Elcia 🐟 (Slow)

@morbias-wyh.bsky.social (นุขอโท่ดที่ดองนานนะค๊าาาา แงงงง😭😭😭)

เมื่อได้ยินคำว่าลองอบขนมก็หูผึ่งขึ้นมา

นั่นสินะ ทำไมคิดไม่ได้

"ถ้าเราเป็นคนอบเองก็แปลว่าอยากลองกินอะไรก็ทำได้งั้นสินะ ?"

พยักหน้าหงึกๆให้กับคำของอักแนส อืม ถ้างั้นนอกจากสตอเบอรี่.. จะใส่อะไรได้อีกนะ...

"ข้าก็ไม่เคยอบขนม"

" ... "

" ถ้าใส่เนื้อลงไปในเค้ก มันจะรสชาติเหมือนๆ กันกับพายเนื้อรึปล่าวนะ ? "

สตอเบอรี่ก็เปรี้ยว.. อาจจะเข้ากับเนื้อก็ได้

ไอเดียบรรเจิดสุดๆ😎

📢 ลงทะเบียนแอคทีฟตัวละคร

การเช็กแอคทีฟในครั้งนี้มีผลเกี่ยวเนื่องกับอีเวนต์ในอนาคตข้างหน้าหากไม่ยืนยันในระยะเวลาที่กำหนดจะถูกถอนชื่อออกจากระเบียนคอมมู และถือว่าตัวละครของท่านไม่เป็นหนึ่งในคอมมูอีกต่อไป

สำหรับผู้เล่นรอบ Fass Pass ไม่จำเป็นต้องลงทะเบียน

ลงทะเบียน: forms.gle/xzH5MZ4DgfmW...
ตรวจสอบรายชื่อ: bit.ly/43JlpUf

ณ ภัตตาคารแห่งสายลม

เงือกสาวดูจะเกร็งเล็กน้อยกับสถานที่ที่ดูหรูขึ้นมาหน่อย.. อาจเป็นเพราะกังวลเรื่องเหงื่อ

" เราไปที่โรงอาบน้ำกันก่อน..ดีไหม ? "

" อา- จริงสิ ข้าลืมเรื่องของรางวัลไป "

" ข้าเก็บท้องไว้กินตอนนั้นก็แล้วกัน "

ถึงจะกัดไปแล้วนิดนึงก็เถอะ--

พักดื่มและอาบ(?)น้ำจนหายเหนื่อยลงมากแล้วก็กลับมาทำงานต่อ ที่เหลือก็แค่ตัดเป็นท่อนส่งให้อักแนส ใช้เวลาอีกสักพักก็ตัดจนหมดและมาช่วยอักแนสตัดผ่าให้เป็นท่อนเล็กเพื่อจะขนได้สะดวก

" ทำแบบนี้ไปอีกสักเดือน เจ้าก็คงแข็งแรงเท่าข้า " นางพูดพลางหัวเราะเบาๆ

-

ผ่านไปสักพักพวกเราก็ช่วยกันเก็บรวบรวมฟืนจำนวนมากเท่าที่จะทำได้ แม้ส่วนใหญ่มันจะเป็นฝีมือของเอลเคียก็ตาม พวกเราทั้งสองช่วยกันขนไปส่งที่ภัตตาคารแห่งสายลม

' เริ่มคิดแล้วสิว่าการล่ามอนสเตอร์ดูเหมาะกับข้ามากกว่า '

เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจที่เป็นเรียบร้อย อักแนสยืนซับเหงื่อของตัวเองที่บริเวณหน้าทางเข้าภัตตาคารแห่งสายลม

" อืม "

นั่งลงบนขอนไม้ที่เพิ่งโค่นลงมา นางหยิบเสบียงและน้ำออกมาจากช่องเก็บของและยื่นส่วนของอีกฝ่ายให้

" เจ้าเก่งมาก "

ฝ่ามือที่ผิวหยาบกร้านเล็กน้อยวางลงบนศรีษะนุ่มที่ชุ่มเหงื่อเล็กน้อยเบาๆ

รู้สึกช่วงนี้ได้ลูบหัวบ่อยแฮะ

" พักทานข้าวกันสักหน่อย หลังจากนี้ก็ไม่มีอะไรมากแล้วล่ะ "

" นั่นสินะ ในเมื่อแต่ละคนมีไอเดียหลายแบบ ข้าว่าแยกกันทำจะได้ให้ผู้ว่าจ้างมีตัวเลือกเพิ่มขึ้นด้วย- "

ปัญหาคือ นางทำอาหารไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่..
...

