鬼塚 旅行(แอคทีฟอย่างช้าๆ)

แจ้งเรื่องการใช้เซตติ้งคอมมูในการผลิตสินค้าและ give away(ของแจก) ของ Taihei Koukou community

#THK_COMMU อีเวนต์ที่ 5 (แจ้งอีเวนต์ล่วงหน้า)

ช่วงเวลาที่เหล่านักเรียนตั้งตารอและไม่ตั้งตารอได้มาถึง ความสงบสุขที่แลกมากับความปวดหัวที่ต้องจ้องตัวหนังสือจนตาลายได้มาถึงแล้ว!

แท็กประจำอีเวนต์ #THK_EVENT05 #THK_สอบปลายภาค

รายละเอียด : bit.ly/43vMdrW

ระยะเวลาการเล่นอีเวนต์ : วันที่ 15 พฤษภาคม - 19 พฤษภาคม (เล่นย้อนหลังได้ตลอดเวลา)

#THK_NEWS รายงานข่าวประจำวันที่ 8 กรกฎาคม (เวลาในโลกคอมมู)

TW : ฆาตกรรม, การแขวนคอ, ศพ, การพูดถึงสภาพศพ

[พบศพหญิงสาววัย 18 ปีถูกฆาตกรรมแขวนคอกลางภูเขา]

(1/3)

📢แจ้งเตือนสำหรับอีเวนต์ดอกไม้ไฟเรื่องร้านค้าในงาน📢

ขออภัยที่แจ้งช้าด้วยค่ะ🙇🏻‍♀️

แจ้งรายละเอียดพื้นที่ที่สามารถตั้งร้านค้าได้ พร้อมแบบฟอร์มสำหรับจองที่ตั้งของร้านค้าค่ะ

(สามารถกรอกได้ตั้งแต่วันนี้ - 8 พฤษภาคม เวลา 18:00 น.)

รายละเอียดเกี่ยวกับร้านค้าและฟอร์ม : bit.ly/4m58ILN

**หากสต๊าฟตกหล่นข้อมูลหรืออยากให้แจ้งเรื่องใดเพิ่มเติมสามารถทักท้วงได้เลยนะคะ

#THK_COMMU #THK_STORY

02 : ทานาบาตะไร้ดวงดาว

รายละเอียด : bit.ly/4iAEfC4

ระยะเวลาการเล่นอีเวนต์ : วันที่ 27 เมษายน - 29 เมษายน (เล่นย้อนหลังได้ตลอดเวลา)

ก่อนจะรู้สึกขนลุกในเวลาต่อมา ราวกับว่าเขารู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ดี ว่าจะมีเรื่องอะไรสักอย่างเกิดขึ้นกับตัวเองแน่ๆในวันนี้

"อย่าบอกนะว่า ..."

ทันใดนั้นเองหน้าของพี่ชาย(บุญธรรม)ก็ลอยเข้ามาในหัวแทบจะทันที

"ดูท่าวันนี้ผมคงไม่น่ารอด ..."

"..."

นัยตาสีฟ้าครามได้หันไปมองตามเสียงเรียกนั้นก่อนจะแสดงสีหน้าที่ประหลาดใจออกมา

ถึงจะบอกว่าไม่ว่างก็เถอะ ...แต่ก็ยังอุสามาสินะ?

มือหนาได้ยกขึ้นเล็กน้อยพลางโบกไปมาเบาๆเป็นการทักทายด้วยรอยยิ้มบางๆที่หาได้ยากจากเจ้าตัว ส่งกลับไปให้กับผู้มีศักดิ์เป็นพ่อ(บุญธรรม)ของเขา

+

[ Onitsuka Story : 01 วันผู้ปกครอง ]

หลังจากที่กลับมาจากการพักผ่อนหย่อนใจ ภายในห้องเรียนระดับชั้นมัธยมปลายปีที่ 2-E ก็ดำเนินการสอนต่อไปตามปกติ

ถึงแม้ว่าวันนี้จะมีผู้ปกครองของเหล่านักเรียนมากมายของแต่ระดับชั้นมาประชุมก็ตาม

"เรียว"

เสียงทุ้มนุ่มที่เป็นเอกลักษณ์เอ่ยเรียกชื่อของเขาจากทางด้านหลังห้องเรียน

+

ร่างสูงทำเพียงพยักหน้าตอบโต้อีกฝ่ายกลับไปพร้อมกับเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าเสื้อนอกเช่นเดิม

"ผมปล่อยให้เขารอนานเกินไปแล้ว"

อันที่จริงเขากะจะแค่ปลีตัวออกมาพักผ่อนหย่อนใจแค่เพียงชั่ว์ครู่เท่านั้นแต่ดันเผลอคุยยาวซะได้?

