@manaka-rkm.bsky.social
#RKM_Commu บวกได้ทุกโพสต์ | ถ้าอยากเนียนรู้จักให้ทักมาก่อนค่ะ | เพิ่งเข้ามาเทอม 2 Profile - https://sites.google.com/view/manaka-rkm/profile?authuser=0
cms : aprilntea
「見つけた！」📸
(เก็บภาพคมช.อิตคุงคับ มะมี๊ใจเหลว😭🤲✨💖)
/ตามด้วยปิเอน 🥺✨✨✨/
แห่กๆ ถ่ายรูปก็เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย
/ในแบคกราวน์ บอทนักท่องเที่ยวเริ่มเหล่มอง/
…ก็แค่ไดโนเสาร์ จะทำอะไรโอเระซามะได้ หึๆ /พูดบทเป็นการบิ๊วอารมณ์/
05.11.2025 17:35 — 👍 0 🔁 1 💬 1 📌 0(ไอ้บ้าๆๆๆๆ ขอบคุณสำหรับโรลครัฟ)
06.11.2025 12:52 — 👍 1 🔁 0 💬 1 📌 0"..ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะคะ?"
ถามต่อ
"..ทำไมไม่ไปนอนที่บ้านล่ะคะ?"
เธอถามงง ๆ แถมเห็นสีหน้าตกใจแบบนั้นยิ่งทำให้ใบหน้าเธอบ่งบอกเลยว่าไม่โอเค
อะไรก็ไม่รู้..
"เดี๋ยวก็โดนขโมยของหรอกค่ะ"
เหลือบมองกระเป๋านาย
"..ถึงจะเป็นเด็กเซย์โจก็เถอะ"
พึมพำ
"..ก็"
ก้มมองของในมือ มันก็ดูน่ารักดี..แต่ว่า
"ค่ะ..ไม่ได้อยากได้..?"
พูดอย่างตรงไปตรงมา แต่ก็มีปลายเสียงที่ติดสงสัย
"ทำไมเหรอคะ?"
เธอถามซ้ำ
/รับรู้ได้ถึง 🌸
/เลยแผ่ 🌀 ใส่กลับ
"..เข้าใจแล้วค่ะ"
นั่งรับฟังแล้วค่อย ๆ เงียบไป ปล่อยให้บรรยากาศมีแค่เสียงคลื่นเสียงทะเลคลอดังไปเรื่อย ๆ ก็พอ
เดินมาจนถึงก็ปาไปเกือบเย็น รู้งี้ขึ้นรถมาก็คงดี..
ระหว่างเดินเล่นมองดูนู่นนี่ก็พบเขากับนายอีก ธรรมดาก็ไม่คิดจะทักหรอกแต่นี่มันก็ครั้งที่สองแล้วที่มานอนแบบนี้
เอาไงดีนะ...
คิดได้สักพักจึงเดินเข้าไปสะกิดที่ไหล่เบา ๆ
"..นี่"
ลองเรียกดู
"..ทำไมล่ะคะ?"
เอียงคอทั้งที่ยังถืออยู่
6 may
~หลังเลิกเรียน
/ ยืนลังเลว่าจะขึ้นรถเมล์ดีมั้ย แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเดินจากโรงเรียนมิฮานาดะไปสวนมิซึกิด้วยตัวเอง
(ผ่านทั้งโทโมทั้งเซย์โจ บวกได้ค่ะ (...))
@hayatorkm.bsky.social
06.11.2025 04:00 — 👍 0 🔁 0 💬 1 📌 0"เดี๋ยวก็ดีขึ้นค่ะ..ทำงานกันก่อนดีกว่า"
โบกมือเหยาะ ๆ แล้วถอนหายใจ
"อาจารย์ให้ทำอะไรเหรอคะ.."
เธอนอมเงยหน้ามาถาม ทำให้เห็นใบหน้าทุกคนมากกว่าเดิมถึงได้รู้ว่า—ไม่รู้จักใครเลยจริง ๆ ...😔
"..อา..ค่ะ"
เธอตอบรับเรื่องที่เขาเล่า และคำถามที่พูดออกมา
เพราะเธอเองก็มาที่นี่เองคนเดียวเหมือนกัน
ถึงแม้จริง ๆ แล้วจะชอบไปไหนมาไหนคนเดียวอยู่แล้วก็เถอะ
"..ชอบทะเลเหมือนกันเหรอคะ?"
เจ้าตัวถามต่อ
"..งั้นเหรอคะ"
เธอตอบคลอตามน้ำไป
ไม่ได้ชวนคุยอะไรต่อ ได้แต่นั่งนิ่ง ๆ คอยดูวิวอยู่ข้าง ๆ ไม่ไปไหน
"มาคนเดียวเหรอคะ?"
สาวมิฮานาดะถามต่อ
เธอเองก็ปล่อยให้ลมพัดผ่าน ให้เส้นผมที่ขยับแผ่วเบาตามกรอบหน้า ปล่อยใจให้พักอยู่ราวนาที..สองนาที..
