بعد از یه ماه شروع کردم💃

شروع نکردم باز.🥲

امروز روزیه که باید باشگاه رو دیگه شروع کنم.

از آبان ۹۸ حس می‌کنم قرار نیست دیگه اتفاقای مثبت و خبرای خوب بشنویم، هر سالم همینه.

شاید باورتون نشه ولی خیلی خوشحالم که پاییز شده.

نمی‌دونم بهتره آدم تو یه شهر با زیر ساخت ضعیف و درآمد پایین اما با مردم و غذای خفن زندگی کنه یا یه جا با زیرساخت و درآمد بالا و مردم کیری و غذای ازون کیری تر؟

غذاهای خوشمزه می‌خواستم بنویسم.خیلی خوبه غذاها اینجا.

نمی‌دونم چجوری می‌خوام ازین شهر به این زنده و شاد بودن با این غذاهای مختلف برگردم سوئد.‌ واقعن سخته.

بعد از یه سال می‌خوام برم سفر، تبخال دارم می‌زنم، ممکنه هر آن پریود شم و تا دم پرواز مشغول یه کاری‌ام.

یکی از یه شرکتی جمعه زنگ زد واسه مصاحبه، اصلن یادم نمی‌اومد کی اپلای کرده بودم. گفتم دوشنبه زنگ بزن. حالا همون اسمشم که جمعه گفته بود یادم نمیاد. نمی‌دونم قراره چه گهی بخورم.

آره بابا. کلن اینا اسپانیا پلاسن. :)))

البته فکر می‌کنم ایونتای اینجام خیلی جذاب نیستن گویا.

به شدت احساس بیهودگی می‌کنی.

یکی از دلایلی که تابستونای اینجا رو با همه قشنگیش دوست ندارم اینه که اکثر آدمای اطرافم به مدت طولانی می‌رن سفر، شرکتا یا تعطیلن یا اگه باز باشن کار خاصی نمی‌کنن و اکثر ایونتا و برنامه‌هام تو خیابونه که باید درینک بگیری و وایسی نگاشون کنم، ایونت سومی دیگه می‌گی خب که چی. خلاصه اگه تابستون سفر نری

البته همه بدشون میاد.

باید جمعه به اداره کار اینجا زنگ بزنم و راضی شون کنم که فلان پروگرم برای من لازمه که توش شرکت کنم. و چقدر من ازین کار بدم میاد.

یه پوزیشن جدید باز شده تو شرکت، واسه اش اپلای کردم ولی مطمئنم نمی‌گیرن چون مدیرش بد کسکش و ریسیسته.

واسه من جز تاپ تنم نیست ولی دوسش دارم. حالا یه بار دیگه تلاش می‌کنم درست کنم اگه خوب شد می‌گم بهت.

بد شد. اشتباه کردم با رسپی ایرانی رفتم. زمان و اندازه‌ها رو دقیق نمی‌گن.

یکی رو فالو کردم اینجا. هومو ریفرش کردم، ملی ریشیر شعر و سخن بزرگان زد بالا. سریع آنفالوش کردم:)))

طبیعت بد‌ نیست. هر از گاهی هم حال می‌ده ولی اونجایی رو نمی‌فهمم‌ که به شهر -بزرگترین و خفن‌ترین اختراع بشر-ترجیحش می‌دن. Boring af

دارم موچی درست می‌کنم واسه اولین بار. نتیجه‌شو یادتون باشه بگم که چی شد.

هر جا می‌ری یه کیر کوچولو نثارت می‌کنن.

پریروز تو چهار نقطه‌ی سوئد بمب گذاری شده. واقعن نسل ما قرار نیست روی آرامشو ببینه.

این بچه‌ها یه جوری این پایین نعره می‌زنن که می‌خوام با شیلنگ بیفتم دنبالشون. خفه شین دیگه.

یعنی چند سال باید بگذره که بتونم نفوذی داشته باشم که برینم به بعضی ازین سوئدی کیریا؟

دوتاشون که مردم گریزن رسمن. نمی‌دونم چرا اصلن وارد این تخصص شدن.

یعنی هر چی فکر می‌کنم تو این شرکت قرار بود با بقیه اون آدمای دیگه تو اچ آر کار می‌کردم، استرس و غم عالم می‌شینه به دلم. از بس که نچسب و کیری‌ان.

کاشکی می‌شد از مدیرم چند تا دیگه کپی کرد و تو شرکتای مختلف استخدامشون کرد.

آره راست می‌گی. انگلیسی ام دیگه تو کونمون رفته عادت کردیم بهش به غیر از لاتینی بودنش که بهترش کرده.