"ผมขอไม่รับปาก ...แต่ว่า"

"ถ้าสะดวก ...ผมก็จะอยู่เล่นเป็นเพื่อนคุณนานกว่านี้ก็ได้ครับ"

ภาพที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์เป็นการยืนยันว่าได้ทำการแลกเปลี่ยนการติดต่อเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

"ได้ครับ"

ร่างสูงพยักหน้าให้เบาๆเพื่อเป็นการตอบรับเหมือนอย่างเคย

"ไม่ดีกว่า"

เขาได้ขยับตัวถอยกลับออกมาในตำแหน่งเก่าที่เคยนั่งเว้นระยะห่างเอาไว้ก่อนจะลุกขึ้น

"ผมคิดว่า ...ผมต้องไปแล้ว"

นัยตาสีฟ้าครามเหลือบมองเวลาที่แสดงอยู่บนหน้าจอ พร้อมกับมีข้อความแจ้งเตือนเด้งขึ้นมา

#THK_COMMU อีเวนต์ที่ 3 (แจ้งอีเวนต์ล่วงหน้า)

เทศกาลแรกในฤดูร้อน ต้นไผ่ล้อมรอบ กระดาษสีระรานตา ช่วงเวลาแห่งการขอพรจากดวงดาวได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

แท็กประจำอีเวนต์ #THK_EVENT03 #THK_ทานาบาตะ

รายละเอียด : bit.ly/4jUimir

ระยะเวลาการเล่นอีเวนต์ : วันที่ 27 เมษายน - 29 เมษายน (เล่นย้อนหลังได้ตลอดเวลา)

ร่างสูงมีท่าทีลังเลอยู่สักครู่หนึ่ง อันที่จริงเขาไม่ค่อยอยากให้ช่องทางติดต่อกับคนที่รู้จักกันแบบเผินๆสักเท่าไหร่

แต่ถ้าเป็นปาร์ตี้เล่นเกมนี่ก็อีกเรื่อง?

"งั้น ...เอาตามนั้นก็ได้ครับ"

น้ำเสียงเรียบๆได้เอ่ยตอบกลับไปพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อนอก

ก่อนจะขยับหันตัวเข้าไปหาอีกฝ่ายที่เปลี่ยนท่าเป็นนอนลงไปกับพื้นหญ้าเรียบร้อยแล้ว

[ Nishimonsen Byakuya's Story : วันผู้ปกครอง ]

วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่วุ่นวาย......มั้งนะ ?

เบียคุยะยืนรอใครบางคนอยู่ท่าเรือด้วยท่าทางตื่นเต้นเป็นพิเศษ เหมือนกับเด็กที่กำลังรอดูหนังในโรงหนังครั้งแรกอย่างไรอย่างนั้น

ทันทีที่แม่ของเขาเดินลงมา สิ่งแรกที่แม่ของเขาพูดก็คือ...

" เบียคุยะ ลูกก่อเรื่องอะไรไว้สารภาพมาเดี๋ยวนี้นะ! "

พอได้ยินอีกฝ่ายถามกลับมาแบบนั้น ร่างสูงก็แสดงท่าทีครุ่นคิดอยู่สักครู่หนึ่ง

"ไม่เชิงว่าชอบแต่ก็เล่นได้ครับ"

อย่างน้อยก็ไม่ใช่เกมที่รุกล้ำเรื่องความเป็นส่วนตัวหรือโดนท้าให้ทำอะไรแปลกๆล่ะก็

"งั้นหรอครับ ...แบบนั้นก็ดีนะ"

น้ำเสียงเรียบๆได้เอ่ยตอบกลับไปพลางพยักหน้าให้เหมือนอย่างเคย

"ไว้มีโอกาส ...ผมก็อยากลองเล่นเกมกับคุณสักเกมเหมือนกัน"

[Aeri‘s Story : วันผู้ปกครอง]

ผู้ปกครองของคุวะชิมะ เอริในครั้งนี้ก็เป็นผู้เป็นมารดาอีกตามเลย

มีใครทักไหมนะ ว่าทั้งสองคนเหมือนกันอย่างกับแกะ?

แล้วทำไมเอริถึงดูเรียบร้อยกว่าปกติล่ะ?

