𝐄𝐬𝐭𝐞𝐝𝐢𝐫🧚✨⭐️

เขาคิดซักพักก่อนจะยื่นมือให้อีกฝ่ายจับดึงขึ้นหลังเต่าไป
“งั้นข้าแวะลงที่โทเทมแล้วกัน”
ยังไงภารกิจก็สำเร็จแล้ว ชักอยากจะล้มตัวลงนอนเต็มที
“รบกวนด้วยนะ” หันไปลูบประดองเต่าปุๆ

นักบวชเก็บคัมภีร์พร้อมกับหยิบซากที่นอนนิ่งที่เหลือๆเก็บเข้ากระะเป๋าตนเองบ้างซักเล็กน้อย
“กลับกันเถอะ” เขาส่งยิ้มกว้าง ในที่สุดก็จะได้ออกจากที่นี่ซักที ถือว่าค่อนข้างโชคดีที่ลงมาไม่ลึกก็ได้ของครบจบภารกิจ
“อยากเดินทางกลับ หรือวาร์ปกลับเลย?” เขาถามเพื่อนร่วมทีม ระหว่างที่เดินออกมาหน้าดันเจี้ยน สายตาก็มองหาเจ้าเต่าพาหนะเดินทาง

🕊️ ข่าวลือช่วงนี้

เรื่องราวซุบซิบภายในอาณาจักร Ventoria หลังเหตุการณ์โกลาหล

มีชายชราน่าสงสัยเดินเตร็ดเตร่ไปมายามวิกาล ร้านค้าเครื่องประดับในเมืองต่างสงสัยว่าชายเฒ่านั้นคือใคร ทว่าไม่มีใครเอ่ยถาม

ว่ากันว่าชายผู้นั้นเข้าออกร้านเครื่องเงินเป็นว่าเล่น เข้าไปเพื่อยืนมองเครื่องประดับในตู้เฉยๆ บ้างก็เอ่ยถามอีกนิดหน่อยก่อนจะส่ายหน้าไปอย่างไม่สบอารมณ์

🌼 สภาพอากาศประจำสัปดาห์

ความวุ่นวายในช่วงที่ผ่านมาได้พัดผ่านไปพร้อมกับสายลมของฤดูใบไม้ผลิ ยามนี้ต้องกล่าวต้อนรับคิมหันตฤดูที่กำลังคืบคลานเข้ามาในไม้ช้า ขอให้ทุกท่านเตรียมความพร้อมสำหรับฤดูถัดไป 🍎

ฤดูร้อนปีนี้ขอให้ท่านนักผจญภัยที่กำลังตามหาความหมายของชีวิต ได้พบเรื่องราวแสนหวานรวมถึงพานพบความสุขในหน้าร้อน , ขอให้ท่านเทพมังกรอวยพร 🌼

“ได้ครบรึยัง?” เขาถามเพื่อนร่วมทีม
มือก็ร่ายวงแหวนเวทรักษาให้ตัวแทงค์
“อดทนหน่อยนะ”
“ไม่เจ็บหรอก” แสงสว่างอุ่นวาบย้อมผนังถ้ำ แล้วบาดแผลทั้งหมดบนตัวหมาป่าสีน้ำตาลก็หายไป

“ลุกไหวไหม?”

เขายื่นมือไปให้ ก่อนจะช่วยดึงเธอลุกขึ้นอย่างนุ่มนวล ช่วยจัดเสื้อผ้าและคาดผ้าคลุมของเขาให้พาดบ่าของเธอ

“ตามข้ามา ข้าจะพาเจ้าไปยังกิลด์ ที่นั่นปลอดภัย และมีชาอุ่น ๆ รออยู่”

เขาส่งยิ้มจางให้แล้วเดินนำไปอย่างมั่นคง แม้สถานการณ์รอบเมืองจะยังเต็มไปด้วยเสียงเตือนภัยและความวุ่นวายก็ตาม

ชุดของเธอยับยู่ยี่ ส้นรองเท้าหลุดไปข้างหนึ่ง ผมแยุ่งเหยิงปิดบังใบหน้า และไหล่บางสั่นระริกด้วยแรงสะอื้นที่เธอพยายามกดกลั้น

เอสเทอร์เดียร์คุกเข่าลงข้างเธอโดยไม่กล่าวคำใด เขายื่นผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่งออกมา ผืนผ้าสีขาวปักลายทองของนักบวช

มือของเธอสั่นเล็กน้อยขณะรับมันไป ก่อนจะซับที่หางตาช้า ๆ

เสียงของเขานุ่มและสงบ เหมือนสายน้ำใต้แสงจันทร์

“เจ้าปลอดภัยแล้ว”

