Nao

เผลอมองอีกฝ่ายนิ่งไปก่อนที่ผ้าพันคอจะค่อยๆวางลงบนมือของคุณ

oO(เหมือน... กันเลยแหะ)

อมยิ้มเล็กๆจนจะเผลอหลุดขำออกมาเบาๆ

"ขอโทษค่ะ แต่ดีใจจังที่อิโต้ซังชอบ"

รีบฮึบหยุดขำ แต่กลายเป็นยิ้มแป้นเลย

"ได้ยินแบบนั้นแล้วก็อยากเห็นตอนอิโต้ซังสวมผ้าพันคอแล้วเอาไปอวดเด็กๆที่โรงเรียนขึ้นมาเลยค่ะ"

"แต่ว่านี่มันเย็นมากแล้วนะ"

จังหวะนั้นก็มีบอลของเล่นโยนมาโดนหลังศีรษะของนาโอะดังปิ๊บ- แน่นอนว่าฝีมือตัวดีรายเดิม

ชินคุง: "โอ้! โดนนาโอะด้วยแหละ"

"เดี๋ยวเถอะชินคุง ห้ามโยนของเล่นใส่คนอื่นเขาแบบนี้นะ"

หันไปต่อว่าหน่อย เฮ้อเด็กคนนี้ 😫

(อนาคตที่ได้กินเค้กไม่จำกัด-- /ขอบคุณสำหรับรูทค่ะ5555555555555555)

/จังหวะที่คุณกำลังจะหันกลับไปคงเป็นจังหวะที่นาโอะกำลังตักเค้กเข้าปากพอดี ดูฟินเอามากๆ-✨️

[ย่านการค้าคิตะ | คาเฟ่ร้านเค้ก | 13.00]

นั่งอยู่ในคาเฟ่พร้อมกองทัพเค้กหลากหลายหน้าบนโต๊ะ
ดูยังไงก็ไม่น่าเป็นปริมาณที่กินคนเดียวแต่เธอ...

นั่งอยู่คนเดียว

(สนใจมาใช้ชีวิตกับสัตว์ทะเลไหมคะ!🐟

ชมรมวิจัยสัตว์ทะเล กำลังเปิดรับสมาชิกใหม่ค่ะ
doc. shorturl.at/xC1dp

ตอนนี้ชมรมเรามี
✅สมาชิก 2 คน (ประธาน+รองประธาน)
✅อาจารย์ที่ปรึกษา
✅doc ชมรม(ค่อนข้างสมบูรณ์แล้วค่ะ) + โลโก้
✅เหล่าสมาชิกปลาน่ารักๆ มากมาย (4ตัว)

หากสนใจสามารถเพิ่มชื่อใน doc หรือทัก DM ได้เลยนะคะ มาเป็นเพื่อนกับสัตว์น้ำกันเถอะ!🐟)

"อื้อ" ยิ้มให้

"ถ้างั้นไว้เจอกันใหม่นะ"
"เดินทางกลับดีๆล่ะ"

โบกมือให้

หัวเราะอยู่สักพักก็ผ่อนลมหายใจเบาๆ ฮึบไม่ให้หัวเราะต่อ-

"เอาล่ะ! ถึงตาฉันแล้วค่ะ"
"ส่วนของฉัน นี่ค่ะ!"

ยื่นผ้าพันคอลายน้องหมาให้

"หวังว่าจะชอบนะคะอิโต้ซัง"
ยิ้มแป้น

#RKM_Commu

ประกาศรายชื่อตัวละครในคอมมูและประกาศห้องเรียนสำหรับเทอมที่ 2

รายชื่อนักเรียนและอาจารย์
bit.ly/3Wxk0wv

รายชื่อชาวเมือง
bit.ly/4odEfLs

รายชื่อรวมทั้งหมด (Sheet)
bit.ly/48sBNMQ

* หากมีชื่อใดตกหล่นไปสามารถติดต่อได้ที่ @mikirekiei.bsky.social นะคะ *

(📢 เปิดรับโคค่ะะ คนรู้จักกันสมัยเด็ก/รุ่นพี่รุ่นน้อง/คนรู้จักตามประสาชาวเมืองทั่วไปและอื่นๆ ปล.นาโอะอยู่ที่โรงเรียนอนุบาลซะส่วนมากใครมีน้องเรียนโรงเรียนอนุบาลโคได้ค่ะ ถ้าสนใจเมนชั่นไว้ได้นะคะ 🙂)

เห็นท่าทีแบบนั้นก็หัวเราะออกมาเบาๆ

"เอ๋ ไม่ดีล่ะมั้ง"
"ถ้าเกรซจังมาบ่อยเดี๋ยวก็เบื่อกันก่อนพอดีสิ"

พูดด้วยน้ำเสียงหยอกล้อและดูไม่ได้จริงจัง

"1--"
นับหนึ่งได้ไม่ทันจบคำน้องคอร์กี้ก็โผล่มาตรงหน้าเลยชะงักไป
จากจะไม่ตกใจกลายเหมือนโดนเซอไพรส์ซ้อนซะงั้น!

