@lethia-wyh.bsky.social
Lethia Argris | Lethia | Darkness Element ⚫️ Mermaid 21 y. | 175/60 Luna Quartz 🌙 | Mage | Daimond Rank (ทักโรล โค เวิน ได้ 24/7 ค่า✨🌙 💅🏻) Doc: https://bit.ly/433jYk4 Cms: Millon
ไวเท่าความคิด จากฝ่ามือที่แนบใบหน้าเขาก็เคลื่อนลงมาปิดริมฝีปากช่างเจรจาและใบหน้าช่วงล่าง
“เดี๋ยวเถอะ”
ลีเธียขมวดคิ้ว สีหน้าคล้ายจะดุ หากแต่บริเวณครีบหูและโหนกแก้มพลันขึ้นสีระเรื่อจางๆ
“คนอยู่เยอะ เจ้าพูดอะไรเนี่ย”
แล้วจึงหลบสายตาเล็กน้อย ไม่ยอมสบตาแบบทุกที
ให้ตายเถอะ…ไหนเขาบอกไม่เคยเกี้ยวใคร
“ไปเลือกหินต่อได้แล้ว”
Cms: Shibell
(//หลบตา)
(เจ้ามืออ่อนต่างหาก)
(นุไม่มีบ้านแล้ว นุไม่มีบ้าน ฮืออออออออ นุเป็นโฮมเลสสสสสสส)
20.07.2025 15:03 — 👍 2 🔁 0 💬 1 📌 0(ตลอดไป รู้เลยนะคะที่ยังไม่ได้ตอบโรลงานเต้นรำเพราะนั่งเหยินอยู่ ฮือๆๆ หนูไม่อยากเป็นลูกคนเดียว หนูอยากมีน้องงงงงงง😭✨)
19.07.2025 05:39 — 👍 0 🔁 0 💬 0 📌 0[ป๊า เขาจูบมือ เขากัดนิ้ว เขาให้ดอกไม้ขนาดนี้แล้วนะป๊าาาาา นุอยากเป็นเด็กโปรยดอกม้ายยยยยย😭]
18.07.2025 12:28 — 👍 0 🔁 0 💬 2 📌 0“ข้าคิดว่า…”
จงใจเว้นเสียงเล็กน้อยให้ชวนใจหาย ก่อนที่จะหยิบมันขึ้นมาให้อยู่ในระดับเดียวกับสายตาของเมริสต์
“ มันเหมือนกับสีตาของเจ้ามากกว่า”
ริมฝีปากขยับยกขึ้นเป็นรอยยิ้มน้อยๆ
“แต่ข้าก็ชอบนะ”
ทิ้งระเบิดลูกสุดท้ายไว้แค่นั้น ก่อนจะหยิบมันใส่ตะกร้าที่เตรียมไว้
พร้อมทำสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้อีกต่างหาก …
ลีเธียเคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับความเชื่อเรื่องหินมาบ้าง แต่พอได้มาเห็นของจริงใกล้ๆ ก็รู้สึกว่าน่าสนใจไม่ใช่น้อย
“เจ้าดูชำนาญนะ”
คำชมถูกมอบให้กับเงือกหนุ่มตรงหน้า สายตาจับจ้องไปยังลาริมาร์สีฟ้าอ่อนบนมือเขา ก่อนจะตัดสินใจหยิบมันขึ้นมาดู
“ทะเลหรือ?”
หากพูดถึงทะเล ยอมไม่พ้นเผ่าเงือก แต่สำหรับคนที่ใช้ชีวิตบนบกมานับตั้งแต่เด็กแล้ว
ลีเธียรู้สึกว่ามันทำให้นึกถึงอะไรบางอย่างมากกว่า
ระหว่างที่เดินตามก็ฟังความรู้จากปากของชายหนุ่มเผ่ามังกรไปด้วย จนกระทั่งมาถึงบริเวณที่ซอมบี้ขุดดิน
“เราควรช่วยหน่อยไหมคะ?”
ดูจากความเร็วแล้วอนาถาเหลือเกิน แต่ก็ไม่อยากผลีผลามมากไปจนเสียจังหวะ
“ในสวนมีอะไรพิเศษเหรอคะ?”
ในเมื่อมาชมแบบมีเจ้าของปราสาทร่วมทางแล้ว ก็ขอเสียมารยาทเก็บเกี่ยวความรู้ประวัติศาสตร์ไปด้วยเลย
แม้ความจริงคือลีเธียไม่ถนัดเวทดิน(…)
เห็นท่าทีฮึกเหิมของอีกคนแล้วก็พยักหน้าให้
“ถ้าท่านว่าแบบนั้น…”
“งั้นก็ไปเถอะค่ะ ขึ้นชักช้าเดี๋ยวมันจะหายเอา“
มันที่ว่าคือเจ้าซอมบี้ตัวนั้น หากไม่ติดว่าอีกฝ่ายคือหัวหน้ากิลด์ คงจะได้เห็นลีเธียคว้าผ้าคลุมเขาจูงเดินนำแล้ว(?)
