Ivael (แอคทีฟช่วงดึก)

#WyH_DGAtTheCrossroads

⚔️ ประกาศปิดคอมมูนิตี้อย่างเป็นทางการ ⚔️
ภารกิจสุดท้าย : เริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่อย่างราบรื่น

ข้อความถึงทีมงาน: forms.gle/iirjteK8KWS5...
End Credits: youtu.be/7K-1Ssj2ST4?...

[ ⚔️ — Story : วันเกียรติยศ ]

รุ่งอรุณของ “วันแห่งเกียรติยศ” มาถึง

งานเฉลิมฉลองอันยิ่งใหญ่ของเหล่านักผจญภัยได้เริ่มต้นขึ้น ณ ลานกลางของกิลด์

แสงแดดยามสายอาบไล้ผืนธงประดับลวดลายของแต่ละกิลด์ที่พลิ้วไหวในสายลม อาหารกลิ่นหอมกรุ่น เครื่องดื่มแก้วแล้วแก้วเล่าถูกยกขึ้นชนกันด้วยเสียงหัวเราะ

Acc for #WyH_DG
︵‿︵‿︵‿︵‿︵‿︵‿

"หากนั่นคือประสงค์ของเธอแล้วล่ะก็-"

︵‿︵‿︵‿︵‿︵‿︵‿

Zeva Everett
Mermaid | 150 y.
Solar Light ☀️| Knight 🛡️| Wind 🍃

︵‿︵‿︵‿︵‿︵‿︵‿

Doc : bit.ly/3Ee1qnO

︵‿︵‿︵‿︵‿︵‿︵‿
(มาช้า(มาก)แต่มานะคะ อ้าก สามารถทักโรล/โคได้ตลอดเลยค่ะ! ขอฝากตัวด้วยนะคะ ><)

( มาแปะอีกรอบค่ะ แอบไปแก้งานมา 🤫 )

#BloodMoonNight_WyH

ลีเธียในยามนี้ดูแตกต่างจากปกติ

บทร่ายเวทถูกเอื้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงไพเราะ

หยาดโลหิตกระเซ็นเลอะใบหน้าและผิวกาย แต่กระนั้นใบหน้าของนางยังคงมีรอยยิ้ม

นัยน์ตาเรืองรองด้วยโทสะ ไอธาตุมืดฟุ้งรอบกาย โหมกระหน่ำทำลายทุกอย่างให้สิ้นสูญ เริงระบำเคลื่อนไหวท่ามกลางม่านรัตติกาลสีชาดในคืนนี้

จนกว่าทุกสิ่งจะพินาศมอดมลายสูญ นางจะยังคงสู้ต่อไป

Cms. Tenlabelle

( วาดเก็บตกตามหลังโรลค่ะ

อีเว้นท์นี้ทุกคนเท่กันมาก ขอฟีอัสเท่บ้างนะคะ ✨🦊🩸 )

พอพยายามขยับตัว สีข้างก็ปวดแปลบ
ตรงจุดหนึ่งมีรอยเลือดแห้งกรังปรากฏบนผ้าพันแผล ดูเหมือนจะมีใครบางคนทำแผลให้เขาอย่างดีทีเดียว

...ฝีมือ‘พ่อบุญธรรม’สินะ

แม้จะปวดระบมตามร่างกาย แต่หัวใจยังเต้นอยู่
แค่นั้นก็ดีพอแล้วสำหรับเช้านี้.

อีวาเอลพยักหน้ารับแทนการตอบกลับกลายๆ

"อ่า ยังต้องเดินกลับอีกนี่นา เฮ้อ"บ่นพลางยืดเส้นยืดสายเบาๆ ก่อนจะเตรียมตัวเดินทางกลับ

"เป็นอย่างที่เจ้ากล่าว กลับเข้าเมืองก่อนเวลาโพล้เพล้ย่อมดีกว่า รีบไปกันเถอะ"

...

ขณะที่ทั้งคู่เข้าสู่ตัวเมือง อีวาเอลหันไปหาคาเอแลน–"ถึงเจ้าจะเริ่มเล่นลิ้นกับข้า แต่ยังไงก็ยินดีที่ได้ร่วมทางกับเจ้าในวันนี้" กล่าวขอบคุณอีกฝ่าย

ถอนหายใจเฮือกนึง ก่อนเริ่มนับสัญญาณ

" 3..2..1.." ค่อยๆนัยเลขถอยหลัง เพ่งสมาธิชั่วขณะหนึ่ง

"ตอนนี้แหละ!" ทั้งคู่ใช้เวทลมส่งแรงให้ฝูงกบกระเด็นไปไกลๆ บางตัวก็ลงน้ำพอดิบพอดี บางตัวก็ได้กลับมายืนบนบก

"เท่านี้ก็เป็นอันเรียบร้อย" ถอนหายใจอีกรอบนึงด้วยความผ่อนคลาย

#BloodMoonNight_WyH

🌙 Main event 02 - คืนสีเลือด 🩸
เวลา 22.22 น.

