Rui (1-F)

#KMI_Undoukai
#KMI_Aka
#kmi_shunsuke
⚠️แสงไฟกระพริบ

CV: 弱酸性
(มาลงเป็น CV พี่ชุนเก็บค่ะ ทำเป็นธีมงานกีฬาสีได้พอดีด้วยXD)

#KMI_Undoukai
#KMI_Ao

มุมสักมุมหนึ่งแถวอาคารเรียน ไม่ไกลจากสนามแข่งนัก มีพุ่มไม้บดบังเล็กน้อย หากไม่สังเกตุดี ๆ ก็คงไม่เห็นเด็กจิ๋วนั่งจุ้มปุ๊กสำรวจแผลอยู่แถวนี้

แอบหนีมาดูแผลคนเดียวจริง ๆ ด้วย

หงึ ถ้าให้คนอื่นทำแผลให้ต้องแสบเเน่ ๆ

—

( +ok ค่ะ นุเหงา อยากโรลคับ 😭 แวะมาคุย โอ๋ หิ้วไปทำแผลได้ค่ะ 🥺🤲🏻💖 )

(🥺ทำตัวเป็นพุ่มไม้แถวนั้น/)

#KMI_Undoukai
#KMI_Ao

(นอนซบเพื่อนเฉยๆ ไม่มีรัย)

@nori-kmi.bsky.social

#KMI_Undoukai
#KMI_Ao

[ธงสีน้ำเงิน จงโบกสะบัด]

#KMI_ShugakuRyokou
(อัพเดทอีเว้นทัศนศึกษาย้อนหลังค่ะ💦)

เรนโจ มาซาฮิโระผู้ใช้เวลา 1 เทอมเต็มกว่าจะรับรู้ว่าน้องเขาไม่ได้อยากได้เพื่อน(..) @mionkmi.bsky.social

นั่งบนม้านั่งมองข้าวกล่องหน้าจ๋อย ๆ ยังไงก็ต้องกินเข้าไปล่ะนะ
แต่พอข้าวเกือบหมดก็ดันเจอกับข้าวซะงั้น ( ◉⁠⌓⁠◉ )

#KMI_Undoukai
#KMI_Aka

นักกีฬาวอลเลย์บอลสีแดง 🥺🫶🏻

(พอดีได้เป็นโค้ชให้เด็กๆก็เลยอยากทำเซอไพรส์นิดหน่อย จะได้มีแรงไปตบลูก5555)

"ถ้าเป็นเจ้านี่ พอจะใช้แทนเลือกที่ขาดได้รึเปล่าครับ" เขายื่นมันให้กับหญิงสาวที่อยู่ด้านบน และคำถามของคุณทำให้เขาชะงักไปเล็กน้อย

เขาหันไปมองทางชายป่าที่อยู่ห่างไปเกือบสุดสายตา
"ผมเพิ่งเข้ามาเรียนเมื่อไม่นานมานี้ ก็เลยไม่รู้เรื่องของเมืองนี้เท่าไหร่"

"ที่นั่นมีอะไรเหรอครับรุ่นพี่" น้ำเสียงและแววตาสีดำสนิทไม่อาจปกปิดความสงสัยเอาไว้ไดแม้แต่น้อย

เขากระพริบตา พอถูกยกเครดิตให้ด้วยใบหน้าอารีและท่าทีสุขุมอย่างนั้น ทำเอาคนติดเล่นอย่างเขาเผลอลูบหลังคอตัวเองให้ความขัดเขินบรรเทาเบาบางลงบ้าง

"รุ่นพี่เรียกผมว่ารุยก็ได้ครับ"

เจ้าของชื่อกล่าวขึ้นหลังได้ยินนามสกุลเต็มของตัวเอง ก่อนจะเลื่อนมือไปวางบนข้อมือตัวเอง ปลดกำไลข้อมือสีแดงที่ทำจากเชือกถักที่ดูจะผ่านกาลเวลามาไม่เท่าไหร่

