั้นจะพยายามปีนบันไดไม้ขึ้นไปจับเจ้าตัวจิ๋วนี่ลงมา เซ้นส์ไม่ถูกรักจากพวกสัตว์ก็เกิดทำงานขึ้นมาเสียอย่างนั้น

(มีต่อ)

(บ้านเหลืองยอมแพ้ให้เดี๋ยวเลิกเลย)

#HWWW_Quidditch

'เหนื่อยชะมัด เมื่อไหร่เกมจะจบอยากกลับไปกอดเฟิร์นแล้ว....'
โอรินบ่นอยู่ในหัวตลอดทั้งเกม

☀️ Cutscene — Beside the Lake

“A quiet afternoon, soft laughter, and the warmth that lingers between words”

@hwww-ferrex.bsky.social

#HWWW_Quidditch
#HWWW_Class02

[ โรลเปิด l แยกรูท ]

วันนี้เป็นวันที่อากาศดี บริเวณใกล้สนามควิดดิชคึกคักเป็นพิเศษ
เพราะนี้คือสัปดาห์แข่งควิดดิชยังไงละ นักกีฬาที่กำลังจะแข่งต่างฝึกซ้อมกัยอย่างหนัก

รวมถึงเด็กบ้านฮัฟเฟิลพัฟแถวๆ นี้ด้วย

[คุณ] กำลังเดินเล่นดูเหล่านักกีฬาซ้อมกัน แต่ดันมาสะดุดตากับร่างปริศนาที่นอนหมดสภาพอยู่ในพุ่มไม้ด้วยเหตุผลบางอย่าง

(+)

#HWWW_Quidditch
โรลปิดw @hwww-garrettt.bsky.social
(แต่ทุกคนสามารถโควตไปรีแอคว่ามาเยี่ยมได้นะ!)

อุบัติเหตุย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ และมันก็เกิดขึ้นกับพอลลักซ์ได้เช่นกัน

ขี่ไม้กวาดมาตั้งหลายปี หรือแม้แต่คีปเปอร์ตำแหน่งที่ว่ากันว่าปลอดภัยจากลูกสนิชที่สุดก็ยังพลาดตกไม้กวาดได้

+

#HWWW_Quidditch

ท่ามกลางเสียงโห่เชียร์ดังกระหน่ำกลางลานประลองสนามควิดิชที่คุ้นตา วาเลนไทน์ในชุดเชียร์ประจำบ้านกำลังโบกสะบัดพู่เชียร์ให้เข้ากับจังหวะเสียงเชียร์ของบ้านแบดเจอร์

ใบหน้าที่มีแต่รอยยิ้ม ถึงแม้จะไม่ได้ลงแข่งและออกจากทีมควิดิชมาแล้ว อดีตก็แค่ปล่อยมันไป หน้าที่ตอนนี้ที่ต้องทำให้ดีที่สุดมีแค่ให้กำลังใจกับนักแข่งประจำบ้านแล้วล่ะ!

[ #HWWW_Quidditch ]

นักเรียน 1 : “ อีก 10 นาทีจะเริ่มแข่งแล้วนะ หมอนั่นมัน— งีบอยู่หรอ!? ”
นักเรียน 2 : “ หลับตอนจะแข่งเนี่ยนะ? บ้ารึเปล่า…?! ”
โนอาห์ : “…” ‘ *เพลงชาติฟินแลนด์* ‘

#HWWW_Quidditch

💛การแข่งขันระหว่างบ้านแบดเจอร์และบ้านอินทรีได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!💙

(หึฟ์)

(🧍‍♂️)

Stanley’s story_Something changed Stanley’s story Stanley Bradley (/w Valentine Schweizer) เพิ่มเติม: ชีวิตประจำวันของสแตนลีย์ แบรดลีย์ ที่เหมือนจะมีบางอย่างแตกต่างไปจากเดิม…? ชีวิตประจำวันของนักเรียนฮอกวอตส์วนเวียนอยู่ระหว่างการกิ...

fiction | Stanley’s story

Stanley Bradley ( /w Valentine Schweizer )
เพิ่มเติม: ว่าด้วยเรื่องชีวิตประจำวันของสแตนลีย์

((เรื่องเก่าไปเรื่องใหม่มาอีก ไปครับพรี่✌️))

Link: docs.google.com/document/d/1...

