Hessel Hoekstra

Ik speel tegenwoordig best vaak het bordspel El Dorado (inclusief twee uitbreidingen) met mijn vriendin. Inmiddels zijn de routes die we aanleggen een beetje uit de hand gelopen. Tijd voor een grotere tafel, lijkt me.

Een foto van een keizertamarin die op een tak zit. Dit is een klein zwart, bruin, grijs aapje met een enorme witte snor.

Vandaag is ook de dag van de tamarin. Tamarins zijn apen uit Zuid-Amerika die tussen de 20 en 30 centimeter lang worden. Er zijn zo'n 15 soorten. Hier een foto van de keizertamarin, zo genoemd omdat zijn snor op die van de Duitse keizer Wilhelm II lijkt

Het gaat beter met de zwarte neushoorn: in zeventien gebieden in Zuid-Afrika is hij weer terug Het WNF heeft er in 22 jaar tijd voor gezorgd dat zwarte neushoorns in nieuwe leefgebieden gedijen. Het WNF zoekt nu naar nieuwe habitats in andere landen in Zuidelijk Afrika.

Om met een positievere noot te eindigen, de Afrikaanse soorten lijken langzaam in aantal te groeien. En hoewel het goed nieuws is, zal men alert moeten blijven om deze prachtige dieren te beschermen
www.trouw.nl/duurzaamheid...

De redenen waarom neushoorns bedreigd zijn, zijn duidelijk. Jacht vanwege de hoorns en vernietiging van hun leefgebied hebben neushoorns op het randje van uitsterven gebracht. En ondanks bescherming balanceren de Javaanse en Sumatraanse soorten daar nog steeds.

Foto van het skelet van een megacerops, een dier met het uiterlijk van een neushoorn, met een grote gevorkte hoorn

Een ander dier dat flink groot kon worden en eruit zag als een neushoorn was de Megacerops, die 4,5 meter lang kon worden en 4000 kilogram kon wegen. Ze leefden zo'n 35 miljoen jaar geleden in Noord-Amerika. Dit zijn echter geen neushoorns, maar waren nauwer verwant aan paarden.

Een zwartwittekening van hoe een Paraceratherium eruit had kunnen zien.

Ze leefden zo'n 30 miljoen jaar geleden in Centraal-Azië. Hoewel niet tot de familie van echte neushoorns behoorden, was hun familie wel het nauwst verwant aan die van de echte neushoorns.

Foto van een skelet van een Paraceratherium, een hoog viervoetig beest.

Maar de grootste uitgestorven neushoornachtige, en tevens grootste landzoogdier ooit, was de Paraceratherium. Ze hadden een schofthoogte van bijna 5 meter, konden 7,5 meter lang worden en wogen tussen de 15000 en 20000 kilogram. Meer dan twee keer zo zwaar als de grootste olifanten.

Foto van het skelet van een Elasmotherium

Nog groter was de Elasmotherium, ook wel Russische eenhoorn genoemd. Deze stierven zo'n 40000 jaar geleden uit. Hun maximale grootte wordt geschat op 4,5 meter lang, 2,5 meter hoog en een gewicht van maximaal 5000 kilogram. Helaas zijn er geen hoorns gevonden, dus hoe groot die was blijft giswerk.

Foto van een skelet van een wolharige neushoorn

Waar levende neushoornsoorten groot en zwaar zijn, waren sommige uitgestorven soorten nog groter en zwaarder. Wolharige neushoorns zijn qua grootte en gewicht vergelijkbaar met witte neushoorn. Hun nauwste nog levende verwant is de Sumatraanse neushoorn

De neushoorns die nu nog leven zijn grote en massieve beesten. Mannelijke witte neushoorns kunnen vier meter lang worden en meer dan 2000 kilogram wegen en voorste hoorns kunnen meer dan een meter lang worden. De Sumatraanse is de kleinste soort met een gewicht van 500 tot 800 kilogram.

Een foto van een sumatraanse neushoorn. Deze heeft twee stompe hoorns op zijn neus en is roodbruin van kleur.

De Sumatraanse neushoorn is de kleinste soort. Ze hebben als enige veel haar en zijn roodbruin in plaats van grijs. Ook deze soort is ernstig bedreigd, en hun aantallen worden geschat op minder dan honderd. Ook deze neushoorns doen het niet goed in gevangenschap

Een zwartwitfoto van een Javaanse neushoorn. Deze neushoorn heeft één stompe hoorn op zijn neus.

De andere neushoorn met één hoorn is de Javaanse neushoorn. Dit is de zeldzaamste van allemaal. Er leven nog enkele tientallen in het westelijkste puntje van Java. Deze soort is moeilijk om in gevangenschap te houden waardoor fokprogramma's slecht werken.

Een foto van een Indische neushoorn. Deze neushoorn is gedrongen gebouwd en heeft één hoorn op zijn neus.

De Indische neushoorn is één van de twee neushoornsoorten met één hoorn. Ze worden vanwege hun dikke huid ook wel pantserneushoorns genoemd. Ze leven in het noorden van India en er zijn er zo'n 2000 in het wild. Omdat hun aantallen snel toenemen zijn ze 'kwetsbaar' in plaats van 'bedreigd'.

