Kassidy Roshanmehr

[แจ้งอัพเดทค่าสเตตัส]

สำหรับลูกมูที่ผ่านบททดสอบที่ 3 จะได้รับสเตตัสเพิ่มซึ่งเป็นสิทธิพิเศษในฐานะผู้เล่นเบต้า โดยจะมี 20 แต้มที่เพิ่มมาโดยอ้างอิงจากคำตอบในฟอร์มอีเวนท์ 03 และไม่สามารถแก้ไขได้

ตรวจสอบค่าสเตตัสที่ลิงก์นี้
bit.ly/43vllr4

เมื่อเรื่องราวทั้งหมดสิ้นสุดลง และร่างกายได้รับการเยียวยา แม้จะมีบาดแผลแต่ก็ไม่ถึงขั้นสาหัส สการ์เล็ทจึงฟื้นตัวได้ค่อนข้างรวดเร็ว

ในห้องพักอันเงียบสงบ แสงแดดอ่อนยามเย็นลอดผ่านบางๆ เส้นผมของเธอซึ่งพันกันยุ่งเหยิงจากการต่อสู้นานวันดูใกล้หลุดเปียเต็มที เธอจึงนั่งลงข้างหน้าต่าง

มือค่อย ๆ สางปมเส้นผมทีละช่อด้วยความใจเย็น ก่อนจะเริ่มถักเปียใหม่ช้า ๆ

( cms : Jarwkai )

[ ประกาศปิดคอมมู ]

[ Epilogue ]
#ROC_betaFIN
bit.ly/4l9WSPy

นับร้อย​วิญญา โรยราเหลือเพียงหยิบมือ

หลุดพ้นไปจากซากปรักแห่งความพินาศ​ พวกเจ้าได้ถักทอชะตาขึ้นใหม่แล้ว

คราบททดสอบถึงคราอวสาน​ เส้นทางนั้นได้เปิดออก

จงปีนสู่หลังมังกร​ ​ทะยานสู่ฟากฟ้าอันไร้ขอบเขต

ขอต้อนรับสู่ 'เอลิเซียม'

#ROC_beta04

คำถามนั้น คือการทดสอบสุดท้าย

หากคุณให้ข้อมูลสำคัญไป
อ่าน bit.ly/4l70xxm

ไม่แน่ใจว่าทำอะไรกันแน่
อ่าน bit.ly/4khvOwr

และหากคุณไม่ได้ปริปากบอกไป
อ่าน bit.ly/3TfogiT

#ROC_beta04
ถูกกระหน่ำโจมตีใส่ไร้ทางต่อต้าน

ร่างของฮิลเดอการ์ค่อยๆทรุดลงกับพื้น กลิ่นคาวสนิมฟุ้งในปาก ทว่าไร้คำพูดโต้ตอบใด

ไม่แม้จะแสดงร่องรอยของการดิ้นรนที่จะมีชีวิตต่อ

เธอรู้จักกลุ่มคนที่แต่งตัวเช่นนี้เป็นอย่างดี รู้ดี...ว่าพวกมันเกลียดคนของจักรวรรดิยิ่งกว่าอะไร

ต่อให้บอกข้อมูลแสนสำคัญเพียงไหน จุดจบก็คงไม่ต่างไปจากเดิม

จึงกระทำตนเฉกเช่นหุ่นกระบอกให้พวกมันทุบตีเล่น

มือหนาคว้าบีบเข้าที่ลำคอ ยกร่างยับเยินขึ้นหมดความอดทนต่อความเงียบที่ผ่านมา

เขาถามสิ่งเดิม หัวเธอวนเวียนถึงคำตอบไร้หลักประกันมาตลอดแม้กระทั่งตอนนี้

หากต้องจบลง ความเงียบจะทำให้คนข้างหลังปลอดภัย

...

—ไม่ ที่ผ่านมาก็ไม่ใช่ หากต้องการดั่งภาพฝันต้องสร้างทางขึ้นมา

จริงจงมีศัตรูร่วมกัน

หลอกจงลวงให้ถึงที่สุด

ไร้คำตอบอื่น

เราดูเป็นนักบุญในสายตาใครๆ อยู่แล้วนี่

"เซเลส—เทียร์ร่า"