…ร่างของ ปากบอกรัก ตัวที่สองจางหายไปในละอองแสง ทิ้งไว้เพียงความเงียบระคนกลิ่นควันไหม้จาง ๆ จากพลังเวทศักดิ์สิทธิ์

เอสเทอร์เดียร์ลดมือที่ถือคัมภีร์ลง หายใจอย่างสงบ ราวกับการปะทะเมื่อครู่ไม่อาจทำให้ชีพจรของเขาเต้นเร็วขึ้นแม้สักนิดเดียว เขากวาดสายตามองไปรอบลานที่กลายเป็นสมรภูมิฉับพลัน ก่อนจะหันกลับไปยังร่างของหญิงสาวที่นั่งทรุดอยู่ข้างแท่นหิน

ทันใดนั้น มอนสเตอร์ปากตัวที่สองพุ่งสวนเข้าหาเอสเทอร์เดียร์อย่างบ้าคลั่ง ริมฝีปากมันแหวกกว้างอย่างหลอนหลอก ราวกับจะขอความรักเขาแทนเสียเดี๋ยวนั้น

แต่นักบวชแห่งแสงไม่ขยับแม้ก้าวเดียว เพียงผายมือเปิดคัมภีร์อีกหน้า

วงแหวนเวทสีทองตกลงตรงกลางหัวของมอนสเตอร์ เสียงระเบิดแสงดังกึกก้อง พร้อมละอองทองที่โปรยลงมาราวเกล็ดหิมะในฤดูร้อน

ตัวอักษรเรืองแสงพวยพุ่งออกจากหน้ากระดาษ สายลำแสงทองคำจากเบื้องบนกระแทกพื้นหินเป็นเส้นตรงฟาดเข้าร่างหนึ่งในนั้น—เสียงกรีดร้องของมอนสเตอร์ถูกกลืนหายไปในพริบตาเมื่อร่างมันล้มกระแทกพื้น และละลายหายกลายเป็นผงวิญญาณบางเบา

สายตาเหลือบมองไปยังหญิงสาวที่ทรุดตัวนั่งไม่ไกลว่ายังอยู่ดีไหม

มันไล่ตามแคแรนอย่างบ้าคลั่ง ส่งเสียงพร่ำคำสารภาพรักทุกย่างก้าว หญิงสาวกรี๊ดลั่นพร้อมกระชากกระโปรงวิ่งหนี รองเท้าข้างหนึ่งกระเด็นตกไปไกลจากการวิ่งหนีนั่น

เอสเทอร์เดียร์ตั้งท่าทันที มือข้างหนึ่งคว้าคัมภีร์แห่งแสงออกจากสายสะพาย ปลายนิ้วลากผ่านหน้ากระดาษเวทอันโบราณ เสียงสวดต่ำดังก้องในลำคอ

ผิวคล้ายกระดาษห่อของขวัญ ริมฝีปากใหญ่ยืดผิดธรรมชาติ และเสียงที่ดังออกจากปากมันคือ

“ข้ารักเจ้าวววว์~!”

มอนสเตอร์ปาก—ชื่อที่จะพบเจอในหนังสือแนะนำมอนสเตอร์ทั่วไป แต่ยิ่งแปลกขึ้นไปอีกเมื่อมันตะโกนบอกความในใจอันแสนพิลึกพิลั่น…

หรือมอนสเตอร์จะมีความรักกับมนุษย์ได้จริง หรือมันแค่กวนประสาทไปเาื่อยกันนะ

มันไม่ได้มาแค่ตัวเดียว แต่ถึงสอง

แววตาสีน้ำทะเลของเขาเปล่งประกายด้วยสัญชาตญาณนักบวชแห่งแสง มือจับคัมภีร์ที่แขวนอยู่ข้างเอว ก่อนจะมุ่งตรงไปยังจุดที่เสียงกรีดร้องดังมา

ณ ลานหินตรงหน้าประตูตลาด เขาเห็นภาพที่ทั้งประหลาดและ…น่าอึดอัด

หญิงสาวในหมู่บ้าน หากเขาจำชื่อไม่ผิด น่าจะชื่อแคแรน สมิธ กำลังวิ่งหนีสุดชีวิตด้านหลังของเธอไม่ใช่สัตว์ร้าย ไม่ใช่มังกร ไม่ใช่ปีศาจกลืนวิญญาณ หากเป็นมอนสเตอร์รูปร่างประหลาด