คงไม่เป็นไรกระมัง

นางเริ่มจากการนำเห็ดมาผัดก่อนจะนำไปต้มจะได้หอมขึ้น-- ได้ยินมาจากที่ไหนก็จำไม่ได้แล้ว

" ถ้าออกมารสชาติแปลกๆ ขึ้นมาจะโดนค่าปรับแทนรึปล่าวนะ.. ? "

@puppis-wyh.bsky.social

" จะว่าพวกเจ้าผิดไหม มันก็ไม่ "

" แต่ อืม อย่าเลย รู้สึกแปลกสุดๆ "

(...)

ถ้าไม่รวมกับพวกผลที่นางแอบกินไป ตอนนี้ก็คงใกล้ครบแล้ว

" อืม ข้ายังไม่เคยลอง "

นึกย้อนไปถึงขนมที่เคยทานมาบ้างอีกครั้ง ตั้งแต่เริ่มเดินทางก็ไม่ได้มีเวลานึกถึงสิ่งที่อยากจะทานมากนัก

" ข้าอยากลองอบขนมดูบ้าง... "

@morbias-wyh.bsky.social

#Mirage_Dungeon_WyH

👾 Main event 01 - ศึกพิชิตดันเจี้ยนมายา ✨
รายละเอียด: bit.ly/4kcieLk

“ เอ๋-? นี่! เจ้ามอนสเตอร์พวกนั้นมันอะไรน่ะ!? ”
“ แย่แล้ว !! ช่วยด้วยมันวิ่งมาทางนี้แล้วว ”

ระยะเวลาเล่นอีเวนต์: 10 พ.ค. - 12 พ.ค. (ไม่สามารถเล่นย้อนหลังได้)

จองที่ 1
เล่น 2 คน
รับภารกิจกับ : @agnas-wyh.bsky.social

" ถ้าเจ้าเหนื่อยก็พักได้เสมอ อย่าฝืนตัวเองนะ.. เอลี่ "

นางมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างนึกเอ็นดู จะปล่อยให้คนถนัดใช้แรงทำไปก็ได้แท้ๆ

" ทำแบบนี้ไปอีกสัก..อืม สักชั่วโมงต้นก็คงล้มแล้วล่ะ "

" จากนั้นก็ตัดแบ่งเป็นท่อนๆ 😁👍 "

" อืม.. "

นางอ่านรายการวัตถุดิบอยู่พักหนึ่ง แน่นอนว่าไม่มีบอกวิธีทำ.. แต่ลองใช้ความรู้ของคนที่แทบไม่ทำอาหารเลยดูก็

" เห็ด.. เกลือ สมุนไพร รูปภาพบนกระดาษนี่เองก็ด้วย "

" ก็คงไม่พ้นซุปเห็ด? อย่างอื่นก็มีไว้เพื่อเพิ่มความหอม "

" แต่ผู้ว่าจ้างดูไม่ค่อยเชื่อมั่นว่าเราจะทำมันได้สักเท่าไหร่ "

" ไม่เป็นปัญหาของการกะปริมาณวัตถุดิบก็ มันไม่ใช่เมนูทั่วไป .. "

เอลเคียที่ทำหน้าหยีและเดินนำไปเล็กน้อยเพื่อหาลูกที่ดูหวานมาตัดกับความเปรี้ยวฝาดที่ยังติดลิ้นอยู่จากเมื่อครู่

เมื่อเจอแล้วก็เด็ดออกมาเคี้ยวตุ้ยในคำเดียว ก่อนจะหันไปมองหน้าทั้งสองคนด้านหลัง

เคี้ยวอยู่นานพร้อมกับสีหน้าที่ฉงนขึ้นเรื่อยๆ

รู้สึกเหมือนสมองช็อตไปชั่วขณะ.. อะไรนะ? เด็ก?

" พวกเจ้า.. ไม่รู้จักคำว่าไม่สุกกันเหรอ? "

@morbias-wyh.bsky.social

" อะ-- "

ยังไม่ทันจะห้ามปราม เดรสแสนสวยก็ถูกฉีกต่อหน้าต่อตา

" .. อ่า อืม คงใช่.. ? "

นิ้วเรียวเกาหลังคออย่างพูดไม่ออกบอกไม่ถูก นางยังคงมีเรื่องให้ประหลาดใจได้เสมอจริงๆ

ทำใจยอมรับเรื่องกระโปรงได้แล้วก็กลับไปทำงานต่อและคอยดูอาการของอักแนสไปด้วย

... เป็นล้มขึ้นมาคงแย่เอา

"อืม จำนวนของพวกมันลดน้อยลงบ้าง แต่ก็ยังไงระวังตัวไว้ก่อนจะเป็นการดี"

นางชะงักเล็กน้อยเมื่อจู่ๆอีกฝ่ายก็ร้องไห้ออกมา.. ก่อนจะตบบ่าเบาๆ พยักหน้าเข้าใจ(?)