ริมฝากปากเม้มพร้อมดวงตาวาวอย่างประทับใจกับความน่ารักของมัน
แต่เพราะชะงักนั่นแหละเลยกลายเป็นเธอเองที่ยังไม่ยื่นของให้(...)

"คิก---" หลุดหัวเราะออกมาจนไหล่สั่น

"ไม่ได้สิอิโต้ซัง"
"เล่นให้ก่อนแบบนี้ฉันก็ไปไม่เป็นเลยสิคะ"

ผิวแก้มติดแดงจางๆพร้อมหัวเราะไปด้วย

มองเด็กตรงหน้าแล้วยิ้มเบาบางออกมา

"เกรซจังเอางี้ไหม"
"ถ้ามีอะไรที่หนักใจเกรซจังจะมาหาฉันก็ได้นะ"
"หรือแค่อยากมาเฉยๆฉันก็ยินดีที่จะอยู่ด้วยเหมือนกัน"

"อะ แต่ถ้าหมดช่วงฝึกงานฉันก็ต้องกลับมหาลัยด้วยสิ"
"ถึงช่วงนั้นค่อยว่ากันแล้วกันเนอะ"

ยิ้มตาปิด

(ยืนยันนาโอะต่อนะคะะ อยากโคหรือโรลเพิ่มสะกิดได้เลยค่ะ!)

มองท่าทีที่ตั้งอกตั้งใจเลือกนั่นตาปริบๆ
คลี่ยิ้มออกมาพร้อมหัวเราะออกมาเบาๆอย่างเอ็นดู

มีจังหวะที่แกล้งชะโงกตัวจะไปแอบดูอยู่ทีนึงก่อนจะยอมหันหลังไปไม่มองก็ได้ จนคุณส่งสัญญาณมาจึงหันไปมองโดยของที่ตัวเองเลือกก็ยังซ้อนไว้ด้านหลังอยู่

"ถ้างั้นพวกเรามาส่งให้พร้อมกันดีมั้ยคะ?"

"ดีมาก" เดินยืดหน่อย

เดินไปสักพักก็คงเริ่มเห็นอาคารของโรงเรียนอนุบาลละ

"แหม เท่อะไรกันเกรซจังก็ชมเกินไป" ปัดมือไปมา

ระหว่างเลือกมีแอบหันไปมองอีกฝ่ายสลับกับของที่เลือกเป็นพักๆในจังหวะที่คุณไม่หันมา-

เลือกอยู่สักพักก็ตัดสินใจได้เอาของที่เลือกซ่อนไว้ด้านหลังตัวเองก่อน

"อิโต้ซังฉันได้แล้วล่ะ อิโต้ซังล่ะ?"

歴永 Rekiei 歴永

Website :
sites.google.com/view/rekieie...

ยืนยันตัวละครเก่าวันที่ 1 กันยายน เวลา 10:00 น. - 30 กันยายน เวลา 23:59 น.

(3/3)

#RKMcommuSS1

ที่หน้าจอของทุกคนในเมืองมิฮานาดะมีข้อความประหลาดเข้ามาในอีเมลราวกับเป็นไวรัสแต่ชื่อนี้กลับคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก..?

[ ฉันคือเจ้าของเว็บไซต์เรคิเอย์เองจ้า ฉันไปปิดปรับปรุงไปแป๊บนึงเพราะรู้สึกว่าให้แค่เด็กเล่นแล้วเหงาอา..ฉันเลยไปแฮกเอาข้อมูลพวกนายมา! ฮ่า! ถ้าไม่อยากให้ข้อมูลหลุดก็มาเล่นเว็บบอร์ดของฉันซะ!!

ปล. ไม่ใช่ไวรัสจริง ๆ นะ! ]

@miki

(1/3)

มองตาปริบๆ ขยับปากเหมือนร้องโอ้!
"จริงสิวันคริสมาสต์ด้วยพอดีนี่นา เป็นไอเดียที่ดีมากเลยค่ะ!"