[ #HWWW_FindingNiffler ]

|| โถงทางเดิน | ช่วงบ่าย ||

| เปิดโรล / แยกรูท |
*คาร์พูดน้อย

ตรงทางแยกของโถงทางเดิน [ คุณ ] พบเข้ากับโนอาห์ในสภาพหน้านิ่งตาซึมและตามตัวมีกลิ่นของน้ำชา พร้อมกับเจ้านิฟเฟลอร์ที่ขี่หลังและเล่นผมของเขาอย่างสนุกสนาน—

[ คุณ ] จะลองทักเขาดีมั้ยนะ…

( มาโรลเวิ่นกันสั้นๆได้นะฮะ❤️‍🩹 )

"นั่นสิครับ"

ไม่เข้าใจสิ่งที่อีกคนพูดเลยแต่ใช้การมองดูท่าทางแทนเหมือนจะตอบเรื่องอากาศสินะ?

"เพราะเริ่มเย็นแล้วเพราะงั้นเลยรู้สึกว่าอากาศดี.."พูดกับตัวเองและคุยกับโจไซอาห์ไปในตัว

เพราะชอบอากาศเย็นเป็นพิเศษแม้อาจจะป่วยได้อีกไม่นานก็จะมีหิมะแล้ว ตั้งตารอวันนั้นให้มาถึงเลย

สักพักก็หยุดเดิน ในหัวคอยจับเวลามาตลอดจนถึงตอนนี้

"ดูเหมือนจะครบ10นาทีแล้วล่ะ พร้อมกลับเป็นคนรึยัง?"

#hwww_findingniffler

ระหว่างที่กำลังเดินใช้ชีวิตในโรงเรียน ก็เจอกับบุคคลที่น่าจะเป็นศาสตราจารย์กำลังร้องไห้อยู่ ดูท่าชีวิตของเขากำลังมีปัญหา ดูน่าสงสารจับใจ โซยะจึงตัดสินใจเข้าไปปลอบ(?)

สุดท้ายก็ได้ความว่า เจ้าพวกนิฟเฟลอร์ของศาสตราจารย์หนีออกจากบ้าน?!

ด้วยความที่ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว จึงรับปากว่าจะช่วยตามจับเจ้าตัวขนพวกนั้น

โอรินรีบลากศาสตราจารย์ริอันมาเจอเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ดูจากรีแอคชั่นแล้วน่าจะไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นงั้นสินะ....?

#HWWW_FindingNiffler #HWWW_MiniEvent

ขณะที่กำลังเดินสอดส่องตามหานิฟเฟลอร์อย่างกระตือรือร้นทันใดนั้นก็เจอบุคคลน่าสงสัยเข้า

คนๆนั้นจับนิฟเฟลอร์ตัวนึงใส่กระเป๋าอย่างลุกลี้ลุกลน โอรินได้แต่ยืนมองเงียบๆและรีบเดินไปหาศาสตราจารย์ริอันทันที
(+)

(แวะมาจอย🥰มาแอคทีฟสักนิส)

อะไรกันคนๆนี้?? แค่เดินผ่านมาแถวนี้ยังไม่ได้คิดจะยุ่งกับใครเลยสักนิด

โอรินยืนมองอีกคนที่ร่ายคาถาใส่เงียบๆ คิดว่าจะไปฟ้องไม่ได้รึไงกันแค่ไม่มีเสียง

/เดินไปฟ้องศาสตราจารย์ริอันทันใด

#HWWW_FindingNiffler | สามารถแจม/ติ๊ต่างเป็นคนที่โดนคาถาได้ตามอัธยาศัย

โอ้ เจ้านิฟเฟลอร์ตัวแสบดูเหมือนจะเล่นจนเหนื่อยแล้วสินะ?

สแตนลีย์ทั้งอุ้มทั้งกอดเจ้าตัวเล็กในอ้อมแขนอยู่นานสองนานโดยไม่มีท่าทีอยากจะเอาเขาไปคืนศาสตราจารย์เลยสักนิด

แถมพอมีใครสักคนทักเรื่องนี้ขึ้นมา

"แล็งล็อก (Langlock)"

ก็ถูกทำให้เงียบด้วยไม้กายสิทธิ์ไปเสียนี่

เฮ้อ นิฟเฟลอร์

น่ารักจังน้า...

"ไม่เป็นไรน่า... เรื่องแค่นี้ช่วยเหลือได้ตลอดนั่นแหละครับ"

ยังไงก็เพื่อนสนิทที่มีไม่กี่คนของโอรินนี่นะ?
เมื่อทำความสะอาดเสร็จก็เริ่มลงมือช่วยคิลเลียนปลูกสมุนไพรลงกระถางและวางกลับเข้าที่

ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะจบลงด้วยดีไปอีกวัน~

(เย้จบแล้ว🥰)

มองอีกฝ่ายอย่างเหนื่อยใจพอเช็ดน้ำตาน้ำมูกให้เรียบร้อยก็เริ่มโฟกัสทุกอย่างเพื่อช่วยคิลเลียนแก้ปัญหาตรงหน้า อ๋อ..แผลด้วย