[วันผู้ปกครอง]

นาน ๆ ทีอุระยาคิ โซวสุเกะ จะได้มีโอกาสมาโรงเรียนพร้อมกับเจ้าหลานชายบ้าง

ถึงจะเป็นวันที่น่าปิติ ทว่าฮะคุโตะเองกลับรู้สึกไม่ค่อยดีนัก ด้วยเหตุบางอย่าง ในวันที่โรงเรียนเรียกว่าวัน 'ผู้ปกครอง' ทำให้บรรยากาศอึดอัดที่แผ่มาจากเขารุนแรงกว่าวันปกติ

คนธรรมดาคงไม่ได้รู้สึกอะไร แต่หากเป็นคนมีสัมผัสบางอย่าง คงโชคร้ายหน่อยที่อาจเจอฮะคุโตะที่โถงทางเดิน รวมไปถึงห้องเรียน

[ Story01 : วันผู้ปกครอง ]

เนื่องจากในวันนี้คุณพ่อไม่ว่างมา ต้องนั่งเหงาอยู่ทั้งวันจนถึงเวลาเลิกเรียนในช่วงเย็น

ก่อนหน้านี้นัดกับน้องชายไว้แล้ว แต่ไม่นึกว่าเขาจะมารับถึงหน้าโรงเรียน

เป็นเด็กดีจริงๆ

( แวบมาแปะสตอรี่นิดหน่อยค่ะ🤲🏻 )

"ดูท่าวันนี้ผมคงไม่น่ารอด ..."

ไม่ต้องหันไปมอง ร่างสูงก็รับรู้ได้ถึงออร่าทอประกายที่แสนจะเจิดจ้าจากคนที่นั่งอยู่ด้านข้าง นั่นจึงเป็นสาเหตุทำให้เขาขยับตัวถอยห่างโดยออกมานิดหน่อยอัตโนมัติ

"ส่วนใหญ่เป็นพวกเกม Mob—"

"แต่ถ้าเกมอื่นๆ ...ขอแค่มีคู่มือกับรู้กฏกติกาก็เล่นได้หมดครับ"

เรียวนิ้วที่ยกขึ้นแตะปลายคางของตนเองราวกับทบทวนความทรงจำเกี่ยวกับเกมที่เล่นมามากมาย ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆตอบคำถามนั้นกลับไป

เพราะเขาเหนื่อยง่าย ชมรมประเภทนั้นเลยถูกตัดทิ้งไป

แต่ใจจริงๆก็อยากจะลองเข้าชมรมที่ขยับร่างกายสักชมรมก่อนจะเรียนจบดูเหมือนกัน เผื่อว่ามันจะช่วยสร้างความเคยชินไม่มากก็น้อย

"สิ่งที่ชอบ ...คงเป็น'เกม'ล่ะมั้งครับ"

ร่างสูงทำเพียงแค่น้อมรับคำชื่นชมเหล่านั้นเอาไว้ด้วยสีหน้าเรียบเฉย

ถึงแม้ว่าคำชมนั้นมันจะไม่มีส่วนไหนเลยที่ตรงกับความจริงแม้แต่น้อย

"ผมเองก็ไม่มีฝีมือทางด้านนั้นหรอกครับ ..."

"แค่สนใจแล้วก็อยากลองทำก็ดูเท่านั้น"

โดยที่สายตายังคงทอดมองไปยันทิวทัศน์เบื้องหน้าเหมือนอย่างเคยทั้งที่มันไม่มีอะไรให้มองแท้ๆ

"งั้นหรอครับ ...ก็ดีนะชมรมที่ได้ขยับร่างกายแบบนั้นน่ะ"

+

ประโยคเหล่านั้นทำเอาร่างสูงเงียบไปอยู่ครู่หนึ่ง ริมฝีปากที่กำลังจะอ้าเพื่อเอ่ยตอบอะไรบางอย่างกลับไป

"..."

สุดท้ายเขาก็เลือกที่จะเงียบและหันไปมองทิวทัศน์ด้านหน้าแทน

"วาดการ์ตูนครับ"

"แล้วคุณล่ะ? ..."

ถึงแม้จะเห็นผ่านๆตอนโปรโมทพวกชมรมแล้วก็ตาม แต่เขาก็เลือกที่จะเอ่ยถามกลับไปแบบนั้นตามมารยาทอยู่ดี

ประโยคที่ตอบกลับมานั้น ร่างสูงทำเพียงแค่พยักหน้ารับอีกเช่นเคย

"คงงั้นล่ะครับ"

โดยที่สายตานั้นยังคงมองไปยังด้านหลังของอีกฝ่ายอยู่ตลอดราวกลับว่ากำลังมองอะไรบางสิ่งบางอย่าง?

