Iris🌈

พยักหน้า ไม่ได้พูดตอบอะไรเพิ่มเติม
มองคุณเดินออกจากร้านแล้วก็เริ่มถักไหมพรมต่ออย่างตั้งใจ
(จบรูทเลยนะคะ!)

ทำท่าเหมือนจะถามอะไรต่อ แต่เมื่อเห็นคุณหยิบมือถือขึ้นมา จึงไม่ได้พูดอะไร

รอให้เงยหน้าขึ้นมา จากนั้นก็พยักหน้าตอบ

“อ่อ..โอเคค่ะ ต้องไปแล้วสินะคะ“
“..ไว้เจอกันอีกทีในงานคริสต์มาสนะคะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำด้วย”
ยกมือโบกไปมาให้เบาๆ

พยักหน้า

“ถนัดวิชาฟิสิกส์ด้วยหรอคะ..” พูดแล้วก็นิ่ง

“..ถ้าเป็นไปได้ อยากได้คำแนะนำวิชานี้มากๆเลยค่ะ”
”ไว้รบกวนโฮชิซากิซังด้วยได้มั้ยคะ“

ส่ายหน้า บอกเป็นเชิงว่าไม่เป็นไร
“ถ้าเป็นอย่างที่โอคุระซังว่าก็คงดีค่ะ” ก้มมองไหมพรมในมือ

”..แล้วโอคุระซัง..“
”ว่าระหว่างผ้าพันคอ กับตุ๊กตา..แบบไหนดีกว่ากันหรอคะ“

🎆 #RKM_HNY2025

เทศกาลปีใหม่ของมิฮานาดะ เป็นเทศกาลที่จัดขึ้นสำหรับครอบครัวหรือมิตรภาพเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากทุกคนจะได้มาทำบุญกัน และในช่วงกลางคืนของวันที่ 31 ธันวาคม จะมีการจัดดอกไม้ไฟที่ศาลเจ้าคาเซะคาวะทุกปี

วันที่จัดงานทำบุญ: 29 ธันวาคม - 10 มกราคม 2025
เวลาทำบุญ: สามารถทำได้ตลอดเวลา
อุณหภูมิในช่วงปีใหม่: 2°C ~ -4°C

bit.ly/3PgGlea

“อ๋อ ได้คนรู้จักหรอคะ”

”..ชั้นได้คนที่อยู่อีกห้องนึง“
”ชื่อริวงาซากิน่ะค่ะ ไม่เคยคุยกันเลย“ เธอเกาหัว

“โอคุระซังรู้จักมั้ยคะ?”

“..ถ้าไม่รังเกียจ จะเอาไปอ่านก่อนก็ได้นะคะ ชั้นอ่านทวนไปแล้วน่ะค่ะ“

แอบยิ้มให้เล็กน้อย

”แล้วโฮชิซากิซังถนัดวิชาอะไรหรอคะ?“

#XmasGift_Y2RKM w/ @rkmryuga.bsky.social

ถึงเวลามอบของขวัญ เธอก็เดินเข้าไปหาเด็กหนุ่มผมสีเงินที่มองเห็นมาตั้งแต่ไกล

“..ริวงาซากิซัง ใช่มั้ยคะ?”
เอ่ยถามก่อนจะยื่นถุงกระดาษที่มีโบว์ติดอยู่ให้

“..ของขวัญค่ะ” พูดออกมาเสียงเบา คงจะประหม่าอยู่ไม่น้อย
(แอบมาหย่อนโมเม้นให้ของขวัญล่ะ หวังว่าเค้าจะชอบนะ🥺)

