𝓛𝓮𝓪𝓿𝓸𝓷 ✨️ ( แอคทีฟวันอาทิตย์ 😭 )

#WyH_DGAtTheCrossroads

( สวัสดีค่ะ เลม่อน นะคะ, เราเป็นทั้งผู้ปกครองของน้องเซอย่าและซินเธีย ในตำแหน่งสต๊าฟทำหน้าที่คอยตอบคำถาม , ตรวจสอบภารกิจ , ดูแลแอคออฟฟิเชียลและกระดานเควส รวมถึงงานยิบย่อยอื่นๆค่ะ

อาจจะไม่ได้รีแคปเรื่องราวและความรู้สึกของตัวเองในคอมมูทั้งหมดบนแอคตัวละคร แต่ก็อยากจะบอกให้ทุกท่านได้ทราบอีกครั้งว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาฉันมีความสุขมากๆค่ะ )

#WyH_DGAtTheCrossroads

⚔️ ประกาศปิดคอมมูนิตี้อย่างเป็นทางการ ⚔️
ภารกิจสุดท้าย : เริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่อย่างราบรื่น

ข้อความถึงทีมงาน: forms.gle/iirjteK8KWS5...
End Credits: youtu.be/7K-1Ssj2ST4?...

[ วันแห่งเกียรติยศ | ช่วงสาย ]

"ดันเจี้ยนหายไปแล้ว แบบนี้พวกเราจะไปทำอะไรกันดีน้า"

"บางทีเราอาจจะลองออกไปผจญภัยที่ไกล ๆ กันได้ก็ได้นะ!"

Calista Clayton’s Story : Winter

เธอไม่ถูกกับฤดูหนาวเท่าไหร่นัก ไม่ชอบเลยเสียจะมากกว่า

bit.ly/4kgJjMW

(แวะมาแปะสตอรี่เจ้าแมว ตอนนี้แหละค่ะ คนน้อยดี)

( มอนสเตอร์ไร้ธาตุเอาหนุไปเก็บด่วนขนาดมีธาตุชนะทางยังทรหด 😭 )

“—ข้า”

เวทย์ถูกร่ายออกไปยังชายหนุ่มทั้งคู่ ฉีกอากาศก่อเป็นริ้วพายุ คล้ายเวทย์ยามใช้รักษา หนนี้เป็นดังแส้ที่จะฟาดทำลาย

เป็นคำสาปจากสรวงสวรรค์

ร่างของเอลฟ์สาวแน่นิ่งตรงกลางรอยวงเวทที่สิ้นแสง เปลือกตาบางหลับลงอย่างอ่อนโยน ใบหน้าเรียบสงบราวกับเธอแค่หลับใหล

ไร้เสียงร่ำไห้ ไร้คำร่ำลา
ในท้ายที่สุด ลูซีลได้เปลี่ยนปัญญาและศรัทธาเป็นแสงสว่างให้โลกครั้งสุดท้าย

[ ลูซีล โซเลซ เสียชีวิตในวัย 271 ปี ]

Story - สนธยาสุดท้าย

แสงอาทิตย์สุดท้ายของวันสาดส่องผ่านรอยแยกของซากวิหารเก่าแก่ ละไล้ไหลรดลงบนร่างกายของเอลฟ์สาวที่นั่งคุกเข่าต่อหน้าร่องรอยแห่งหายนะครั้งอดีตอันแสนนาน ท่ามกลางเกล็ดน้ำแข็งเบาบาง แสงนั้นอบอุ่น เหมือนอ้อมแขนของผู้ใดสักคนที่หลงลืมไปในห้วงคะนึง เส้นผมเทาหม่นไหวสะบัดตามสายลมที่พัดราวกับจะปลิดสิ่งสุดท้ายจากผืนดิน

ท่าทีของเอลฟ์ที่ตนตกหลุมรักในยามนี้ ผิดเปลี่ยนไปจากเดิมทันที หลังอ่านจดหมายจากนักบวชเอลฟ์สาวที่สนิทสนมจนจบ

ความรู้สึกประหลาดเกิดขึ้นภายในอกของมังกรหนุ่ม นี่มิใช่ความเศร้า—มิใช่ความโกรธา หากแต่ว่าจะเรียกว่าริษยาก็คงไม่ถูกต้องนัก

แม้จักยังไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกใหม่ที่เกิดขึ้นนัก แต่ทิวากรก็เลือกที่จะข่มความรู้สึกของตนให้สงบนิ่ง และเลือกที่จะอยู่เคียงข้างจันทราในเพลานี้เป็นสิ่งแรก