"อ่า เอ่อ อืม"

" ... "

" ขอบคุณมาก.. ?? "

-จบภารกิจ-

กว่าจะรวบรวมได้ครบจำนวนก็เป็นช่วงย่ำค่ำแล้ว และในที่สุดก็เดินกลับถึงเมืองเสียที

" รบกวนตรวจสอบจำนวนด้วย "

ไม่มีคำทักทายอะไรให้กับคุณลุงเจ้าของคำร้องขอ เพราะยังไงก็เพิ่งจะเจอหน้ากันและรับภารกิจมาในวันนี้

" .. อืม "

ถ้านางว่าแบบนั้นก็คงไม่เป็นอะไรมาก ไว้กลับที่พักไปทำแผลแล้วกัน

" อย่าไปจับมันเยอะสิ "

นางจับมืออีกฝ่ายให้ห่างจากปากและแผล ให้ตาย เป็นคนฉลาดแท้ๆ แต่ทำไมไม่ชอบดูแลตัวเองกันนะ

อาทิตย์เคลื่อนตัวเร็วลงเรื่อยแล้ว อาจจะคิดผิดไปหน่อยเรื่องเลือกเวลา.. แต่เอาเถอะ

" อืม ก่อนที่อาทิตย์จะตกดิน "

+

สะบัดใบดาบไล่หยดเลือดที่เกาะอยู่ก่อนจะหันไปหาอักแนสอีกครั้ง สายตาที่สังเกตุได้จากช่องว่างของแผ่นเกราะดูอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด

“ เจ้า- เจ็บรึปล่าว ? ”

กี้—!

เสียงหวีดร้องชวนปั่นประสาทของอสูรปากตนสุดท้ายดังขึ้นมาพร้อมกับสัญญาณชีพที่ดับลง

ร่างนั้นที่ถูกหั่นครึ่งเกลือกกลิ้งลงบนพื้นไม่เหลือชิ้นดี
หากสังเกตไปรอบข้างจะพบว่า ‘ฝูงนี้ไม่มีเหลือแล้ว’

ทั้งคู่สังหารหมู่พวกมันทั้งคู่ได้อย่างน่าสยดสยอง

กี่ตัวแล้วนะ?

ค่อยนับก็แล้วกัน—

สายตาหันมองอักแนสชั่วขณะหนึ่ง ก่อนจะหันไปโฟกัสกับศัตรูที่เหลือตรงหน้า

น่ารำคาญจริงๆ ให้ตายสิ

คมดาบฟันผ่าครึ่งปากตัวสุดท้ายที่เหลืออยู่ ปิดท้ายการต่อสู้ด้วยเสียงหวีดร้องที่ขาดช่วงของมัน

“ .. ฮู่ ”

+

“ อึก— ! ”

เพราะไม่ได้ฝึกซ้อมมาพักหนึ่งหรืออย่างไร? วิสัยทัศน์ดูจะแคบลงมาก

เรียวนิ้วเลื่อนขึ้นปัดเกราะบริเวณหน้าลงเพื่อปกป้องดวงตา เผื่อไว้น่ะนะ

ร่ายพลังเวทย์อีกครั้ง รอบนี้ลงในคมดาบในมือตนเอง

ใช้งานสกิล [ stun ] และฟันดาบเป็นวงกว้างรอบตัวเอง

แต่ทันทีที่มันอยู่ในรัศมีดาบของอักแนส

ใบดาบนั้นก็แทงทะลุผ่านดวงตาใหญ่เบิกโพลง ร่างมันดิ้นกระตุกสองสามจังหวะก่อนหมดแรงร่วงลงกับพื้น

นั่นเปิดโอกาสให้ค้างคาวปากตนหนึ่งที่ดูท่าทีอยู่โฉบลงมาและใช้ปีกของมันปะทะเข้ากับร่างกายท่อนบนเอลเคียจนได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยบริเวณช่วงไหล่ขวา

คมดาบเจาะทะลุผิวหนังของมันอีกตัวอย่างรวดเร็ว โลหิตไหลทะลักออกมาจากบาดแผล สาดกระเซ็นหล่อเลี้ยงผิวสีซีดดมฟ้าของเอลเคีย

ค้างคาวลูกตาสองตัวโฉบลงมาจากเบื้องบน พวกมันทั้งคู่ขยับเป็นวงกลมอย่างจงใจ..