“..ไม่เป็นไรค่ะ” กระแอมและพยักหน้าเบาๆ
มองท่าทางเลิ่กลั่กนั่น

”แล้ว โอคุระซังเตรียมของขวัญไว้รึยังคะ?“

“..ได้เลยค่ะ” พยักหน้าแล้วก็เขยิบตัวเข้าไปใกล้เล็กน้อย

“ปกติชั้นจะจำเฉพาะส่วนสำคัญค่ะ เหตุการณ์ที่โดดเด่น ใครเป็นคนทำ อะไรประมาณนั้น แล้วก็..เอ่อ..”
หยิบสมุดโน้ตเล่มเล็กๆขึ้นมาเล่มหนึ่ง มีโพสต์อิทแปะอยู่หลายสี

“อันนี้ชั้นทำบันทึกสรุปไว้จากหนังสือค่ะ..”
“..ลองอ่านดูก็ได้นะคะ เผื่อว่าจะเข้าใจขึ้น” ค่อยๆขยับสมุดมาให้ตรงหน้าอีกฝ่าย

“คะ?” หันขวับ
“..ชั้นทำให้บัดดี้น่ะค่ะ..กิจกรรมวันคริสต์มาสของห้องไงคะ โอคุระซัง” รีบอธิบาย หน้าเริ่มแดงนิดๆ

“….ชั้นยังไม่มีแฟนหรอกค่ะ“ คิ้วขมวด รู้สึกอายขึ้นมานิดๆพอพูดถึงเรื่องนี้

“ได้หรอคะ✨” ดูดีใจขึ้นมาเลย

”..เอ่อชั้น ชอบวิชาประวัติศาสตร์กับชีวะน่ะค่ะ“
”งั้นเรา มาติวกันระหว่างนี้กันมั้ยคะ“
วางไหมพรมลงบนตัก

“อ่อ..จะมานั่งรอเวลาด้วยกันก็ได้นะคะ ชั้นมาคนเดียวพอดี..“ ถึงจะเห็นว่านั่งลงแล้วก็เอ่ยปากชวนอยู่ดี

”ส่วนอันนี้“ เธอยกไหมพรมขึ้น
”จะถักเป็นของขวัญค่ะ..แต่ไม่รู้จะทำทันมั้ย” คิ้วขมวดมุ่น

“อ่อ..ค่ะ” พอหายตกใจก็ค่อยๆพยักหน้ารับ ดูจะไม่ได้โกรธอะไร

“สวัสดีตอนบ่ายค่ะ โอคุระซัง”
แล้วก็ชูไหมพรมที่พันเป็นก้อนให้ดู

”..พอดีกำลังจะถักผ้าพันคอน่ะค่ะ“ แม้สภาพจะดูไม่ค่อยเหมือนผ้าพันคอเท่าไหร่

”โอคุระซังออกมาทำธุระหรอคะ?“

”!!“
แน่นอนเพราะมัวแต่จดจ่อกับไหมพรมในมือ เลยเผลอสะดุ้งแรงจนแม้แต่ใบหน้านิ่งๆยังทำตาโตขึ้นมามากกว่าปกติ

เงยหน้ามอง “…อ โอคุระซัง..?“

แล้วก็มองค้างอยู่อย่างนั้น เหมือนจะตกใจน่าดู

#RKM_SNS
(โทมาโท่จัง🍅 กับสติ๊กเกอร์ดุ๊กดิ๊ก!)

“อ่า ก็จริงค่ะ ชั้นก็เอามา..”
เธอชี้ไปที่กองหนังสือที่อยู่บนโต๊ะจำนวนหนึ่ง

”ตอนแรกว่าจะเริ่มอ่านหลังจากถักอันนี้เสร็จ..แต่คงต้องหยุดก่อนล่ะค่ะ“ ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้

”..เราอ่านด้วยกันมั้ยคะ เผื่อมีจุดไหนจะได้ช่วยกันเสริม..หรือว่าถ้าชอบอ่านคนเดียวก็ไม่เป็นไรนะคะ..ชั้นจะได้ไม่รบกวน“

💬 RKM template !