"งั้นแบบนี้ฉันต้องตั้งใจเลือกแล้วสินะ อืมมม" หันไปมองถุงมือลายต่างๆ หยิบแต่ละสีขึ้นมาดู

"ถ้าเป้าหมายล่ะก็ตอนนั้นคงเป็นแบบนั้นล่ะ"
"ฉันอยากดูแลและสอนเด็กๆให้ได้โตไปเป็นผู้ใหญ่ที่เข้มแข็ง"

"ก็ประมาณนั้นล่ะ"

"งั้นเหรอ แบบนั้นก็ดีแล้วล่ะ"
"ขอแค่ยังรู้สึกว่าตอนนี้เป็นเวลาที่ดี ฉันว่าแค่นั้นก็คุ้มค่ากับช่วงวัยนี้แล้วล่ะ"

จัดผมทัดหู

"อะ แต่ว่าก็ระวังเรื่องตั้งใจเรียนมากไปด้วยนะ"
"ต้องพักผ่อนให้เพียงพอด้วยนะ"

"จริงด้วยนะคะ งั้นพวกเรารวมกันซื้อแล้วมาแบ่งหารกันสุ่มดีมั้ยคะ"
"เดี๋ยวฉันซื้อตุ๊กตาเองก็ได้ค่ะ ส่วนอิโต้ซังก็ถุงมือ?"

ชี้ตุ๊กตาก่อนจะชี้ไปทางถุงมือ

หรี่ตามองเจ้าเด็กที่เอนตัวลงมาจ้อง-

"เห็นแบบนี้ฉันก็ผ่านประสบการณ์การมีแฟนมาแล้วนะ" เท้าเอวหน่อย
"แต่ถ้าจะให้พูดถึงความคุ้มค่าชีวิตวัยรุ่นล่ะก็..."

เงียบคิดหน่อย

"ถึงจะไม่รู้ว่าคุ้มมั้ย แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่ดีนะ"

ยิ้ม

หัวเราะฮะๆๆๆๆด้วย-- แต่ดูลูกค้าที่สุ่มจับได้จะชอบนะ?

"นะ นั่นสินะคะ" เหลือบมองกล่องจุ่มหน่อย ครุ่นคิด

"คือว่า... อิโต้ซัง" ทักคุณแล้วชี้ไปที่กล่องจุ่ม-

"ไหนๆก็มาแล้ว ลองหน่อยมั้ย?"

อื้อคงไม่แจ็คพอตเจอคำด่าหรอกมั้ง-

(เอาให้จบเรย---)

"คงไม่ขนาดนั้นล่ะมั้ง"
หัวเราะแหะๆที่ว่าเด็กๆจะน้ำตานอง

"อุ้ย อิเออิริคุงมีคนในใจแล้วนี่เอง" อดไม่ได้ที่จะแซว

"ตั้งใจเรียนก็ดีอยู่หรอก แต่ต้องอย่าลืมใช้ชีวิตช่วงวัยรุ่นให้คุ้มค่าด้วยล่ะ"

(😌)

"อีกไม่กี่เดือนก็จะฝึกจบแล้วล่ะ ระหว่างนั้นก็ต้องไปทำเอกสาร เตรียมสอบนั้นนี่เต็มไปหมดเลย"

แต่นึกภาพสิ่งที่ต้องจัดการต่อก็ยิ้มแห้ง

"ที่วางแผนไว้ก็คิดว่าจะกลับมาสอนที่นี่ล่ะ ไหนๆบ้านก็อยู่ที่นี่ด้วย"

"แล้วอิเออิริคุงล่ะ คิดไว้แล้วหรือยังว่าจะทำอะไรต่อน่ะ?" หันไปถามบ้าง

เดินต่อแถวไปเป็นพรวนกับคนที่ตามมา-

"ไม่เป็นไรๆ แต่ฉันจะไปทางโรงเรียนอนุบาลอยู่แล้วงั้นก็น่าจะเดินไปทางเดียวกัน?"

กระชับกระเป๋าตัวเองหน่อย

(อะไรนะคับไม่ได้ยินเลย)

"อื้ม อะ---"

รู้สึกเหมือนกำลังจะโดนลากไปด้วยเลบปล่อยสายกระเป๋า---

หัวเราะแหะๆๆแล้วคอยจะตามอีกฝ่ายไปให้เป็นคนฝ่าฝูงชนให้-