#Mirage_Dungeon_WyH
Main event 1 | 18:00

เหตุการณ์วุ่นวายทำให้เอสเธอร์ที่กำลังเดินกลับบ้านหลังจากซื้อของถึงกับต้องชะลอความเร็วลง ผู้คนต่างวิ่งอลหนีกันอลหม่าน แม้ตอนนี้เขาจะยังจับต้นชนปลายไม่ถูก หากแต่พอจะเดาได้กลายๆว่าต้องมีความผิดปกติกับดันเจี้ยนปรากฎขึ้นแน่ๆ มอนสเตอร์ถึงออกมายังพื้นที่ในเมืองเช่นนี้ได้

แม้ปลิงบางส่วนจะถูกลูกธนูไป แต่มากกว่าครึ่งก็ตรงไปยังมนุษย์หมาป่าสีน้ำตาล ก้อนปลินน่าขยะแขยงแยกเขี้ยวหลายๆตัว ยิ่งมองก็ไม่ชวนพิศมัย มันดีดตัวโจมตีแทบจะพร้อมกัน เพราะผู้บุรุก ก็นับเป็นแหล่งอาหารสำหรับพวกมัน

นักบวชช่วยร่ายเวทแห่งแสงสกัดไว้ได้บางส่วนแต่ก็ส่งเสียงร้องเตือนเพื่อนร่วมทีมให้ระวังตัวมากขึ้น

ถึงจะต้องใช้เวทเพื่อส่องแสงในดันเจี้ยนให้ปาร์ตี้ แต่สายตาของนักบวชก็ไม่ละจากเพื่อนร่วมทีม และรู้สึกใจชื้นขึ้นเล็กน้อยที่ยังไม่มีใครบาดเจ็บ

“อยากจะอยู่แถวนี้รอปลิงมา หรือจะเจ้าไปลึกขึ้นดี?“ เขาถามในขณะที่มือก็เก็บซากปลิงที่ลอยตามน้ำไปด้วย ถึงตอนนี้จะยังได้ไม่ถึงครึ่งก็ตาม

#Mirage_Dungeon_WyH

👾 Main event 01 - ศึกพิชิตดันเจี้ยนมายา ✨
รายละเอียด: bit.ly/4kcieLk

“ เอ๋-? นี่! เจ้ามอนสเตอร์พวกนั้นมันอะไรน่ะ!? ”
“ แย่แล้ว !! ช่วยด้วยมันวิ่งมาทางนี้แล้วว ”

ระยะเวลาเล่นอีเวนต์: 10 พ.ค. - 12 พ.ค. (ไม่สามารถเล่นย้อนหลังได้)

นักบวชฟังบรีฟไปเริ่อยๆ ละก็ร่ายเวทเป็นแสงนำทางให้ปาร์ตี้ ภายในดันเจี้ยนทำให้เขารู้สึกอึดอัดแบบบอกไม่ถูก

คัมภีร์ในมือถูกกางขึ้นมาเตรียมพร้อมสู้
“โผล่มาแล้ว” เขาส่งสัญญาณให้เพื่อนร่วมทีม

ปล่อยให้คนแบกของก็แบไป ส่วนตัวเองก็รับขนมที่เพื่อนซื้อมาให้มาเดินไปกินไปเติมพลังงาน หลังจากทำการเจรจาเช่าอควาเทอริสและร่ายเวทลมกันทั้งปาร์ตี้เรียบร้อย การเดินทางแบกสัมภาระและนักผจญภัย3คนฝ่าน้ำวนดำลงสู่ห้วงทะเลลึกก็ใช้เวลาไม่นานนัก จนในที่สุดก็มาถึงจุดหมายปลายทางที่ลึกสุดของห้วงสมุทร ดันเจียนเมลสตรอม

[จบภารกิจ ซุปรักบ้านเกิดของคุณเซ็น]

เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น กลิ่นหอมละมุนของดินป่าและดอกไม้คลี่ตัวในอากาศ จะว่าแปลกแต่ก็หอม รวมๆแล้วเป็นกลิ่นใหม่แปลกแปร่ง

เขาไม่รู้หรอกว่าอาหารจานนี้จะใกล้เคียงรสชาติบ้านเกิดของเอลฟ์ชราได้แค่ไหน แต่ในฐานะนักบวชแห่งแสง เอสเทอร์ค่อนข้างเชื่อว่า ความคิดสร้างสรรค์… บางครั้งก็สามารถเติมเต็มรสชาติที่หายไปได้

ในห้องครัวเล็ก ๆ พ่อครัวจำเป็นจัดวางวัตถุดิบทีละอย่าง ล้างเห็ดหั่นบาง ต้มน้ำซุปอ่อน ๆ เติมเกลือเล็กน้อย ใส่ลาเวนเดอร์และคาโมมายล์ลงไปให้กลิ่นหอมฟุ้ง เพิ่มเลมอนบาล์มกับไทม์เพื่อแต่งรสหวานขมอย่างบางเบา พร้อมกับวัตถุดิบเนื้อแปรรูปสุดพิเศษที่เรียกได้ว่าหายากเลยล่ะ สำหรับตลาดทั่วๆไป และขั้นตอนสุดท้าย ก็หยดน้ำผึ้งป่าเพียงหนึ่งช้อนชา คลุกเคล้าให้ละลายไปกับน้ำซุปที่ยังร้อนจัด

