愛華🌻(3-A)

#KMI_Astrielle
(บ้านทามุระร่วมงาน)

#KMI_PiPoPiPo

"นี่ๆ รู้มั้ยว่าดวงจันทร์น่ะเป็นของปลอม"
"เพราะมนุษย์ต่างดาวสร้างขึ้นมาไงล่ะ!"

"แล้วตัวผม(ดวงจันทร์)ล่ะ คิดว่าเป็นของจริงรึเปล่า?"

"หวาาา"
"รุ่นพี่วิ่งดีๆหน่อยสิ เดี๋ยวจะล้มเอานะ!?"

นอกจากจะไปได้ช้าลงแล้ว จังหวะก้าวก็เริ่มไม่ตรงกันจนเริ่มเสียการทรงตัว อาสึกะพยายามดึงตัวเออจิให้กลับมายืนให้มั่นๆอีกครั้งก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึก

"หนึ่ง! สอง!"
"หนึ่ง! สอง!"

เธอนับจังหวะเสียงดังฟังชัดเพื่อให้สมาธิของพวกเขาทั้งคู่กลับมาที่การวิ่งไปข้างหน้าอีกครั้ง

#KMI_PiPoPiPo

(ไม่นะ จะโดนมนุษย์ต่างดาวหัวขาวจับไปทดลองแล้ว!?)

#KMI_PiPoPiPo

"ดูนั่นสิครับ นั่นคือบุคคลที่มีซอฟต์แวร์ล้ำหน้าที่สุดในคูเมอิ"

" หากเราเข้าไปพูดคุยกับเขา เพื่อขอแนวทางการก้าวล้ำเช่นเดียวกัน☺️☝️...."

/ผายมือไปทางลุงอ้วนสายลับในพุ่มไม้

#KMI_PiPoPiPo | Magma Create, brainstorm and collaborate on a shared canvas in real-time

📢 แบบฟอร์มส่งคะแนนเปิดให้ส่งได้แล้วตามปกติ
ปิดรับคะแนนวันที่ 6 ต.ค. (23:59)
สามารถลงโพสต์ภายใต้แฮชแท็กได้ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป
แมกมาสำหรับอีเว้นท์นี้ : magma.com/d/0HUkwp6OIg

#KMI_PiPoPiPo

(คุณชินระพูดปิ๊ปโปะไม่หยุดเลยครับ)

#KMI_PiPoPiPo

หลบมาได้ตั้งนาน

#KMI_SeitokaiTanjoubi2016

🥳🎂🎁

(ยานอวกาศยังงั้นเหรอ!? สำหรับมนุษย์ต่างดาวตัวจิ๋วเหรอคะ! /ชิม!! ขอลองหน่อยนะ!)

(เรนคุงน่ารักมากก ว่าแต่ขนมเต็มไปหมดเลย!?)

#KMI_PiPoPiPo
โรลปิด w/ @kmi-kuroshinra.bsky.social

ลมหนาวของเดือนมกราคมยังคงทำให้ปลายนิ้วมือเย็นเฉียบ แต่ความเย็นจากฤดูกาลนั้นก็ไม่อาจทำให้เออิจิรู้สึกเสียวสันหลังได้มากกว่าเสียงจากคนคุ้นเคยที่ตอนนี้กำลังนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น

ท่าทางแบบนั้น...เกิดอะไรขึ้นกันนะ...?

"ชินระซัง" เรียกพร้อมกับก้าวเข้าไปหาโดยไว
"เป็นอะไรไปน่ะครับ มีเรื่องอะไรรึเปล่า?"

#KMI_PiPoPiPo

🛸🛸🛸

#KMI_PiPoPiPo

#KMI_PiPoPiPo

🌟 ปิ๊ปโปะ ปิ๊ปโปะ เอเลี่ยนน่ะมีอยู่จริงนะ ! 👽
(unofficial event)

“ ยูโฟ่ ! ครอปเซอร์เคิล ! พีระมิดกีซ่า ! ทฤษฎีที่เธอเคยเยาะเย้ยว่าตื้นเขินกลับกลายเป็นสิ่งที่เธอเชื่ออย่างสุดหัวใจ ”
“ ตัวตนที่ค่อย ๆ ถูกแทนที่ด้วยความคลั่งไคล้… ”

“ ฉันจะพาเธอกลับมาได้หรือเปล่านะ … ? ”

รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

มุปิ๊ โฮกปิ๊ #KMI_PiPiPoPo

#KMI_PiPoPiPo

"อย่างนี้นี่เอง! ที่แท้เจ้าพวกนั้นก็เป็นเอเลี่ยนสินะ!"

(จากคนบ้าเรื่องลี้ลับก็เลยกลายเป็นเนิร์ดเอเลี่ยนแทนจนได้!?)

วางมือพาดไหล่ด้วย อยู่ในท่าเตรียมออกวิ่ง เมื่อเสียงสัญญาณดังก็ออกก้าววิ่งไปตามจังหวะ

"ไปเลยยย"
"หนึ่ง สอง หนึ่ง สอง"

ดูเหมือนจะเริ่มต้นได้ไม่เลวเลย ก้าวเท้าตรงจังหวะกัน แต่ความเร็วยังไม่เยอะเท่าไร อย่างน้อยก็วิ่งได้มั่นคงดี

#KMI_Shigyoushiki

"อย่าพูดอะไรน่าเบื่อเหมือนอาราตะแบบนั้นสิ! การได้ขยับร่างกายเยอะๆน่ะดีออกนะ"

กำมือขึ้นมาดูท่าทางฟิตเต็มร้อย เอียงคอนิดหน่อยตอนพูดถึงเรื่องการนับจังหวะ

"แบบว่าให้นับ หนึ่ง สอง หนึ่ง สอง ตอนวิ่งใช่มั้ย?"
"ถ้าแบบนั้นก็ไม่มีปัญหานะ!"