+

เมื่อได้ยินอีกฝ่ายเรียกตนเองด้วยชื่อจริงมุมปากก็โค้งขึ้นเล็ก ๆ

"รุ่นพี่ก็อยู่ชมรมศิลปะงั้นเหรอ" หน้าที่นี้คงตกเป็นของชมรมนี้เสียส่วนใหญ่ เขาคนนึงที่คิดแบบนั้นในตอนที่มองฝ่ามือมอมสี

"น่าสนุกจัง ถ้ายังไงขอผมไปช่วยด้วยคนนะครับ" มองรุ่นพี่ตาเป็นประกาย

หากเขาปฏิเสธอีกคงจะดูหักน้ำใจกันเกินไป ยิงเป็นคำชวนจากผู้อวุโสด้วยแล้ว

"รบกวนด้วยครับ"

พยายามเอ่ยด้วยน้ำเสียงปกติที่สุดในขณะที่เริ่มก้าวขาออกตามทั้งสองไป

#KMI_Undoukai
#KMI_Aka

มื้อเที่ยงกับข้าวกล่องของเทรุซัง เพิ่งจะเปิดฝากินได้คำเดียว ก็สัมผัสได้ถึงสายตาแฝงจุดประสงค์อันตรายหลายคู่จับจ้อง

เสียงเมี้ยวหม่าวดังระงมรอบตัว ถูกล้อมไว้โดยกองทัพแมวจรโดยสมบูรณ์

ไม่ตลกเลย รู้สึกเหมือนโดนรุมรังแก...โดยแมว

"นี่—"

เธอชูกล่องข้าวทันควันเมื่อปลาถูกฉกหายไปจากตะเกียบต่อหน้าต่อตา

แล้วศึกแย่งข้าวก็เริ่มขึ้นตอนนั้น

( มาแปะตรุษจีนคั้บ ส่วนอั่งเปาม่ายมี )

(โอเค ยูริคุง ในเมื่อเธอร้องขอเอง)

#KMI_KaikiGesshoku

(โทษทีนะเด็กๆ แต่ขอบคุณที่ปลุกอะไรสักอย่างในตัวพี่ขึ้นมา)

⚠ TW: งู ーรูปเต็มอยู่ในรีพลายข้างล่าง 👇 ⚠

(ชินเหนียนไคว่เล่อ สวัสดีปีใหม่จ้ะ 🫴🧧 ขอให้เป็นปีที่ดี หลังคาบ้านอยู่รอดปลอดภัยกันทุกคน

.. ส่วนใครที่ฉันยังเวียนชำระแค้นไม่ครบก็ขอให้ล้างตารอเอาไว้)

#KMI_Shigyoushiki
#KMI_Commu 📌

“ ครับ ครับ อาซากาวะ กำลังพูดครับ ”

“ ขอโทษนะ ถ้าเกิดหลังจากเทอม2—”

” ไม่เอาหน่า.. “

“ อาซากาวะ วาตารุ พูดครับ คิดว่าหลังจากนี้คงจะไม่ได้เจอกันอีก “

” ขอโทษที่ทำให้ผิดหวังหน่า ^^ “

-

浅河 航流 - Asakawa Wataru 🕸️
3年 , Kyudo Club
Doc : bit.ly/4iCF2E4

Talk co role flirt - Dm 24/7

"เรียกผมว่ารุยก็ได้ครับรุ่นพี่"
พูดด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ ขณะเดิมตามอีกฝ่ายไปหาที่ร่ม ๆ พักบ้าง

"ตอนแรกก็สนุก แต่พอยืนอยู่ที่เดียวนาน ๆ ก็ชักเบื่อนิดหน่อย อ้อ! ผมยืนโบกธงข้ามถนนน่ะครับ"

"แล้วรุ่นพี่ล่ะครับ ทำอะไรมางั้นเหรอ"

ได้ยินแบบนั้นก็โล่งใจที่บ้านของอีกฝ่ายไม่ได้เป็นสนามรบแบบนี้บ่อย ๆ แต่สภาพเขาตอนนี้คงจะจิบชาสบายใจไม่ไหวแล้วล่ะ

"ขอบคุณที่ชวนนะครับ แต่ผมต้องรีบกลับบ้าน"

"อยู่นอกเมืองต้องใช้เวลาเดินทาง แต่ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ผมเอาจักรยานมาคงพอหนีได้"

#KMI_Undoukai #Nori_story

เหนื่อยกับการแสดงเป็นคนอื่นแล้ว...

