柿∥Kaki (3-A , ติดงาน)

(ตัวจิ๋วมากเลยครับ(?) ///ว้ากกด เพิ่งเข้ามาเห็นค่ะ5555 น่ารักมาก ๆๆ ขอบคุณที่เอาเจ้าเด็กไปวาดนะคะ 🙇‍♀️🙇‍♀️🙇‍♀️)

#KMI_Bunkasai
#KMI_KyudoClub

เพราะคนอื่นๆทำหน้าที่การดูแลผู้เยี่ยมชมกัน

พวกเขาจึงได้รับงานอื่น

คือการเดินถือป้ายเชิญชวนคนเข้าชมรม

ชมรมคิวโดจริงๆนะ ไม่ใช่ชมรมเมด

@kmi-kaki.bsky.social

#KMI_Bunkasai
#KMI_Artclub

" ชมรมศิลปะยินดีต้อนรับค่า~☆ หากต้องการนั่งพักผ่อนขอเชิญชวนเข้ามาวาดรูประบายสีที่บูธของชมรมพวกเราได้นะคะ~! "

นักเรียนสองสามคนสวมผ้ากันเปื้อนที่มีคราบสีจางๆ กำลังเชิญชวนผู้คนให้เข้ามาเยี่ยมชม เสียงเรียกดังเจื้อยแจ้ว พร้อมกับนักเรียนอีกคนที่ถือแผ่นป้ายโฆษณา

📢 กิจกรรมอยู่ใต้โพสต์ ❕️❗️

#KMI_Bunkasai
#KMI_KyudoClub

ปิดประตูสู่โลกของคิวโด! มาเรียนรู้การยิงธนูอย่างมีสมาธิ สวมชุดฮากามะสุดคลาสสิก และลองจับคันธนูจริงใน

เวิร์คช๊อปคิวโดระยะสั้น จากชมรมคิวโด โรงเรียนมัธยมปลายคูเมอิ
รับชมการแสดงศิลปะคิวโด จากสมาชิกชมรมคิวโด
พร้อมรับรางวัลเข้าร่วมอีกมากมาย

ประสบการณ์คิวโดของคุณกันว่าจะออกมาแบบไหนกันนะ?
th.shindanmaker.com/1226521?c=1

#KMI_Bunkasai

🎊 ช่วงเตรียมงานวัฒนธรรม ! 🎟️
(main event 1st)

“ วิ่งวุ่นไปทั่วแล้วยังถือของทุลักทุเลแบบนั้นมันอันตรายนะ ! ”
“ แต่ก็ช่วยไม่ได้นี่นา วันนี้คงต้องอยู่จนตกเย็นเพราะงานวัฒนธรรมใกล้เข้ามาแล้ว ! ”

รายละเอียด : bit.ly/40TMKD7
เข้าร่วมดิสคอร์ด : discord.gg/vpbFXBtbxP

#KMI_Nekowadoko

🐱 เจ้าแมวอยู่ไหนกันนะ? 🔍
(random event 1st)

เมื่อไม่กี่วันก่อนมีใบประกาศตามหาแมวหายว่อนไปทั่วทั้งคูเมอิ ด้วยเงินรางวัลสูงลิ่วทำให้เป็นที่ฮือฮาในหมู่ชาวเมือง การออกตามหาแมว 5 ขาจึงเริ่มต้นขึ้น!

ตัวละครที่เข้าร่วมได้ : ทุกตัวละคร
รายละเอียด : bit.ly/3YWiCpe

(ไอ่หนู)

Murasaki Hikaru (n.)
— Hikaru
" ฉันชื่อฮิคารุ ส่วนหมอนี่คือยูตะ, ยินดีที่ได้รู้จักนะ ! "

F-1 • วิทย์-คณิต
; Account a part of #KMI_Commu
𝙲𝙾 𝗹 𝙳𝙼 𝗹 𝚁𝙾𝙻𝙴 🆗

(ได้เลยครัฟผม ถ้าผปค.ว่างน้า 😭✨)

(สวัสดีครับเซนเซ 🙌 ขอบคุณที่เหนื่อยครับผม)

(😭ไม่นะซากุระคุง! ส่งพวกแก๊งนั้นมาทางนี้เร็ว)

#KMI_เปิดโรล || มุมตึกหลังเลิกเรียนในสักวัน

/ถูกไถตังท่ามกลางแก๊งรุ่นน้อง

"เอ่อ.. คือว่า"

เลิ่กลั่กs ลนลาน ทำไงดีดันลืมกระเป๋าตังไว้ที่บ้านซะด้วย

(ปักแรงๆๆ)

#KMI_เปิดโรล #KMI_Myugakushiki

[ 11:11 | ภายในอาคาร | แยกรูท ]

ในระหว่างทางขึ้นไปยังห้องเรียนของเขา อยู่ๆบันไดที่เคยขึ้นทุกวันก็ดูแปลกอย่างผิดปกติ ไม่ว่าจะเดินไปยังไงก็วนกลับมาชั้นสองเช่นเคย