ใช้เวลาไม่นานนักในการจับจ่ายซื้อของและหาวัตถุดิบตามทุ่งหญ้า พร้อมกับวัตถุดิบพิเศษที่เขาต้องการเพิ่มลงไปให้ ก็นะ แก่แล้ว คนเราก็ต้องการสารอาหารที่ครบถ้วนนั่นแหละ เมื่อย่ามเต็มไปด้วยวัตถุดิบตามลิสที่ถูกให้มา นักบวชก็เดินทางกลับไปยังเรือนพักของเอลฟ์ชรา

[ 🥘 ภารกิจช่วยเหลือชาวเมือง - รสชาติบ้านเกิด | week 2 ]

เอลฟ์นักบวชกวาดตามองภารกิจที่ปักเรียงรายบนกระดาน ภารกิจมากมายถูกแย่งไปก่อนหน้าข้ามากแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการล่าหนังก็อบลิน หรือไล่เด็ดสตอเบอรี่ เหลือเพียงไม่กี่แผ่นที่แทบไม่มีใครเหลียวแล หนึ่งในนั้นสะดุดตา กระดาษภารกิจทำอาหารที่มีรูปกระทะอันใหญ่ แค่คิด นักค้นคว้าอาหารมือทองก็ซ่อนรอยยิ้มไว้ไม่มิด

👾 Countdown to the 1st Main Event begins!

#Mirage_Dungeon_WyH
Main event - 01

ระยะเวลาเล่นอีเวนต์: 10 พฤษภาคม - 12 พฤษภาคม
(ไม่สามารถเล่นย้อนหลังได้)

รายละเอียด: bit.ly/4kcieLk
หมายเหตุ: จะมีการอัพเดตข้อมูลภายในดอคเพิ่มเมื่อถึงเวลาอีเวนต์

⚠️ Flash Quest Alert ⚠️

ภารกิจด่วนพิเศษ - คำขอร้องจากตาเฒ่า
รางวัล - ตั๋วแลกดีค , อาหารมื้อพิเศษของคุณอากัส , xxx

ระยะเวลา: วันเสาร์ที่ 10 พฤษภาคม เวลา 20.00 น.
หมดเขต: วันจันทร์ที่ 12 พฤษภาคม เวลา 23.00 น.

[ 🔔 รายละเอียดเพิ่มเติมในเธรด ]

[จบภารกิจ นำขนจู๊ดหนึ่งกระสอบส่งให้คุณมอลลี่สำเร็จ]

ดูท่าคนตรงหน้าจะเป็นมิตรรักสัตว์มากกว่าที่เขาคิด จริงๆก็พอจะจับสังเกตได้ตั้งแต่หน้ากระดานภารกิจ

ได้ยินอีกฝ่ายว่ามาเช่นนั้นสายตาก็เบนมองไปยังท้องฟ้ากะเวลา
“หากเช่นนั้นเดี๋ยวข้านำขนทั้งหมดไปส่งคุณมอลลี่ใหัเอง“
”ขอบคุณเจ้ามากที่มาช่วยกันทำภารกิจ เดี๋ยวมันจะเย็นค่ำเสียก่อน“
”ข้าคงต้องขอตัว“ เอลฟ์นักบวชเก็บรวบรวมขนหนึ่งกระสอบตามคำว่าจ้าง เจ้าตัวก้มหัวให้เล็กน้อยแทนคำบอกลา ก่อนจะแยกไป

“เจ้าพูดเหมือนมันเคยพยศใส่เจ้า?” เจ้าตัวเลิกคิ้วถาม ค่อนข้างเอะใจตั้งแต่แรก ที่อีกฝ่ายเตรียมตัวพร้อมขนาดเอาเบอรี่มาเซ่น
“ไม่นะ ข้าไม่เคยเลี้ยง แต่ข้าคิดว่าเจ้าพวกนี้มันฉลาดมากพอที่จะรู้ว่าใครเป็นมิตรหรือศัตรู ไม่ว่าเปล่า มือก็เกาๆแผงคอฟูๆให้ตัวไก่ขนตัวยักษ์จนมันส่งเสียงออกมาอย่างพอใจ

ตอนนี้จำนวนขนในกระสอบของเขามากพอที่จะส่งให้ผู้ว่าจ้างแล้ว