ความมืดมิดและสงครามมิอาจคงอยู่ถาวร ไม่มีสิ่งใดในโลกที่ไม่จีรัง ท้ายที่สุดบทสรุปของเรื่องราวที่เต็มไปด้วยการสูญเสีย ก็ต้องมีหนทางที่พานไปพบแสงสว่างท่ามกลางราตรี

ระยะเวลาเล่นอีเวนต์: 31 พ.ค. - 4 มิ.ย. (ไม่สามารถเล่นย้อนหลังได้)
หมายเหตุ: รันสตอรี่เหตุการณ์ใต้เธรด

ทันใดนั้นเขาก็รับรู้ได้ถึงการเคลื่อนไหวจากด้านหลัง ทว่าความเร็วของมันเร็วยิ่งกว่ากลุ่มก้อนเลือดก่อนหน้านี้เสียอีก

แทนที่จะรู้สึกถึงของเหลวที่สาดกระเซ็นต้องใบหน้า กลับเกิดเสียงของแข็งแทงทะลุผิวกาย พร้อมกับความเจ็บปวดที่แล่นปลาบทั่วร่าง

เลือดสีแดงฉานไหลอาบจากข้างแก้ม หัวไหล่และสะบัก คงนับว่าเป็นโชคดีที่ตนปัดป้องบางส่วนไปได้

หญิงผมสีชาดเล็งจ้องสายตาไม่กระพริบคฑาในมือโบกสะบัดไหวตามแรงลมแสงเรืองรองขจีทมิฬเวียนวนอยู่รอบกายคล้ายว่ามันจะสังเกตเห็นและพุ่งเข้ามา

เอลฟ์สาวเรียบนิ่งถอยกายหลบหลีกการเคลื่อนไหวที่เรียนรู้มาเมื่อครู่นางเร่งกายกระโดดไปบนที่สูงกว่าทันใดก็เร่งปิดฉากมันเสียก่อน

〝 Μπουλόνι ανεμώνης 〝

เวทมนตร์พุ่งพรวดโจมตีครั้งแล้วครั้งเล่าหมายจะปลิดชีพมันเสีย

เช่นไรมิมันก็นางที่จักดับสิ้นไป

"...เวร " เขากัดฟันแน่น ดวงตาไม่กระพริบ พยายามจับการเคลื่อนไหวอันปราดเปรียวและเล็งหาจังหวะโจมตีไปในตัว

แต่ทว่า, เขาช้าเกินไป

ปลายของก้อนเลือดแหลมเคลื่อนฝ่าเงาเข้ามาได้และมันทะลวงเข้าที่สีข้างเขาอย่างแม่นยำ

ร่างของเขากระตุกเล็กน้อย เท้าก้าวถอยหลังไปครึ่งก้าว มือขวารีบยกมากดบนบาดแผล
+

เอตวลขมวดคิ้วด้วยความผิดหวังที่พี่สาวมาเจอสภาพจนมุม ทั้งที่เขาอุตส่าห์ซ้อมต่อสู้อย่างหนัก ทำไมนางชอบมาเห็นตนเองหมดรูปอยู่เรื่อย

หลังจากการก้อนเลือด หญิงสาวจากกิลด์จันทราปรากฏกายขึ้น นางสะบัดเลือดจาดขวานในมือ ร่างโชกเลือดแต่ก็ยังคงความงามไว้แบบน่าพรั่นพรึง

"มัวยืนเล่นอะไรอยู่คนเดียว ตามมาเร็วเข้า!" เสียงทุ้มดุของสตรีตะโกนขึ้นก่อนออกตัววิ่งนำอย่างฮึกเหิม

"ขอรับ! รอข้าด้วย!"

โซ่ที่ทำจากของเหลวฟาดและรัดแขนหนึ่งข้าง น่าแปลกที่มันแข็งแรงราวเหล็กกล้า

"อึก-!"

เขาให้เวทดินพยายามกลบก้อนเลือด อย่างไรเสียเขาก็เป็นแค่มนุษย์ธรรมดาแถมอาศัยบ้านนอก จะใช้เวทมนตร์ก็ยังไม่เชี่ยวชาญ

'ชิ้ง!'

เงาสีเงินจากขวานใบใหญ่จามลงมาตัดขาดแส้สะบั้น หญิงสาวรูปร่างสูง งดงามแต่ แข็งแรงหากนั่น 'อ็องตัวเนต' พี่สาวของเขาแล้ว เอตวลก็คงตาฝาด

"ท่านพี่!!"

