Tom van der Meer

The ‘Danish model’ is the darling of centre-left parties like Labour. The problem is, it doesn’t even work in Denmark | Cas Mudde This week’s local elections are the latest reminder that when social democrats move rightwards, they’re making a mistake, says academic and author Cas Mudde

Cas Mudde spells out what has become largely the consensus among researchers: moving right on immigration will not weaken the far right nor strengthen social democracy. If your reaction is "but in Denmark" please at least familiarize yourself with Danish politics

www.theguardian.com/commentisfre...

Dan bestaat nog altijd de mogelijkheid het feit te brengen met de relevante contexten, zoals ik die in mijn draadje beschreef.

Our windmills are doing fine, Will.

Al met al verbaast mij het meest dat NRC een tamelijk dun feitje tot nieuws maakte, zonder de context - institutioneel (rol van de informateur), politiek (beïnvloedingscampagne), of journalistiek (bronnen) - goed neer te zetten.
En daarmee privé en publiek wat al te gemakzuchtig vermengt.

De ombudsman vindt dat NRC de excuses van Wijers na de eerste reeks aantijgen 'terecht' opvatte als een bevestiging van zijn uitspraken. Dat negeert echter dat Wijers tegelijk stelde zijn uitspraken niet te herinneren. Hij nam de aantijgingen dus voor waarheid aan. Vanuit zijn positie begrijpelijk.

Ik werd recent zelf opgevoerd in een door AI-gegenereerd nepkrantje met uitspraken die ik me niet voor kon stellen (en ook echt niet klopten). En dan is er nog een schemerzone van uitspraken die uit een context worden gehaald, of worden uitvergroot. Lastig corrigeren als je geen tekst of beeld hebt.

Als ik gevraagd zou worden naar uitspraken die ik weken geleden gedaan zou hebben in een onvoorbereide discussie, zou ik ook niet kunnen terughalen welke woorden ik precies gebruikte. Als daarbij wordt gezegd dat met 14 mensen is gesproken en er een opname is, is het lastig weerstand bieden.

Ten derde: Het is natuurlijk formeel juist geweest dat de redactie Wijers de kans gaf te reageren. Maar in de praktijk is dat toch niet zo eenvoudig.

Bij D66 en Remkes in 2021 hebben verschillende media vooral het nieuws gebracht dat er een actieve poging werd gedaan vanuit D66 om Remkes pootje te lichten. Bij Wijers in 2025 ging het toch vooral om het gelekte nieuws zelf. Nieuws dat niet evident nieuwswaardig is of eenduidig onderbouwd werd.

Ten tweede: Het werkelijke nieuws is dat er een actieve poging is ingezet om Wijers als informateur in diskrediet te brengen. Deed mij denken aan de poging van D66-spinners tegen Remkes in 2021.
De ombudsman stipt het even aan, maar stapt er vooral overheen.

In dit geval ging het zelfs om een uitspraak in een privé-bericht, die niet botste met een verantwoordelijkheid en ook niet strafbaar was, van een persoon die op dat moment geen publieke functie bekleedde.
Het klinkt transparant, maar troebleert het onderscheid tussen privé en publiek.

Dat de formele én feitelijke rol van informateurs niet leidend is, weten we van het verleden. NRC doet op deze manier nog steeds voorkomen alsof er geen verschil is tussen privé-uitspraken en professionele, publieke verantwoordelijkheden.
Dan pas heeft dit wezenlijke nieuwswaarde.

Ten eerste: De nieuwswaarde van de privé-uitspraak bestaat alleen als NRC denkt dat een persoonlijke opvatting het professionele en publieke handelen van de informateur zou beïnvloeden. En als NRC denkt dat de informateur de richting van de formatie bepaalt ipv begeleidt.

Ook van de ombudsman een te vergoelijkend stuk. Niet alleen omdat het negeert dat alle onvolkomenheden eenzelfde kant opgaan. Of omdat het onjuiste vergelijkingen herhaalt (privé-communicatie vergelijken met publieke uitlatingen).
Opmerkelijk vind ik hoe NRC al een week diepere vraagstukken negeert.

Input en output zijn voor het voorbeeld dat je noemt misschien iets te plastisch?

