Spica​

#mgr_commu
(บวกได้นะ !)

ตุ้บ

แอปเปิ้ลลูกนึงตกเฉียดหัวคุณไปเล็กน้อย หากเงยขึ้นไปมองบนต้นแอปเปิ้ลป่าสูงชะลูดเกือบเท่าชายฉกรรจ์โตเต็มวัยเกือบหกคนต่อตัวกันนั้นจะมีร่างของเด็กหนุ่มคนนึงอยู่

—เขานั่นเองตัวการของแอปเปิ้ลผลนั้นที่เกือบตกโดนหัวคุณ และดูเหมือนว่าเขาจะมีปัญหาอยู่เล็กน้อย ?

“สวัสดี ? พอดีผมลงจากนี่ไม่ได้ จะทิ้งตะกร้านี่ก็ไม่ได้ด้วย…พอจะช่วยหน่อยได้ไหมครับ? ~ ”

#Mgr_commu (เมื่อมูมีระบบพี่รหัส...ก็เลยมาแปะๆ FA พี่ๆรหัส 11 คับ🥹✨//ดูแสปมมากขอโทษด้วยค่ะ ด้วยความอยากโพสต์แยกแอคเอง😭🙏) @mgr-clarissa.bsky.social @mgr-pandora.bsky.social

#Mgr_commu (มาแปะๆ FA ก้อนผอ.กับอาจารย์ด้วยคับ🥹🔥✨)

(โชกแดงกันเลยนะคะ)

(ขอบคุณสำหรับโรลเช่นกันค่า ขอบคุณที่อุตส่าห์​เลือกแยมสีแดงด้วย 🤣)

เจ็บใจตรงที่ดันรู้สึกว่า (คุ้กกี้) หัว อ.ริกกะราดแยมอร่อยจนหยุดกินไม่ได้

หัว อ.มัดร็อค และคนอื่นก็คงเหมือนกันสินะ

พอลอบมองคุกกี้ในมือ อ. ริกกะ ก็พลันสะดุดเห็นคุกกี้ตราโรงเรียน ตัวเลือกสุดปลอดภัยบนจานเข้า

"~~~~!!!"

เด็กสาวทำหน้าช็อกอีกรอบก่อนวิ่งหนีพร้อมเอามือปิดปาก

ไม่ได้หนีไปคายหรอกนะ ถึงจะรู้สึกผิดคูณสอง แต่มันอร่อย!

รู้สึกขมขื่น แต่ก็อร่อย ขอโทษด้วยค่ะ

นี่มันน่ากลัวมากกว่าน่าอร่อยอีก...

แต่อุตส่าห์มีผู้ใหญ่ใจดียื่นขนม+แยมสุดมีค่าให้ จะปฏิเสธได้ไง

งั้นต้องหยิบคุกกี้รูปใครมาถึงจะไม่รู้สึกผิด?

ไม่รู้แล้ว..อย่ากระนั้นเลยหยิบคุกกี้รูปคนตรงหน้านี่แหละ

"บ.. บาป..​บาปนี้ข้าจะรับไว้เอง"

Magi✦lair
‪@mgr-commu.bsky.social‬
#Mgr_commu #Mgr_Moonsetss1

🌕🌗🌑
เสียงของเหล่าเด็กน้อยอื้ออึงอย่างตื่นเต้น พวกเขาถูกเรียกให้มารวมตัวที่ห้องโถง เมื่อมากันครบแล้วประตูก็ปิดลง

"จากนี้ไปจะเป็นการเริ่มพิธี"
บุรุษผมสีดำยาวกล่าวด้วยเสียงเรียบนิ่ง
"จงฟังสิ่งที่ข้าพูดไว้ให้ดี"

· ── ᛟ ── ·

ขอให้ช่วงเวลาแห่งจุดเปลี่ยนนี้ตราตรึงในความทรงจำ
🌕🌗🌑

"...."

มองหน้าอาจารย์ริกกะด้วยสายตารับไม่ได้

ระดับความสะเทือนใจขึ้นอยู่กับสีแยม

ไม่กิน เก็บไว้ดูจนขึ้นราแน่นอน

#Mgr_commu

" ข้าชื่อซินเดอ ซินเดอคือชื่อของข้า "

Cinder [ ซินเดอ ] l ชั้นปีต้น [~16y]
ธาตุพรสวรรค์ - ลม

Doc - shorturl.asia/rBjgZ

#Mgr_commu #Mgr_minievent

มอมแมมมากตอนมาถึง ไม่เหลือเค้าชนชั้นสูงเลย

"—'คอยดูแลให้เสื้อตัวนี้สะอาดอยู่เสมอ' ... ฉันน่ะหรอ ด้วยตัวของตัวเอง?"
ถึงจะชอบคลุกคลีกับลูกคนงานและคนใช้ แต่กิจกรรมที่มีด้วยก็มีแค่การละเล่น ไม่ได้เคยไปช่วยทำงานหรือการดูแลเครื่องนุ่งห่มของตัวเองเลย