“ จักเย็นได้อย่างไร นางเคยหายไปเช่นนี้ไม่ ” เสียงทุ้มเอ่ยสั่นไหวก่อนจะหันไปเห็นจดหมายฉบับหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะทำงานพร้อมกับดอกไม้อันคุ้นเคย มันแตกต่างจากจดหมายฉบับอื่นอย่างชัดเจน

มันเป็นจดหมายหนึ่งฉบับปิดผนึกไว้โดยไม่จ่าหน้าหรือประทับตราใดวางไว้บนโต๊ะไม้พร้อมดอกซัลเวียสีขาว และหากเปิดอ่าน จะพบข้อความเขียนด้วยลายมือบรรจง

[ 🎀 & 🦇 | หลังช่วงรับตำแหน่ง ]

สองพี่น้องไม่ได้อยู่ทักทายใครต่อหลังจากจบการประกาศรับตำแหน่งต่างๆ ค้างคาวหนุ่มเดินอุ้มซินเธียเพื่อพากลับเข้าห้องนอนของเธอในค่ำคืนนี้

ตลอดเส้นทางเป็นเด็กหญิงที่ชวนเขาคุยจ้อ ทว่าผู้เป็นพี่กลับไม่นึกรำคาญและยังตั้งอกตั้งใจฟังกว่าปกติ จวบจนมาหยุดอยู่ที่หน้าต่างบริเวณห้องพักผู้ดูแลกิลด์ทิวากร

เซอย่าปล่อยให้น้องสาวลงจากอ้อมแขน

คืนวันแห่งเกียรติยศ | 23.50 น.

ทว่า—เมื่อเวลาผ่านไปได้สักพักใหญ่

คนสำคัญผู้หนึ่ง…กลับยังไร้เงา
แม้กระทั่งจดหมายอาร์คานาที่ส่งไป ก็ยังไม่มีคำตอบใดย้อนกลับมาอย่างเช่นเคย

ความรู้สึกแปลกประหลาดพลันแผ่ซ่านออกมาในทันที ทะลวงผ่านทุกสิ่งที่เขาเพิ่งปล่อยวางไปได้เมื่อครู่

ราวกับว่า…หัวใจของเขาเองก็ไม่ไว้ใจความสงบสุขในวันนี้เช่นกัน

บุรุษชุดขาวสะอาดเดินเข้ามาผมกลับมัดรวบยกสูงเก็บเรียบร้อย

กวางหนุ่มเขาบิ่นเข้าร้านสังสรรค์ช้าเล็กน้อยเนื่องจากขาโดนบาดจากเหตุคราก่อนจึงไม่กล้าผลีผลามวิ่งมาเกรงจะแผลเปิดเอาก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงเก้าอี้

สิ่งแรกที่เข้าริมฝีปากคือน้ำเปล่าก่อนจะเอื้อนเอ่ยตอบนักบุญเถื่อนด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง

" ดีขึ้นแล้ว พวกท่านละ "

@zero-wyh.bsky.social

[โรลปิด w/ @laevon-wyh.bsky.social @zero-wyh.bsky.social @faelindra-wyh.bsky.social @auriarwyh.bsky.social ]

[📍ร้านเหล้าชื่อดังในเวนโทเรีย]

ไม่กี่วันหลังจากปราบอารัคเน่ นักบวชมืดผู้ได้รับบาดเจ็บสาหัสทั้งสองก็พอมีแรงจะออกมาเดินโลดแล่นได้อย่างเคย

ทุกคนตกลงกันว่าจะออกมาสังสรรค์ให้กับความสำเร็จครั้วนี้กันเสียหน่อย

+

" ในช่วงถัดมา! เราจะอยู่กับตำแหน่งขวัญใจที่ได้รับการส่งชื่อเข้ามา!! "

วินเซนต์เหมือนจะฟื้นอารมณ์ให้กลับมาดีขึ้นนิดหน่อยจึงเริ่มที่จะเอ่ยด้วยเสียงเริงร่า

" แม่ดีเด่น!- "

" เอ่อแม้ว่าเขาจะไม่ใช่แม่ที่ให้กำเนิดพวกท่านจริงๆ แต่ข้าก็คิดว่าตำแหน่งนี้เหมาะกับเขาไม่น้อย "

" ขอบคุณท่านออไรอาร์! ที่คอยเลี้ยงดูพวกเรา "

@auriarwyh.bsky.social

" ข้าขอเป็นผู้เอ่ยคำว่า ขอบคุณ! แทนท่านหัวหน้ากิลด์ทั้งสอง "

