渋井 🌊

#RKM_Commu

星川 流星
Hoshikawa Ryusei

2-B | Tomoyasu High School

.𖥔 ݁ ˖🪐.𖥔 ݁ ˖

"ไม่หรอกน่า~"

ทางนี้เองก็เกร็งอยู่นาน จบเรื่องแล้วขอยืดเส้นยืดสายหน่อยหันไปอีกทีเพื่อนกองอยู่ที่พื้นแล้ว สภาพแต่ละคนเห็นแล้วอดหัวเราะไม่ได้

"อาจจะเป็นพรสวรรค์ของนิจิโยะคุงก็ได้ ไม่ใช่ทุกคนจะมีสวนบรอกโคลีเป็นของตัวเองนี่~!"

ชี้ไปทางกองหมาเขียว ขอแวะแซวสักหน่อย

"นั่นสิ~"

ทำทีคิดหนัก ปลายนิ้วแตะคางพลางเอียงคอน้อย ๆ
"คำถามแบบนี้น่ะ~ ถ้าไปถามกับสาวน้อยโดนเข้าใจผิดได้ง่าย ๆ เลย~"

เปลี่ยนเรื่องตามอำเภอใจ เดินไปคีบขนมปังที่อีกคนแนะนำให้ใส่ถาดอย่างละสองชิ้นแล้วหันกลับมาหาคุณเพื่อนร่วมชั้นอีกครั้ง

"แต่ผมชอบนะ"

"ชิโมมุชิกิคุงเหมาะกับสีนี้ที่สุดแล้ว ไม่คิดงั้นเหรอ?"

โน้มตัวลงอ่านตัวอักษรบนกระดาษ ทันทีที่อ่านจบเขามีท่าทีเขอะเขินชัดเจนจนหลุดหัวเราะออกมาแก้เก้อ

"ผมนี่ใช้ไม่ได้เลย ถ้างั้น..."

มองไปรอบ ๆ ชะเง้อด้านหลังชั้นวางทีหนึ่ง เดินไปด้านหน้าทีหนึ่งจนเจอพนักงานคนหนึ่งยืนประจำอยู่ เขาเข้าไปพูดคุยจนได้ความ

"คุณ..."
"ชื่ออะไรนะครับ?" เฮ้ย ผิดคำถาม

หันมากระซิบกับคนที่มาด้วยกัน ตอนแรกจะขอภาพของที่ตามหาอยู่แต่ดันเรียกอีกฝ่ายไม่ถูก

เหมือนเพลง lofi ถูกพอสเอาไว้

เพราะมัวแต่วางสายตาไว้กับอีกฝ่าย ไม่รู้ทำไมอยู่ ๆ น้องแมวเกิดคันเท้าขึ้นมา ถีบมือของเขาออก ทิ้งรอยเล็บถาก ๆ ไว้แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ได้ใส่ใจอะไร

ดีดเหมือนกระต่ายเลย—ไม่ใช่สิ
"คือว่า..."

รู้สึกผิดหน่อย ๆ ที่ทำเสียบรรยากาศ มองเจ้าเหมียวสลับกับคนตรงหน้า

"ดูเหมือนจะทำให้เขาตกใจซะแล้ว ขอโทษด้วยนะครับ"

ยิ้มแห้ง ๆ พลางเกาท้ายทอย

#RKMclubs
ในส่วนของชมรม ทางทีมงานจะประกาศรายชื่อชมรมทั้งหมดและเปิดรับสมัครให้สำหรับผู้อื่น ๆ ที่ยังไม่ได้เลือกชมรมภายในเย็นนี้นะคะ

การสมัครเข้าชมรม จะสมัครต่อได้จนถึงวันที่ 31 ตุลาคมค่ะ ขอบคุณค่ะ

#KengakuRKM

HOKKAIDO TRIP THREAD (ปี 3)

เว็บไซต์ทริป
จองที่นั่งรถบัส
ห้องพักและรูมเมท

กิจกรรมของปี 3 จะใส่ในเธรดนี้ค่ะ

ถึงจะยุกยิกอยู่กับตู้แต่เมื่อได้ยินเสียงอุทานก็รีบไปหาเพื่อนทันที

“เป็นยังไงบ้าง!”