#RKM_SNS

รวบรวมไoน์ของตัวละครที่มีโอกาสขึ้นสุ่มในหน้าแนะนำเพื่อนของแต่ละคน ไม่จำเป็นที่จะต้องรู้จักหรือเคยคุยกัน ก็สามารถแอดไปได้ !

* ทุกคนไม่จำเป็นที่จะต้องมาใส่
* สามารถแต่งได้ตามความต้องการ ขอแค่ข้อมูลที่สำคัญครบ (ชื่อตัวละคร ชื่อไoน์ ID และรายละเอียดก็เพียงพอ ส่วนอื่น ๆ เป็นเพียงส่วนเสริม)
* วิธีการแอดไoน์ขึ้นอยู่กับทางผู้เล่นว่าจะเล่นยังไง

(+)

🎄 Special Event #โปรโมทร้านค้าRKM

~ ฤดูกาลรับสมัครพนักงานพาร์ทไทม์

เด็กนักเรียนที่ต้องการสมัครงานสามารถดูรายละเอียดการรับสมัครและกฎตามแต่ละร้านค้าได้เลย

* แต่ละร้านรับมากที่สุด 15 คน
* นักเรียนที่สมัครงาน ต้องทวิตหน้าไทม์ไลน์เกี่ยวกับงาน 1 ครั้ง/เดือน

รับสมัครพร้อมกันในวันที่ 6 - 12 มกราคม 2025
ในระหว่างนี้จะให้ร้านค้าจัดแต่งร้านก่อนรับสมัครอย่างเป็นทางการค่า !

นั่งฟังอย่างตั้งใจและพยักหน้ารับเมื่อฟังจนจบ แม้คิ้วจะยังขมวดอยู่เล็กน้อยก็ตาม
"..อืม ไม่แน่ใจว่าจะได้ผลมั้ย แต่ไว้จะลองคุยกับคุณแม่ดูอีกทีค่ะ"
"ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ โฮชิซากิซัง"

"..จะว่าไปแล้ว นี่มาหาที่อ่านหนังสือสอบเหมือนกันรึเปล่าคะ?" ถามถึงเหตุผลที่คุณมาที่ร้านกาแฟนี้

มองไปสบตาพอดีก็ดูจะตกใจนิดๆ

"..เข้าใจว่าจะเป็นคนอื่นซะอีกค่ะ ที่แท้ก็เป็นอากิฮิโตะซังนี่เอง" พอจะเข้าใจเหตุผลที่วันนั้นดูท่าทางแปลกๆตอนมาถามเรื่องของขวัญแล้ว

เธอรับไปถืออย่างเบามือ

"..ยังไงก็ชอบแน่นอนค่ะ ขอบคุณสำหรับของขวัญนะคะ อากิฮิโตะซัง แล้วก็ ดอกไม้สีสวยมากๆเลย"
"กลับไปจะตั้งใจอ่านเลยค่ะ"
ยกมุมปากมากขึ้นกว่าปกติ
ดูเหมือนจะถูกใจเอามากๆเลยล่ะ

#XmasGift_Y2RKM w/ @rkm-iris.bsky.social

/เดินเอาของขวัญมาให้เธอแล้วหัวเราะแหะ ๆ /

หวังว่ามินาเสะซังจะชอบนะครับ ^ ^//

/ดูจะเขิน ๆ นิดหน่อยก็เล่นถามตรง ๆ แบบนั้นล่ะนะ(...)/

"..เอ่อ ขอบคุณนะคะ" พออีกฝ่ายพูดแบบนั้นก็ดูผ่อนคลายขึ้นมาเล็กน้อยและพูดต่อ

"เอาจริงๆก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอกค่ะ แต่ว่าช่วงหลังๆมาชั้นเจอแมวตัวนี้บ่อยมาก จนเริ่มอยากเลี้ยงจริงจัง แต่ยังไม่มีโอกาสคุยกับคุณแม่เรื่องจะขอเลี้ยงเลยค่ะ.."

