Thalias

#Mgr_commu
(พร้อมเทรดครับผม! จะเอาป้ายห้อยคอไว้
เดินงานวันอาทิตย์ทั้งวัน ถ้าเจอก็เข้ามาแลกได้เลย!)

[แว้บมาขอฝากด้วยนะคะ ตอนนี้ยังไม่แน่ใจจำนวนที่จะสั่งทำ ใครที่ตั้งใจจะแลกแนะนำให้ทักมาจองก่อนเลยค่ะจะได้เก็บสำรองไว้]

#Mgr_commu

(มาลง oc การ์ดในนี้ไว้ด้วย อยากตามแลกของทุกคนให้ครบจังเลยค่ะ ไว้มาแลกกันได้นะคะ （人´∀`*))

#Mgr_commu
(แอบย่องมาหย่อนการ์ดค่ะะ ฮี่ฮี่ ตื่นเต้นมากอยากแลกกับทุกคนเลยค่ะ😭🙌 ทางนี้เป็นชาววันอาทิตย์คับ👉👈)

#Mgr_commu

(ไปวันเสาร์ค่ะ สามารถมาแลกหรือมารับเจ้าซินเดอกันได้นะคะ 🥺✨)

#Mgr_commu
(ocการ์ดพร้อมแล้ว! ไปทั้งสองวันเลยค่ะ ไว้มาแลกกันนะ😳🤲✨)

(คุณเมดคนสวยวันนี้ก็ยังยิ้มงดงามเหมือนเดิมเลย🥹🫶✨✨✨)

“สวัสดีค่ะ! บังเอิญจังเลยนะ”

“อืม…คงเป็นครั้งที่ 2 แล้วสินะ ที่เราเจอกัน…ถ้าไม่นับที่โรงเรียนน่ะนะ”

“…นี่ หัดยิ้มให้เยอะกว่านี้หน่อยเถอะค่ะ แบบนี้สาวๆไม่แลนะคะ“

“จะอ้างว่าไม่สนใจไม่ได้นะคะ! โอเนลก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน!”

“ยิ้มออกมา!” “เถอะค่ะ”

หญิงสาวหัวเราะระหว่างที่สนทนากับเด็กหนุ่ม 2 พี่น้อง พูดคุยไปแขนพลางขยับเพื่อถือตะกร้าขนาดเล็กให้ถนัด #Mgr_commu

CMS: Melowiz

#Mgr_Commu (//กะดึ๊บๆมา การ์ดมาถึงมือแล้วค่ะ🥹✨ คาดว่าอยู่ทั้งเสาร์-อาทิตย์เลย มาแลกกันได้นะคะ มาแลกกันเถอะ มาแลกกันเถอะ~😳✨)

#mgr_commu

(OC card กับไพ่ทาโร่ต์ของทาเลียสกับเมลโพมินี( @mgr-melpomene.bsky.social ) !! ของจริงถึงมือหมดแล้วเลยเอามาอวด ไว้มาแลกกันได้ที่งานCA วันอาทิตย์ค่ะ✨🌟)

" ชื่อโรฮาน ยินดีที่ได้รู้จักนะ!!! "
" ส่วนเจ้านี่ชื่อราวีโอลี่ เป็นผลงานชิ้นเอกชิ้นแรกของฉันเอง " *พูดถึงหินติดโบว์*
#Mgr_commu
•~17ปี (เกิด30 ตุลาคมค่ะ☺️)
• ปีกลาง
•ธาตุพรสวรรค์+ธาตุเอก : ดิน
** ตัวละครมีอาการหลอกตัวเองว่าสร้างหินให้มีชีวิตได้แต่ไม่มีพิษภัยคับ จะมาพูดคุยกับน้องหรือมาพูดคุยกับหิน(?) ก็ได้ทั้งนั้นมาเป็นเพื่อนกันเถอะ🪨

DOC : docs.google.com/document/d/1...

(ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันเช่นกันค่า🙌 เอ็นดูน้องเซปโดนใช้งานอีกแล้ววว😂)

—หาเรื่องใช้งานได้เฉย!?