สายตาเลื่อนไปมองตัวเลขบอกชั้นก่อนจะเดินกลับลงไป แต่ก็ยังติดอยู่ในชั้นที่สอง

‘บิงโก‘

ถือว่าเป็นการเปิดปฐมนิเทศที่ไม่ได้แย่เลย แต่ปัญหาคือจะออกจากตรงนี้ยังไงดี
.
.
+

"ฮายาโตะคุงเนี่ย ช่างมีน้ำใจ" ถ้าอีกฝ่ายเป็นเด็กเขาคงลูบหัวเข้าให้ด้วยความหมั่นไส้

"แต่...ไม่ใช่แบบนั้น ฉันมาอยู่เป็นเพื่อนนายต่างหาก" เขาย้อนคำ

ถึงว่าหน้าตาไม่คุ้น เด็กใหม่นี่เอง... เขาคิด

"แน่นอน ที่นี่เรารักรุ่นน้องกันมาก" เขายิ้ม

"ชิออนจังสินะ? เอาสิ รุ่นพี่คาคิคนนี้ยินดีจะอยู่เป็นเพื่อนเธออยู่แล้ว" ว่าพลางกวาดสายตามองไปรอบ ๆ หวังว่าจะไม่เจออะไรผิดปกติอีก

"ก็คงสักพักนึงน่ะ เธอมีธุระอะไรต่อรึเปล่า?"

...

คาคิยิ้มค้างทันที ไม่มีอะไรงั้นเหรอ มีอยู่ชัด ๆ เลยไม่ใช่เหรอ

เขาสายตาหลุกหลิก กวาดตามองไปรอบ ๆ ไหนล่ะนานะจังที่ว่า...

"มาโมรุคุง เมื่อกี้เล่นมุกใช่ไหม?"

รอยยิ้มที่เขาอุตส่าห์แอคปั้นมากำลังค้างอยู่บนหน้า

ทำไมถึงถามว่าเขาเป็นคนถึงสองครั้งล่ะเนี่ย??

"สิ่งลี้ลับพวกนั้น หน้าตาไม่ได้ครึ่งของฉันด้วยซ้ำ" ว่าพลางมือทาบอก ไม่ตอบคำถามอีกฝ่ายตรง ๆ (...)

(ตอบช้าตามที่เคยลั่นวาจา5555)

เขาตกใจแล้วรีบลูบหลังอีกฝ่ายทันที หายลำสักไว ๆ เธอจะเป็นสิ่งลี้ลับอีกคนไม่ได้!

"อ่า... ใช่ กฎ" เขายิ้ม

"อย่าอยู่ตามลำพัง เดี๋ยวจะเจอดีน่ะ"

คาคิถึงกับกระพริบตาปริบ

"คนที่หล่อขนาดนี้..." ขยิบตาให้หนึ่งที "คนอยู่แล้วครับ"

คาคิถึงกับชะงักเมื่อรู้ว่าคนที่เขาทักอยู่คือใคร

"ชิซึกะจังนี่เอง-" ยืนแอคยิ่งกว่าเก่า

"เปล่าสักหน่อย ฉัน..." หลุบตาลงปั้นหน้ายิ้ม

"ฉันเห็นนายอยู่คนเดียวแล้วเป็นห่วง"

(ได้ครับผมม)

คาคิหัวเราะเสียงเบา ดังไปจะไม่ดี

คงไปเจออะไรมาก่อนหน้านี้เหมือนกันสินะ...

"เอาน่า..." ถือวิสาสะตบบ่าอีกฝ่ายปุปุ

"อย่างน้อยก็มีเพื่อน จะได้ไม่กลัวอย่างโดดเดี่ยวไง"

?-?

หรือหมอนี่จะเป็นสิ่งลี้ลับ

"อะแฮ่ม... โอเค" เขาไม่รั้งอะไร หาคนอื่นก็ได้

คาคิตอบแค่นั้นแล้วหันหลังเดินออกไปที่อื่น

...

คาคิหันไปมองด้านหลังเผื่อว่าคนตรงนี้จะหมายถึงอย่างอื่นที่ไม่ใช่เขา แต่ก็ไม่มี

"ฉัน?" นิ้วมือชี้เข้าหาตัวเอง "หล่อขนาดนี้ เป็นคนปกติครับ"

(😭)

(ได้ค้าบบ)

#KMI_เปิดโรล

หลังเลิกเรียน | แยกรูท

ในระหว่างที่ใครหลายคนกำลังมุ่งหน้าเดินทางกลับบ้าน ตัวยูเซย์ก็กำลังฝึกซ้อมขว้างลูกอย่างขันแข็งอยู่ในสนาม เมื่อเวลาผ่านไปแสงตะวันก็เริ่มจะคล้อยลาขอบฟ้า จังหวะที่เขากำลังพัก [คุณ] ก็เดินผ่านมาทางนี้พอดี

เขาที่ก้มหน้าถอนหายใจครั้งหนึ่งแล้วเงยหน้ามาเจอเข้าจึงเอ่ยปากทักทายออกไปอย่างอารมณ์ดี

“ไง~ ## คุง/จัง”

(เนียนรู้จักได้เลยคับ หมอนี่เฟรนลี่🥺)

(ได้เรยครัฟผมม)

....

คาคิหรี่ตา กระพริบตา ขยี้ตา เขาทำอยู่อย่างนั้นระหว่างเดินไปหาคุกะ

"นายมีกองเซนเซอร์ติดตัวเหรอ" เอ่ยทักคนกินเครป