"...ใช้นี่สิ" เอาโพชั่นรักษาแผลให้ยัดใส่มือเพื่อนบ้านเหลือง
ปกติชอบซื้อพกไว้เผื่อโดนแมวข่วนหรือล้มมีแผลเล็กๆ น่าจะพอช่วยรักษาเพื่อนได้อยู่

โอรินพับแขนเสื้อตัวเองขึ้นมาพลางกวาดตามองเศษดินและสมุนไพรตามพื้น

"รีบจัดการทำความสะ อาดและปลูกลงดินใหม่ให้เสร็จเร็วๆกันเถอะ"

[ โรลเปิด | แยกรูท | กลางดึกที่บันไดวนสักที่ ]

มันเป็นช่วงก่อนเวลาเคอร์ฟิวไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น ในขณะที่คุณกำลังเร่งรีบจะกลับเข้าบ้านพักก็ดันหันมาเจอกับคนที่มีท่าทางจะออกไปจากปราสาทในตอนนี้แทน

และในตอนที่คุณมองเขา เขาเองก็เหมือนจะรู้ตัวเช่นกันจึงเงยหันมา

"โอ๊ะโอ"

"เห็นทีฉันจะแย่แล้วไหมนะ..."

|

จะทักเขาดีไหมนะ?

[ โรลเปิด / แยกรูท ]

เวลา : หลังช่วงเวลาเคอร์ฟิว

@ทางเดินในปาสาทฮอกวอตส์

ช่วงเวลาที่เงียบสงบกำลังดำเนินไปในยามราตรี ตอนนี้เป็นช่วงเวลาหลังเคอร์ฟิวแล้ว และเป็นอีกครั้งที่เดอแวน โรซาเลียจำเป็นต้องเดินออกมาตรวจตราตามทางเดิน...

เมื่อปลายไม้กายสิทธิ์ที่ส่องแสงหันกลับมากลับพบ [ ใครบางคน ] ที่ยังไม่ยอมกลับเข้าหอตัวเอง

นั่นคือ 【 คุณ 】 ไงล่ะ

CMS . unidentified

Stanley’s story /w Valentine Stanley’s story Stanley Bradley /w Valentine Schweizer เพิ่มเติม: ย้อนเวลากลับไปในวันก่อนเปิดภาคเรียนฮอกวอตส์ วันนี้ตรอกไดแอกอนเองก็ยังวุ่นวายเหมือนอย่างเคย สภาพอากาศในช่วงปลายเดือนสิงหาคมเย็นลงเล็...

fiction | Stanley’s story

Stanley Bradley /w Valentine Schweizer
เพิ่มเติม: TL ก่อนเปิดภาคเรียนฮอกวอตส์

((แวะมาเก็บลงแอค✌️😉))

Link: docs.google.com/document/d/1...

(ชวนมานั่งฟังอาการฉัน หายดีเเล้วไปขี่ไม้กวาดกัน😊)

"อะไรของนายเนี่ย ร้องไห้มันแก้ปัญหาอะไรไม่ได้หรอกนะ"

ดึงผ้าพันคอเจ้าตัวไปเช็ดน้ำตาให้ แม้จะดูนิ่งเฉยแต่ก็ห่วงคนตรงหน้าอยู่ไม่น้อย

"ก็ต้องเริ่มปลูกใหม่?ให้ผมช่วยนะครับ"
มองเจ้านิฟเฟลอร์ที่หนีไปก็ส่ายหัวปลง เดี๋ยวอาจารย์ก็คงตามจับกันได้แหละ

ก้มมองดินและแผลตามมืออีกคนแล้วคิ้วก็ขมวด

"แล้วหยิบขึ้นมาไม่เจ็บเหรอมือนายเป็นแผลหมดแล้วทิ้งๆไปเถอะ"
ปัดเศษดินตามตัวเพื่อนออกให้พลางบ่นๆๆ

สรุปคือต้องพาออกไปเดินเล่นก่อนจริงๆ....? /หรี่ตามองลูกอ้อนของอีกคน

เจ้าลิงที่ร้องใส่เหมือนกำลังพูดด้วย และเขาก็ตั้งใจฟังสุดๆ(แต่ไม่รู้เรื่องอยู่ดี)

ลิง1ตัวกับคน1คนออกมาเดินอยู่ตรงโถงค์ทางเดินตอนนี้คนยังไม่เยอะเท่าไหร่เพราะกำลังเข้าคลาสเรียนกันอยู่ ...ดีแล้วล่ะ

โอรินพยายามอยู่ใกล้ๆคนข้างๆเสมอแต่ก็มองวิวรอบๆ

"วันนี้ก็อากาศดีเหมือนกันนะครับ" มองรุ่นน้องทีกำลังเดินอวดโฉมอย่างภาคภูมิ