พอเช็คของเรียบร้อยก็โบกมือข้างนึงหยอยๆ แล้วว่า “งั้นผมขอตัวล่ะ ฝากที่เหลือด้วยน้าและไว้เจอกันใหม่คุณรุ่นน้องเซป~” ก่อนจะขึ้นบันไดกลับห้องไป

ขอฝากภารกิจที่เหลือด้วยล่ะคุณรุ่นน้อง!✨

ฟังทั้งคำแก้ตัวทั้งคำขอโทษก็กะพริบตาปริบๆ เป็นคนที่คิดมากจังแหะ…😶แต่ในโลกแบบนี้ยังมีคนเป็นเด็กดีแบบนี้อยู่ก็ไม่แย่ล่ะนะ

“ช่างมันเถอะครับ~” เขาปัดมือไปมาก่อนย่อตัวลงไปยกตะกร้า “ผมได้ยินคำด่าว่าร้ายมาเยอะ ที่รุ่นน้องพูดน่ะถือว่าเบามากผมไม่เก็บไปคิดหรอก”

“แต่ก็ถ้ายังคิดมาก….” มองข้าวเครื่องครัวที่ถูกใช้ระหว่างผ่ากบก็ขยิบตาข้างนึง😉 “งั้นผมจะยกโทษให้แล้วกันถ้าล้างของกับเอาถังน้ำไปเทให้”

(+)

“เอ๋ เหมือนโดนคุณดูถูกว่าผมทำตัวไม่มีอันจะกินเลย?” เอียงคอลงเล็กน้อย น้ำเสียงเหมือนดูแคลนแต่ความจริงก็ไม่ได้คิดอะไร

“มีเก็บเงินไว้ให้ส่วนน้องสาวด้วย เป็นคุณพี่ชายที่เป็นห่วงน้องดีจังเลยน้า~“ แทะไปมาดูเหมือนเนื้อกบจะหมดแล้ว ก็เลยโยนกระดูกเข้ากองไฟ(…) ไหนๆก็ไม่ได้เอาไปทำอะไรแล้วนี่นา

”ผมว่าจะขึ้นแล้ว เปียกแค่ประมาณนี้คิดว่ารูมเมทผมคงไม่บ่นจนหูชาแล้วล่ะ“ ฮึ่บ- ค่อยๆลุกยืดเส้นยืดสาย

ก่อนจะยิ้มกริ่มออกมาอย่างไม่น่าไว้ใจนัก(แต่ก็แค่หยอกเล่นนั่นแหละ)

”…เพราะงั้นระวังไว้ให้ดี—สักวันผมอาจจะ~หลอกเอาเงินคุณรุ่นน้องก็ได้นะ~?” （╹◡╹

ฟังเจ้ารุ่นน้องคุยโวเรื่องการฝึกซ้อมก็หัวเราะ “งั้นสักวันผมต้องลองทดสอบแล้วสิว่าเวทน้ำรุ่นน้องไปถึงไหนแล้ว? พูดแบบนี้ใครก็พูดได้ ต้องดูที่ฝีมือจริงสิ~”

เพราะเสื้อผ้ายังไม่มาดดีเท่าไหร่เลยยังนั่งอยู่ข้างๆอีกคน ผิงไฟไปพลางแทะกบในมือไปพลาง

“อย่างที่เคยบอกว่าผมเกิดในครอบครัวพ่อค้า เรื่องเกี่ยวกับเงินน่ะของถนัดอยู่แล้ว—แถมถ้าได้ลองทำงานแต่เด็กคุณรุ่นน้องอาจจะเหมือนผมก็ได้?”

(+)

(ฮึ่ย วาดออกมาหล่อน่ารักกว่าตัวจริงอีก!?)