#ROC_beta04

สการ์เล็ทลืมตาขึ้นอีกครั้ง เธอรู้สึกถึงแรงบีบรัดรอบข้อมือ ปลายนิ้วเย็นจนรู้สึกชา

ของทุกชิ้นถูกยึดไปหมด ไข่ไวริกซ์ที่เธอหวงแหนแตกละเอียดไปแล้วในขณะที่ต่อสู้ เนื้อตัวเธอชุ่มไปด้วยเลือดครึ่งหนึ่งจากแผลบนศีรษะ อีกครึ่งเป็นของคนอื่น

ก่อนจะสลบเธอโถมตัวเข้าช่วยเด็กคนหนึ่งจากการถูกบีบขยี้กับผืนหิมะ แม้จะต่อสู้ขัดขืนกันอยู่สักพัก แต่สุดท้ายกลับเป็นตัวเธอที่โดนฟาดศรีษะจนสลบไป

(ไฮโฮ ไฮโฮ โฮ่ๆๆๆ น่ารัก😭💕)

( วาดตี้ย้อนหลังค่ะ 🙌 )

เหนี่ยวรั้ง ผลักดัน

อะไรก็ตามที่เกิดขึ้นจากการทำงานของประตูปริศนานั่นลากวิเวียนข้ามมายังอีกฝั่งในทันที

ก่อนที่เสียงการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วของบางสิ่งจะเกิดขึ้นพร้อมเสียงกระแทกประตูที่ปิดดังตามมา

ไม่ว่าแรงเมื่อครู่จะมาจากอะไร วิเวียนก็รู้สึกขอบใจที่มันอนุญาตให้เธอเพียงผู้เดียวที่ข้ามมายังฝั่งนี้

+

#ROC_beta03
[ Mirror of the Soul ]

ตั้งแต่เมื่อไหร่ เดินมาไกลแค่ไหน
เวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว..
เธอไม่อาจทราบได้

ทว่าอย่างน้อยก็นานพอให้ร่างกายของวิเวียนได้พักผ่อนขจัดความเหนื่อยล้าจากทะเลทรายก่อนหน้า

เธอกวาดสายตาไปรอบๆความมืดมิดและกลืนเป็นหนึ่งเดียวไปกับมันอย่างง่ายดาย

หากยังมีแสงอยู่ แม้เพียงริบหรี่ก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายสำหรับชาวซีลนาวีร์อย่างเธอ

+

#ROC_beta02 | Trial of the Fearless

and then the fear is all I could feel.

[มาลงภาพย้อนหลัง ซีนงั่มๆ 🧑‍🍳]

(ฝั่งแคสจบแล้วค่า ขอบคุณที่เล่นกันเยอะเลย เจอกันใหม่เว้นท์หน้านะน้องวิเวียน😭🫳)

เมื่อความมืดกลืนกินเรา เธอคว้าสัมผัสไหนไม่ได้เลย แม้แต่ใบหน้าไม่สบอารมณ์ของเจ้าก็ไม่อาจเห็นได้อีก

เมื่อทุกอย่างกำลังจะลงเอยไปแบบนี้ ไม่ว่าดีหรือร้าย

วิเวียน

"อย่าตาย"

-ฟุ่บ

แผลฉกรรจ์..ไม่ถึงตาย

แต่ราวสติถูกฉุดกระชาก ร่างกายเธอยังรับรู้อันตรายและพยายามบอกให้เธอทำอะไรสักอย่าง..ทว่ามันหนัก

เธอเองก็แบกสภาพอิดโรยมาตลอดวันและคืนจนเสียการควบคุมไปมาก

หูได้ยินถึงสิ่งที่วิเวียนตะโกนบอก มันค่อนข้างน่าตกใจ เพียงฉุดคิดสักนิดสิ่งที่เราสงสัยคงกระจ่างเร็วกว่านี้

...งั้นเหรอ เฉียบแหลมมาก

มือพยายามขยับไปตามที่ควร ใกล้แค่เอื้อม

แต่สัมผัสไม่ถึง

+

ท่ามกลางห้วงร่วงหล่นเธอตระหนักดีว่าทำอะไรบุ่มบ่ามไปไม่น้อย คงโดนสายตาเจ้าอารมณ์จ้องเขม็ง อาจจะโดนว่ากล่าวถากถางด้วย

แต่การได้เห็นวิเวียนรอดพ้นคมเขี้ยวสัตว์ร้ายก็เป็นสิ่งที่เธอต้องการให้เกิดขึ้น

..ฉะนั้นแล้ว

ความเจ็บที่ร่างกายรับรู้ เลือดที่สาดกระเซ็นในอากาศ ผลของการกระทำ เธอยินดีรับทั้งหมด