[ 🌿 ภารกิจตามหาสมุนไพร - สมุนไพรดับร้อนแก่คนผู้นั้น ]

📜 รายละเอียดภารกิจ :
ค่าตอบแทนจำนวน 15,000 วูโร(เอลฟ์เขลาผู้นั้นจักจ่าย), ตั๋วสำหรับดื่มเหล้าในบาร์จันทร์เสี้ยวฟรีทั้งอาทิตย์ และหากบดสมุนไพร 'ทั้งหมด' มาด้วย จะแถมสูตรการบ่มเหล้าให้อีก!
ทวีป : ทุกทวีป | สถานที่ : ภายในป่า หรือ ลานหญ้า (ได้ทุกที่ยกเว้นสวนสมุนไพรของกิดล์)
ยศนักผจญภัยที่แนะนำ : wood+

📜 Rursus Orbis - Week 6
[ 📅 Start : 02/06 | End : 08/06 ]

ฤดุใบไม้ร่วงที่แสนโกลาหล ความวุ่นวายสิ้นสุดลงแต่ความกระวนกระวายในใจยังมีท่วมท้น วอนท่านเทพมังกรนำพาความสงบสุขหวนกลับคืนมา

รายละเอียดจะอยู่ภายในเธรด 👇

" อย่าได้บังอาจ! "

ถึงแขนข้างช้ายจะยกไม่ขึ้นแต่เขาก็ร่ายเวทย์ stormทำลายเหล่าหนามที่พุ่งเข้ามา

@morbias-wyh.bsky.social

และแล้ว...เธอก็เห็นเขา

ร่างสูงโปร่งของเอล์ฟหนุ่มนอนแน่นิ่งอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพังของวิหารไม้เก่า ใบหน้าเปรอะไปด้วยคราบเลือดทั้งของตัวเองและของมอนสเตอร์ เส้นผมยาวสลวยเลอะคราบฝุ่น ดวงตาที่เคยเปี่ยมไปด้วยชีวิตปิดสนิท

ภาพตรงหน้าทำให้เลือดในกายเดือดพล่าน โทสะแล่นริ้วเดือดปุดอยู่ในอก จนธาตุมืดสั่นไหวราวคลื่นทะเลที่โหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง

“เจ้าไม่มีสิทธิ์แตะต้องเขา!!!”

เขาหันไปมองเพื่อนร่วมทีมที่อยู่กองหลังด้วยสีหน้าจริงจัง ไม่มีอีกแล้วความเขินอายที่ถูกเห็นหน้าตัวเองที่ทุกคนเคยชิน ดวงตาสิงโตของเขาเรืองแสงในที่มืดเล็กน้อย

"....ระวังตัวด้วย"
พูดไม่ทันจบเขาก็พุ่งไปข้างหน้าเพื่อต่อกรกับเหล่ามอนส์เตอร์ ซึ่งเขาก็เว้นระยะห่างของตัวเองกับมอร์ไบอัสไว้พอควร

ในช่วงเวลาแบบนี้เขาไม่ควรให้ความสะเพร่าของเขามาขวางทุกคน

@caelis-wyh.bsky.social

ลื่นไหลราวกับสิ่งมีชีวิตพุ่งไปตามพื้น และแทงทะลุลำตัวจากด้านใต้ก้อนเลือดตรงหน้า

อย่างน้อยก็พอจะชะลอให้มันช้าลงได้แต่การโจมตีเท่านี้เหมือนจะยังไม่มากพอ...

#BloodMoonNight_WyH
[w/ @seros-wyh.bsky.social ]

จันทราโลหิตส่องสว่างฉาดฉาน

ความโกลาหลปกคลุมอาณาจักร เสียงการต่อสู้ดังระงมทุกหย่อมหญ้า ความสุขสงบถูกทำลาย แปรสภาพกลายเป็นสนามรบชั่วคราว

ลูกศรถูกบรรจุเข้ารัง สายเอ็นหน้าไม้ขึงตึง ส่งมันเจาะทะลุก้อนโลหิตน้อยใหญ่ที่เพ่นพ่านเบื้องล่าง

กำจัด
ฟาดฟัน
เคียงบ่าเคียงไหล่กับนักรบภูผา
จวบจนกว่าราตรีสีชาดจะสิ้นสุดลง

"เสียใจด้วยนะ เจ้าคงไม่มีวันได้เห็นภาพนั้นหรอก" กรอกตามองไปทางอื่น "แต่เจ้าก็รู้ตัวดีนี่ ว่าเจ้าจะหมดแรงแล้ว แล้วทำไมถึงคิดที่มาตาล้อตาเถียงกันอยู่อีก มานาเจ้าเหลือเฟือเท่าไหร่กันเชียว"