#Mgr_commu
เอาทาเลียสคุงกับเซปคุง มาลงในฟ้าใสด้วยค่ะUvU ) \วิ้งง

ขอบคุณที่มาโรลด้วยกัน น้องๆน่ารักมาก

นั่นแหละสาเหตุที่พอชำแหละมันได้ด้วย—แต่ยิ่งพูดยิ่งรู้สึกไปสะกิดความหลังอันน่าคิดถึงตัวเองเลยเปลี่ยนเรื่อง

“แต่ดูคุณรุ่นน้องดูจะถูกใจมันน่าดู? ไว้วันหลังผมชวนไปจับด้วยดีกว่า” แล้วก็หัวเราะคิก

คิกคิกคิก ล่อลวงสำเร็จ มีแรงงานจับกบเพิ่มแล้ว!✨

“ฮี่ฮี่~ ผมบอกแล้วว่าอร่อย” เห็นรุ่นน้องชอบก็ดูยืดอกภูมิใจสุดๆ “เสียดายที่ไม่มีเครื่องปรุงเลยแหะ”

เขาพลิกเจ้ากบไปมาอยู่ครู่นึงก่อนเอามาเป่าๆแล้วกินบ้าง

อร่อยเหมือนเดิม!(*ﾟ∀ﾟ*)✨

เคี้ยวตุ่ยๆ อยู่ครู่นึงก่อนจะพูดลอยๆขึ้นมา

“ความจริงแถวบ้านเกิดผมนิยมเมนูกบกันมาก ยิ่งช่วงหน้าเก็บเกี่ยวเจ้าพวกนี้มีเยอะจนช่วงนึงมีคนเอาฝากแล้วได้กินทุกวันเลยล่ะครับ~”

(+)

“สำหรับผมกินเปล่าๆก็อร่อยแล้ว แต่ถ้าได้โรยเกลือเพิ่มก็จะอร่อยสุดๆ~” พูดโดยคนที่ไม่เลือกกินเพราะเคยไม่มีจะกิน(…)

“อืม…แต่เหมือนว่าที่นี่จะไม่มีเครื่องปรุงให้ งั้นน่าจะต้องกินทั้งอย่างนั้นแล้วล่ะครับ?”

ที่หอพักมีโซนครัวกับเครื่องครัวเล็กน้อยให้ใช้แค่นี้เขาว่าก็ดีมากแล้ว เครื่องปรุงมันมีราคานี่นา ไม่น่ามีใครซื้อมาวางทิ้งหรอก

ระหว่างรอดูรุ่นน้องกินก็พลิกไม้ตัวเองไปด้วย “ถูกปากไหมบอกกันได้นะครับ~”

ปกติเขาหยอกใครแบบนี้คนอื่นก็มองเป็นเรื่องล้อเล่นแท้ๆ …พ่อหนุ่มนี่ดันมองจริงจังเสียอย่างนั้น

“ฮี่ฮี่~ คุณรุ่นน้องคิดจริงจังไปแล้ว ..ก็แค่เห็นบรรยากาศมันน่ากลัวเลยอยากลองเล่าอะไรให้คุณรุ่นน้องตกใจเล่นเท่านั้นแหละครับ”

บอกแบบนั้น—ด้วยรอยยิ้มปอปั้นจนตายีกับน้ำเสียงหยอกล้อเฉกเช่นเดิมที่บรรจงปรุงแต่ง

“แล้วก็กบคุณรุ่นน้องสุกแล้วนะ ถ้าไม่เอาออกจะเกรียมแล้วนะครับ?” ชี้ๆกบเปลี่ยนเรื่องคุย

บางอย่าง?.. เห็นท่าทีอีกคนดูไม่สู้ดีก็ถอนหายใจเบาๆ เผลอไปแตะปมอะไรเข้าอีกไหมนะ ชิงหยุดบทสนทนาไว้เท่านี้ดีกว่า(｀_´)ゞ

เขารีบจัดการควักไส้ให้เรียบร้อย เสร็จแล้วก็จุ่มลงถังน้ำล้างกับหาไม้มาเสียบเหมือนเดิม

สุดท้ายก็เดินไปย่อตัวลงข้างอีกคนแล้วเริ่มปิ้งไม้ของตัวเองบ้าง—ก่อนจะชะงักเล็กน้อยเมื่อได้ยินเรื่องเล่าเรื่องเดิมวนกลับมา

(+)

เขาเอียงคอฟังคำพูดเด็กหนุ่มข้างๆ สงสัยไม่ได้ยินเรื่องที่เล่าด้วยมั้ง ไม่รื้อฟื้นดีกว่า