ก่อนจะชะโงกหัวเข้ามาเห็นสีน้ำตาล มองสลับในมือเพื่อนกับหน้าตู้จนมั่นใจ

“ในที่สุด~!! พวกเราทำได้!!!“

ยกมือขึ้นขอไฮไฟว์ เห็นอีกคนดีใจขนาดนั้นแล้วอดยิ้มตามไม่ได้ สนุกจนตัวเขาเองยังไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ

บางอย่างไม่เป็นเหมือนที่คิด เขาถอนหายใจทำหน้ามุ่ยไม่สบอารมณ์ชัดเจน

“เห้อ~ ไม่เคยเห็นนายใส่ผ้ากันเปื้อนต่างหาก~” แถมวางตัวเรียบร้อยกว่าในชั่วโมงคหกรรมอีก

ไหน ๆ ก็ไม่รู้จะเลือกชิ้นไหนดี ตั้งใจฟังคำแนะนำพลางพยักหน้าหงึกหงัก มองขนมบนชั้นวางสลับกับผู้พูด ก่อนที่อยู่ ๆ จะเพ่งมองอีกคนโดยไม่พูดอะไร

”……“

“เหมือนสีตาของชิโมมุชิกิคุงจริง ๆ ด้วยล่ะ”

เป็นเจ้าตัวเล็กนิสัยดีอย่างที่คิดจริง ๆ ไม่เดินหนีหรือมีท่าทีรำคาญตอนโดนลูบ ระหว่างนั้นเขาคอยช้อนมองเด็กผู้ชายอีกคนเป็นระยะ แต่กลับไม่พูดอะไร ดูเหมือนต่างฝ่ายต่างสบายใจกับเสียงลมในตอนนี้

เขาก็เช่นกัน

น่าประทับใจจนอยากออกปากเปิดบทสนทนาอะไรสักอย่าง แต่อดเสียดายบรรยากาศตอนนี้ไม่ได้ ขออยู่เงียบ ๆ แบบนี้ต่ออีกสักพักแล้วกัน

อ่าวเห้ยเอาจริงดิ

ชิบุอิคุงไม่ได้กล่าวแค่คำพูดเขียนอยู่บนสีหน้า กะพริบตาปริบ ๆ เลิ่กลั่กนิดหน่อยก่อนจะฮึดขึ้นมา เอาไงเอากัน!

“งั้นก็~”

ซ้อมกับตู้กดน้ำของโรงเรียนทุกวัน เขย่าสองสามทีจนมีเสียงอะไรบางอย่างกำลังลำเลียงลงมา

“ออกมาแล้วใช่ไหม ๆ ฮูเร่~ อย่างน้อยโชคยังเข้าข้างพวกเราอยู่น้า~ ฝากนิจิโยะคุงเปิดกาชาปองทีสิ“

ส่วนทางนี้ขอเวลาจัดเครื่องเข้าที่ให้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมากที่สุด

(ผมมาเอาคืน (แต่ไว้เอาคืนอีกอานนี้ยังม่ายพอใจ))

[16:00 | บ้านทสึกิคาเงะ]

ดูเหมือนจะมีคนไม่อยากให้พี่ชายไปทัศนศึกษาล่ะ

ล- ลำบากใจจังเลยน๊า

(ขุดเจอรูปเก่า น่ารักจนขอรียูส > <,,)

เผลอทำให้เธอตกใจรึเปล่านะ…

ลูบท้ายทอยพร้อมหัวเราะเบา ๆ ปรับบรรยากาศ ก่อนความประหลาดใจจะต่อแถวเข้ามา รีบหยิบมือถือพิมพ์ข้อความและยื่นให้อ่าน

‘ผมหาของไม่เจอเหมือนกัน ไปถามพนักงานด้วยกันไหมครับ (*´︶`*) ノ ★‘

พร้อมอิโมติคอนแบบน่ารักผิดธรรมชาติเจ้าตัวสุด ๆ ถ้าเงยหน้าขึ้นจากหน้าจอจะพบเขายิ้มบาง ๆ รออยู่ล่ะ

เห็นอีกฝ่ายไม่ว่าอะไร แถมเจ้าเหมียวดูขี้อ้อนจนเจ็บหัวใจ ให้บรรยากาศที่รู้สึกปลอดภัยและอยากเข้าใกล้อีกนิด

จะไม่ทำให้รู้สึกอึดอัดใช่ไหมนะ

ค่อย ๆ ขยับเข้าไปนิ่ง ๆ ไม่ให้รบกวนทั้งสอง เขายืนมองอยู่พักหนึ่งก่อนย่อตัวลงไปร่วมวงลูบขนน้องแมวอย่างเบามือ