เธอเลือกแบบนั้นเอง

+

(สงสารจับใจ😭)

#ROC_beta04

ตาพร่าเบลอกวาดมองรอบสถานที่แห่งใหม่อย่างเลื่อนลอย


คาเอลันขยับปากขึ้นลงเบาๆ

 ไร้เรี่ยวแรง

"ข้าไม่รู้"

เด็กชายวัยเพียงเท่านี้หาได้เข้าใจความภักดีต่ออาณาจักร หรือแม้แต่จะเข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า

เขาเพียงเหนื่อยล้า และหวาดกลัวเกินกว่าจะเอ่ยถ้อยคำใด

ต่อ

พวกผู้ใหญ่ยังคงต่อยตีร่างเล็ก จนมันเริ่มที่จะด้านชา



ก่อนนิทราจะมาเยือนเขาอีกครั้ง

(ซีนลุ้นมาก🥺)

ในคราวนี้เคลื่อนไหวเร็วยิ่งกว่าความคิดของตน

เจ้ามนุษย์อวดดีนั่น
มันกล้าดียังไงถึงช่วยข้า
ทั้งๆที่พึ่งรู้จักกันมาไม่กี่วันแท้ๆ

ด้านล่างเป็นอะไร?
รังของมันหรือไม่?
แล้วถ้าถูกทรายขังไว้ล่ะ?
หรือเป็นบ่อของพิษสีดำที่อยู่ในปากมัน?

ต้องคล้องโซ่ไว้เผื่อใช้ขึ้นกลับไป
ไม่มีเวลาทดสอบต่อความน่าจะเป็นแล้ว

"หลุมนี่อาจเป็นทางออก จับมือข้าไว้!!!"

แต่ต่อให้มันจะไม่ใช่ ไม่ว่าอย่างไร
เธอจะต้องกลับขึ้นมาให้ได้

ช่วงเวลาที่เข้าปะทะกับสัตว์อสูร​ หลังจากถูกโจมตี ดาร์ลีนรู้สึกได้ถึงแรงโจมตีฟาดเข้าอย่างจัง​ เลือดอุ่นไหลซึมจากขมับ หยดลงตามแนวคิ้ว โลกหมุนวนวิงเวียนจนเป็นฝ่ายล่าถอย​ เชื่อมั่นว่าสหายทั้งหลายจะร่วมกันจัดการอสูรร้ายได้สำเร็จ

เสียงฝีเท้ามุ่งปะทะ​โรมรัน​ กระทั่งร่างยักษ์​ร่วงกระแทกผืนหิมะ​ เกิดเสียงตีบตันดังสะท้อนก้อง แทนที่จะเป็นเสียงยินดี​ กลับกลายเป็นความวุ่นวายอื่นปรากฏ​แทน
+

ไร้เรี่ยวแรงขัดขืน อีวานนาได้แต่ยอมกลุ่มคนที่ไม่รู้จักทำร้ายซ้ำไปมา หวังรีดเค้นคำตอบจากเด็กน้อยสภาพกึ่งเป็นกึ่งตาย

"...ไม่รู้"

เธอหายใจรวยริน รวบรวมแรงอันน้อยนิดเปล่งเสียงแหบแห้ง

"..รู้แค่..ต้องรอด.."

ไร้คำโกหก เธอไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าการทดสอบท้งหลายที่ผ่านมาคืออะไรกันแน่ ที่ยังมีชีวิตอยู่ก็แทบจะปฏิหารย์แล้ว

ร่างเล็กโงนเงนก่อนจะล้มลงไปกองบนพื้น สติเลือนรางเกินกว่าจะพูดอะไรได้อีก

เอลินดร้าไม่ได้มีสติมากนักคำถามพวกนั้นมันจึงเป็นเพียงลมปากที่เข้าหูซ้ายและทะลุหูขวา ตอนนี้เธอสนใจแค่ว่า

"เพื่อนข้าอยู่ที่ไหน"

ฮิลด์ คารินและดาร์ลีน

เธอนอกจากจะไม่ตอบคำถามแล้วยังตั้งคำถาม ไม่แปลกนักที่จะโดนต่อยตีจนไม่อาจนั่งพับบนพื้นได้ไหว จนตัวงอล้มลงไปนาบกับพื้น

สำหรับเอรินดร้าเธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเอจิสเลยนอกจากอยากจะเข้าร่วมเพื่อความเป็นอยู่ของครอบครัว