"เพราะกลัวว่าอยู่ดีๆ ถ้าน้องหายไป แล้วไม่ได้เจอกันอีกก็คงรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้ดูแลแน่ๆ.."
"ก็เลยมัวแต่คิดเรื่องนี้ทุกวันเลยล่ะค่ะ..ทั้งๆที่ควรเตรียมสอบแล้วแท้ๆ"

เอ้ะ..

งานคริสต์มาส..
ยืนเหม่ออยู่แปปนึงก่อนจะนึกออก
"!!"

"..อะ เอ่อ.. เข้าใจแล้วค่ะ งั้น.."
"..ฝากบอกเพื่อนอากิฮิโตะซังว่าชั้นจะยังไม่ไปซื้อก็แล้วกันนะคะ"
ก็ยังเชื่อว่ามีคนฝากมาถามอยู่

"..ที่อยากที่สุดตอนนี้คือเรื่อง 'บ้านวิกลคนประหลาด' ค่ะ..กะว่าจะไปซื้อหลังสอบเสร็จอยู่"

ถ้าไม่ถูกอีกฝ่ายรั้งไว้ก่อน เธอคงไปที่ร้านหนังสือแล้ว

“อ่อค่ะ..” ดูงงๆแต่ก็ไม่ได้ซักไซ้อะไรต่อ

“หนังสือ..ชั้นชอบอ่านพวกนิยายค่ะ..แนวโรแมนติก ไม่ก็แนวสืบสวนประมาณนี้ค่ะ”

“อ๋อ..ค่ะ..เอ่อ..” ลากเสียงออกมาเบาๆ

เพราะจู่ๆถูกถามมาแบบนี้ ก็เลยเงียบไปพักหนึ่ง

“…สิ่งของหรอคะ“ พยายามคิด
“เอ่อ..หนังสือ..ไม่ก็ของเกี่ยวกับดอกไม้น่ะค่ะ“ ตอบเท่าที่ตัวเองจะนึกออกตอนนี้

”อากิฮิโตะซัง..ถามทำไมหรอคะ?“

“..ชั้นก็ไม่ได้เลี้ยงเหมือนกันค่ะ”

“ไม่ค่อยมีคนอยู่บ้าน เลยกลัวจะไม่มีคนดูแล เหมือนโฮชิซากิซังเลยค่ะ..คุณแม่ไม่ค่อยชอบเลี้ยงสัตว์ด้วย“

”แต่ว่า..ชั้นชอบไปเล่นกับแมวจรตามสวนสาธารณะน่ะค่ะ มันเชื่องมากเลย“ แล้วก็เปิดมือถือกดรูปแมวสีส้มตัวหนึ่งให้ดู

”..ตัวนี้ค่ะ มันมาอ้อนตลอดเลย ชั้นชอบไปเล่นกับน้องบ่อยๆ..“ พูดไปมุมปากก็ยกขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ชะงักไป

”เอ่อ..ขอโทษค่ะ ชั้นเผลอพูดรัวๆเลย“

แม้ทั้ง2ชื่อจะขนาดตัวต่างกันแต่ลักษณะนิสัยที่คล้ายกันจึงพอเข้าใจได้
“อ๋อ…”

เงยหน้ามองอีกฝ่าย
”ดูเข้ากับคุณโฮชิซากิเหมือนกันเลยค่ะ..น่ารักสดใสดี“ พูดออกมาตามที่คิด

”มีเลี้ยงอยู่บ้างมั้ยคะ?”

“..ไม่เป็นไรค่ะ” พูดด้วยสีหน้าเรียบๆ แม้จะแอบชะงักกับคำถามไปเล็กน้อย

“ชั้นนามสกุลมินาเสะ มินาเสะ ไอริสค่ะ..“ แล้วก็กล่าวทวนชื่อตัวเองไปให้อีกครั้ง

“ว่าแต่ เรื่องที่จะคุยด้วยคืออะไรหรอคะ?”