ระหว่างพึมพำอยู่คนเดียวเสียงพนักงานร้านเข้าสะกิดให้รู้ตัว

ทำไมคุ้นหูขนาดนี้กันนะ

…

ต้นเสียงดันเป็นคนที่ไม่อยากยุ่งด้วยที่สุดในช่วงนี้ แถมอยู่ในเครื่องแบบนั่นอีก ยืนหน้านิ่งมองอีกฝ่ายหัวจรดเท้า ไม่รู้จะอ้าปากพูดอะไรก่อนดี

“…เอ่อ อยากให้ทักไหม”
“พูดตามตรงตอนนี้อยากหัวเราะสุด ๆ เลยล่ะ“

[20:08] ย่านการค้าคิตะ

เพิ่งเสร็จจากภารกิจซื้อของใช้สำหรับทริปวันพรุ่งนี้ นึกได้ว่าลืมหิ้วขนมกลับไปฝากที่บ้าน รีบเลี้ยวเข้าร้านเบเกอรีใกล้ ๆ

โชคดีมาทันก่อนเก็บร้าน

เอ่อ

”โม-ชิ-โม-ชิ… คา-เมะ โยะ…“

ฮัมเบา ๆ พลางไล่ที่คีบตามขนมปังแต่ละอย่าง ไม่ได้ร้องเพลงเพราะอารมณ์ดี เพิ่งเคยมาครั้งแรก ไม่รู้จะเลือกชิ้นไหนต่างหากล่ะ

โรลเปิด | ช่วงเช้าวันหยุด | ทะเลสาบ

ใส่ชุดกีฬาของโทโมยาสึวิ่งออกกำลังกาย ปกติก็ไม่ได้มาที่นี่ ลืมไปว่าช่วงนี้อากาศเริ่มอุ่นแล้ว

แล้วก็เจอห่านเจ้าที่ผล่มาแบบไม่ทันตั้งตัว ห่านจ้องมองพร้อมโจมตี ส่วนเขาแม้จะยืนย่นหน้าใส่มันได้อยู่ แต่ทั้งมือและขาก็สั่นจนไม่กล้าทำอะไรต่อ แค่ยกแขนชี้หน้ามันก็เต็มกลืน

"ออกไป..."
"อย่าเข้ามานะเห้ย!!"

ไม่ถูกกับนกตัวใหญ่ๆ เรียกว่ากลัวก็ได้ แต่ถ้าจำเป็นก็คงต้องทำ...

📸 #RKM_commu

"เพราะรูปถ่ายเป็นหลักฐานของความทรงจำ"
"ดังนั้นให้ผมเป็นผู้จดบันทึกมันนะ"

橘 秀和 • Tachibana Hidekazu
水縹高校 • Mihanada High School | ปี 2

< info in bio >

(มาแปะหมุดใหม่พร้อม cv ค่ะ! โรล โค เวิ่น anything - dm 24/7 ได้เลยค่ะ ✨)

มาเลือกแปรงสีฟันด้ามใหม่แบบมีเคสครอบหัวแปรง น่าจะง่ายต่อการออกนอกสถานที่มากกว่า

หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ ไม่ได้อยู่แถวนี้มั้ง

ส่วนหางตาเห็นใครบางคนก้ม ๆ เงย ๆ มาพักหนึ่งแล้ว ว่าจะปล่อยผ่านไป

“…ขอโทษนะครับ กำลังมองหาอะไรอยู่รึเปล่า?”

ดันทักออกไปจนได้

#KengakuRKM
ประกาศรายชื่อกลุ่มทัศนศึกษา

Story
- ตัวละครจะรู้กลุ่มในวันที่ 20 เม.ย. ตอนถึงสถานที่ทัศนศึกษาที่แรก
- การจับกลุ่มเป็นแบบสุ่มที่ทางอาจารย์จัดให้
- มีภารกิจลับจากมิกิคุงทักมาทางเว็บบอร์ด (ทำหรือไม่ทำก็ได้)
- นักเรียนที่ไม่ได้ลงชื่อจะถือว่าทัศนศึกษาคนเดียว

ทางทีมงานลงก่อนในวันที่ 19 ต.ค. เพื่อให้มีเวลาตามหาเพื่อนและคุยกันก่อนค่ะว่าจะเล่นกันประมาณไหนค่ะ

รายชื่อทัศนศึกษา

คนทางนี้ยืนหน้าเหวออยู่กับตู้ พอจะรู้อยู่หรอกว่าช่วงนี้ดวงไม่ค่อยดีแต่แบบนี้มันค่อนข้างจะ… “เอ่อ…”