เมเดนไม่ใช่เด็กที่รอบรู้ขนาดจะพอจะรู้เรื่องอาณาจักรธอรัน

"การคัดเลือก..เพียงเข้าร่วมก็ได้เงินเละเสบียง"

เสียงของเด็กน้อยพูดติดขัด เต็มไปด้วยความเจ็บทั่วร่างแต่ก็พยายามเค้นเสียง เธอไม่ได้กล่าวโกหกแต่อย่างใดเพราะรู้ว่าไม่ควร

"ให้พวกเราเดิมพันทุกสิ่ง แม้แต่ชีวิต เพื่อยกตนเองให้สูงขึ้น"

"โปรเจ็คเอจิส"

"ข้าจะพูดมากกว่านี้ ถ้าท่านปล่อยข้า"

แต่หากพูดความจริงแล้วรอด เมเดนจะทำมัน

#ROC_beta04

'แปลก..'

'แปลกจัง..'

เด็กน้อยที่ล้มลงหลังมอนสเตอร์ขนาดใหญ่ได้ตายลง ตื่นขึ้นหลังวูบไปได้ครู่

แม้แทบไม่เหลือแรง แต่ความรู้สึกแปลก ๆ ทำให้รัคชายกมือมาแตะบริเวณตาโดยสัญชาตญาณ

'มองไม่เห็น..'

"หากทำให้ข้าเชื่องเช่นจักรวรรดิได้ เจ้าก็จะมีทุกอย่างรวมปาฏิหาริย์เรื่องอสูรนั่น.."

"แต่หากไม่รู้ว่าเรามีค่าเพียงใด ก็คงเสียสิ่งที่ถึงขนาดกับต้องทำให้จักรวรรดิสั่งให้เด็กๆเข้าไปในอาร์เทมอย่างสูญเปล่า"

ถึงจะมีเด็กคนอื่นปากโป้งบ้าง แต่ก็คงไม่พ้นในมุมมองทั่วไป

ต่อให้เป็น 'อาณาจักรนั่นจริง' แต่หากไร้น้ำยาไม่ว่าใครก็ไร้สิทธิ์ครอบครองเธอ

"หรือธอรันก็พ่ายแพ้ไอน์ฮาร์ตกระทั่งเรื่องฝึกเด็กให้เชื่องกัน?"

#ROC_beta04
[ Part 2 ]
bit.ly/4n4AmZP

เมื่ออสูรร้ายล้มลง
ดั่งสัญญาณ​สิ้นสุดความเหนื่อยยาก

เหล่าเด็กน้อยต่างร่วมมือกันเพื่อให้มีชีวิตรอด​ แม้ต้องหลั่งเลือด​ เผชิญความสูญเสีย

...ทว่าชีวิตอาจถึงจุดสิ้นสุดลงก่อนได้เริ่มเฉลิมฉลอง​
เมื่อฝันร้ายนั้นมิได้จบลง
เพียงแปรเปลี่ยนรูปลักษณ์​ไป

ต่างที่เธอพาเด็กคนอื่นมาเจอสถานการณ์นี้ด้วย ทั้งวิเวียนทั้งเด็กผมแดง เพราะเธอ เพราะเธอใจร้อนเอง

เมือกจับตัวเป็นใยพุ่งเข้ามา แคสกะจังหวะเพื่อหลบมัน ตามแผนที่คิดไว้คือดูท่าทีพวกมัน แต่ตอนนี้ต้องเผชิญหน้าโดยไม่ได้เตรียมตัว จึงคิดรับผิดชอบด้วยการเป็นตัวล่อ

เธอออกวิ่งสร้างแรงสั่นสะเทือนในมันสนใจแต่ตัวเอง

เมื่อใกล้พอเธอเห็นว่าเด็กคนนั้นไม่ใช่สการ์เร็ท เป็นเด็กคนอื่นทรุดอยู่กับพื้นเหมือนจะบาดเจ็บ แต่ถึงอย่างนั้นก็คิดเข้าช่ว-

ซู่มม-!

พื้นทรายสั่นไม่กี่วิการปรากฏตัวของนัมทาลูก็เกิดขึ้นตามมา คั่นกลางระหว่างระยะของแคสกับเด็กคนนั้น

แคสกระโดดเบี่ยงเว้นระยะได้ทัน แต่เด็กคนนั้นโดนแรงกระแทกเข้าเต็มๆ จนกลิ้งกระเด็น

'แย่ที่สุด'

นัมทาลูโตเต็มวัยกำลังปรากฏตรงหน้าราวภาพฉายซ้ำ

+