” แต่ข้าได้ข่าวมาว่าที่นี่มีเสียงโหยหวนปริศนา“
” แต่ดูจากซอมบี้แล้วเสียงมันก็ไม่น่าออกโทนนั้นหรือเปล่าคะ“
ระหว่างรีบสาวเท้าตามซอมบี้ก็คุยเรื่องข่าวลือปราสาทไปด้วย
ทีฟาเปรยยิ้มออกมาด้วยความอ่อนโยนและจริงใจ สีชมพูระเรื่อบนแก้มอาจมาจากอากาศเย็นหรือไม่ก็จากความรู้สึกบางอย่างที่กำลังเบ่งบานในใจเธอ
“หวังว่าเจ้าจะชอบนะ โดยปกติแล้วมันจะบานในฤดูใบไม้ผลิ แต่ก็…คิกๆ”
เธอหัวเราะออกมาเบาๆราวกับจะบอกว่าในโลกแห่งเวทมนตร์ ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้
“ข้าชอบสร้อยคอมากกว่า”
เพราะมีครีบหู ทำให้บางครั้งการใส่ต่างหูค่อนข้างเป็นเรื่องยาก
”รองลงมาก็คงเป็นกำไล“
ปล่อยให้อีกฝ่ายทาบคู่หินลงบนแขนของตน ผิวสีขาวระเรื่อเข้ากับโทนสีของมันเป็นอย่างดี
”แต่เจ้าดูสนิทกับน้าเจ้านะ“
วกกลับมาแซวชายหนุ่มที่พยายามเปลี่ยนเรื่องเมื่อสักครู่แล้วจึงลองหยิบหินโทนสีฟ้าขึ้นมาดูบ้าง
”ชักอยากเห็นเจ้าตอนเด็กเลย“
(ขอบคุณมากค่ะ ฮือ หนูฟินมาก หนูหลับได้แล้ว มันแบบ ฮือๆๆๆ ฮือออออ)
11.07.2025 16:58 — 👍 0 🔁 0 💬 0 📌 0คงไม่ดีเท่าไหร่ถ้าจะฝืนใจเพื่อนร่วมเดินทางที่สภาพไม่สู้ดี
“ข้ายังคาใจค่ะ…มันมองเราแล้วส่งเสียง แต่ไม่ทำร้ายเรา”
“เหมือนจะอยากให้เราตามไปรึเปล่า?”
เริ่มเข้าสู่การสะกดรอยตามมอนสเตอร์ปริศนาแล้ว
สีหน้าของลีเธียราวกับกำลังจะถามมอร์ธัสด้วยเจตนาบริสุทธิ์อย่างไร้เสียงว่า
ข้าดูกลัวมอนสเตอร์เหรอคะ?
แต่สุดท้ายก็ส่ายหน้าให้กับหัวหน้ากิลด์โซลาร์
“ไม่ค่ะ ข้าแค่สงสัยมากกว่า”
เรื่องผีสางวิญญาณนั้นไม่ได้อยู่ในเสี้ยวความคิดลีเธียแม้แต่น้อย ราวกับว่าเป็นนิทานหลอกเด็กเสียมากกว่า
แต่ดูจากท่าทางที่พยายามขึงขังของอีกฝ่ายแล้วนั้น…
“ถ้าท่านไม่สบายใจ…ข้าสำรวจคนเดียวได้นะคะ”
+
ลีเธียปล่อยให้ซินเธียเป็นฝ่ายนำตนตามจังหวะเพลง แม้จะมีช่วงที่เด็กน้อยก้าวเดินไม่มั่นคงหรือผิดพลาดไปบ้าง แต่กระนั้นนางก็ยังมีรอยยิ้มบนใบหน้า
“ซินเธียของเราเก่งจริงๆด้วย”
เธอจับมือน้อยๆของเด็กสาว เปี่ยมด้วยความเอ็นดู มีบ้างที่บางช่วงขยับเป็นฝ่ายนำแทน แต่ก็ปล่อยให้อีกฝ่ายเป็นคนนำตามเดิมเมื่อผ่านพ้นไป
“วันนี้เจ้าหญิงน้อยของพี่ตั้งใจจะเต้นกับใครบ้างคะ?”
ฝีเท้าที่พริ้วไหวราวผู้มีประสบการณ์ทำเอาลีเธียอดไม่ได้ที่จะแปลกใจกับความถ่อมตัวของเขา
“หากท่านบอกว่าตัวเองไม่ได้เต้นเก่ง งั้นข้าคงเป็นลูกเจี๊ยบแล้วมั้งคะ”
หล่อนหัวเราะเบาๆขณะหมุนตามจังหวะดนตรีด้วยท่าทีผ่อนคลาย
แต่ชั่ววินาทีที่สบตากัน จึงเอ่ยปากถามสิ่งที่ตนคาใจ
“ไม่ชวนเขาคนนั้นเต้นก่อนรึคะ?”