อลิซลังเลใจอยู่เล็กน้อย แต่พอมองดูชุดนักเรียนที่พอดีตัวก็พยักหน้าด้วยความตั้งมั่น
"อื้ม จะลองดูนะคะ"

#mgr_commu #mgr_minievent
วาเลนไทน์ประหม่าเล็กน้อยหลังจากมาถึงสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย

ทั้งจากเสียงเล่าลือในระหว่างทางที่ผ่านมา ทั้งจากเด็กหนุ่มเด็กสาวบางคน ที่มีสีผมสีตาแปลกประหลาดตามคำที่ถูกกล่าวถึง

ความกังวลก่อเกิดขึ้นในใจของสาวน้อยก็จริง...

แต่ทว่าเธอกลับปฏิเสธความอยากรู้อยากเห็น และความน่าหลงใหลจากเรือนผมสีแดงระเรื่อนั้นไม่ได้เลย
หากนี้เป็นสีของโลหิด มันก็ช่างงดงาม

#mgr_commu #mgr_minievent

ลูคัสที่เดินทางมาแสนไกลก็ได้มาถึงโรงเรียนมากิเรอาที่หมายตา และไม่นานนักลูคัสก็ได้รับการตอนรับเป็นอย่างดีโดยสาวผมแดงที่ดูใจดี และดูเหมือนลูคัสจะปลื้มกับการตอนรับเป็นอย่างมาก

| เรามาที่นี่ครั้งแรกก็ได้รับการดูแลในทันทีชั่งเป็นโรงเรียนที่สะดวกสบายซะจริง และท่านหญิงตรงหน้าก็ชั่งมีเมตตา ชักจะติดใจแล้วสิ🙂 |

"เราคงต้องคาดหวังมากกว่านี้แล้วสิ! ฮ่าฮ่าฮ่า"

ย่ำก้าวแรก ณ เมืองมากิเรอา
#Mgr_commu #comic

(วู้วว ไปวาดลองเสื้อดีกว่า คุนคูคนสวยขาาาา)

‪ #Mgr_commu

"มาเต็มที่กับวันนี้! ไม่สิทุกสิ่งทุกอย่างกันเถอะ!!!💥"

"แฮปปี้! ซันไชน์!!✨"
───── ♦ ─────
Eliot | เอลิออต🌤️
นักเรียน | ปีกลาง(17) | ธาตุพรสวรรค์ - ไฟ

doc : bit.ly/3GZdQRA

#Mgr_commu

“นี่ก็เพื่อเติมเต็มความอยากรู้อยากเห็นทางปัญญาน่ะ”

อลิซ เอเฟเมรัล (Alice Ephemeral)
นักเรียนชั้นปีต้น โรงเรียนมากิเรอา
รหัสนักเรียน : 04

Doc : docs.google.com/document/d/1...

#Mgr_commu

“เวทมนตร์นี่…มีค่ามากแค่ไหนก็ไม่มากพอจะแลกกับดวงตาของฉันหรอก”

แจ็คสัน(15) ปีกลาง
doc : docs.google.com/document/d/1...

(อะไรในโรงเรียนพังเรียกใช้ได้--)

#mgr_commu #mgr_minievent
(ขออนุญาตดึงคุณครูลงมานั่งด้วยค่ะ(?))

ถึงเนื้อตัวจะมอมแมมแต่ก็ได้รับเสื้อผ้าที่พอดีกับตัวเป็นครั้งแรก โดยไร้ซึ่งการแบ่งแยก

เป็นไม่กี่ครั้งที่ถูกปฏิบัติราวกับเป็นมนุษย์ นั่นก็ทำให้น้ำตาพลันเอ่อออกมา

“...ขอบคุณค่ะ... หนูจะรักษาด้วยชีวิตเลย”

#mgr_commu

"ทางนี้ชื่อซัล อยู่ปีปลาย ยินดีที่ได้รู้จักนะ"
"....."

"ถ้าจะไปหาของป่า หรือสลักเวท ก็เรียกได้เสมอเลยนะ"
"ขานี่เหรอ ... ถ้าไม่ใช้เวทมนตร์ก็ขยับไม่ได้หรอกนะ"

Sal | ซัล (21)
179.cm / 67.kg

"เธอน่ะ อย่าพึ่งพาเวทมนตร์ให้มากไปกว่านี้เลยนะ"

Doc : docs.google.com/document/d/1...