"เอ้า ปล่อยมันไกลๆได้แล้ว ข้าอยากจะรีบๆกลับห้องจะแย่" เขาเองก็ไม่อยากมานาหมดเกลี้ยงก่อนจะถึงตัวเมืองหรอกนะ

"ข้าจะให้สัญญาณ เจ้าอย่าวอกแวกละกัน" หันหน้าไปทิศทางที่จะปล่อยฝูงกบให้เป็นอิสระ

"อย่าเพิ่งหมดแรงก่อนซะละ คาเอแลน นักผจญภัยมนุษย์หนุ่มโดนฝูงกบทับจนสลบคงไม่ใช่ข่าวที่น่าอภิรมย์สำหรับเจ้าเท่าไหร่ละมั้ง"

แม้ว่าจะเหนื่อยไม่แพ้กัน แต่อีวาเอลก็ดึงเชิงไปเสียก่อน

อีวาเอลถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก ในที่สุดก็จะได้เลิกกังวลว่ามานาพวกเขาจะหมดก่อนที่จะพบแหล่งน้ำที่เหมาะสมเสียที

"เหอะๆๆ หวังว่าสภาพแวดล้อมใหม่นี้จะถูกใจพวกเจ้า ทั้งสภาพแวดล้อมใหม่ๆ และสัตว์นักล่าตัวใหม่ๆ" ประชดประชันกบไปหนึ่งที เพราะคาดโทษที่ทำให้เขาต้องเดินวุ่นย้ายถิ่นฐานพวกมัน

+

#EternalFallingStar_WyH

[โรลปิด | @oswald-wyh.bsky.social | 20:58 น.]

กาลเวลาแปรเปลี่ยน วันคืนผันผ่าน ช่วงเวลาที่ยืนยาวยิ่งกว่าเผ่ามนุษย์ทำให้ในบางครั้งเผ่าอายุยืนอย่างเอลฟ์ใช้เวลาราวกับเต่าบก

ทว่าเมื่อข้ามผ่านเวลานานนับปีการใช้ชีวิตของเผ่าอายุยืนก็ไม่ได้แตกต่างไปจากมนุษย์เลย

(+)

เมื่อความปวดแสบบรรเทาลงเปราะหนึ่ง อีวาเอลรีบมุ่งหน้าไปยังทิศที่อาศัยของครอบครัวที่อยู่นอกเมือง

หวังว่าพวกเขาจะปลอดภัย—ภาวนาต่อจันทรา

แม้บัดนี้จะอาบไปด้วยสีเลือด

อีวาเอลที่ตั้งใจจะเคลื่อนตัวไปจัดการก้อนเลือดตัวต่อไปต้องหยุดชะงักเล็กน้อย

“อึก-” บาดแผลจากการโดนโจมตีปวดแสบขึ้นมาอีกครั้ง

อีวาเอลยอมสละโพชั่นเยียวยาขวดหนึ่งเพื่อฟื้นฟูร่างกาย

—ค่ำคืนนี้ยังอีกยาวนาน ไม่ควรประมาทไปมากกว่านี้แล้ว

จากนี้คงต้องะมัดระวังมากกว่านี้ โพชั่นที่มีติดตัวเหลืออยู่ไม่มากนัก

เนื่องจากเคลื่อนไหวไม่คล่องตัวจากการบาดเจ็บ อีวาเอลตัดสินใจยอมเสียมานาไปกับการร่ายเวทย์ลอยตัวเพื่อหลบหลีกการโจมตีของก้อนเลือดที่ลอบโจมตีตน

อาศัยจังหวะที่เกิดโอกาสโจมตีสวนกลับ อีวาเอลไม่รอช้า รีบร่ายเวทย์กระสุนลม วนซ้ำหลายบทในการโจมตีมันกลับ ก่อนที่มันจะกกกแน่นนิ่งเป็นกองก้อนเลือดไปอีกตัว

ขณะที่กำลังยิ้มลำพองใจมองดูก้อนเลือดที่ตนจัดการไปได้

“อะ-!?”

อย่างไม่ทันตั้งตัว กระสุนกรดโจมตีอีวาเอลมาจากด้านหลัง สะบักและสีข้างแสบร้อนขึ้นมาทันทีที่เขาตั้งสติได้

ชิ เผลอประมาทไปซะได้

“แหม เกือบจะเชื่อแล้วว่าเจ้าฟังข้าเข้าใจที่กำลังพูดถึงเพื่อนของเจ้าที่นอนแน่นิ่งอยู่ตรงนั้นเสียได้” ถึงจะพลาดท่า แต่อีวาเอลก็ยังยิ้มเย้ยหยั่น