(เก่งมากไอเดน ตีก่อนแล้วค่อยคุย(?))
11.07.2025 02:01 — 👍 1 🔁 0 💬 1 📌 0[ฟันใหม่ใกล้ฉัน]
10.07.2025 08:32 — 👍 0 🔁 0 💬 1 📌 0“ยินดีเสมอ ท่านชายลูมินัส”
ถอนสายบัวทำความเคารพกันด้วยรอยยิ้มเล็กๆ
“ข้าหวังว่าท่านจะสนุกกับงานนี้นะคะ“
”แต่ถ้าอยากหามุมคุยกันสองคนกับใครสักคน ข้าแนะนำแถวสวนหรือภายนอกดีกว่า“
ก่อนจะป้องปากกระซิบ
”ข้างในมีหูตาเยอะเกินไป“
(ถ้านอนไวก็อดเห็นเซอย่ากับหนุ่มคนนั้น!)
05.07.2025 21:13 — 👍 0 🔁 0 💬 1 📌 0(//ฮึบ)
05.07.2025 21:03 — 👍 0 🔁 0 💬 1 📌 0(เค้าได้เรื่อยๆค่ะ เอาที่พี่ถั่วสะดวก)
05.07.2025 16:38 — 👍 1 🔁 0 💬 0 📌 0(//เหยิน)
05.07.2025 15:09 — 👍 0 🔁 0 💬 1 📌 0เมื่อจบคำพูดก็ส่งรอยยิ้มบางให้กับไซรอสอีกครั้ง
“ท่านว่าเช่นนี้ดีหรือไม่?”
“ข้อสุดท้าย…ข้าหวังว่าวันใดที่เขายอมเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตข้า เค้าจะรับรู้ได้ว่าสิ่งสำคัญเหล่านี้มีค่ามากกับข้ามากแค่ไหน“
”เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว“
ไม่สำคัญเลยว่าจะต้องมีฐานะเท่ากันหรือไม่ หรือจะต้องมีชื่อเสียงยิ่งใหญ่มากเพียง…
หากแต่คนผู้นั้นเข้าใจสายสัมพันธ์ที่เป็นรากของตน …
และเข้าใจว่าความรัก ของลีเธียที่มีให้กับครอบครัวคนสำคัญของตนนั้นนั้นไม่ได้ด้อยกว่าใคร
เพียงแค่นั้นก็พอแล้ว
+
“1. เขาต้องรักท่านพ่อและพวกท่านที่เป็นคนในครอบครัวเหมือนที่ข้ารัก“
เพราะถูกพวกเขาเลี้ยงดูคอยดูแลนับตั้งแต่นางย้ายมาที่นี่ ความผูกพันรัก ความผูกพัน และความอบอุ่นอ่อนโยนที่ได้รับจึงไม่ต่างกับคนในสายเลือดเดียวกัน
”2. เขาต้องให้ความเคารพท่านเหมือนที่ข้ามี“
เพราะหากไม่มีพวกเขาแล้ว ลีเธียก็คิดไม่ออกแม้แต่น้อยว่าชีวิตตนจะเป็นอย่างไร
”ส่วนข้อสุดท้าย อืม…“
+
ลีเธียเพียงแค่รับฟังสิ่งที่มังกรตรงหน้าพูดมา ไม่มีคำพูดใดเอ่ยแทรก ไม่มีแม้กระทั่งแววตาหยอกล้อ
มีเพียงสายตาที่เป็นด้วยความรักให้แก่ชายที่เปรียบเสมือนบิดาอีกคนของตน
“ ท่านคิดจะทำให้ข้าร้องไห้กลางงานหรือคะ?”
นางเอ่ยเสียงเบา ก่อนจะหมุนตัวอีกครั้งตามจังหวะเพลง แต่ครั้นเมื่อหันมาเผชิญหน้ากับไซรอส
ตนจึงตัดสินใจพูดว่า
“ แต่ข้าเกรงว่าข้าอาจจะต้องเพิ่มคุณสมบัติไปอีกซักสองสามข้อ”
+
(ฟันหน้าเกิดการกระทบกันอย่างรุนแรง)
05.07.2025 06:07 — 👍 2 🔁 0 💬 1 📌 0ก่อนจะละความสนใจไปยังหินและแร่ตรงหน้า นางสาวเท้าเข้าไปดูใกล้ๆด้วยความสนใจ
“ข้าไม่เคยไปร้านที่มีของพวกนี้เยอะขนาดนี้เลย“
เสียงเจือด้วยความประทับใจก่อนจะบรรจงหยิบพวกมันขึ้นมาวางเลือกทาบกันเพื่อหาคู่สีที่ชอบ
“เจ้าไม่ทำหรือเมริสต์?”
ดูเหมือนจะสนุกมากเชียวล่ะ กับการได้ใช้จินตนาการไปกับการสร้างสรรค์ผลงานครั้งนี้