Afrikaanse neushoorns hebben een speciale relatie met ossenpikkervogels. De vogels eten insecten op de huid van de neushoorn. Zo hebben neushoorns nooit jeuk en vogels nooit honger. Zo'n relatie heet symbiose, en als beide soorten voordeel hebben, heet het mutualisme.

De Nederlandse kolonisten in Zuid-Afrika noemden de witte neushoorn wijdlipneushoorn en de zwarte puntlipneushoorn. De Engelsen zouden wijdlip hebben verbasterd tot White, en de andere soort werd dan automatisch Black. Of dit verhaal ook echt waar is, is niet duidelijk.

Links een foto van een zwarte neushoorn met puntige lip, rechts een foto van een witte neushoorn met één brede lip

Het voornaamste verschil tussen zwarte en witte neushoorns is de vorm van hun lippen. Zwarte neushoorns hebben een puntige bovenlip om bladeren en takken mee uit bomen te plukken, terwijl witte neushoorns brede lippen hebben om gras mee uit de grond te trekken

Foto van een zwarte neushoorn. Deze neushoorn heeft twee hoorns en een puntige bovenlip.

De zwarte neushoorn is iets kleiner en leeft ook in zuidelijk en oostelijk Afrika. Deze is ernstig bedreigd en hun aantal wordt geschat op ongeveer 3000. Diverse ondersoorten zijn inmiddels al uitgestorven.

Een foto van een witte neushoorn. Deze neushoorn heeft twee hoorns en een brede bovenlip

De witte neushoorn is de meest algemene en grootste neushoornsoort. Ze leven in grote delen van zuidelijk Afrika en zijn als enige soort niet met uitsterven bedreigd (15000 in het wild). De noordelijke ondersoort is echter ernstig bedreigd en praktisch uitgestorven.

Er bestaan vijf soorten neushoorns. De zwarte en witte neushoorn leven allebei in Afrika. De Indische, Sumatraanse en Javaanse neushoorn leven in Azië.

De meest opvallende eigenschap is natuurlijk de hoorn. Deze is gemaakt van keratine, een eiwit waar ook nagels en haren van gemaakt zijn. Net als haren en nagels groeien deze hoorns gedurende het hele leven van een neushoorn.

Foto van de voet van een neushoorn, met drie hoeven

Neushoorns (Rhinocerotidae) zijn een familie binnen de orde van onevenhoevigen. Ook in deze orde zitten tapirs en paarden. Ze zijn zo genoemd omdat ze een oneven aantal tenen hebben omgeven door een hoef. In het geval van neushoorns zijn dat er drie.

Fotocollage met vier neushoorns

Vandaag is het wereldneushoorndag! Een dag waarbij we stilstaan bij deze zeldzame dikhuiden. Tijd voor een draadje om wat meer te weten te komen over deze grijze zoogdieren!

two vultures are standing next to each other on a log ALT: two vultures are standing next to each other on a log

Vandaag is het de internationale dag van de gier. De Rüppells gier is de hoogst vliegende vogelsoort ter wereld. Er zijn exemplaren waarvan bekend is dat ze op 11,3 kilometer hoogte vlogen.

Mocht je deze mysterieuze kat ook eens in Nederland willen zien, dan zijn ze te bewonderen in Ouwehands Dierenpark en Dierenpark Zie-Zoo

Helaas gaat het in het wild niet heel goed met de nevelpanters. Beide soorten hebben de status "kwetsbaar" en bij elkaar zijn er nog zo'n 10.000 van in het wild. Jacht en ontbossing zijn belangrijke oorzaken. Ondanks beschermingsprogramma's nemen hun aantallen nog steeds af.

Door deze aanpassingen kunnen ze zowel op de grond als in de bomen jagen. Door hun grote tanden kunnen ze makkelijk veel grotere prooien aan, zoals herten, zwijnen en jonge buffels. Al nemen ze ook genoegen met kleinere prooien, zoals vogels en apen.

Foto van een nevelpanter die ondersteboven hangend aan een tak klimt. Afbeelding afkomstig van https://www.reddit.com/r/NatureIsFuckingLit/comments/fgejum/the_beautiful_clouded_leopard_can_climb/#lightbox

We weten wel dat het uitstekende klimmers zijn, aangepast op het leven in de bomen. Met hun lange staart kunnen ze goed evenwicht bewaren, en hun enkels zijn extra flexibel waardoor ze ook met hun gezicht naar beneden kunnen klimmen. Ze kunnen zelfs ondersteboven hangend aan een tak klimmen.

Over het gedrag van wilde nevelpanters is weinig bekend. Het zijn erg schuwe dieren die vooral 's nachts actief zijn, zich goed kunnen camoufleren en veel in bomen leven. Ook hebben ze weinig interacties met mensen.

Afbeelding van de schedel van een nevelpanter met enorme hoektanden. Foto van https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/95/Neofelis_nebulosa_05_MWNH_495.jpg

Overeenkomsten tussen nevelpanters en andere grote katten zitten in onder meer het gebit. Van alle katten hebben nevelpanters relatief de grootste hoektanden. Deze tanden zijn net zo groot als die van een tijger, maar nevelpanters hebben een veel kleinere schedel.

Nevelpanters zijn klein van stuk, en hebben nog iets gemeen met de kleine katten: hun tongbeen (botje in de keel) is verhard. Andere grote katten hebben dit niet, en daardoor kunnen ze brullen. Nevelpanters kunnen net als kleine katten door dit verharde bot niet brullen.