Het is altijd lekker, schrijven tegen een stroman, maar ik pretendeer nergens dat genderongelijkheid opgelost wordt door cum laude af te schaffen. Niemand, trouwens. Sterker: in het VK-stuk waar v Ostaijen naar verwijst zeg ik *letterlijk* dat de subjectieve criteria reden zijn voor afschaffing. 1/3

Geweldig concert gezien van Jade Bird, gisteravond in de Melkweg. Met niets meer dan een gitaar, een piano en haar enorme stem. #luistertip.

En voor wat het waard is. Als we viewpoint diversity onder wetenschappers correleren met wetenschappelijke kwaliteit in een land (afgemeten aan citaties), is er *geen* positieve associatie. (Maar eerder negatief).

Trust

I have a (very) short open access encyclopedia entry, with @tomwgvdmeer.bsky.social on how 'Trust' has been used over the last 15 years:

link.springer.com/rwe/10.1007/...

The book it's in is a v useful reference point for teaching of 200 concepts in soc sci:

link.springer.com/referencewor...

Creating the US SA was always and obviously the idea.

Unequal Political Representation of Core and Periphery: How Regions That Don’t Matter Vote for Parties That Don’t Bother Geographical orientation of political party families in the Netherlands, 2017-2021.

"How Regions That Don’t Matter Vote for Parties That Don’t Bother"

What an absolutely BRILLIANT subtitle of this fascinating new article by @evertmeijers.bsky.social & @jvanslageren.bsky.social that perfectly captures this ironic paradox of (Dutch) politics.

Nieuwe blog: Onderhandelen met vrienden https://stukroodvlees.nl/?p=18319

En daar komt in Nederland nog het tweekamerstelsel overheen.
In die constellatie zijn het de afgelopen 15 jaar regelmatig kleine partijen geweest die de bestuurbaarheid van Nederland hebben ondersteund. Hogere kiesdrempel maakt die rol moeilijker.

Israel heeft een vergelijkbaar kiesstelsel en verhoogde de kiesdrempel. De versplintering nam niet af, de bestuurbaarheid niet toe. Wel grote greep van uiterst rechts op het bestuur.
Landen met hogere kiesdrempel ervaren in toenemende mate soortgelijke problemen als NL: fragmentatie en 3 blokken.

Uiteraard is dat inzicht bekend. Het is bepaald geen hogere wiskunde.
Bij de huidige uitslag is met een hogere kiesdrempel een driepartijencoalitie mogelijk met een meerderheid in de Tweede Kamer. Maar die komt niet in de buurt van een meerderheid in de Eerste Kamer. En het is geen one-shot game.

Het probleem van coalitievorming ligt primair bij 6 middelgrote partijen, verspreid over 3 blokken (waarvan 1 zich uitsluit/uitgesloten wordt), en een tweekamerstelsel dat qua samenstelling steeds verder uiteen ligt.
Een hogere kiesdrempel is daarvoor bepaald geen panacee, tonen ervaringen elders.

Het Nederlandse systeem is ook ontzettend toegankelijk voor nieuwe partijen. Met slechts 580 handtekeningen kan je partij overal in Nederland op de kieslijst. Een hogere drempel aan steunverklaringen kan effectief zijn, en minder verstorend voor kiezers.

PVV en NSC begonnen als afsplitsers van resp. VVD en CDA, en kwamen vervolgens met respectievelijk 9 en 20 zetels in de Tweede Kamer. Daar helpt geen kiesdrempel tegen.
Dat risico op inbreken en doorgroeien bestond natuurlijk wel voor partijen als Forum en BBB.

Van Haga is nooit met een eigen partij verkozen. Hij splitste af van de VVD, daarna van Forum. Een hogere kiesdrempel helpt niet tegen afsplitsingen; het indirecte effect is twijfelachtig.

Het bejubelde herstel van het politieke midden maskeert de gestage uitholling ervan De media interpeteren de verkiezingsuitslag als ‘een herstel van het politieke midden’, maar het radicaal-rechtse blok is als geheel niet kleiner geworden en het midden is niet zo ver teruggeveerd als...

De Nederlandse politiek zit al 36 jaar in een slingerbeweging. Lange periodes van brede, richtingloze middencoalities worden afgewisseld door korte oprispingen van instabiel bestuur met radicaalrechts.
Maar die slinger zwaait steeds iets minder ver terug.
www.groene.nl/artikel/de-p...