(01/??)

#KMI_ShugakuRyokou

(ลงใหม่เพราะวาดเพิ่ม-)
(ดันไปเจอคุณมิโกะพาเล่าเรื่องมา แถมเกี่ยวกับคำสาปแช่งซะด้วย)

(ตอนเดียวได้หลากหลายรสมากเลยค่ะ อ่านจบแล้วนั่งเหม่อต่อ 😭)

#KMI_Obon

( สกินเทศกาลโอบงล่ะค่ะ>< ในที่สุดก็มีภาพให้เข้ามาแอคทีฟซักที.... )

#KMI_KaikiGesshoku

รู้สึกวิงเวียนสุดๆไปเลย..คงเพราะฝันร้ายนั่นล่ะ รู้สึกเหมือนอุ่นๆที่จมูกด้วย

..เลือด? คงจะเป็นเลือดกำเดางั้นสินะ

ไม่มีสติจะประคองสีหน้าเลยแฮะ เหมือนจะเป็นลมเลย ความดันตกสินะ

อ่อนแอจริงๆเลยนะ ตัวผมในตอนนี้น่ะ

'สุขสันต์วันเกิด'

พูดบอกตัวเองโดยไม่มีความสุขสันต์ในน้ำเสียง เค้กที่ซื้อมาก็ไม่มีเทียนปักอยู่ จึงไม่จำเป็นต้องอธิษฐานขอพรอะไรอย่างที่ทำอยู่ทุกที

แค่หั่น หั่น หั่น แบ่งเป็นชิ้นเล็กๆแล้วก็เอาเข้าปากไป

รู้ตัวอีกที 'มัน' ที่เข้ามาอาศัยร่างผม ก็กินเค้กวันเกิดที่ตั้งใจซื้อมาไปจนหมด
ไม่เหลือไว้ให้เจ้าของตัวจริงได้ลิ้มรสเลยซักชิ้น

#KMI_KaikiGesshoku

สถานีคิซารากิ. . .

สิ่งที่เคยเปรียบเป็นโลกหลังความตาย.. ของชาวเมืองคูเมอิ .. ดูเหมือนว่าเขาจะหลุดเข้ามาแล้วสินะ

วาตารุเพียงแค่ต้องการที่จะนั่งรถไฟเพื่อที่จะไปทะเล ทบทวนเรื่องราวคืนที่ผ่านมา ตั้งแต่ที่สิ่งลี้ลับมาเยือนทำให้กลายเป็นเมืองเลือนลาง..

ภาพความทรงจำตลอดชีวิตที่เข้ามา ปรากฏขึ้นในเงาสะท้อนของหมู่ใบไม้สีอำพัน

…

(มายินดีให้กับรักที่สดใสค่ะ🥺✨✨✨)

รีบยกมือทั้งสองข้างโบกไปทาเล็กน้อยราวกับจะบอกว่าไม่เป็นไร

"ม—ไม่เป็นไรหรอกครับ รุ่นพี่ปลอยภัยก็ดีเเล้วล่ะ"

รุยพยายามยิ้มฝืดเฝื่อน ไม่ใช่เพราะเขาโกหกแต่เหมือนจะยังไม่ค่อยวางใจเกี่ยวกับสถานการณ์ตรงหน้า แต่เขาจะไปทำอะไรได้มากกว่าชายชราร่างยักษ์ตรงนั้นจริงไหม....

โน้มหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงเบา
"มันเคยเกิดเรื่องแบบนี้มาก่อนเหรอครับ.."

หากชายชราสังเกตจะรู้สึกได้ว่าไหล่เขาแข็งเหมือนแผ่นไม้ พอสัมผัสไม่ได้ถึงเจตนาร้ายจากชายตรงหน้าก็ทำให้เขาวางใจไปได้ครึ่งหนึ่ง

".....รุ่นพี่ รู้จักคนคนนี้ด้วยเหรอครับ" หันกลับไปถามอีกฝ่ายย้ำเพื่อความแน่ใจ