ไม่รู้เหมือนกันว่าสื่อสารตรงกันมั้ย หรือจังหวะการนับตรงกับรุ่นพี่หรือเปล่าแต่แข่งขันก็กำลังจะเริ่มขึ้นในอีกไม่กี่วิข้างหน้าแล้ว

#KMI_Undoukai #KMI_Aka | # โรลปิด @eiji-kmi.bsky.social

"เอาละ"

หลังจากที่แน่ใจว่าผูกเชือกที่ขาแน่นพอแล้วก็ลุกขึ้นมายืดเส้นสุดแขน ก่อนจะชี้ไปที่ลู่วิ่งด้านหน้า

"เป้าหมายคือที่หนึ่ง!"
"มาพยายามกันเถอะ รุ่นพี่เออิจิ!!"

หันไปยิ้มกว้างให้รุ่นพี่ข้างๆ พวกเขาทั้งคู่กำลังยืนอยู่ในจุดสตาร์ทของการแข่งวิ่งสามขา

#KMI_VolunteerCamp

“ร้อน”

@kmi-asuka.bsky.social

"เข้าใจละ งั้นขอเรียกว่านิโนะจังนะ!"

ยิ้มกว้างให้ หัวเราะออกมาเมื่อเห็นรุ่นน้องทำท่าทางกังวลอีกแล้ว

"นิโนะจังนี่ขี้กังวลจังนะ ไม่มีคำไหนที่ดูเหมือนกำลังต่อว่าออกมาเลยแท้ๆ"

"ไม่ต้องห่วงนะ ถ้าน้องชายฉันทำตัวไม่ดีก็ว่าได้เลยนะ ฉันอนุญาต!"

คำอนุญาตนั้นทำให้อาราตะหันมามองพี่เขม็ง ไหงเป็นงั้นไปละ?

"ว่าแต่นิโนะจังได้อยู่ห้องไหนเหรอ?"

#KMI_KurisumasuIvu

☃️🎁ตุ๊กตาหิมะกับของขวัญ งานเฉลิมฉลองในคืนคริสต์มาสอีพ🎄

กลิ่นของคุกกี้อบใหม่ลอยมาตามลมหนาว แสงไฟโทนอุ่นถูกประดับไว้ทั่วเมืองตัดกับหิมะขาวโพลนบนพื้นและหลังคา ผู้คนเดินขวักไขว่ในท้องถนนแสนอบอุ่นท่ามกลางเพลงคริสต์มาสอันคุ้นหู

“ มาใช้เวลาให้เต็มที่ในคืนคริสต์มาสอีฟกันเถอะ! ”

รายละเอียด : bit.ly/4jIC5Sl

/ฉันเองแหละคนปา ฮ่าๆๆ

"อยู่ห้องข้างกันเลยนี่นา!"
"งั้นไปกันเถอะ ถ้าเดินไม่ไหวก็บอกได้นะ"

ช่วยพยุงแขนเดินไปเรื่อยๆ ห้อง 3-B อยู่ไม่ไกลมากนัก แรงเธอค่อนข้างเยอะ ถ้าจะให้แบกด้วยก็คงแบกได้สบายๆเลยละ

"โชคดีจังนะที่เราได้มารู้จักกันวันนี้พอดี"

ก่อนที่คุณจะงงหรือสงสัยกับคำพูดของเธอ อาสึกะก็หันมายิ้มโชว์เขี้ยวมุมปากให้

"ก็แบบว่า ปีนี้เป็นปีสุดท้ายของพวกเราที่จะเรียนที่คูเมอิแล้วนี่นา"

#kmi_KokoroNoTegami

“จดหมายของใครบ้างละเนี่ย?”
“ถ้าพับเป็นจรวดกระดาษแล้วปาไปมันจะกลับไปหาเจ้าของมั้ยน้า” อาสึกะ

“..ต้องเอาไปคืนหรือเปล่านะ?“ อาราตะ

________________

@kmi-arata.bsky.social
✉️💌

"อือ! ฉันอยู่ปี 3 ห้อง A น่ะ"
"มินาคามิ อาสึกะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ!"

แนะนำตัวพร้อมส่งรอยยิ้มสดใสราวกับมีพระอาทิตย์ส่องแสงอยู่ด้านหลังด้วยออกมา

เห็นใบหน้าของอีกฝ่ายยังซีดๆเลยหยิบสมุดในกระเป๋าออกมาช่วยๆพัดให้ หวังว่าลมเย็นๆจะช่วยให้ดีขึ้นบ้างนะ

"เธอละอยู่ห้องไหน เดี๋ยวฉันเดินไปส่งดีกว่า"

「 ไปเที่ยวกันเถอะ 」

“..ไม่เป็นไรครับ ยินดีที่ได้รู้จัก“
“เราอย่ามัวเสียเวลาคุยตรงนี้ต่อเลย ไม่งั้นโฮมรูมจะเริ่มเสียก่อนนะครับ”

อาราตะเพียงตอบสั้นๆแล้วหันไปมองทางอื่นแทน

“จ้าๆ เราไปกันเลยเถอะ ทางนี้ๆ”

อาสึกะเลยหันมาโบกไม้โบกมือให้นิโนะแทน

“แค่นิดๆหน่อยๆเอง อย่าคิดมากเลยนะ น้องชายฉันจริงจังเกินไปน่ะ”

“ว่าแต่เธอชื่ออะไรเหรอ? ยังไม่ได้บอกเลยนี่”