ราวกับกำลังทดสอบระยะโจมตีของทั้งคู่

แต่ขณะนั้นเองค้างคาวดวงตาตัวหนึ่งที่อยู่นอกเหนือระยะสายตาของทั้งคู่ก็โจนมาจากด้านข้าง

+

“ ฮืม ”

ในเวลาแบบนี้ นางมักจะเงียบลง
ถึงปกติจะไม่ได้พูดมากอยู่แล้วก็เถอะ

— ฉวก —

เสียงของดาบแทงทะลุร่างที่กลิ้งตกลงบนพื้น เพิ่มจำนวนเลือดบนพื้นไปหล่อเลี้ยงหญ้าแถวนั้น ส่วนหนึ่งกระเซ็นเปรอะเปื้อนผิวซีดอมฟ้าของตนเอง

’ .. 2 “

เมื่อหันเจอตัวต่อไป ร่างนั้นทิ้งน้ำหนักพุ่งเข้าหาปีกที่บินต่ำลงทันที

“ 3 ”
+

ร่ายพลังเวทย์ของตนเพื่อปกป้องทั้งอักแนสและตนเอง แม้ศัตรูจะไม่ได้ดูรับมือยากนัก นางก็ไม่อยากเห็นอีกฝ่ายบาดเจ็บ

จากนั้นเข้าโจมตีต่อจากอักแนสทันที ใบดาบใหญ่ฟาดฟันเป็นแนวราบโดยเน้นเล็งส่วนปีกไว้

คู่หนึ่งคอยสอดส่องค้นหาข้อมูลและเส้นทาง อีกคู่ค้นหาศัตรู

นัยน์ตาสีเทาแทรกเขียวน้ำทะเลหันตามเสียงของเพื่อนร่วมทาง — ไม่นานนักก็ขมวดคิ้วออกมา

นับว่าเป็นเรื่องดีที่พวกมันส่งเสียงรบกวนจนระบุตำแหน่งได้ง่าย

แต่ก็น่ารำคาญอยู่ดี

“ โล่ ”
+

หนึ่งในนั้นคือ เหล่าปากตาช่างก่อกวน!

กลุ่มมอนสเตอร์ที่ชอบหากินในยามแดดสลัว ปีกที่บางเฉียบดุลผ้าคลุม ม่านตากลมโตเรือนแสงสีม่วงสลัวรวมถึงเสียงกรีดร้องแหลมชวนรบกวนประสาท

ตามพื้นที่พบร่องรอยของการเดินทางไม่ว่าจะเกวียนพ่อค้า รอยเท้าของเหล่าชาวบ้านหรือไม่ก็นักผจญภัยด้วยกัน

แต่ความเงียบสงบนี้ก็เป็นเพียงฉากหน้าบางส่วน

ทั้งรวดเร็วและเงียบงัน ภายใต้ร่มเงาของเมฆสีสะอาด สิ่งมีชีวิตบางส่วนเลือกที่จะซุ่มโจมตีเหยื่อและบางส่วนเลือกที่จะบินผาดโผนไปมารบกวนการใช้ชีวิตของเหล่าชาวบ้านและนักเดินทางที่สัญจรไปมา

แน่นอนว่านางไม่ได้สังเกตุเห็นสายตาพิฆาตนั้นเลยแม่สักนิด และเริ่มที่จะออกเดินทางต่อ..

พื้นที่ราบรอบข้างอาณาจักร Ventoria ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา

ต้นหญ้าและใบไม้เคลื่อนไหวโอนเอนไปตามกระแสลมอ่อน

แสงตะวันยามเย็นสาดส่องไปตามพื้นหญ้าเขียวขจี เบื้องบนถูกแต่งแต้มด้วยเมฆสีขาวบางที่ล่องลอยไปอย่างเชื่องช้าจนบางส่วนบดบังแสงตะวันที่ตกกระทบลงมาบนดินแดน

อักแนสพูดไม่ทันขาดคำก็ลองหยิบผลไม้สีขาวลูกแคระเกร็นในมือมอร์เบียสเข้าปากตัวเอง

".."

"เปรี้ยว.."