ปิ๊งไอเดียอีกรอบ

“จริงสิ~ ถ้าเขย่าตู้จะมีอะไรออกมาเหมือนตู้กดน้ำมะ ที่โรงเรียนน่ะเป็นแบบนี้ประจำเลย~“

มองหน้าอีกคนรอดูรีแอคว่าพร้อมทำเรื่องพิเรนทร์ไปด้วยกันไหม

ผมเกรงใจนายเหมือนกันไงล่ะ
"ไม่เป็นไรน่านิจิโยะคุง นาน ๆ ทีจะลองอะไรแบบนี้ด้วย น่าตื่นเต้นชะมัด~"

น้ำเสียงสดใสใจกว้างผิดกับเสียงในหัว หมุนแกนจนเริ่มมีเสียงกาชาปองขยับเบียดกันออกมา

"เอาล่ะน้า~"
...

ไม่ออกมา
อาเระ

(ขออนุญาตนะคะ555555555 ฮืออนิจิโยะคู๊งง5555555555)

"โอส~!" ยิ้มกว้างตอบรับคำทัก

แล้วออร่าเหี่ยวเฉาชัดเจนนี่มันอะไรกันล่ะเห้ย ถ้าปฏิเสธไปคงไม่ดี เขาครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งก่อนจะปิ๊งไอเดีย

"จริงสิ! ถ้างั้น!" หยิบเหรียญขึ้นมาดีดทำทรงและหยอดเข้าไปในตู้
"มาแลกกัน ขอให้ไม่ใช่บรอกโคลีเถอะน้า~"

พนมมือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยลูกด้วย

(สนใจมาใช้ชีวิตกับสัตว์ทะเลไหมคะ!🐟

ชมรมวิจัยสัตว์ทะเล กำลังเปิดรับสมาชิกใหม่ค่ะ
doc. shorturl.at/xC1dp

ตอนนี้ชมรมเรามี
✅สมาชิก 2 คน (ประธาน+รองประธาน)
✅อาจารย์ที่ปรึกษา
✅doc ชมรม(ค่อนข้างสมบูรณ์แล้วค่ะ) + โลโก้
✅เหล่าสมาชิกปลาน่ารักๆ มากมาย (4ตัว)

หากสนใจสามารถเพิ่มชื่อใน doc หรือทัก DM ได้เลยนะคะ มาเป็นเพื่อนกับสัตว์น้ำกันเถอะ!🐟)

กำลังจะเดินผ่านไป สะดุดสายตาเข้ากับแมวสามสี หยุดยืนมอง

มีแมวเข้าไปอ้อนด้วย
น่าอิจฉาจังน้า

ไม่รู้ตัวว่าเผลอจ้องทางนั้นอยู่พักใหญ่

#RKM_commu

黒澤 空 | Kurosawa Hiro | คุโรซาว่า ฮิโระ
1-A Tomoyasu

“ฉันคุยกับแมวได้น่ะ… เชื่อมั้ย“

“ไม่มีความจำเป็นต้องยิ้ม หึ”

Doc : in Bio

(ฝากหนุ่มมิ้นช็อคไว้ในอ้อมอกทุกคนค่ะ พร้อมทำให้ลูกทุกคนปวดหัว 😍🤩)

เดินผ่านมาครั้งแรก เห็นเพื่อนร่วมชั้นอยู่หน้าตู้กาชาปอง กะจะเข้าไปทักแต่ดันต้องไปทำธุระซะก่อน

เดินผ่านมาครั้งที่สอง ยังอยู่ที่เดิม

เดินผ่านมาครั้งที่สาม เอ่อ — “นิจิโยะคุงมีสวนบรอกโคลีเป็นของตัวเองด้วยสิน้า~“

โน้มตัวลงมองหมาจิ๋วในมือ ไม่รู้คำปลอบใจของเขาจะช่วยให้ดีขึ้นหรือแย่ลง

เป็นคนที่น่าหมั่นเขี้ยวจริง ๆ ว่าแล้วก็ขอยีให้หัวยุ่งสักที

"อือหึ~ งั้นผูกเชือกรองเท้า เก็บมือถือให้ดี ๆ แล้วเตรียมตัววิ่งล่ะ"

ลูบหัวชื้น ๆ นั่น จัดการกับเบลเซอร์ของตัวเอง สะบัดไล่น้ำฝนออกถึงจะไม่ช่วยอะไรมาก ก่อนจะนำมาคลุมหัวเตรียมสตาร์ทเครื่อง