ก่อนจะลืมตาขึ้นมาช้อนสายตาเหลือบมองชายข้างกายอย่างสงสัย แต่กลับต้องเบือนดวงตากลับไปมองมือที่ยังถือขวดน้ำบนตักของตัวเองไปพลาง ๆ
ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกไปดี...
"..แถวนี้..มีแมวเหรอคะ?"
เธอเลือกหัวข้อแสนเรียบง่ายขึ้นมา แม้เสียงนั้นจะเบาเหลือเกิน
...เชื่อใจนายเลยหยิบมาแกะกิน
ยาอะไรก็ได้ มันต้องช่วยสักอย่างแหละ
มานากะดื่มน้ำต่อจากยาที่กินเข้าไปอีกประมาณสามอึก ก่อนจะเอนตัวลงกับพนักพิงอย่างเหนื่อยอ่อน
"ขอบคุณค่ะ"
เธอกล่าวออกไปโดยที่ไม่ได้ต่อบทสนทนาใด ๆ แล้วจึงหลับตาลง
สาวสะดุ้งเฮื้อกหันไปหาอย่างหวั่นใจเล็ก ๆ แต่ก็รับของอย่างสับสน
"..คะ?"
ทำหน้างง
(หน่อมอะ)
05.11.2025 19:03 — 👍 0 🔁 0 💬 0 📌 0เธอยังคงพยายามหายใจก่อนจะหยิบน้ำดื่มอย่างช่วยไม่ได้
"ขอยาอีกรอบได้มั้ยคะ?"
เหลือบมองคนข้างกาย แม้สายตาจะดูเหวี่ยงเล็กน้อยก็ตาม
"..รบกวนด้วยค่ะ"
เธอตอบกลับเบา ๆ ก่อนจะยื่นน้ำกลับให้
คงต้องขอเวลาหายใจอีกสักพักกว่าจะกลับมาปกติ
ทั้งที่อยากจะมารับอากาศฟังเสียงทะเลและรับลมชมวิวแท้ ๆ
"เห้อ.." เธอถอนหายใจซ้ำอีกครั้ง "ขอโทษนะคะ.."
พูดด้วยเสียงดูเหนื่อยเล็ก ๆ
ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นในบทสนทนานี้แล้ว เธอก็ก้มหัวอีกครั้งก่อนจะเดินจากไป
แต่สีหน้าก่อนจากกลับเป็นไม่กล้าสบตานายอีกครั้ง แถมยังดูคิดมากเสียจนออกผ่านแววตานั่นด้วย
(พิมพ์มาได้เลยค่ะ สบายมาก 55555)
สาวที่ยังดูมึน ๆ ฟังอย่างใจเย็น ทั้งที่ในความเป็นจริงการพูดไม่มีหยุดแบบนี้คงจะพาลทำเอาเธอหงุดหงิดเบา ๆ ไปแล้ว แต่ครั้งนี้กลับไม่เลย..
คงเพราะเสียงที่เอ่ยเบา ๆ หรืออาจเป็นเพราะมือที่ช่วยบังแดดนั่นให้หรือเปล่านะ
เห้อ..
"..นั่งก่อนก็ได้ค่ะ"
แม้เขาจะพูดมามากมาย แต่เธอกลับถอนหายใจออกมาเพื่อตอบเพียงประโยคสั้น ๆ เพียงประโยคเดียว
มานากะทำหน้าเบี้ยวกว่าเดิม อย่างกับไม่ค่อยพอใจสุด ๆ จะอ้าปากพูดก็ทำได้แค่พะงาบ ๆ เอ่ยอะไรไม่ถูกเลย สุดท้ายก็เลยหยิบมันมาถือมันเอาไว้อย่างหงุดหงิดใจ
"..ไอ้บ้า"
ก้มมองช็อกโกแลตในมือแล้วถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะเดินจากไป
(¬ ¬ )...
ดันไม่ใช่แยงกี้แหะ
"..ขอโทษค่ะ"
ก้มหัวให้
"..เมารถค่ะ"
ตอบตามตรงแล้วหยิบน้ำนั่นมา ถึงจะดื่มไม่ลงก็เถอะ
"ขอบคุณค่ะ"
เธอพูดเสียงแผ่ว ๆ ก้มหน้าก้มตาหนีแดดอย่างน่าสงสาร
"..ค่ะ"
มองนิ่ง ๆ แล้วก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อเลยหลุบตาลงมองกางเกงที่เปรอะเปื้อนฝุ่นเล็กน้อย
ไม่รู้ว่าเป็นแผลหรือเปล่าอีก
"ถ้าเป็น ห้องพยาบาลไปทางนั้นค่ะ"
เธอชี้ทางไปให้ก่อนจะหันกลับมามองนาย
"ขอตัวค่ะ"
/เดินสวน 🌸 ด้วยไอคอน 🌀
"..เห้อ"
เราดันไม่กลัวด้วยสิ
สาวตัวไม่ได้เล็กขนาดนั้นเลยจ้องกลับแบบไม่ได้สนว่านายจะเข้ามาต่อยหรือเปล่า
มันยอมไม่ได้ (¬ ´¬ )