“ฮี่ฮี่~ กลัวไส้กบเหรอครับ? แต่ก็ปกติแหละครับ ถ้าไม่เคยลองทำแล้วมาเห็นยังไงก็ต้องกลัวกันอยู่แล้ว” ว่าไปพลางเริ่มผ่าควักไส้กบอีกตัวต่อ

อาจเพราะโดนทักจากครั้งแรก ครั้งนี้เลยพยายามคุมมือไม่ให้สั่น…แต่ก็ยังมีอาการเล็กน้อยอยู่ดี

“พยายามพลิกไม้บ่อยๆ ด้วยนะครับ ถ้าไม่มั่นใจว่าสุกก็เรียกผมไปดูก็ได้” พูดไล่หลังอีกคนไป

(・Д・)… หันกลับไปอีกทีรุ่นน้องก็ค้างเป็นหินไปแล้ว! ขวัญอ่อนขนาดนั้นเลยเรอะ!!?

“ขอโทษทำไมครับ?”
เห็นแบบนั้นก็เลยรีบล้างกบแล้วลุกเอามันไปเสียบไม้ก่อนยัดใส่มืออีกคน “รบกวนเอาไปย่างหน่อยนะครับ เดี๋ยวอีกตัวผมทำเอง”

พูดแล้วก็ค่อยๆขยับเจ้ากบอีกตัวมาเขียงตัวเอง—ว่าไปลืมขูดเอาเมือกกบเลยแหะ หวังว่าสามตัวที่เหลือจะพอใช้นะ

“คงไม่ได้คิดว่าที่ผมพูดเมื่อกี้เป็นเรื่องจริงใช่ไหมครับ~?”

#Mgr_commu
รูป 1 : ช่วยคุณเมดยกถังน้ำ!
รูป 2 : เซปเมื่อเรียนรู้ที่จะเอาตัวรอด--

ในขณะที่ปล่อยให้เวลาไหลไปนั้นเจ้าตัวก็จัดการกบจบเรียบร้อยพร้อมย่าง✨ “น้ำเอ๋ย” เพราะงั้นเลยหาถังมาเสกน้ำแล้วจัดการล้างให้ดี

เขาหันขวับไปเห็นสภาพรุ่นน้องหนุ่มแล้วไม่น่าได้กินเลยถามยิ้มๆพลางล้างเจ้ากบไปด้วย

“ให้ผมทำให้ต่อไหม? รุ่นน้องก็มือสั่นตั้งขนาดนั้นเลยนี่นา?” （╹◡╹）

“ผมเคยมีประสบการณ์ไม่ดีกับการลงมีดบนผิวหนังเท่าไหร่? เวลาจับมีดทีไรเลยมือสั่นน่ะ?” พร้อมเสียงฉั้วะ! ของมีด และหยดเลือดจากเครื่องในที่กระเด็นมาติดหน้า “อย่างเช่นว่า—การเผลอฆ่าคนอะไรแบบนี้…?”

ยิ่งพูดบรรยากาศก็ยิ่งน่ากลัว เลือดที่ติดหน้า รอยยิ้มเย็นเหยียบ แถมเสียงฟ้าผ่าเปรี้ยงข้างนอกนั่นอีก!

ไม่ทราบเหมือนกันว่าที่พูดแกล้งหยอกหรือเรื่องจริงแต่ที่ว่ารุ่นพี่หนุ่มตอนนี้ดูน่ากลัวเป็นเรื่องจริง…

เขามองท่าจับมีดรุ่นน้องแล้วเหงื่อตกเล็กน้อย …เอาล่ะ ระหว่างไส้กบกับนิ้วอะไรจะขาดก่อนกันนะ

พอโดนถามถึงวิธีทำก็เอาเจ้ากบสองตัวที่คลายความเย็นแล้ววางบนเขียงก่อนเริ่มสอน “เริ่มแรกผ่าท้องกบแล้วควักไส้ออกมา” สาธิตให้ดูด้วย!

หากมองมาจะเห็นว่ามือที่ถือมีดของเจ้าตัวสั่นจนเห็นได้ชัดแต่ก็พยายามทำเหมือนไม่มีอะไร

“ส่วนหัวกับหนังจะผ่าออกก็ได้แต่ผมกินได้หมดอยู่แล้วเลยไม่เอาออกแล้วกัน?”