"..."

"ต้องขอโทษที่เสียมารยาทนะครับ แต่ว่า..."

นัยตาสีฟ้าครามละจากสิ่งที่มองอยู่เหลือบมองใบหน้าของคนตรงหน้าที่ใส่แว่นหนาเต๊อะเอาไว้เพียงชั่วครู่เดียวเท่านั้น

"คุณไม่น่าสนใจเท่า'พวกเขา'..."

ร่างสูงพยักหน้าเบาๆเป็นการตอบในคำตอบที่ได้รับกลับมา

"เหมือนกับคุณ"

ประโยคสั้นๆได้ใจได้เอ่ยกลับไปพลางมองไปยังทิวทัศน์เบื้องหน้า

"ผมแค่ต้องการที่สงบๆ ...และบังเอิญเดินมาเจอที่นี่"

"แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้เงียบสงบอย่างที่คิด"

ใบหน้าเรียบเฉยหันไปมองคนที่นั่งอยู่ข้างๆโดยที่นัยตาสีฟ้าครามนั้นมองข้ามไหล่ของอีกฝ่ายไปทางด้านหลังอีกที?

📢ประชาสัมพันธ์📢

แจ้งรายละเอียดที่จำเป็นสำหรับการเตรียมรูปภาพล่วงหน้าในอีเวนต์ทานาบาตะ ดอกไม้ไฟ และโอบ้ง เพื่อไม่ให้เวลากระชั้นชิดกับช่วงเริ่มอีเวนต์มากเกินไปค่ะ

รายละเอียด : bit.ly/3YEIFkb

#THK_Commu #THK_STORY #THK_โรลเปิด | แยกรูท | โกงเวลา

- 01 วันผู้ปกครอง -

“ หืม? ไม่ยักรู้เลยว่าจะมีใครมาเจอผมอยู่แถวนี้แฮะ ฮ่าๆ”

วันนี้เป็นวันที่เขานั้นจิตใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว แม้ว่าจะอยู่ในรั้วของโรงเรียนก็ตาม แต่ [คุณ] ก็เหมือนจะมาเจอยูโตะนั่งอยู่แถวๆ นี้เสียแล้ว

“ สนใจมานั่งด้วยกันไหมครับ?”

(แวะมา+ค่า)

ร่างสูงที่กำลังปลีตัวออกมาจากความวุ่นวายในวันนี้เนื่องจากเป็นวันที่เหล่าผู้ปกครองของพวกนักเรียนจะมารวมตัวกัน จึงทำให้มีประชากรในโรงเรียนเพิ่มขึ้น

เขาได้ยินเสียงของใครบางคนที่เอ่ยทักจากหลังพุ่มหญ้าต้นให้ใหญ่เลยชะโงกหน้าไปมอง

"ไม่ยักกะรู้นะครับว่าคุณชอบมาแถวนี้?"

น้ำเสียงเรียบๆเอ่ยตั้งคำถามกลับไปพลางนั่งลงข้างๆเสมือนเป็นการตอบรับคำเชิญโดยไม่ลืมที่จะเว้นระยะห่าง

**มีการเพิ่มรายละเอียดสำหรับลูกมูที่ต้องการเล่นเกี่ยวกับวันผู้ปกครอง

#THK_COMMU #THK_STORY

01 : วันผู้ปกครอง

รายละเอียด : bit.ly/4izkUkX

หมายเหตุ เป็นเพียงการปล่อยเนื้อเรื่องคอมมูบางส่วนและไม่มีกิจกรรมใด ๆ ให้เล่นเป็นพิเศษ

story(?)
หลังเลิกเรียน | วันฝนตก

เมฆดำก่อตัว ผืนฟ้ามัวหมอง ดั่งข่าวพยากรณ์อากาศเมื่อเช้าที่ได้กล่าวไว้

ผู้คนส่วนใหญ่ตระเตรียมตนเพื่อหลบเลี่ยงหยาดฝนที่ใกล้ตกลงมา

บ้างก็มองหาชายคาล่วงหน้า
บ้างหยิบร่มที่พกมาตั้งแต่ก่อนออกจากบ้าน

การเดินทางท่ามกลางห่าฝน เป็นสิ่งที่หลายคนไม่รู้สึกอภิรมย์ใจ

แต่ไม่ใช่กับเธอ
ชิมูระแหงนมองขึ้นฟ้า
เธอหลับตา—สูดอากาศชื้นเข้าปอด

ช่างเป็นวันที่สดใส

+