" ในปีหน้าพวกเราก็มาพยายามไปด้วยกันอีกนะครับ! "

เจ้าจิ้งจอกที่เหมือนจะไม่สามารถกลั้นน้ำตาให้ฮึ้บต่อไปได้แล้ว ก็รีบเอ่ยอย่างตัดบทเรียกเสียงหัวเราะให้หวนกลับคืนมา บรรยากาศที่แสนครื้นเครงในค่ำคืนนี้ และความอบอุ่นที่ไม่สามารถบรรยายออกมาได้

ขอบคุณที่ทำงานหนัก , ท่านนักผจญภัย ⚔️
[ End ]

" ท่านไคเปอร์ และสองพี่น้องเอลด์ริดจ์ เฟลิเซียและฟรานเชสโก! "

เสียงปรบมือดังกู่ร้องด้วยความยินดี บ่งบอกอย่างชัดเจนว่าพวกเขานั้นช่างสมกับตำแหน่งนี้เพียงใด

" อะแน่นอนว่าพวกท่านอย่าพึ่งรีบไปไหนล่ะ! "

@francesco-wyh.bsky.social @felicia-wyh.bsky.social @kiper-wyh.bsky.social

" กระนั้น! ก็มีอีกท่านที่ดวงดีไม่แพ้กัน! "

" ท่าน มอร์ไบอัส สตรอมส์! "

เสียงปรบมือให้แก่คนทั้งคู่แลจะมากกว่าปกติเล็กน้อย และหลังจากนี้ทั้งสองท่านก็คงจะถูกเพ่งเล็งจากสังคมรอบตัวในการหยิบยืมดวงเสียแล้วล่ะ

" ฮะฮ่า เอาจริงๆข้าก็เข้าใจผิดมาโดยตลอดเลยว่าท่านมอร์ไบอัสอยู่กิลด์สุริยัน! ตอนนี้ความจริงได้ถูกแก้ไขแก่ข้าแล้วล่ะ! "

@morbias-wyh.bsky.social

" พวกท่านคงรู้มาบ้างว่า ในโลกนี้ต่อให้เราจะแกร่งกล้าก็ต้องมีการพึ่งดวงกันเสียหน่อย "

วินเซนต์ปรายตามองในรายชื่อพลางยกยิ้มขึ้นมา

" ในตำแหน่ง เทพแห่งความโชคดีประจำปีนี้มีถึงสองท่านด้วยกัน! และมาจากกิลด์ทั้งสองกิลด์ "

" ท่านแรกที่ข้าขอเชิดชูก็คือ ท่านไคเปอร์ เวสต์วูด! "

@kiper-wyh.bsky.social

" ยกเว้นเพียงท่านผู้นี้ ที่ท่านเทพมังกรโบราณอาจจะมอบให้มากเกินไปเล็กน้อย "

ทำมือเหมือนบอกว่ามันเล็กจิ๋วเพียงใด

" ท่านลิเธีย อาร์กริส!!! "

@lethia-wyh.bsky.social

" แต่หากไร้เงินทอง ก็เหมือนไร้ชีวี ... ตำแหน่งที่พวกท่านก็คงคาดเดากันได้ว่าคืออะไร "

" ขายวิญญาณเพื่อกำไร! ท่านเบรัค เฟนน์!!! "

วินเซนต์โผงขึ้นมาพร้อมผายมือไปหาทางผู้ได้รับรางวัล เรียกได้ว่าตำแหน่งนี้ไม่ได้มาเพราะโชคช่วย แต่มาเพราะความสามารถจริงๆ

@berachwyh.bsky.social

หลังจากได้มอบประกาศให้แก่ท่านทั้งสอง วินเซนต์ก็เริ่มเอ่ยต่อในทันที

" และอีกตำแหน่งหนึ่งที่ตัวข้าเองนั้นค่อนข้างชื่นชอบ รวมถึงได้เข้าร่วมโหวตในครั้งนี้ด้วยเช่นกัน! "

" ตำแหน่ง หัวเราะเป็นงานหลัก! ผู้ที่สามารถเสียงหัวเราะให้แก่ทุกคนแม้จะเพียงแค่ขยับปลายนิ้ว ผู้ที่จะสมเกียรตินี้คงหนีไปไม่พ้น "

" ท่านเซวา เอเวอเร็ตต์! "