(คอยก่อนเถอะค่ะ ถ้าได้กินข้าวครบทุกมื้อฟรีเมื่อไหร่ จะไม่ให้ความหิวมาบังตาแน่นอน)

เมื่อดื่มเข้าไปแล้วก็อยากคายทิ้งขึ้นมาทันที

แต่เพราะคิด (ไปเอง)​ ว่าจะดูไม่มีมารยาทแถมหิวด้วย เลยทนกระดกหมดขวด

สุดท้ายก็ไม่รอด

โลกมันอยู่ยากจังหนอ

#Mgr_commu #Mgr_minievent
จะเสร็จหรือยังนะ..

#Mgr_commu #Mgr_minievent
(ย้อนอดีตตอนอายุ 14)

เห็นว่าเป็นชุดเครื่องแบบที่นี่เลยสนใจมาลองดู แต่ดูวัสดุที่ใช้ก็ไม่ได้คุณภาพดีอะไรเลย เอาเข้าจริงก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่ ยังไงซะที่นี่ก็มีแต่สามัญชนเสียด้วย แค่รับเอาไว้แล้วให้อันเวนไปหาช่างเสื้อตัดให้ใหม่ที่หน้าตาคล้าย ๆ เดิมดีกว่า ^^

#Mgr_commu #Mgr_minievent

"ฮะฮะ! ฉันจะดูแลเสื้อตัวนั้นอย่างดีเลยล่ะ!"

เด็กหนุ่มหันไปตอบหญิงสาวท่าทางใจดีด้วยรอยยิ้ม เขาตื่นเต้นไม่ไหวที่จะได้ใส่เสื้อใหม่แสนสวยนั่นแล้ว!

"ขอบคุณนะครับ! คุณผู้หญิง"

#Mgr_commu #Mgr_minievent
เครเมนที่ได้รับเสื้อตัวใหม่ กล่าวเพียงแค่คำขอบคุณ ก่อนจะเงียบไปแล้วจัดแจงเตรียมเปลี่ยนเสื้อผ้าต่อ…

#Mgr_commu #Mgr_minievent
“อื้อ! จะพยายามไม่ให้เปื้อนนะ✨“
“แล้วๆถ้าผมใส่เสื้อตัวนี้นี่…จะดูเป็นยังไงนะ”
“แล้วหลังจากนี้ผมต้องไปทำอะไรต่อรึเปล่าฮะ…“
”…“
โอเนลที่กำลังรับเสื้อนั้น เขามีแต่คำถามและพูดไปเรื่อยๆด้วยความตื่นเต้น✨

เด็กน้อยรับเสื้อมากอดไว้แนบอก พร้อมกับก้มหัวให้ท่านเทพธิดาลูบหัว

"...ขอบคุณ..ค่ะ"

เธอเอ่ยเบา ๆ พยายามใช้คำสุภาพ ใบหูขึ้นสีแดงระเรื่อ

จากนั้นสปิก้าก็เดินถอยหลังผละออกมาทั้งที่ยังก้มหน้าอยู่

"ข้า...ควรไปแล้วล่ะ"

ต้องไปล้างตัวต่อนี่นา จะรบกวนเวลาท่านเทพธิดานานกว่านี้ไม่ได้หรอก

สปิก้านิ่งไปชั่วขณะ เธอไม่เคยยิ้มมาก่อนเลยไม่แน่ใจว่าต้องทำยังไง

แต่นี่เป็นคำขอของเทพธิดา

เด็กน้อยใช้มือขยำชายเสื้อ แล้วพึมพำเบา ๆ

"ถ้าคุณกาเน็ตใจดีกับข้าเยอะ ๆ..."

ข้าอาจจะยิ้มได้

คิดถึงตรงนี้ก็ส่ายหัวยิก จะขอให้คนอื่นใจดีฟรี ๆ ได้ไง

เมื่อกี้เทพธิดาบอกว่าถ้าดูแลเสื้อให้ดี เธอจะดีใจใช่ไหม

"ข้า...ข้าจะดูแลเสื้อให้ดีให้ท่านดีใจ โปรดใจดีกับข้า แล้วข้าจะยิ้ม! "

สปิก้ากล่าวอย่างมุ่งมั่น

"ชุดใหม่เหรอ?! น่ารักจัง พี่สาวคนนี้ใจดีมากเลยชาร์ล!"

เด็กแฝดคนหนึ่งกล่าวอย่างเถรตรงด้วยรอยยิ้มแป้นไร้เดียงสา

"ชาร์ล็อต! อย่าเสียมารยาทสิ....ขอโทษด้วยนะคะ"

ส่วนอีกคนกล่าวขอโทษอย่างนอบน้อม แต่แววตาก็เปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น