@zeva-wyh.bsky.social

ทำหน้าแบบนี้ตอนได้ยินชื่อตัวเอง

ก่อนจะเดินไปรับใบประกาศอันล้ำค่า
แล้วเดินลงแบบหน้ายังเหวอ ๆ อยู่

oO(ที่คิดไว้ไม่ใช่งี้นี่)

" ฮ่ะๆๆๆ เอาเป็นว่า!- อีกท่านที่ได้รับเกียรติในตำแหน่งนี้ก็คือ! "

" ท่านธัลวีเรธ เดลเรธัน! "

@thalvirethwyh.bsky.social

( บทมาแล้วรู้มั้ยที่เค้าตัดสินใจลงกิลด์ตะวันเพื่อไปจีบเตงแล้วบทเตงหายจนลืมยิ่งกว่ายัยลาเวนเดอร์อ่ะ 😭 )

ทันทีทีเจ้าของเรือนผมสีส้มกล่าวจบ ทุกคนก็ต่างปรบมือคล้ายจะแสดงความยินดี และใบประกาศสนียบัตรก็ได้ถูกส่งมอบให้แก่มนุษย์มังกร

" เพื่อไม่ให้เสียเวลา! เราจะไปที่ตำแหน่งถัดไปกันเลย! "

" เจ้าแห่งภารกิจ! ผู้ที่หมั่นเพียรพยายามในการทำภารกิจโดยเสมอมา ท่าน เฟย์ลิน อาราซิล แห่งลีราเวน! "

" แน่นอนว่าตำแหน่งนี้ไม่ได้มีเพียงคนผู้เดียว "

@faylin-wyh.bsky.social

" ในตำแหน่งแรกที่พวกท่านได้ร่วมลงคะแนนกัน "

" หากเห็นข้าเป็นสนามประลอง...ตำแหน่งที่เหล่านักผจญภัยเล่าขานกันว่า ท่านผู้ได้รับตำแหน่งนี้ช่างปรีชาสามารถในการ เอ่อ..อ่า "

จิ้งจอกอ้ำอึ่งไปสักพักพลางเกาคาง " อะแฮ่ม! เอาเป็นว่าแค่ชื่อตำแหน่งพวกท่านก็คงพอจะเข้าใจแล้ว! "

" ผู้ที่ได้รับตำแหน่งก็คือ ท่านแฟนเทียส สเตลโลน! "

( @fanthiaswyh.bsky.social )

“…..”

เขาเม้มปากกลั้นขำยิ้มปากคว่ำ เมื่อเห็นท่าทีเมามายแหละเริ่มออกฤทธิ์ดั่งคนเมา ขณะที่ถูกยู่หน้าด้วยสองมือเล็กๆที่ไม่ต่างจากเด็กพยายามลูบขนหมา..

ไม่ได้ว่าอะไรที่อีกฝ่ายมีท่าทีแบบนี้กลับรู้สึกแปลกใจและตลกนิดหน่อย เพราะปรกติแล้วออไรอาร์จะมีสีหน้านิ่วกิ้วตลอดเวลา

'ถึง เฟย์ลิน

ข้าเก็บ Elderflower, Yarrow และ Mentha piperita ได้ตามจำนวนที่ระบุไว้แล้ว แถมด้วย Linden กับ Chamomile ที่ข้าบังเอิญพบเจอระหว่างทางนิด ๆ หน่อย ๆ

ข้าคงจะอยู่ที่นี่เพื่อคัดแยกอะไรอีกสักพัก แต่ข้าจะกลับไปหาเจ้าที่เมืองในวันพรุ่งนี้ประมาณช่วงสาย ๆ ได้

ถ้าเจ้าอยากได้อะไรเพิ่มเติมก็ส่งสาส์นกลับมาบอกข้านะ-!

จาก ไคเปอร์'

CMS. by PIUIIFA

#TheGrandFounding_Anniversary_Wyh

งานเลี้ยงฉลองผ่านไปหลายชั่วโมง เสียงพูดคุย ดนตรี อันรื่นเริงอาจทำให้รู้สึกเหนื่อยไปบ้างจนต้องออกมาสูดอากาศข้างนอกก่อนจะกลับเข้าไปใหม่

เสียงครึกครื้นคลอเป็นเบื้องหลัง ลมเย็น ๆ พัดผ่านให้ได้ชื่นใจ

“อ้าว ว่าไง! ออกมาพักเหมือนกันงั้นหรอ?“

เสียงหนึ่งเอ่ยทัก เป็นพ่อค้าคาราคัล “เบรัค” ที่ดูท่าจะเมาอยู่พอสมควรเลยล่ะ

(แจมสั้น ๆ ได้นะคะ!)